Α΄ ΔΙΔΑΧΕΣ ΑΓ. ΚΟΣΜΑ ΤΟΥ ΑΙΤΩΛΟΥ.

Ήθελα, χριστιανοί μου, να είμαι πάντοτε με το σώμα μαζί σας να σας λέγω πότε το ένα πότε το άλλο, μα τι να σας κάμω και εγώ οπού είναι χιλιάδες χωρία και χώρες οπού δεν ήκουσαν ποτέ τον λόγον του Θεού και με καρτερούν να πηγαίνω. Δια τούτο σας παραγγέλλω, άγιοι ιερείς, να φροντίζετε δια τους κοσμικούς πώς να σωθούν και εκείνοι και να σωθήτε και η αγιωσύνη σας. Ομοίως πάλιν οι κοσμικοί να τιμάτε και να ευλαβείσθε τους παπάδες σας και να μη τους ρίχνετε χρέγια και χαράτσια και άλλα δοσίματα δια να έχουν καιρόν άδειον να παρακαλούν τον Θεόν δια την ψυχήν σας και δια την ζωήν σας. Και δια εκείνο το δόσιμον οπού θέλουν να σας δώσουν οι παπάδες, δεν πλουταίνετε, αδελφοί μου, αμή, ωσάν τους το χαρίσετε, έχουν καιρόν δια να παρακαλούν τον Θεόν δια την ψυχήν σας και δια την ζωήν σας. Και αν τύχη ένας παπάς και ένας βασιλεύς, τον παπά σου να βάλης επάνω από τον βασιλέα να καθίση. Και αν σου τύχη ένας παπάς και ένας άγγελος, τον παπά σου να πρωτοχαιρετήσης πρωτύτερα και από τον άγγελον, διότι ο παπάς είναι ανώτερος και από τους αγγέλους εις το αξίωμα. Αυτά να τα κάνετε οι κοσμικοί δια εδικόν σας καλόν. Ο παπάς πάλιν, όταν θέλει το καλόν του, ας διαβάση τον Νόμον να καταλάβη το χρέος του. Δια τους αγίους ιερείς δεν έχω να ειπώ τίποτες. Εγώ έχω χρέος, όταν απαντήσω κανένα ιερέα, να σκύψω να φιλήσω τα χέρια και τα ποδάρια και να τον παρακαλέσω να παρακαλή τον Θεόν δια τας αμαρτίας μου, διότι όλοι οι βασιλείς, όλος ο κόσμος να παρακαλούν τον Θεόν χιλιάδες χρόνους δεν δύνανται να τελειώσουν τα Άχραντα Μυστήρια, και ένας παπάς, ας είναι και αμαρτωλός, δύναται με την χάριν του αγίου Πνεύματος και τα τελειώνει. Και έτσι δεν έχω να ειπώ τίποτες.