Πολλοί ενόμισαν, ότι το εμφύσημα αυτού (του Θεού) ην η ψυχή, και ότι εκ της ουσίας του Θεού μετεδόθη τω σώματι η ψυχή. Έστι δε πολλής ου μόνον ανοίας, αλλά και ατοπίας μεστός ο λόγος, ει γαρ εκ της ουσίας του Θεού η ψυχή, ουχ εχρήν αυτώ μεν είναι σοφήν, εν άλλω δε μωράν και ασύνετον, ουδέ εν τούτω μεν είναι ψυχήν δικαίαν, εν ετέρω δε άδικον. Η γαρ του Θεού ουσία ου μερίζεται, ουδέ αλλοιούται, αλλ’ έστιν αναλλοίωτος. Το εμφύσημα λοιπόν επί Θεού η του Αγίου Πνεύματος εστιν ενέργεια. Ώσπερ γαρ ο Σωτήρ ενεφύσησεν εις τα πρόσωπα των Αποστόλων και είπε, λάβετε Πνεύμα Άγιον ούτω το εμφύσημα το θείον ανθρωπίνως ακουόμενον, Πνεύμα εστι το προσκυνητόν και Άγιον. Τούτο το Πνεύμα προελθόν ουκ αυτό γέγονε ψυχή αλλά ψυχήν έκτισεν, ουκ αυτό εις ψυχήν μετεβλήθη, αλλά ψυχήν εδημιούργησε. Δημιουργόν γαρ το Πνεύμα το Άγιον, κοινωνεί τη δημιουργία του σώματος και τη δημιουργία της ψυχής. Πατήρ γαρ και Υιός και Πνεύμα Άγιον τη Θεία δυνάμει δημιοτργεί το πλάσμα.
Άγ. Συμεών ο Νέος Θεολόγος
Ελθέ το φως το αληθινόν, ελθέ η αιώνιος ζωή, ελθέ το αποκεκρυμμένον μυστήριον, ελθέ ο ακατανόμαστος θησαυρός, ελθέ το ανεκφώνητον πράγμα, ελθέ το ακατανόητον πρόσωπον, ελθέ η αϊδιος αγαλλίασις, ελθέ το ανέσπερον φως, ελθέ πάντων των μελλόντων σωθήναι η αληθινή προσδοκία, ελθέ των κειμένων η έγερσις, ελθέ των νεκρών η ανάστασις, ελθέ ο δυνατός, ο πάντα αεί ποιών και μεταποιών και αλλοιών μόνω τω βούλεσθαι! Ελθέ ο αόρατος και αναφής πάντη και αψηλάφητος, ελθέ ο αεί μένων αμετακίνητος και καθ’ ώραν όλος μετακινούμενος και ερχόμενος προς ημας τους εν τω άδη κειμένους, ο υπεράνω πάντων των ουρανών, ελθέ το περιπόθητον όνομα και θρυλούμενον λαληθήναι δε παρ’ ημών, όπερ ης, ή γνωσθήναι, οποίος ή ποταπός, όλος ημίν ανεπίδεκτον. Ελθέ η αιώνιος χαρά, ελθέ το στέφος το αμαράντινον, ελθέ η πορφύρα του μεγάλου Θεού και Βασιλέως ημών, ελθέ η ζώνη η κρυσταλλοειδής και διάλιθος, ελθέ το υπόδημα το απρόσιτον, ελθέ η βασίλειος αλουργίς και αυτοκρατορική όντως δεξιά! Ελθέ ον επόθησε και ποθεί η ταλαίπωρός μου ψυχή, ελθέ ο μόνος προς μόνον, ότι μόνος ειμί καθάπερ οράς! Ελθέ ο χωρίσας εκ πάντων και ποιήσας με μόνον επί της γης, ελθέ ο γενόμενος πόθος αυτός εν εμοί και ποθείν σε ποιήσας με τον απρόσιτον παντελώς! Ελθέ η πνοή μου και η ζωή, ελθέ η παραμυθία της ταπεινής μου ψυχής, ελθέ η χαρά και η δόξα και η διηνεκής μου τροφή!
ΞΥΠΝΑ ΑΝΘΡΩΠΕ ΤΟΥ 21ου ΑΙΩΝΑ.
Τα επιτεύγματά σου σε απεκοίμησαν και νόμισες ότι κατέκτησες τον κόσμο. Ευτέλισες και αυτά τα ιερά και όσια. Τα θεώρησες μύθους και θρύλους που τρέφουν τη φαντασία των μικρών παιδιών, χωρίς αντίκρυσμα στην προσωπική υπαρκτική οντότητά σου. Κοίταξε όμως γύρω σου. Πόλεμοι αδελφοκτόνοι, πείνα και ασθένειες για τους αδύνατους, καταπάτηση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, διαφθορά, σκάνδαλα, διάσπαση της ενότητος του ανθρώπινου γένους, απουσία αγάπης, κυριαρχία των συμφερόντων. Ένα τέτοιο κόσμο ετοίμασες για τα παιδιά σου, όπου και αυτή η φύση συστενάζει και διαμαρτύρεται για τις καταχρήσεις σου. Δεν απέλιπαν βέβαια νησίδες ελπίδας. Είναι όμως τραγικά ολίγες, επιδεικτικά ανεπαρκείς.
