Οἱ σύγχρονοι ἄνθρωποι, στὴ συντριπτική τους πλειονότητα, δὲν ἐπηρεάζονται
ἀπὸ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ. Χωρίς νὰ δηλώνουν ἄθεοι, ἀρνοῦνται τὴν τήρηση τῶν
ἐντολῶν. Ἰσχυρίζονται ἀβασάνιστα ὅτι ἡ ἐνάρετη ζωὴ εἶναι ἀδύνατη, ἰδίως στὴν
ἐποχή μας ὅπου παρατηρεῖται μεγάλη τεχνολογικὴ πρόοδος καὶ οἱ πειρασμοὶ
εἶναι μεγάλοι. Καὶ ὄχι μόνο αὐτό. Δὲν εἶναι ἀναγκαῖο νὰ περιορίζει κανεὶς τὴ ζωή
του καὶ νὰ στερηθεῖ τὶς χαρὲς καὶ τὶς σαρκικὲς ἀπολαύσεις, συμπληρώνουν τοὺς
ἰσχυρισμούς τους. Κυριαρχεῖ λοιπὸν ἡ ἐσφαλμένη αὐτὴ ἀντίληψη, ἡ ὁποία
ἀποτελεῖ τὸ μεγάλο ἐμπόδιο καὶ κρατάει τοὺς ἀνθρώπους μακριὰ ἀπὸ τὸ Θεό.
Εἶναι δύσκολο νὰ μεταπείσεις τοὺς ἀνθρώπους σὲ θέματα ἠθικῆς καὶ τρόπου ζωῆς.
Ὅμως πρέπει συνεχῶς οἱ κληρικοὶ καὶ οἱ συνειδητοὶ χριστιανοὶ νὰ τονίζουν ὅτι ἡ
ἐνάρετη ζωὴ δὲν εἶναι ἀκατόρθωτη. Τὴ ζητάει ὁ Θεὸς καὶ γι᾽αὐτὸ κανένας δὲν
μπορεῖ νὰ τὴν ἀρνηθεῖ, μὲ τὴ διευκρίνιση ὅτι δὲν εἶναι εὔκολη ὑπόθεση καὶ
προπαντὸς ἀπαιτεῖται διαρκὴς ἀγώνας κατὰ τῶν παθῶν καὶ καταπολέμηση τοῦ
κοσμικοῦ φρονήματος. «Τὴν ἐνάρετη ζωὴ τὴν πραγματοποιοῦν ὅσοι ἄνθρωποι
εἶναι εὐσεβεῖς καὶ ἔχουν νοῦ ποὺ ἀγαπάει τὸ Θεό», ἀναφέρεται στὴ Φιλοκαλία.
Χρειάζεται ἡ εὐσέβεια καὶ ἡ ἀφοσίωση. Οἱ συμβιβασμένοι μὲ τὸν κόσμο εἶναι
ἀδύνατο νὰ ἀνέλθουν τὴν κλίμακα τῶν ἀρετῶν, ὅπως καὶ οἱ εὐμετάβλητοι στὶς
σκέψεις καὶ ἐπιθυμίες. Δυστυχῶς, συχνὰ παρατηροῦμε ἀδελφούς, οἱ ὁποῖοι εἶναι
πρόθυμοι νὰ ἀκολουθήσουν τὴν ἐνάρετη ζωή, ἀλλὰ δὲν εἶναι ἀποφασιστικοί, γι᾽
αὐτὸ καὶ δὲν ἔχουν πνευματικὴ πρόοδο. Μὲ τὸ νοῦ τους εἶναι εὐσεβεῖς, ἀλλὰ μὲ τὸ
σῶμα τους εἶναι αἰχμάλωτοι τῆς κοσμικῆς ζωῆς. Ἡκατάσταση αὐτὴ εἶναι συνήθης
καὶ στοὺς κληρικοὺς καὶ μοναχούς. Γνωρίζεις κάποιον κληρικὸ καὶ σὲ ἐντυπωσιάζει
ἡ ἐξωτερική του εὐσέβεια. Εἶναι προσεκτικὸς στὴ συμπεριφορά του, στὶς
ἐκδηλώσεις του καὶ στὰ λόγια του. Νομίζεις ὅτι συνάντησες τὸν ἀληθινὸ
ἄνθρωπο τοῦ Θεοῦ καὶ τὸν ἐμπιστεύεσαι. Περνάει ὁ καιρὸς καὶ διαπιστώνεις
ὅτι κάτι δὲν πάει καλὰ μὲ τὸν κληρικὸ αὐτό. Ἀρχίζεις νὰ ἀπογοητεύεσαι,
γιατὶ βλέπεις, ἀλλὰ καὶ ἀκοῦς ἀπὸ τοὺς ἄλλους ὅτι ἔχει κοσμικὸ φρόνημα,
ἐπιλέγει τὸν ἄνετο καὶ ἀριστοκρατικὸ τρόπο ζωῆς, εἶναι «παντογνώστης», θέλει τὴν ἀναγνώριση καὶ ὑπεροχὴ καὶ αἰσθάνεται ἱκανοποίηση,
ἐκδηλώσεις του καὶ στὰ λόγια του. Νομίζεις ὅτι συνάντησες τὸν ἀληθινὸ
ἄνθρωπο τοῦ Θεοῦ καὶ τὸν ἐμπιστεύεσαι. Περνάει ὁ καιρὸς καὶ διαπιστώνεις
ὅτι κάτι δὲν πάει καλὰ μὲ τὸν κληρικὸ αὐτό. Ἀρχίζεις νὰ ἀπογοητεύεσαι,
γιατὶ βλέπεις, ἀλλὰ καὶ ἀκοῦς ἀπὸ τοὺς ἄλλους ὅτι ἔχει κοσμικὸ φρόνημα,
ἐπιλέγει τὸν ἄνετο καὶ ἀριστοκρατικὸ τρόπο ζωῆς, εἶναι «παντογνώστης», θέλει τὴν ἀναγνώριση καὶ ὑπεροχὴ καὶ αἰσθάνεται ἱκανοποίηση,
ὅταν οἱ ἄλλοι τὸν θεωροῦν ἐνημερωμένο σὲ ὅλα τὰ σύγχρονα θέματα
καὶ προοδευτικό. Καὶ διερωτᾶσαι. Γιατὶ τόση ὑποκρισία ἀπὸ τὴ μεριά του
καὶ τόση παραπλάνηση τῶν καλοπροαίρετων χριστιανῶν; Γιατὶ δὲν γίνεται
εἰλικρινὴς ἀπέναντι στὸ Θεὸ καὶ στοὺς ἀδελφούς του; Πῶς ἀντέχει αὐτὴ
τὴν ἀξιοκατάκριτη διπλοπροσωπία; Μοῦ ἔλεγε κάποτε
καὶ προοδευτικό. Καὶ διερωτᾶσαι. Γιατὶ τόση ὑποκρισία ἀπὸ τὴ μεριά του
καὶ τόση παραπλάνηση τῶν καλοπροαίρετων χριστιανῶν; Γιατὶ δὲν γίνεται
εἰλικρινὴς ἀπέναντι στὸ Θεὸ καὶ στοὺς ἀδελφούς του; Πῶς ἀντέχει αὐτὴ
τὴν ἀξιοκατάκριτη διπλοπροσωπία; Μοῦ ἔλεγε κάποτε
ἕνας γνωστός μου τὴν ἀπογοήτευσή του, ἀλλὰ καὶ τὸ σκανδαλισμό του
ἀπὸ κάποιον κληρικό, ὁ ὁποῖος εἶχε καλὴ φήμη. Ἐμφανιζόταν ὡς κληρικὸς
ποὺ εἶχε ἀπὸ λαϊκὸς γνωστὸ ἁγιορείτη Γέροντα καὶ τὸ φρόνημα ἦταν
ἀκραιφνῶς ὀρθόδοξο. Ἡ ἐξωτερική του ἐμφάνιση ἦταν προσεγμένη καὶ
στὴ λεπτομέρεια. Λόγια εὐγενικὰ καὶ ἰδιαίτερα γιὰ τὸν καθένα.
Ἦταν ὁ εὐσεβέστατος καὶ εἶχε πλῆθος πνευματικῶν τέκνων, γιὰ τὰ ὁποῖα
ἀπὸ κάποιον κληρικό, ὁ ὁποῖος εἶχε καλὴ φήμη. Ἐμφανιζόταν ὡς κληρικὸς
ποὺ εἶχε ἀπὸ λαϊκὸς γνωστὸ ἁγιορείτη Γέροντα καὶ τὸ φρόνημα ἦταν
ἀκραιφνῶς ὀρθόδοξο. Ἡ ἐξωτερική του ἐμφάνιση ἦταν προσεγμένη καὶ
στὴ λεπτομέρεια. Λόγια εὐγενικὰ καὶ ἰδιαίτερα γιὰ τὸν καθένα.
Ἦταν ὁ εὐσεβέστατος καὶ εἶχε πλῆθος πνευματικῶν τέκνων, γιὰ τὰ ὁποῖα
ἐκαυχᾶτο ἐν Κυρίῳ. Καὶ ὅμως, ὅλα αὐτὰ στὴν πορεία ἀποδείχτηκαν
ὑποκριτικὰ ἐνδύματα. Ἀπὸ διάφορα περιστατικὰ φάνηκε ὅτι ἦταν
ἰδιοτελής, ἐπηρμένος, νευρικός, ἀπαιτητικὸς καὶ μὴ δεχόμενος νὰ ὑπερέχει
κάποιος ἄλλος δίπλα του. Προβληματικὸς μὲ τοὺς συνεφημερίους του,
ἀλλὰ καὶ μὲ τὰ πνευματικά του τέκνα. Ὡστόσο, ὑπάρχουν
ὑποκριτικὰ ἐνδύματα. Ἀπὸ διάφορα περιστατικὰ φάνηκε ὅτι ἦταν
ἰδιοτελής, ἐπηρμένος, νευρικός, ἀπαιτητικὸς καὶ μὴ δεχόμενος νὰ ὑπερέχει
κάποιος ἄλλος δίπλα του. Προβληματικὸς μὲ τοὺς συνεφημερίους του,
ἀλλὰ καὶ μὲ τὰ πνευματικά του τέκνα. Ὡστόσο, ὑπάρχουν
καὶ οἱ ἄλλες περιπτώσεις, οἱ ὄντως ἀξιοθαύμαστες καὶ ἀξιομίμητες. Ἐννοῶ τοὺς
κληρικοὺς ποὺ ἐργάζονται μὲ ἱερὸ ζῆλο στὴν Ἐκκλησία, χωρὶς νὰ ἐκβιάζουν,
χωρὶς νὰ περιμένουν ὁποιαδήποτε ἀναγνώριση καὶ ἀνταπόδοση καὶ πάντα
ἕτοιμοι γιὰ μικρὲς καὶ μεγάλες θυσίες πρὸς δόξαν Θεοῦ καὶ πνευματικὴ ὠφέλεια τῶν ἀδελφῶν. Ἔχουν σταθερὲς ἀρχές, σταθερὸ ἦθος καὶ συνέπεια στὴ ζωή τους.
Ἡ ποιμαντική καὶ ἱεραποστολική τους δραστηριότητα εἶναι σύμφωνη
μὲ τὰ λόγια τους καὶ τὰ ἀπὸ ἄμβωνος κηρύγματά τους. Τοὺς εἶναι ἀδιανόητο
νὰ ἐμφανίζονται μὲ δύο πρόσωπα. Ἔχοντας ἐνάρετη ζωή, ἐκδηλώνονται ἐλεύθερα καὶ ἀβίαστα, γιατὶ δὲν ἔχουν νὰ κρύψουν κάτι μεμπτό. Εἶναι αὐτὸ ποὺ βλέπεις καὶ τίποτα περισσότερο ἤ λιγότερο. Ἡ ἐνάρετη ζωή δὲν εἶναι κάτι θεωρητικό, ποὺ δὲν
πιάνεται καὶ δὲν ὑλοποιεῖται. Ἀντίθετα, εἶναι πρακτικὰ βήματα, εἶναι
τήρηση τῶν ἐντολῶν, εἶναι ἀγώνας κατὰ τῶν παθῶν καὶ προσήλωση
τοῦ νοῦ ἐν ἀγάπῃ πρὸς τὸν Θεό.
χωρὶς νὰ περιμένουν ὁποιαδήποτε ἀναγνώριση καὶ ἀνταπόδοση καὶ πάντα
ἕτοιμοι γιὰ μικρὲς καὶ μεγάλες θυσίες πρὸς δόξαν Θεοῦ καὶ πνευματικὴ ὠφέλεια τῶν ἀδελφῶν. Ἔχουν σταθερὲς ἀρχές, σταθερὸ ἦθος καὶ συνέπεια στὴ ζωή τους.
Ἡ ποιμαντική καὶ ἱεραποστολική τους δραστηριότητα εἶναι σύμφωνη
μὲ τὰ λόγια τους καὶ τὰ ἀπὸ ἄμβωνος κηρύγματά τους. Τοὺς εἶναι ἀδιανόητο
νὰ ἐμφανίζονται μὲ δύο πρόσωπα. Ἔχοντας ἐνάρετη ζωή, ἐκδηλώνονται ἐλεύθερα καὶ ἀβίαστα, γιατὶ δὲν ἔχουν νὰ κρύψουν κάτι μεμπτό. Εἶναι αὐτὸ ποὺ βλέπεις καὶ τίποτα περισσότερο ἤ λιγότερο. Ἡ ἐνάρετη ζωή δὲν εἶναι κάτι θεωρητικό, ποὺ δὲν
πιάνεται καὶ δὲν ὑλοποιεῖται. Ἀντίθετα, εἶναι πρακτικὰ βήματα, εἶναι
τήρηση τῶν ἐντολῶν, εἶναι ἀγώνας κατὰ τῶν παθῶν καὶ προσήλωση
τοῦ νοῦ ἐν ἀγάπῃ πρὸς τὸν Θεό.
Πρεσβ. Διονύσιος Τάτσης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου