Ιερομόναχος Ευθύμιος Τρικαμηνάς. ερμηνεία του 15ου Κανόνος από το νέο βιβλίο του, που μόλις κυκλοφόρησε.

ii. Δεύτερη Περίοδος τῆς Εἰκονομαχίας

Θά κάνωμε στή συνέχεια μία μικρή ἀναφορά εἰς τήν ἀποτείχισι τῶν ὁμολογητῶν κατά τήν δευτέρα περίοδο τῆς Εἰκονομαχίας, μετά δηλαδή τήν Ζ΄ Οἰκουμενική Σύνοδο.

Κατά τήν περίοδο αὐτή ἔχουμε ἀπό πλευρᾶς αὐτοκρατόρων τόν μετριοπαθῆ εἰκονομάχο Νικηφόρο τόν ἀπό Γενικοῦ (802-811) καί τούς εἰκονομάχους Λέοντα Ε΄ τόν Ἀρμένιο, Μιχαήλ Β΄ τόν Τραυλό καί τόν Θεόφιλο (829-842). Τήν περίοδο τῶν τριῶν τελευταίων αὐτοκρατόρων, δηλαδή διάστημα περίπου τριάντα ἐτῶν, ἔχουμε καί εἰκονομάχους Πατριάρχες, οἱ ὁποῖοι ἦσαν: ὁ Θεόδοτος Α΄ (814-820), ὁ Ἀντώνιος Α΄ (821-837) καί ὁ Ἰωάννης Ζ΄ (837-842). Κατ’ αὐτήν τήν δευτέρα περίοδο τῆς Εἰκονομαχίας, κατά τήν ὁποία ἦτο ἤδη κατεγνωσμένη ἡ αἵρεσις, συνήχθη δευτέρα εἰκονομαχική Σύνοδος τό 815, ἡ ὁποία ἀκύρωσε τήν Ζ΄ Οἰκουμενική, ἐπεκύρωσε τήν εἰκονομαχική Σύνοδο τῆς Ἱέρειας καί ἐπέβαλε μέ τήν βοήθεια τῆς πολιτικῆς ἐξουσίας πάλι τήν Εἰκονομαχία. Οἱ ἅγιοι πού ἀντιστάθηκαν στήν αἵρεσι καί ἀπετειχίστηκαν ἐκκλησιαστικῶς ἀπό τούς εἰκονομάχους Πατριάρχες καί Ἐπισκόπους ἦσαν οἱ ἑξῆς: ὁ ἅγ. Θεοφύλακτος, Ἐπίσκοπος Νικομηδείας (ἑορτάζει 8 Μαρτίου), ὁ ἅγ. Μιχαήλ, Ἐπίσκοπος Συνάδων, (ἑορτάζει 23 Μαΐου), ὁ ἅγ. Αἰμιλιανός, Ἐπίσκοπος Κυζίκου (ἑορτάζει 8 Αὐγούστου), ὁ ἅγ. Εὐθύμιος, Ἐπίσκοπος Σάρδεων (ἑορτάζει 26 Δεκεμβρίου), ὁ ὅσιος Θεοφάνης, ἡγούμενος τοῦ μεγάλου ἀγροῦ, (ἑορτάζει 12 Μαρτίου), ὁ ἅγ. Στέφανος, ἡγούμενος τῆς Τριγλίας (ἑορτάζει 26 Μαρτίου), ὁ ἅγ. Μακάριος, ἡγούμενος τῆς Πελεκητῆς (ἑορτάζει 1 Ἀπριλίου), ὁ ἅγ. Ἰωάννης, ἡγούμενος τῶν Καθαρῶν (ἑορτάζει 27 Ἀπριλίου), ὁ ὅσ. Νικήτας, ἡγούμενος τοῦ Μηδικίου (ἑορτάζει 3 Ἀπριλίου), ὁ ὅσ. Πέτρος τῆς Ἀτρώας (ἑορτάζει 13 Σεπτεμβρίου), οἱ ἅγ. Θεόδωρος καί Θεοφάνης οἱ γραπτοί, (ἑορτάζουν 27

Δεκεμβρίου καί 11 Ὀκτωβρίου ἀντιστοίχως) καί πλῆθος ἄλλων ὁσίων καί ὁμολογητῶν. Ἔξαρχος ὁμολογητής καί πνευματικός ἡγέτης, θεωρητικός καί πρακτικός, τῆς δευτέρας περιόδου τῆς Εἰκονομαχίας ἦταν ὁ ὅσ. Θεόδωρος ὁ Στουδίτης. Ἀπό τή μονή τοῦ Στουδίου ἑορταζόμενοι ἅγιοι, οἱ ὁποῖοι ἤθλησαν αὐτήν τήν περίοδο καί ἀντετάχθησαν ἐκκλησιαστικῶς στούς αἱρετικούς Πατριάρχες καί Αὐτοκράτορες, ἦσαν, πλήν τοῦ ὁσίου Θεοδώρου, ὁ ὅσ. Πλάτων (ἑορτάζει 4 Ἀπριλίου), ὁ ἅγ. Ἰωσήφ, Ἀρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης, ἀδελφός κατά σάρκα τοῦ ὁσ. Θεοδώρου τοῦ Στουδίτου, (ἑορτάζει 14 Ἰουλίου), ὁ ὅσ. Νικόλαος ὁ Στουδίτης (ἑορτάζει 4 Φεβρουαρίου), ὁ ὅσ. Ναυκράτιος ὁ Στουδίτης (ἑορτάζει 18 Ἀπριλίου), ὁ ὅσ. Θαδδαῖος ὁ Στουδίτης (ἑορτάζει 29 Δεκεμβρίου). Διά νά καταδείξωμε ὅτι, ὅλοι αὐτοί οἱ ἅγιοι καί ὁμολογητές καί πλῆθος ἄλλων, δέν ἐπολέμησαν ἁπλῶς τήν αἵρεσι τῆς Εἰκονομαχίας, ἀλλά ἀπετειχίσθηκαν ἐκκλησιαστικῶς ἀπό τούς αἱρετικούς Πατριάρχες καί Ἐπισκόπους, θά ἀναφέρωμε ἕνα χαρακτηριστικό περιστατικό ἀπό τόν βίο τοῦ ὁσίου Νικήτα, ἡγουμένου τῆς μονῆς Μηδικίου.