Διηγήθηκε ένας από τους Αγίους Πατέρες την ακόλουθη ιστορία που άκουσε στην έρημο της Θηβαϊδας. Συνέβηκε κάποτε και πέρασε από την έρημο ένας μεγάλος πνευματικός και στην αρετή περιβόητος. Τότε πολλοί από τους Πατέρες έτρεχαν και εξομολογούντο σʼαυτόν, μεταξύ τους δε πήγε και ένας απλός και άκακος άνθρωπος βοσκός στο επάγγελμα, που δεν ήξερε τι θα πει αμαρτία, μόνη του δε επιθυμία ήταν πως να κερδίσει το παράδεισο.
ΚΑΜΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ.
Ο Άγιος Θεόδωρος
ο Στουδίτης (Πατρολογία 99, ΙΙ76) μας λέγει: «Το κοινωνείν μετά
των αιρετικών δεν είναι αρετή, αλλά βαρειά αμαρτία, ίση προς
μοιχείαν. Γι᾽ αυτό και αν όλα τα χρήματα του κόσμου προσφέ-
ρει εκείνος, που επικοινωνεί με την αίρεσιν, ούτε τότε γίνεται φί-
λος του Θεού, αλλά εχθρός του. Γι᾽ αυτό πρέπει να επιμένουμε
σε ακοινωνησία προς τους αιρετικούς μέχρι θανάτου, καν εξο-
ρία πρόκειται, καν ξίφος στιλβούται, καν πυρ ανάπτεται». Ο
Ευαγγελιστής Ιωάννης, ο κορυφαίος θεολόγος της Εκκλησίας,
λέγει καθαρά για τους αιρετικούς: «Μη λαμβάνεται αυτόν εις
οικίαν, και χαίρειν αυτώ μη λέγετε» (Β/ Ιω. 10). Ούτε καλημέρα
να μη τους λέμε.
Saint Nektarios, metropolitan of Pentapolis the wonderworker
Saint Nektarios was a great Wonder-worker even while alive.
While he was still young, the Saint visited the Holy places to worship. During the voyage, however, there was a great storm in which the ship was in danger of sinking, the captain, faced with this impasse, gave orders that the lifesaving equipment be prepared for use, and "may God be our helper." If anyone were able to save himself, well enough, otherwise, the ship would sink with every man aboard.