ΔΙΔΑΧΕΣ ΑΓ. ΚΟΣΜΑ ΤΟΥ ΑΙΤΩΛΟΥ,

Εκαταλάβετε, αδελφοί μου; Όποιος έχει πίστιν εις τον Χριστόν μας και να είναι καθαρός, κάμνοντας τον σταυρόν του δεν φοβάται να πάθη τίποτες, κανένα κακόν. Ομοίως πάλιν όποιος έχει το χέρι του μολυσμένον με αμαρτίες, όταν κάνει τον σταυρόν του οι δαίμονες δεν φοβούνται. Θέλετε να ακούσετε και άλλο δια τον σταυρόν πως δεν ενεργεί όταν είναι μολυσμένο το χέρι μας με αμαρτίες; Ήτον ένας άνθρωπος, το όνομά του Ιουλιανός, αναγνώστης της Μεγάλης Εκκλησίας. Εσπούδαξε γράμματα με τον Μέγαν Βασίλειον και δεν του άρεσε το βασίλειον το αληθινόν, το ουράνιον να πάρη, αλλά το επίγειον. Ήτον ένας ανεψιός του Μεγάλου Κωνσταντίνου του βασιλέως, εζήτησε να πάρη το βασίλειον. Και αυτός πηγαίνει και ευρίσκει έναν Εβραίον μάγον και του λέγει: Είσαι καλός να με κάμης να γένω βασιλεύς και να σε κάνω βεζίρη και ό,τι θέλεις να σου δίνω; Του λέγει ο Εβραίος ο μάγος: Αρνήσου τον Χριστόν και εγώ να σε κάμω βασιλεύς. Λέγει ο αναγνώστης Ιουλιανός: Τον αρνούμαι. Κάθεται και κάμνει ένα γράμμα ο μάγος και του λέγει: Πάρε τούτο το χαρτί και πήγαινε εις ένα μνήμα ελληνικόν και ρίψε υψηλά το χαρτί. Εκεί έχουν να έλθουν οι δαίμονες και ό,τι θέλεις σου κάμνουν, μόνον μη τύχη και φοβηθής και κάμης τον σταυρόν σου, διατί φεύγουνε. Επήγεν ο Ιουλιανός εις το μνήμα και ρίχνοντας το χαρτί ήλθαν οι δαίμονες. Αυτός φοβηθείς βλέποντάς τους ασχήμους και φοβερούς κάμνοντας τον σταυρόν του έφυγαν οι δαίμονες. Αυτός πηγαίνει οπίσω εις τον μάγον και λέγοντας του Εβραίου πως φοβηθείς εγώ και κάμνοντας τον σταυρόν μου οι δαίμονες έφυγαν, τους ματακράζει ο μάγος. Πάλιν βλέποντάς τους ο Ιουλιανός έτσι μαύρους και φοβερούς και κάμνοντας τον σταυρόν του πάλιν έφυγαν. Του λέγει ο μάγος: Δεν σε είπα εγώ πως όσον κάνεις τον σταυρόν σου οι δαίμονες φεύγουν και δεν κάνομεν τίποτες; Τότε του λέγει ο μάγος: Πήγαινε να σφάξης ένα παιδίον και να του βγάλης την καρδίαν να μου την φέρης εδώ. Επήγεν ευθύς και έσφαξε ένα παιδίον και του ήφερε την καρδίαν.  Τότε κράζει ο μάγος τους δαίμονας. Αυτός πάλιν από τον φόβον του έκαμε τον σταυρόν του, μα οι δαίμονες δεν εφοβήθησαν και δεν έφυγαν, διότι ήτον μεμολυσμένος από τον φόνον οπού έκαμε. Έτσι έκαμε το θέλημά του και έγινε ζεύγος του Διαβόλου και εβασίλευσε δύο χρόνους και επήγεν εις την Κόλασιν να καίεται πάντοτε. Πρέπει και ημείς να είμεσθεν καθαροί από αμαρτίες και τότε να κάνωμεν τον σταυρόν μας να φεύγη ο Διάβολος. Ειδέ και είμεσθεν μεμολυσμένοι με αμαρτίες, δεν φεύγει ο Διάβολος.