Δυστυχῶς, ὁ νέος Ἰσραὴλ τῆς χάριτος καὶ τῆς εὐλογίας ἀφοῦ «ἔφαγεν καὶ
ἐνεπλήσθη, ἀπελάκτισεν ὁ
ἠγαπημένος λαὸς τοῦ Θεοῦ, διότι ἐλιπάνθη, ἐπαχύνθη, ἐπλατύνθη» (Δευτ. 32, 15).
Καὶ ἀπέστη ἐκ τοῦ
Σωτῆρος αὐτοῦ Θεοῦ λέγων: «Ἀπόστα ἀφ᾽ ἡμῶν ὁδούς σου εἰδέναι οὐ βουλόμεθα»
(Ἰώβ 21, 14).
Οὕτω περιῆλθεν εἰς ἠθικὴν
ἐξαχρείωσιν καὶ χαλάρωσιν,
ἐφ᾽ ὅσον οἱ ἄρχοντες ἡμῶν ἐψήφισαν νόμους βδελυροὺς ἐνώπιον τῶν ὀφθαλμῶν
τοῦ Θεοῦ. Ὡς τὸν πολιτικὸν γάμον, τὴν νομιμοποίησιν τῶν ἀμβλώσεων, τὴν ἐλευθέραν συμβίωσιν
τοῦ αὐτοῦ φύλου,
τὸν
«γάμον» τῶν ὁμοφυλοφίλων,
τὴν ὑποβάθμισιν καὶ
περιφρόνησιν τῆς πατροπαραδότου
ἀρχαίας γλώσσης,
τὴν προαιρετικότητα τοῦ
μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν,
τὴν ἀνέγερσιν μουσουλμανικοῦ τεμένους (παραθεωροῦντες τὸ τάμα τοῦ Ἔθνους), τὴν κατασκευὴν ἀποτεφροτικῶν
κλιβάνων κ.ἄ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου