Η ραγδαία ἐπικράτηση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ


παναίρεση (κατ τν γιο ουστνο Πόποβιτς) το Οκουμενισμο εναι μι κατάσταση παρκτή, πο ο πίσκοποί μας ρνονται ν ξετάσουν κα ν καταδικάσουν Συνοδικά. Εναι πρωτοφανς γεγονς στν δισχιλιετ ζω τς κκλησίας, εραρχία ν σιωπ ν καιρ αρέσεως κα ν συμπορεύεται δεκαετίες μ τν αρεση.
ς φυσικ συνέπεια ρχεται ραγδαία πικράτηση το Οκουμενισμο ποία λλοιώνει τ ρθόδοξα ασθητήρια το λαο, διαγράφοντας π τς συνειδήσεις τν χριστιανν –δι καθημερινν λόγων κα πράξεων τν γετν της– τν ρθόδοξη Παράδοση κα εσάγοντας «νέα» δθεν δ σωτηρίας, διάφορη π κείνη τν γίων.

σταδιακ πικράτηση τς αρέσεως το Οκουμενισμο συντελεται μ τν λοποίηση τς οκουμενιστικς γκυκλίου το Πατριαρχείου το 1920 κα σων φεξς δρομολογήθηκαν, λλ κα σων θέσπισε Β΄ Βατικάνειος Σύνοδος. Ατ σημαίνει πς σταδιακ γίνεται λλαγ τν ρχν τς θεμελιώδους Πίστεως· λο κα περισσότερο μφισβητεται τι κκλησία ταυτίζεται μ τν καθ’ μς νατολικ ρθόδοξη κκλησία κα ποτελε τν μοναδικ «κιβωτ τς Σωτηρίας» κα μπεδώνεται στς συνειδήσεις τν πιστν θέση τι ρθόδοξη κκλησία συναποτελε μ τς αρετικς κοινότητες τν παπικν κα προτεσταντν (ρατς οράτως) τν κκλησία.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου