Ιερομόναχος Ευθύμιος Τρικαμηνάς. Eρμηνεία του 15ου Κανόνος από το νέο βιβλίο του, που μόλις κυκλοφόρησε.

Ὁ Οἰκουμενισμός, ὡς ἐκ τούτου, παρουσιάζεται στά μάτια τοῦ κόσμου ὡς προοδευτικός καί οἱ φορεῖς του ὡς ἄνθρωποι εἰρηνοποιοί καί εὐρείας ἀντιλήψεως, οἱ ὁποῖοι φροντίζουν ἀκόμη καί διά τήν οἰκολογία καί τήν διάσωσι τοῦ πλανήτη, ἡ δέ Ὀρθοδοξία ὡς στατική, ἐμμένουσα στά ἀρχαῖα καί μή μετακινουμένη ἀπό τήν Παράδοσί της οὐδέ βῆμα ποδός. Καί ἡ πολιτική ἑνοποίησις καί διακυβέρνησις τῶν ἀνθρώπων μέ τελικό σκοπό τό σφράγισμά τους, κατά τόν τύπο τῆς ἀποκαλύψεως τοῦ ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου, καί ἡ τελική ἐπικράτησις τοῦ Ἀντιχρίστου,βοηθοῦν στήν ἐπικράτησι τῆς αἱρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, διότι δι’ αὐτοῦ συντελεῖται μία ἐκκλησιαστική ἑνοποίησις καί ἑνιαία διακυβέρνησις τῆς «Ἐκκλησίας» καί μία συμπόρευσις μέ τίς πολιτικές ἐξελίξεις, εἰς τρόπον ὥστε ἡ Ἐκκλησία νά μήν προβάλλη οὐδεμία ἀντίστασι καί προστασία τῶν μελῶν της στήν ἐξελισσόμενη πολιτική κατάστασι καί πνευματική ἀποστασία.

Ἀπό τά ὀλίγα αὐτά πού ἀνεφέρθησαν γίνεται κατανοητό ὅτι ἡ αἵρεσις τοῦ Οἰκουμενισμοῦ εἶναι ἡ μόνη στήν ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία σταδιακά ἀποκαλύπτει τό πρόσωπό της καί πάντοτε ἐν σχέσει μέ τήν ἀφομοίωσι ἀπό τόν λαό

τῶν προηγουμένων ἐκτροπῶν της. Οἱ παλαιότερες αἱρέσεις ἀπεκάλυπτον ἐξ ἀρχῆς τήν διδασκαλία των καί οἱ ἀρχηγοί των ἠγωνίζοντο διά τήν ἑδραίωσί των. Ὁ Οἰκουμενισμός ἐκ τοῦ ἀντιθέτου δέν ἀσχολεῖται μέ τήν ἄγρευσι ὀπαδῶν, ἐφ’ ὅσον ἔχει ἐπικρατήσει στούς ποιμένες καί δή τούς Ἐπισκόπους, ἀλλά ἀσχολεῖται μέ τήν συστηματική προπαγάνδα διά τήν ἀλλοίωσι τοῦ φρονήματος τῶν Ὀρθοδόξων καθώς καί μέ τήν ἔντεχνη καί σταδιακή προσέγγισι τῶν αἱρετικῶν.

Ὡς ἐκ τούτου βοηθεῖται ἀφάνταστα ἀπό τήν ἀδιαφορία τοῦ λαοῦ διά τά θέματα τῆς πίστεως καί βεβαίως ἀπό τήν ἀνάθεσί των εἰς τούς Ἐπισκόπους.

Ὅλα αὐτά ἀνεφέρθησαν ἀκροθιγῶς μόνο καί μόνο ἐπειδή ζοῦμε τήν ἐξέλιξι τῆς αἱρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί προκειμένου νά συνειδητοποιήσωμε τήν αἵρεσι τῆς ἐποχῆς μας, καθώς ἐπίσης καί τόν τρόπο ἐπικρατήσεως καί τούς φορεῖς καί τά ὄργανά της. Ὁ σκοπός μας, ὅμως, εἶναι νά παρουσιάσωμε τίς δύο ἀποτειχίσεις, αὐτές πού προαναφέραμε, ἐναντίον τῆς αἱρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί νά παρουσιάσωμε τήν ὁδό ἡ ὁποία ἀκολουθήθηκε, ἐν σχέσει μέ τήν περί ἀποτειχίσεως Παράδοσι τῆς Ἐκκλησίας.