Ιερομόναχος Ευθύμιος Τρικαμηνάς. Eρμηνεία του 15ου Κανόνος από το νέο βιβλίο του, που μόλις κυκλοφόρησε.

Ἐδῶ ἀναφέρει ὁ ἅγιος ὅτι ἄλλαξαν τόν χρόνο τῆς νηστείας καί δέν παρατηροῦσαν τούς καιρούς, ἀλλά την συμφωνία μέ τήν Ἐκκλησία. Δηλαδή ἡ παρατήρησις τοῦ

χρόνου δέν ὠφελεῖ σέ τίποτε, ἀλλά μᾶλλον βλάπτει, ὅταν γίνεται αἰτία διαστάσεως. Πρέπει νά σημειωθῆ ὅτι συμφωνία εἰς τό σημεῖο αὐτό, ὁ ἅγιος δέν ἐννοεῖ τήν συμφωνία μέ τό παρελθόν καί τήν παλαιά Παράδοσι τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλά μέ τό παρόν, δηλαδή τήν συμφωνία ὅλων τῶν τοπικῶν Ἐκκλησιῶν. Ἀναφερόμενος στήν ἴδια ὁμιλία ὁ ἅγιος στόν χρόνο κατά τόν ὁποῖο ὁ Κύριος ἑώρτασε τό Πάσχα, προκειμένου νά καθιερώση τό «καινό Πάσχα» λέγει τά ἑξῆς: 

H συνέχεια, ‘’κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more

«Τίνος οὖν ἕνεκεν ἐποίησεν ὁ Χριστός τότε; Ἐπειδή τό παλαιόν πάσχα τύπος ἦν τοῦ μέλλοντος ἔσεσθαι, ἔδει δέ τήν ἀλήθειαν ἐπιτεθῆναι τῷ τύπῳ, πρότερον δείξας τήν σκιάν, τότε ἐπήγαγε τήν ἀλήθειαν ἐπί τῆς τραπέζης · τῆς ἀληθείας δε ἐπενεχθείσης, ἡ σκιά λοιπόν ἀποκρύπτεται, καί οὐδέ καιρόν ἔχει. Μή τοίνυν τοῦτο προβάλλου, ἀλλ’ ἐκεῖνό μοι δεῖξον, ὅτι οὕτως ἐκέλευσε ποιεῖν ὁ Χριστός. Ἐγώ γάρ τοὐναντίον δείκνυμι, ὅτι οὐ μόνον οὐκ ἐκέλευσε παρατηρεῖν ἡμέρας, ἀλλά καί ἀπέλυσεν ἡμᾶς τῆς ἀνάγκης ταύτης. Ἄκουσον γοῦν τί φησιν ὁ Παῦλος · ὅταν δέ τόν Παῦλον εἴπω, τόν Χριστόν λέγω · ἐκεῖνος γάρ ἐστιν ὁ τήν Παύλου κινῶν ψυχήν. Τί οὖν οὗτός φησιν; Ἡμέρας παρατηρεῖσθε καί μῆνας και καιρούς καί ἐνιαυτούς. Φοβοῦμαι ὑμᾶς, μήπως εἰκῆ κεκοπίακα εἰς ὑμᾶς. Καί πάλιν, Ὁσάκις ἂν ἐσθίητε τόν ἄρτον

τοῦτον, καί τό ποτήριον τοῦτο πίνητε, τόν θάνατον τοῦ Κυρίου καταγγέλλετε. Ὁσάκις δέ εἰπών, κύριον ἐποίησε τόν προσιόντα, πάσης ἡμερῶν παρατηρήσεως ἀπαλλάξας αὐτόν» (ΕΠΕ 34, 174). Ἐδῶ ὁ ἅγιος μᾶς διδάσκει τό νά ἀδιαφοροῦμε διά την παρατήρησι τῶν ἡμερῶν καί τοῦ χρόνου καί νά προσηλωθοῦμε στην συμμετοχή μας στό μυστήριο, προκειμένου να ἐπιτελέσωμε τό Πάσχα.

Προχωρῶν περαιτέρω καί διδάσκων ὁ ἅγιος διά τό ὅτι ὁ Θεός δέν θά μᾶς κρίνη διά τήν παρατήρησι τοῦ χρόνου, ἀλλά διά τίς παραβάσεις τῶν ἐντολῶν ἀναφέρει τά ἑξῆς: «Ὅτι γάρ οὐδείς λόγος καιρῶν τῷ Θεῷ καί παρατηρήσεως τοιαύτης, ἄκουσον αὐτοῦ δικάζοντος · Πεινῶντά με εἴδετε, φησί, καί ἐθρέψατε, διψῶντα, καί ἐποτίσατε, γυμνόν, και περιεβάλετε · καί τοῖς ἐξ εὐωνύμων τά ἐναντία τούτοις ἐγκαλεῖ. Καί πάλιν ἄλλον ἐπεισαγαγών ἐπί μνησικακίᾳ κολάζει · Πονηρέ γάρ, φησί, δοῦλε, πᾶσαν τήν ὀφειλήν ἐκείνην ἀφῆκά σοι · οὐκ ἔδει καί σέ ἐλεῆσαι τον σύνδουλόν σου, ὡς καί ἐγώ σε ἠλέησα; Πάλιν τάς παρθένους, ἐπειδή ἔλαιον οὐκ εἶχον ἐν ταῖς λαμπάσι, τοῦ νυμφῶνος ἀπέκλεισεν · ἕτερον, ἐπειδή ἔνδυμα γάμου οὐκ ἔχων εἰσῆλθεν, ἀλλά ρυπαρά ἠμφίεστο ἱμάτια, πορνείαν καί ἀκαθαρσίαν περιβεβλημένος · ὅτι δέ τῷ δεῖνι μηνί καί τῷ δεῖνι ἐποίησε τό πάσχα, οὐδείς ἐκολάσθη ποτέ οὐδέ ἐνεκλήθη. Καί τί λέγω περί ἡμῶν τῶν ἀπηλλαγμένων πάσης τοιαύτης ἀνάγκης, καί ἄνω πολιτευομένων ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἔνθα μῆνες, καί ἥλιος, καί σελήνη, και ἐνιαυτῶν περίοδος οὐκ ἔστιν;» (ΕΠΕ 34, 180).