sincere repentance

…A saving medicine for the cure of your wounded soul is sincere repentance, done with humility and contrition of heart, with tears and sighs, with hate and aversion towards sin, and a firm decision to no longer sin…God’s compassion is greater than your sins…

"Elder Joseph the Hesychast,"

---

Διαλόγοι μετά του Βατικανού

Δια της διεξαγωγής διαλόγου μετά του Βατικανού, ημείς οι ίδιοι, οι Ορθόδοξοι, αποδεχόμεθα και επιβεβαιούμεν τον εκκλησιαστικόν χαρακτήρα αυτού, πράγμα, που κυρίως και πρωτίστως επεδίωκε δια του διαλόγου τούτου το Βατικανόν, όταν μάλιστα, καταρτίζονται και γίνονται αποδεκτά εκ μέρους και των Ορθοδόξων κοινά δογματικά κείμενα.

Repentance

…Only the tears of repentance are able to cleanse the soul.

:St. Anthimos of Chios +1960

Ω, ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ, γλυκειά μας Μάννα, εις ποίους ποιμένας περιέπεσεν η Εκκλησία Σου;

Σε εποχή πνευματικού αποχρωματισμού και αλλοτριώσεως, σε εποχή επικινδύνων οικουμενιστικών ανοιγμάτων, σε εποχή αδιαφορίας πνευματικής, σε εποχή όπου οι εχθροί της Ορθοδοξίας βάλλουν και εκτός και εντός των τειχών, θέλουμε να βλέπουμε συσπειρωμένες τις Ορθόδοξες δυνάμεις, προς αναχαίτιση του κακού και προς διαφύλαξη της Ορθοδόξου Πίστεως και του Ορθόδοξου ήθους.

Ο Χριστός δεν εσταυρώθη, δια να έχουν ωρισμένοι θέσεις και αξιώματα, απολαβάς και απολαύσεις εις αυτόν τον κόσμον και να λέγουν «ευλογητός ο Θεός και πεπλουτήκαμεν»

On the Love and Humility of God, on Grace, and on the Fear of God.

Chapter Seventeen.

Gerontas Ephraim the Arizonite

May the Lord our God give you peace and love, for God is love. Always remember the words of the Lord, Who said: “He who keeps My commandments, it is he who loves Me. And he who loves Me will be loved by My Father… and We shall come to him and make Our abode with him” (Jn. 14:21,23 ). Let us love God with all our soul, with all our heart, and with all our strength, and may our works keep in step. That is, our works should be a reflection of our love towards Him. And when our works are wrought lawfully, God will repay us with divine love in our souls. He who has found love partakes of Christ every day, and thus he becomes immortal. “If anyone eats of this bread, which I shall give, he will live forever” (cf. Jn. 6:51 ), says the Holy Gospel.

Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με

 

του Αθανασίου Νεοφωτίστου, ομοτίμου Προέδρου της ΠΕΓ

Η «μονολόγιστη» αυτή προσευχή, η «ευχή του Ιησού», αποτελεί την ακατάπαυστη κραυγή του πιστού Ορθοδόξου Χριστιανού προς το Θεό για τη σωτηρία του. Μ' αυτή την προσευχή μπορούμε να προσευχόμαστε παντού και πάντοτε σε κάθε δουλειά και σε κάθε περίσταση. Μπορεί να τη λέγει κανείς νοερά και την ώρα των εκκλησιαστικών ακολουθιών, αλλά κυρίως όταν εργασία ή αρρώστια, σε κρατούν, μακριά από την Εκκλησία. Μ' αυτή την «νοερά» προσευχή, η φλεγόμενη από την αγάπη του Κυρίου ψυχή, αναζητά επίμονα Αυτόν που μπορεί να την σώσει.

Saint Irene

Abbess of Chrysovalantou Monastery

Saint Irene Chrysovalantou flourished after the death of the greedy Emperor Theophilos I. After Theophilos's death his spouse the most reverend and God-loving Theodora, took the throne. The Empress Theodora supported the Orthodox faith and re-established the veneration of the holy icons, as was the tradition of the Orthodox Church. The Empress Theodora was reigning in place of her son, Michael, who was not yet of age to assume rule of the empire. When Michael was twelve years old Theodora sought to find him a suitable wife. She sent her scouts on a mission to find a beautiful girl who was noble as well as virtuous and worthy of becoming an empress.
In the land of Cappodocia there lived a beautiful girl of great virtue. She was the daughter of noble parents and her name was Irene.

 

Αυτά λέγει Κύριος

Για το πως οι άνθρωποι πρέπει να γίνουν σαν παιδιά, ώστε να γίνουν υιοί του Θεού.
«αμήν λέγω υμίν· εάν μη στραφήτε και γένησθε ως τα παιδία, ου μη εισέλθητε εις την βασιλείαν των ουρανών» (Ματ». 18:3)

Τα θαυμάσια του Αγίου Παντελεήμονα

Ο κ. Ιωάννης από την Ελβετία ήρχετο από ηλικία 20 ετών στον
Άθω. Τον αγάπησε τόσο πολύ, ώστε παρέμενε αρκετό καιρό κάθε έτος. Το αγαπημένο του μέρος ήταν πάντοτε στα Καυσοκαλύβια η συνοδεία των Ιωασαφαίων, του γέροντος Ιωάννου και Αντωνίου. Προτεστάντης ων, επιθυμούσε να μάθη την Αλήθεια κοντά στους απλούς ειλικρινείς μοναχούς και ν’ αξιωθή του θείου Βαπτίσματος, (όπως κι έγινε τον χειμώνα του 1977, στην Ι. Μ. Σταυρονικήτα, υπό του τότε ηγουμένου π. Βασιλείου).