Είναι προκλητικά πλέον τα βήματα της ηγεσίας της Ορθοδοξίας. Επιδιώκει την Ένωσιν των «Εκκλησιών» άνευ της παραιτήσεως των πλανεμένων Χριστιανών από τας αιρέσεις των. Συμπεριφέρονται έναντι του Πάπα δουλικώς και τον προσκυνούν ως Μέγαν Πατριάρχην της Εκκλησίας, όταν αυτός ευρίσκεται εκτός Αυτής. Η ηγεσία της Ορθοδόξου Εκκλησίας από θεματοφύλακας της Πίστεως μεταβάλλεται εις οδοστρωτήρα. Δι᾽ αυτήν έχουν ουδεμίαν σημασίαν οι Ιεροί Κανόνες. Ούτε το «Πηδάλιον», το οποίον είναι το Σύνταγμα της Εκκλησίας. Εις την πολιτικήν το Σύνταγμα είναι ο Ανώτατος Καταστατικός Χάρτης, ο οποίος καθορίζει το πλαίσιον της λειτουργίας του πολιτικού, κοινωνικού, οικονομικού, δικαστικού, δημοσιοϋπαλληλικού, Αυτοδιοικητικού συστήματος. Εις την Εκκλησίαν δια τα εκκλησιαστικά ζητήματα ο Ανώτατος Καταστατικός Χάρτης, το Σύνταγμα, είναι το «Πηδάλιον».Όταν οι πολιτικοί καταπατούν τας διατάξεις του Πολιτειακού Χάρτου, τότε εξεγείρονται τα κόμματα, καταγγέλλουν τας παραβιάσεις του Συντάγματος, απαιτούν τον σεβασμόν των και όταν δεν εισακούωνται, απευθύνονται εις τον λαόν και τον πατριωτισμόν του δια την υπεράσπισιν και την τήρησιν του Συντάγματος. Εις την Εκκλησίαν καταφρονώνται οι Ιεροί Κανόνες εκ του Οἰκουμενικού Πατριαρχείου και την ηγεσίαν της Ορθοδόξου Εκκλησίας, Ελληνόφωνον και μη. Οι Πατριάρχαι και οι Αρχιεπίσκοποι, από θεματοφύλακες της Πίστεως μετατρέπονται εις αποσταθεροποιητικά «εργαλεία» της Πίστεώς μας και εις επαγγελματίας εργολάβους της εξισώσεως της Ορθοδόξου Εκκλησίας μετά των Παπικών, των Προτεσταντών και άλλων πλανεμένων Χριστιανών. Αναγνωρίζουν δια παράδειγμα τον Παπισμόν ως κανονικήν Εκκλησίαν, όταν εξ αυτού πηγάζουν όλα τα κινήματα αθεΐας και όλαι αι αιρέσεις. Και όταν ο Πάπας θεωρεί εαυτόν αντιπρόσωπον του Χριστού επί της γης, αλάθητον, όταν αυτήν την ιδιότητα έχει μόνον ο Θεός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου