ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΓΑΠΗ ΜΕΣΑ ΜΑΣ;

Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση

ΑΝ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ κάποιος ἕνα δελτίο εἰδήσεων στὴν τηλεόραση, θὰ δεῖ ὅτι ἑκατομμύρια ἄνθρωποι στὴ γῆ δυστυχοῦν εἴτε ἀπὸ ἔλλειψη βασικῶν ὑλικῶν ἀγαθῶν εἴτε ἀπὸ τὶς
πρωτόγονες συνθῆκες, ποὺ ἀντιμετωπίζουν. Τὸ γεγονὸς αὐτό, ὅταν τὸ συγκρίνει μὲ τὴ δική
του ζωή, ἡ ὁποία εἶναι ἐντελῶς διαφορετική, αἰσθάνεται τὴν ἀνάγκη νὰ εὐχαριστήσει τὸ
Θεὸ, ἀλλὰ καὶ νὰ τὸν παρακαλέσει νὰ ἀπαλλαγοῦν οἱ ἄνθρωποι ἀπὸ τὴ δυστυχία.
Συγχρόνως, μπορεῖ νὰ καταλήξει καὶ σὲ μερικὰ χρήσιμα συμπεράσματα, τὰ ὁποῖα θὰ τὸν
διευκολύνουν νὰ ἀντιμετωπίζει τὰ δικά του προβλήματα. Θὰ πάψει νὰ εἶναι ἀπαιτητικὸς
στὴ ζωή του καὶ δὲν θὰ δημιουργεῖ προβλήματα, γιὰ δευτερεύοντα καὶ ἀσήμαντα θέματα.

Η συνέχεια, κλικ πιο κάτω στο : Read more

 

Ὅταν ἕνα παιδάκι τῆς Ἀφρικῆς ἢ τῆς Ἀσίας πεθαίνει, γιατί δὲν ἔχει καθαρὸ νερὸ νὰ πιεῖ ἢ
ὅταν κατὰ χιλιάδες ἄνθρωποι πεθαίνουν ἀπὸ πεῖνα, πῶς μπορεῖς νὰ σκεφτεῖς γιὰ τὸν ἑαυτό
σου καὶ πῶς θὰ τολμήσεις νὰ ὑπερασπιστεῖς τὰ συμφέροντά σου ἢ νὰ ἀποθηκεύσεις

ἀσφαλῶς τὸν πλοῦτο σου;

Ὅταν βλέπεις τόση δυστυχία στοὺς ἄλλους, μπορεῖς νὰ στενοχωρηθεῖς ἢ νὰ ἀπελπιστεῖς
ἀπὸ τὴ δική σου μικρὴ καὶ σύντομη δυστυχία; Ἐὰν ἐσὺ τὸ δικό σου πόνο τὸν θεωρεῖς ἀνυπόφορο, τότε τί νὰ πεῖς καὶ τί νὰ σκεφτεῖς γιὰ τοὺς ἄλλους ποὺ γεννήθηκαν, μεγάλωσαν (ὅσοι πρόλαβαν νὰ μεγαλώσουν) καὶ πεθαίνουν γρήγορα;

Πρέπει νὰ διατηροῦμε τὴν εὐαισθησία ἀπέναντι στοὺς ἀδελφούς μας, ποὺ ζοῦν μέσα στὴ δυστυχία χωρὶς νὰ ἔχουν τὴν παραμικρὴ ἐλπίδα ὅτι θὰ προλάβουν νὰ ζήσουν καλύτερες
μέρες. Εἶναι καθῆκον, ποὺ ἀπορρέει ἀπὸ τὴ χριστιανική μας πίστη. Ὅταν ἡ σωτηρία μας
ἐξαρτᾶται ἀπὸ τὴν ἀγάπη μας πρὸς τὸν πλησίον, εἶναι δυνατὸ νὰ μένουμε κλεισμένοι στὴ
δική μας εὐτυχία, ἀπολαμβάνοντας ὅλα τὰ ὑλικὰ ἀγαθά; Εἶναι δυνατὸ νὰ ἔχουμε ἥσυχη τὴ συνείδησή μας, ὅταν ἡ φτώχεια καὶ ἡ ἐξαθλίωση εἶναι τὰ χαρακτηριστικὰ γνωρίσματα σὲ ἑκατομμύρια ἀδελφοὺς πάνω στὴ γῆ; Ἴσως κάποιος ἀντείπει ὅτι τοῦ εἶναι δύσκολο νὰ ἐκδηλώσει τὴν ἀγάπη τους πρὸς τοὺς μακρινοὺς ἀδελφούς.Ἡἀγεφύρωτη ἀπόσταση τὸν ἐμποδίζει. Μπορεῖ νὰ ἔχει δίκαιο. Ἀλλὰ ὑπάρχει ἕνα ἐρώτημα. Ἆραγε δείχνει ἀγάπη πρὸς
τοὺς κοντινούς του ἀδελφούς; Ἡ ἀπάντηση εἶναι ἀρνητική. Δὲν ἐνδιαφέρεται γιὰ κανένα

ἄλλον ἐκτὸς ἀπὸ τὸν ἑαυτό του! Δηλαδή, δὲν ὑπάρχει ἡ ἀγάπη μέσα του, γεγονὸς ποὺ ἐπιβεβαιώνει ὅτι καὶ ἡ πίστη του στὸ Θεὸ εἶναι ἀνύπαρκτη καὶ ἂς ἀρέσκεται μερικὲς φορὲς
νὰ ἐμφανίζεται στὸ ἱ. ναὸ, γιὰ νὰ προσευχηθεῖ ἢ νὰ συμμετάσχει σὲ κάποιο μυστήριο ἀπὸ κοινωνικὴ ὑποχρέωση. Οἱ περισσότεροι ἄνθρωποι στὴν ἐποχὴ μας ἔχουν κλειστὰ τὰ χέρια

τους. Δὲν προσφέρουν. Τὰ δάχτυλά τους εἶναι μουδιασμένα καὶ δὲν μποροῦν νὰ τὰ ἀνοίξουν. Ὅταν ὅμως οἱ ἄλλοι τοὺς προσφέρουν κάτι, ἀμέσως ξεμουδιάζουν καὶ ἁπλώνονται. Δὲν
θέλουν νὰ χάσουν τὴν εὐκαιρία. Κάθε προσφορὰ δεκτή. Εὔκολα ἐπαινοῦν, ὅταν λαμβάνουν,

χωρὶς ὅμως νὰ αἰσθάνονται τὴν ἀνάγκη νὰ προσφέρουν καὶ αὐτοὶ καὶ νὰ χαροῦν ἀπὸ τὴ χαρὰ τοῦ ἀδελφοῦ τους.

Πηγή : Ορθόδοξος Τύπος