Ιερομόναχος Ευθύμιος Τρικαμηνάς. Το νέο του βιβλίο για τον 15ον Κανόνα.

Τό διο συμβαίνει καί μέ τήν καταγραφή το Συμβόλου τς πίστεως καί τν δογματικν ρων τν Συνόδων. λα ξέφραζον τήν δη πάρχουσα καί βιουμένη ποστολική πίστι καί Παράδοσι καί πλς κατεγράφοντο διά τήν
καταπολέμησι τς κάστοτε ναφυομένης αρέσεως, ποία προσέβαλε ατήν τήν Παράδοσι. σχύει δηλαδή καί δ τό γιογραφικό χωρίο «δικαί νόμος ο κεται...» (Α΄ Τιμ. 1, 9), δηλαδή πραγματικά ρθόδοξος νεργε ες τά θέματα τς πίστεως μπειρικά καί δέν χρειάζεται Κανόνας διά νά ριοθετήση τήν γραμμή του, λλά πομακρύνεται κκλησιαστικά πό τήν αρεσι καί τούς αρετικούς πάραυτα. Ο
Κανόνες χρειάζονται διά τούς χλιαρούς καί ποπροσανατολισμένους καί φ’ σον ρμηνεύονται σωστά περιφρουρον τήν ρθόδοξο πίστι. λανθασμένη μως ρμηνεία βοηθ τήν διαιώνισι τς αρέσεως καί τόν δικό μας φησυχασμό.
Μέ ατές τίς προϋποθέσεις πρέπει νά προχωρήσωμε ες τήν ξέτασι το δευτέρου καί σημαντικωτέρου διά τίς μέρες μας τμήματος το ΙΕ΄ ερο Κανόνος. αρεσις διά τήν ποίαν πιτρέπει καί πιβάλλει παρών Κανών τήν ποτείχισι πρό συνοδικς κρίσεως, λέγουν ο Πατέρες τς Πρωτοδευτέρας Συνόδου τι, πρέπει νά εναι «κατεγνωσμένη παρά τν γίων Πατέρων καί Συνόδων», δηλαδή νά εναι μία γνωστή αρεσις διά τήν ποία χουν μιλήσει καί καταδικάσει κάποια γκεκριμένη Σύνοδος κάποιοι γιοι τς κκλησίας. Ατό σφαλς δημιουργε μία σφάλεια δι’ ατούς πού ποτειχίζονται, πειδή πονται κατ’ χνος τν γίων Πατέρων χι μόνο θεωρητικς (δηλαδή ς πρός τήν διάγνωσι τς αρέσεως) λλά καί πρακτικς (δηλαδή ς πρός τήν πομάκρυνσι πό τούς αρετικούς). Διότι θεωρητική μόνο διάγνωσις καί καταδίκη τς αρέσεως χωρίς τήν πρακτική, σημαίνει ρθοδοξία μόνο διά τν λόγων, πίστι νευ τν ργων, κάτι δηλαδή τό ποον σύμφωνα μέ τήν γ. Γραφή, ακ. 2,19 δύνανται νά τό χουν καί ο δαίμονες. Ατή κφρασις το παρόντος Κανόνος σημαίνει, πίσης, τι τό κρος τν γκεκριμένων Συνόδων καί τν γ. Πατέρων πέρκειται το κύρους οουδήποτε πισκόπου, Μητροπολίτου, Πατριάρχου καί λοκλήρου νδημούσης Συνόδου · τι Παράδοσις διασώζεται καί συνεχίζεται μέ τήν συμπόρευσι καί συνταύτησι μέ τούς γίους καί τι οδείς χει δικαίωμα νά ναιρέση λλοιώση σα ο Πατέρες θέσπισαν. κφρασις ατή πίσης το παρόντος Κανόνος, «κατεγνωσμένη παρά τν γίων Πατέρων Συνόδων», δέν σημαίνει τι διά μία «μή κατεγνωσμένη» αρεσι φείλομε πακοή ες τούς πισκόπους καί τούς φορες τς αρέσεως πρό συνοδικς κρίσεως, λλά τι, φ’ σον αρεσις δέν εναι κατεγνωσμένη (καταδικασμένη), δρόμος τς ποτειχίσεως δέν εναι σφαλής. Σέ τέτοια ποτείχισι, μή κατεγνωσμένης αρέσεως, προέβησαν ο ρθόδοξοι ες τήν περίπτωσι τς Εκονομαχίας κατά τό χρονικό διάστημα πό τς νάρξεώς της μέχρι τήν Ζ΄ Οκουμενική, ποία τήν κατέστησε κατεγνωσμένη. δ πάρχει καί πιπλέον τό γεγονός τι ο ρθόδοξοι ντέστησαν καί πετειχίσθησαν
χι μόνο ες μή κατεγνωσμένην αρεσι, λλά καί πισφραγισθεσα πό Σύνοδο 348 πισκόπων (ες τήν Σύνοδον τήν λεγομένην τς ερείας), σύμφωνα μέ τό χρονικόν το Θεοφάνους (P.G. 108, 861A). πίσης κφρασις «κατεγνωσμένη παρά τν γίων Πατέρων Συνόδων» δέν περιθωριοποιε τήν γ. Γραφή, οτε καθ’ οονδήποτε τρόπο πιβουλεύεται τήν αθεντίαν της, λλά σημαίνει τό πιπλέον · δηλαδή ν πάρξη αρεσις, ποία ντιστρατεύεται στήν γ. Γραφή κυρώνει κάποια ντολή καί διδασκαλία της, πρέπει μέσως νά ποτειχισθομε πό τούς φορες της, χωρίς νά σχοληθομε μέ τό ν χη καταδικασθ πό τούς γ. Πατέρες τίς Συνόδους. πί παραδείγματι, ν κάποιος πίσκοπος διδάσκη δημοσίως καί π’ κκλησίας τι νθρωπος κατάγεται πό τόν πίθηκο διδάσκη οαδήποτε ξελικτική θεωρία, πό ατόν πρέπει ο ρθόδοξοι μέσως νά ποτειχίζωνται, διότι γ. Γραφή πέρκειται τν Συνόδων καί τν Πατέρων. Κατά τόν διο τρόπο πρέπει νά ποτειχίζωνται ο ρθόδοξοι ν πίσκοπος κυρώνη διά τν διαζυγίων τό νόμιμο γάμο θετ δημοσίως οαδήποτε εαγγελική ντολή. Διότι, σύμφωνα μέ τόν σιο Θεόδωρο τόν Στουδίτη, δημοσία καί συνοδική θέτησις μίας εαγγελικς ντολς σημαίνει
τήν δημοσία καί συνοδική θέτησι λου το Εαγγελικο νόμου, τό ποο διδάσκεται σαφς καί πό τήν δια τήν γ. Γραφή (ακ. 2,10 · Λουκ. 16,17). Εναι σημαντικό καί πρέπει νά ναφερθ τι, ερός Κανών δέν μιλε γιά «κατεγνωσμένο» αρετικό, λλά  γιά «κατεγνωσμένη αρεσι» · Ατό σημαίνει τι λλο εναι κατεγνωσμένη αρεσις καί λλο κατεγνωσμένος αρετικός. Δηλαδή, ν κάποιος πίσκοπος πού δέν εχε χαρακτηρισθ ς αρετικός, ρχίζει νά κηρύττη μία κατεγνωσμένη αρεσι, καθίσταται κι ατός κατεγνωσμένος ς φορέας κατεγνωσμένης αρέσεως, στω καί ν διος δέν χη καταδικασθ πό κάποια Σύνοδο. Ατή εναι καί ννοια τς ποτειχίσεως, ς πομάκρυνσις πό κάτι νόθο, πιβλαβές καί λλότριο πρός τήν γι πίστι τς κκλησίας καί χι ς μία νδειξις διαμαρτυρίας πισπεύσεως τν ναλόγων διαδικασιν τς Συνόδου, διά τήν καταδίκη το αρετικο.

Συνεχίζεται.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου