Γεροντικό του Σινά

Ο Ιωάννης έγινε τύπος υπακοής, ενώ ο Πέτρος μετανοίας.

 ٭ Σημείο της πραγματικής και επιμελούς μετανοίας είναι το να θεωρούμε τον εαυτό μας άξιο για όλες τις θλίψεις που μας συμβαίνουν – τις ορατές, που προέρχονται από τα πράγματα και από τους ανθρώπους, και τις αόρατες, που προέρχονται από τους δαίμονες.

 ٭ Η τέλεια συναίσθηση του θανάτου είναι «άφοβος».

 ٭ Δεν είναι δυνατόν να περάσουμε με ευσέβεια τη σημερινή ημέρα, εάν δεν την λογαριάσουμε σαν την τελευταία της ζωής μας.

٭ Εκείνος που καθημερινά περιμένει το θάνατο, είναι οπωσδήποτε δόκιμος και σπουδαίος αγωνιστής. Ενώ εκείνος που τον επιθυμεί κάθε ώρα, είναι άγιος.

 ٭ Δεν είναι πάντοτε καλή η επιθυμία του θανάτου. Υπάρχουν βέβαια εκείνοι που αμαρτάνουν συνεχώς παρασυρόμενοι από την κακή συνήθεια και οι οποίοι ζητούν με ταπείνωση το θάνατο (για να παύσουν πλέον να αμαρτάνουν).

٭ Είναι ακόμη και εκείνοι που έχουν την υπερήφανη ιδέα για τον εαυτό τους, ότι έγιναν απαθείς, και άρα δε φοβούνται πλέον τον ερχομό του θανάτου.

٭ Υπάρχουν όμως και αυτοί που δεν αποφασίζουν να μετανοήσουν και πού επικαλούνται το θάνατο από απελπισία. ٭ Μετάνοια σημαίνει συμφωνία με τον Θεό για νέα ζωή.

٭Υπάρχουν τέλος και άλλοι —εάν βέβαια υπάρχουν τέτοιοι και στην εποχή μας— οι οποίοι επιζητούν να εκδημήσουν (προς Κύριον )  διότι τους παρακινεί η μυστική ενέργεια του Αγίου Πνεύματος.