Αν βιώναμε το μυστήριο της Ενανθρωπίσεως...
Κατέβηκε ο Θεός στη γη παίρνοντας την ανθρώπινη φύση. Αν βιώναμε το μυστήριο της Ενανθρωπίσεως πρόβλημα τρομοκρατίας δεν θα υπήρχε, η αγάπη θα βασίλευε. Αγωνία για πολέμους δεν θα είχαμε, η ειρήνη θα επικρατούσε. Καταλήψεις και καταστροφές δεν θα γίνονταν, για μια κατάληψη θα αγωνίζονταν τα νιάτα, για την κατάληψη της αρετής και της αγιότητας. Οικονομικό πρόβλημα δεν θα υπήρχε, η αγάπη και η αδελφοσύνη θα αποτελούσαν την εγγύηση για ισοδύναμη απόλαυση των υλικών αγαθών. Θα υπήρχε σεβασμός στο ανθρώπινο πρόσωπο, στο περιβάλλον, στην άλογη φύση.
Ὀξύτατον τὸ δημογραφικὸν πρόβλημα
ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑΝ τοῦ ἑορτασμοῦ τῆς πολυτέκνου οἰκογενείας (1η Κυριακὴ Νοεομβρίου) καὶ
τῆς ἑορτῆς (6 Νοεμβρίου) τῆς μνήμης τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Τερεντίου, Νεονίλλης καὶ τῶν ἑπτὰ
τέκνων των, τῶν προστατῶν τῶν πολυτέκνων, καλὸν εἶναι νὰ ἐπισημάνωμεν τὴν πλήρη
δημογραφικήν κατάρρευσιν τῆς χώρας μας. Ἡ κατάστασις εἶναι τραγική. Συμφώνως πρὸ τὴν
τελευταίαν ἀπογραφὴν παρουσιάζεται μείωσις τοῦ πληθυσμοῦ καὶ ἰδιαιτέρως τῶν γεννήσεων
κατὰ 7% κατὰ τὰ τελευταῖα 30 χρόνια. Τὸ ἔτος 1971 τὰ παιδιὰ ἕως 14 ἐτῶν ἦσαν 2.243.962 ἤτοι
τὸ 25, 36% τοῦ πληθυσμοῦ τῆς χώρας. Τὸ 2010 ἦσαν 1.623.752 δηλ. τὸ 14% μείωσις κατὰ 7%.
Ἐνῶ ἄνω τῶν 65 ἐτῶν τὸ 1971 ἦσαν 957.116, 10,92%· τὸ ἔτος 2010 2.141.786, ἔφθασαν
δηλαδὴ τὸ 19% τοῦ πληθυσμοῦ. Αἰτία. Ἡ ἀπομάκρυνσις ἀπὸ τὸν Θεόν, ἡ ἔλλειψις ἰδανικῶν.
Ἡ Ἑλλὰς διετηρήθη ἀνὰ τοὺς αἰῶνας στηριζομένη κυρίως εἰς τοὺς πολυτέκνους. Πολλὰ παιδιά,
πολλοὶ ἀγωνισταί. Κατὰ τὴν ἐπανάστασιν τοῦ 1821 οἱ περισσότεροι ἀγωνισταὶ ἦσαν τέκνα
πολυτέκνων οἰκογενειῶν. Ὁ Παπαφλέσσας ἦτο τὸ 28 παιδὶ τῆς οἰκογενείας τοῦ Δημ. Δικαίου!
Κολοκοτρωναῖοι 46 νεκροὶ νέοι, εἰς τὸν ἀγῶνα. Ὁ Κωνσταντῖνος Κολοκοτρώνης εἶχε 12 ἀδέλφια
καὶ 32 ἐξαδέλφια. Ὁ Μιαούλης ἕξι υἱούς, ὁ Κανάρης, ἕξι υἱοὺς καὶ μία θυγατέρα. Οἱ
Μαυρομιχαλαῖοι 49 νεκροὺς εἰς τὸν ἀγῶνα. Ἡ Μπουμπουλίνα 6 παιδιὰ καὶ τόσοι ἄλλοι.
Καλὸν εἶναι λοιπόν, νὰ ἐνθυμούμεθα τοὺς ἐλευθέρους- σκλάβους, ποὺ εἶχον ἀρχὰς καὶ
ἰδανικὰ καὶ κυρίως Ὀρθόδοξον φρόνημα.