Μνήμη τῶν 13 ὀσιομαρτύρων μοναχῶν της μονῆς Παναγίας Καντάρας Κύπρου τῶν καέντων ἐν Λευκωσία ὑπό τῶν Φράγκων λατινοδόξων.


Ἡ Καντάρα ἔμεινε γνωστὴ στην ἱστορία τῆς Κύπρου ὄχι μόνο γιά τὸ λόγο πού διαδραμάτισε τὸ κάστρο της στά πολυτάραχα χρόνια τῶν Φράγκων καὶ Ἐνετὼν ἀλλὰ καὶ γιά τὸ παλιὸ μοναστήρι τῆς Παναγίας τῆς Κανταριώτισσας  πού στάθηκε τὸ ΙΓ’ αἰῶνα προπύργιο τῆς Ὀρθόδοξῃς Ἐκκλησίας ἐνάντια στούς διωγμοὺς τοῦ λατινικοῦ κλήρου.
Ἀπὸ κει ξεκίνησαν μία θλιβερὴ μέρα τοῦ 1222 δεκατρεῖς ὅσιοι  πατέρες πιστοὶ στρατιῶτες τῆς θρησκείας τοῦ Ναζωραίου, γιά νά γνωρίσουν ἔπειτα ἀπὸ φριχτὰ βασανιστήρια, τὸ μαρτυρικότερο θάνατο ἀπὸ ἀπανθρώπους ὀπαδοὺς τοῦ Πάπα. Ἡ ἱστορία τῆς τρομερῆς αὐτῆς τραγωδίας μὲ τις ἀνατριχιαστικὲς της ὠμότητες ἔχει στιγματίσει μὲ τὰ μελανότερα χρώματα τοὺς «»λεγάτους»» τοῦ καθολικισμού τῆς ἐποχῆς ἐκείνης, ἐνῶ ταυτόχρονα ἐξύψωσε ἀκόμη περισσότερο στὴν παγκόσμια συνείδηση τῶν πολιτισμένων λαῶν, τὸ γόητρο τῆς Ὀρθόδοξῃς Χριστιανοσύνης μὲ τοὺς αἱματοβαμμένους της ἀγῶνες καὶ τὴν ἀσάλευτη πίστη της στο ὑπέρτατο ἰδανικὸ τῆς θρησκείας μὲ τὴν αὐτοθυσία καὶ τό μαρτυρικὸ θάνατο.
Εἲναι γνωστὸ ἀπὸ τή στιγμή πού ἡ Κύπρος ὑποτάχθηκε στή δυναστεία τῶν Λουζινιὰν μὲ πόσο πεῖσμα καὶ ἄγριο φανατισμὸ οἱ Φράγκοι προσπάθησαν νά προσηλυτίσουν τὸν ὀρθοδοξο κλῆρο καὶ τὸ λαὸ τῆς Μεγαλονήσου,ὥστε νά ἀπαρνηθούν τις προαιώνιες θρησκευτικὲς τους παραδόσεις καὶ να ἀσπασθοὺν τὸ λατινικὸ δόγμα.
Δραματικὲς σκηνές,ἔριδες καὶ διαμάχες εἴχαν δημιουργηθεῖ ἀνάμεσα στους καθολικοὺς καὶ τοὺς ὀρθοδόξους κληρικούς. Οἱ τελευταῖοι μὲ τὴν αλύγιστή τους ἀντιστάσῃ να ὑποταχθοῦν στό θέλημα τῶν Φράγκων καταδικάζονταν σὲ δαρμούς, φυλακίσεις, ἐξορίες καὶ φοβερὰ μαρτύρια,τὰ λεγόμενα  μαρτύρια τῆς Ἱερᾶς Ἐξετάσεως. 





Ὁ Πάπας Γρηγόριος ὁ Θ’ (εἰσηγητὴς τῆς Ἱερᾶς Ἐξετάσεως ) ὁ ὁποῖος ἔδωσεν ὁ ἴδιος προσωπικῶς 
ὁδηγίας  εἰς τὸνΔομινικανὸν ἱεροεξεταστὴν  Ἀνδρέαν  νά ἐκτελέση τὸ μακάβριον ἔγκλημά του, ἔχει ἁγιοποιηθεῖ  ἀπὸ τὴν παπικὴν ἐκκλησίαν. Ὁ δὲ διάδοχός  του,  Βενέδικτος ὁ Στ’  ἔρχεται ὡς 
‘’ἀποστολικὸς  προσκυνητὴς ‘’ εἰς τὸν τόπον τοῦ εἰδεχθοῦς ἐγκλήματος μὲ πρόσκλησιν τοῦ οὐνίτου Ἀρχιεπισκόπου  Κύπρου καὶ τῆς ἥδη ἐξουνιτισθείσης  συνόδου του..
Σημειωτέον ὅτι πρὸ δεκαετίας ὁ ἐξουνιτισθείς πλέον Μητροπολίτης Κερυνείας Παῦλος 
Μαντοβάνης ( !!!) ἔγραφεν εἰς τὸν Ἀρχιεπίσκοπον Χρυσόστομον:
Ταπεινὰ φρονοῦμε ὅτι ἡ Ἐκκλησία τῆς Κύπρου δεν πρέπει να ἔχει καμία συμμετοχὴ στην ἐπισκέψῃ 

ἑνὸς κοσμικοῦ ἄρχοντα στούς τόπους οἱ ὁποῖοι καθηγιάσθησαν μὲ τὸ τίμιο αἷμα τῶν δεκατριῶν 
μοναχῶν τῆς Καντάρας καὶ τόσων ἄλλων Ἁγίων ,οἱ ὁποῖοι ὑπέμειναν φρικτὰ βασανιστήρια ἀπὸ 
τοὺς Παπικοὺς ,διότι  ἐν τοιαύτῃ περιπτώσει ἀναγνωρίζεται ὁ Πάπας ὑπὸ τὴν διπλῆ ἰδιοτητα του ὡς ἀρχηγοῦ κράτους  καὶ ἐκκλησίας. 
Ἡ τοιαύτη  ἐπισκέψῃ τοῦ Πάπα,ἡ ὁποία ἐπενδύεται μὲ τὸ μανδύα τοῦ προσκυνήματος μόνο 
ταπείνωση, καταισχύνη καὶ συμφορὰ θὰ προξενήσει στον τόπο μας. Οἱ ἐναγκαλισμοὶ μὲ τὸν Πάπα 
δεν θὰ φέρουν τὴν ποθητή, ὡς ἐλπίζετε ,βοήθειά του στό ἐθνικὸ θέμα ,ἀλλὰ τὴν ὀργὴ τοῦ Θεοῦ 
ἐπάνω στις κεφαλὲς μας , ὡς μαρτυρεῖ ἡ ἱστορία τοῦ μαρτυρικοῦ ἥμῶν Γένους.
(‘’Θεοδρομία ‘’ ἔτος γ’, Ἰανουάριος –Μάρτιος 2001,τεῦχος 1 ,109 & www.markoseugenikos.gr )



ΤΟ ΑΙΜΑ τῶν δεκατριῶν ὀσιομαρτύρων τῆς Κανταρας ἂς εἶναι ἐπὶ τῶν κεφαλῶν τῶν
προσκαλεσάντων  τὸν Ἀντίχριστον Πάπαν  τῆς πεπτωκυίας Ῥώμης Βενέδικτο, τόν προστάτην
τῶν ἁπανταχοῦ τῆς  γῆς παιδεραστῶν φραγκοπαπάδων ,ἤτοι τοῦ ἀθέου Προέδρου τῆς Κύπρου,
τοῦ οὐνίτου  Ἀρχιεπισκόπου,τῆς ἐξουνιτισθείσης συνόδου,ἡγουμένων,κληρικῶν,μοναχῶν,
μοναζουσὼν, τῶν δύο Κυπρίων ἁγιορειτὼν, ἡγουμένων (Βατοπαιδίου καὶ Διονυσίου), τοῦ Κυπρίου ’’στάρετς’’ τῆς  μικτῆς ’’μονῆς’’ τοῦ Essex καθώς ἐπίσης και καὶ τῶν Κυπρίων ’’θεολόγων οἱ ὀποῖοι
δεν ὕψωσαν  φωνήν διαμαρτυρίας!!!

Μ.Π.(Μάριος Πηλαβάκης)

Θεσσαλονίκη19 Μαΐου 2010

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου