Ιερομόναχος Ευθύμιος Τρικαμηνάς: Το υποχρεωτικό του 15ου Κανόνος.

α΄.
15ος Κανών τς Πρωτοδευτέρας Συνόδου
καί Προσέγγισις τν Νοημάτων του.

Τά ρισθέντα περί πρεσβυτέρων καί πισκόπων καί Μητροπολιτν πολλ μλλον πί Πατριαρχν ρμόζει. στε ε τις Πρεσβύτερος πίσκοπος, Μητροπολίτης τολμήσοι ποστναι τς πρός τόν οκεον Πατριάρχην κοινωνίας, καί μή ναφέροι τό νομα ατο κατά τό ρισμένον καί τεταγμένον, ν τ θεί Μυσταγωγί, λλά  πρό μφανείας συνοδικς καί τελείας ατο κατακρίσεως σχίσμα ποιήσοι · τοτον ρισεν γία Σύνοδος πάσης ερατείας παντελς λλότριον εναι ε μόνον
λεγχθείη τοτο παρανομήσας.
»Καί τατα μέν σφράγισταί τε καί ρισται περί τν προφάσει τινν γκλημάτων τν οκείων φισταμένων προέδρων, καί σχίσμα ποιούντων καί τήν νωσιν τς κκλησίας διασπώντων.
»Ο γάρ δι’ αρεσίν τινα παρά τν γίων Συνόδων, Πατέρων, κατεγνωσμένην, τς πρός τόν πρόεδρον κοινωνίας αυτούς διαστέλλοντες, κείνου δηλονότι τήν αρεσιν δημοσί κηρύττοντος, καί γυμν τ κεφαλ π’ κκλησίας διδάσκοντος,
ο τοιοτοι ο μόνον τ κανονικ πιτιμήσει οχ πόκεινται πρό συνοδικς διαγνώσεως αυτούς τς πρός τόν καλούμενον πίσκοπον κοινωνίας ποτειχίζοντες, λλά καί τς πρεπούσης τιμς τος ρθοδόξοις ξιωθήσονται. Ο γάρ πισκόπων, λλά ψευδεπισκόπων καί ψευδοδιδασκάλων κατέγνωσαν, καί ο σχίσματι τήν νωσιν τς κκλησίας κατέτεμον, λλά σχισμάτων καί μερισμν τήν κκλησίαν σπούδασαν ρύσασθαι».1 (Πηδάλιον, σελ. 358)

Τό πρτο τμμα ρίζεται πό τήν ρχή ως τό «ε μόνον τοτο λεγχείη παρανομήσας». Ατό τό τμμα εναι συνέχεια θά λέγαμε τν δύο προηγουμένων ερν Κανόνων τς Συνόδου ατς, τοι το ΙΓ΄ καί ΙΔ΄ ο ποοι παρομοίως
ρίζουν τι παγορεύεται διά τς διακοπς τς μνημονεύσεως πόσχισις τν διακόνων καί ερέων πό τούς πισκόπους καί τν πισκόπων πό τούς Μητροπολίτας των μέ τήν δικαιολογίαν τι ο προϊστάμενοι ατοί τν τοπικν κκλησιν πέπεσαν σέ κάποια βαριά παραπτώματα, πρίν τούς κρίνει καί καταδικάσει ρμοδία Σύνοδος. Παρομοίως λοιπόν καί παρών ΙΕ΄ ερός Κανών ρίζει στό πρτο του τμμα, πώς ,τι σχύει περί τν λλων ερωμένων, τό διο νά σχύη καί διά τούς Πατριάρχας. Δηλαδή παγορεύεται κάποιος κληρικός νά ποσχισθ διά τς διακοπς τς μνημονεύσεως πό τόν Πατριάρχη μέ τήν δικαιολογία τι Πατριάρχης πέπεσε σέ κάποια βαρειά παραπτώματα, πρίν ατός κριθ καί κατακριθ πό τήν ρμοδία Σύνοδο. Ατά λα ο Πατέρες τς Συνόδου ατς τά νομοθετον, πως ναφέρουν, στόν πρτο πό τούς τρες ατούς

1.  χωρισμός το Κανόνος σέ τρες παραγράφους εναι δικός μας, διότι βοηθ ες τήν κατανόησί του καί διαχωρίζει βασικά νοήματα καί νέργειες σέ νάλογες περιπτώσεις.
Κανόνες (τόν ΙΓ΄) διά νά πολεμηθ καί καταβληθ μεθοδεία το διαβόλου, ποος, βλέποντας νά καταβάλλωνται ο αρέσεις τίς ποες νσπείρει, προσπαθε διά τν σχισμάτων νά διαιρέση τό σμα το Χριστο. «Τάς τν αρετικν ζιζανίων πισπορς ν τ το Χριστο κκλησί παμπόνηρος καταβαλών, καί ταύταις ρν τ μαχαίρ το πνεύματος κτεμνομένας προρρίζους, φ’ τέραν λθε μεδοδείας δόν, τ τν σχισματικν μανί τό Χριστο σμα μερίζειν πιχειρν».
Ατό τό τμμα, τό ποο εναι καί ρχή τν τριν περί μνημονεύσεως καί σχισμάτων Κανόνων, εναι πολύ σημαντικό, διότι δηλώνει ναργς τι πρώτη μέριμνα το διαβόλου εναι νά νσπείρη αρέσεις μέσα στήν κκλησία καί φ’ σον βλέπει τι ατές καταβάλλονται συνοδικς, μολογιακς καί μαρτυρικς, τότε προσπαθε διά τν σχισμάτων νά διασπάση τό σμα τς κκλησίας. φ’ σον λοιπόν πάρχουν αρέσεις μή καταβληθεσες, λλά πεναντίας αξανόμενες καί πεκτεινόμενες, εναι μάταιο νά προσπαθομε νά διατηρήσωμε νότητα πολεμντας τά σχίσματα. Διότι πρωτίστως νότης ες τήν κκλησία εναι νότης πίστεως.

Συνεχίζεται.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου