Ιερομόναχος Ευθύμιος Τρικαμηνάς: ερμηνεία του 15ου Κανόνος

Εναι λλο θέμα τό τι κάποιοι γιοι καναν κατά καιρούς κάποιες οκονομίες καί διετήρησαν διά κάποιο χρονικό διάστημα τήν κκλησιαστική πικοινωνία μέ κάποιους δεδηλωμένους αρετικούς, κινούμενοι χι πό δειλία καί συμβιβασμό, λλά πό διάκρισι, ποία τούς δηγοσε ες τό νά τηρήσουν ατή τήν στάσι· καί εναι τελείως διαφορετικό τό νά προσπαθομε μες νά καλυφθομε πίσω πό ατά τά λάχιστα παραδείγματα, νά ποστείλωμε τήν σημαία τς πίστεως, νά συνοδοιπορομε πί δεκαετίες μέ τούς αρετικούς καί νά βλέπωμε παθς κάθε μέρα τήν αρεσι νά πεκτείνεται καί νά λλοιώνη τά φρονήματα τν ρθοδόξων.
Δι’ ατά μως θά ναφερθομε κτενέστερα κατωτέρω. Πάντως διάκρισις τήν ποία κάνει ερός Κανών μεταξύ πισκόπων καί ψευδεπισκόπων πρό συνοδικς
κρίσεως καί κατακρίσεώς των, πωσδήποτε σηματοδοτε τήν στάσι κάστου ληθινο ρθοδόξου σέ νάλογες περιπτώσεις. Δηλαδή μέ τόν ληθινό πίσκοπο θά συνταχθον ο ληθινά ρθόδοξοι καί μέ τόν ψευδεπίσκοπο ο συμβιβασμένοι καί χλιαροί κατά τήν πίστι, ο ποοι βεβαίως εναι πάντοτε ο περισσότεροι.
Τό κροτελεύτιο τμμα το ν λόγ ερο Κανόνος εναι σως καί τό σπουδαιότερο καί ναφέρει τι μέ τήν πομάκρυνσι τν ρθοδόξων πό τόν ψευδεπίσκοπο
«ο σχίσματι τήν νωσιν τς κκλησίας κατέτεμον λλά σχισμάτων καί μερισμν τήν κκλησίαν σπούδασαν ρύσασθαι». Ατό εναι πολύ σημαντικό διότι μς καθορίζει
τό πς πρέπει νά ννοομε τήν δια τήν κκλησία, τήν νωσί της καί πιπλέον μς δίδει νά κατανοήσωμε τό τί στί σχίσμα καί πότε ατό συντελεται. Ατό λοιπόν πού βίαστα ξάγεται πό τό τμμα ατό το Κανόνος εναι τι κκλησία δέν εναι προσωποπαγής, οτε νθρωποκεντρική, οτε πισκοποκεντρική, λλά Χριστοκεντρική καί ληθοκεντρική. ν κκλησία το πισκοποκεντρική δέν θά πέτρεπε ερός Κανών τήν πομάκρυνσί μας πό τόν αρετικό πίσκοπο, χι μόνο πρίν καταδικασθ πό τό ρμόδιο κκλησιαστικό ργανο, λλά καί πρίν τοποθετηθ λλος ρθόδοξος στή θέσι του. Διότι τότε τό κενό ατό το πισκόπου, φ’ σον ατός θά λειτουργοσε ς ξονας καί ς πυρήνας, θά το τέτοιο, στε νά μήν πάρχη κν κκλησία, φ’ σον δέν πάρχη πίσκοπος φ’ σον ατός ξέπεσε καί γινε αρετικός. Μέ τήν πομάκρυνσι λοιπόν πό τόν πίσκοπο ποος
δημοσίως π’ κκλησίας κηρύττει αρεσι, καταδεικνύομε τή μεγάλη ατή λήθεια, τι δηλαδή κκλησία εναι Χριστοκεντρική, τι κόμη λήθεια εναι καρδιά της καί, ν δέν πάρχη ατή, δέν φίσταται οτε κκλησία· τι πίσκοπος, διά νά εναι πίσκοπος, δέν ρκε χειροτονία του καί νθρόνισίς του, λλά πρέπει τουλάχιστον νά ρθοτομ τόν λόγο τς ληθείας · τι νωσις τς κκλησίας νευ τς ληθος πίστεως εναι ψευδής καί κίβδηλος καί τι κκλησία πάρχει καί δέν παυσε οτε θά σταματήση νά πάρχη, πειδή κριβς δέν στηρίζεται στά πρόσωπα, λλά στόν διο τόν Χριστό.

Συνεχίζεται.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου