΄Οσιος Θεόδωρος ο Στουδίτης :

ΕΓΚΩΜΙΟΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΠΟΤΟΜΗΝ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΚΕΦΑΛΗΣ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΒΑΠΤΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

.......  Στη γιορτή των γενεθλίων του Ηρώδη, ανάμεσα στους καλεσμένους, χόρεψε η κόρη της Ηρωδιάδας και άρεσε στον Ηρώδη, γι' αυτό και της υποσχέθηκε με όρκο, πως θα της χαρίσει, ο,τι κι αν του ζητήσει». Κι εκείνη την ημέρα, που όφειλε να αναπέμπει δοξολογία στο Θεό, που τον οδήγησε στο φως αυτής της ζωής, εκείνος προτίμησε το έργο του σκότους. Γιατί η περίσταση εκείνη ήταν ευκαιρία για χαρά πνευματική και όχι για χορό και μάλιστα γυναικώδη ενώπιον ανδρών.

Η συνέχεια, κλικ πιο κάτω : Read more


Και ποιό το αποτέλεσμα; Ο όρκος. Και από τον όρκο; Ο φόνος. Ξερρίζωσε τις ρίζες της κακίας και δεν θα βλαστήσει καρπός ανομίας. Άν, όμως, φυτρώσουν οι πρώτες, ασφαλώς και θα αποδώσουν τους καρπούς τους. «Χόρεψε η κόρη της Ηρωδιάδας εν μέσω των καλεσμένων και άρεσε στον Ηρώδη». Και σε τι άλλο μπορούσε να έχει εκπαιδευθεί από την μητέρα της η πρόξενος της πορνείας κόρη από το να χορεύει αδιάντροπα και μάλιστα με τέτοια τέχνη και επιτήδευση στο χορό, ώστε να αρέσει στον Ηρώδη; Γι' αυτό και εκείνος με όρκο δέθηκε να της χαρίσει, ο,τι του ζητήσει. Σε τέτοιο βαθμό φθάνει η προπέτεια αυτών, που βακχικά οργιάζουν στα πάθη της ατιμίας, ώστε να αποφαίνονται απερίσκεπτα για οποιοδήποτε πράγμα έρχεται στο νου τους. Και αυτή δασκαλεμένη άριστα από την μητέρα της άδραξε την ευκαιρία για τον αποτροπιαστικό θάνατο, που από καιρό πάσχιζε να πραγματοποιήσει η Ηρωδιάδα, η μάννα της οχιάς. Και ... εράσει το ξίφος τον ιερό τράχηλο του Προδρόμου, αλλά διαπραγματεύθηκες να σου δοθεί η αγία κεφαλή και επί πίνακι. Ώ ακόλαστη και θηριωδέστερη και από την Ιεζάβελ.
Άραγε ο παράφρων Ηρώδης διέφυγε έπειτα από όλα αυτά την δίκαιη κρίση του Θεού; (την δικαιοκρισία). Όχι βεβαια. Αντίθετα, όπως αναφέρεται, εξ αιτίας αυτού του εγκλήματος κατασφάττεται ύστερα από ανταρσία όλων των υπηκόων του. Κι αυτό συνέβη, επειδή ο Θεός συνετίζει παιδευτικά αυτούς, που πρόκειται να βασιλεύσουν στο μέλλον, ώστε να μην περιπέσουν στα ίδια εγκλήματα. Αλλά, αφού επανέλθω στο προκείμενο, ας αναβοήσω με φωνή, που αρμόζει στη σημερινή ημέρα. Σήμερα ο Ιωάννης ο Πρόδρομος από τα στόματα όλων των ανθρώπων τιμάται για το ελεγκτικό του κήρυγμα και ο παράφρων Ηρώδης από όλους όσους έχουν φόβο Θεού στηλιτευόμενος επί μοιχείη περιφρονείται. Σήμερα η κεφαλή Ιωάννου του Προδρόμου προσφέρεται ως ιερό σφάγιο επί πίνακι και η μοιχαλίδα Ηρωδιάδα παρά την θέλησή της καταδικάζεται αιώνια. Σήμερα το αίμα Ιωάννου του Προδρόμου για την φύλαξη του θείου νόμου χύνεται και ο εχθρός του Προδρόμου δια της παρανομίας (με την κάκιστη διαγωγή του) δίκαια διαπομπεύεται. Σήμερα ο Ιωάννης ο Πρόδρομος για την παρρησία του προς τον Ηρώδη χάριν της δικαιοσύνης φονεύεται και οι βασιλείς της γης διδασκόμενοι να μην χωρίζονται από τις νόμιμες γυναίκες τους τον ήδη διαζευχθέντα βασιλέα απεχθάνονται. Σήμερα ο Ιωάννης ο Πρόδρομος στήνει ορόσημο πάνω στη γη και παραγγέλλει ν' αρκείται κάθε άνθρωπος στη νόμιμη γυναίκα του και να μην προχωρεί πάρα πέρα. Σήμερα ο Ιωάννης ο Πρόδρομος κατέρχεται στον Άδη και οι νεκροί αφουγκράζονται (ευαγγελίζονται) την ανείπωτη χαρά της παρουσίας του Χριστού. Σήμερα οι ουρανοί με πανευφρόσυνη αγαλλίαση υποδέχονται τον αποκεφαλισθέντα για την δικαιοσύνη του Θεού Ιωάννη τον Πρόδρομο και οι άνθρωποι πάνω στη γη αναπέμπουν εόρτιους ύμνους. Και μου φαίνεται, πως μας παρακολουθεί από τους ουρανούς ο μέγας του Κυρίου Πρόδρομος και πως θα μας ανταμείψει σαν υμνωδούς του με θεία χαρίσματα. Μεταξύ των προφητών σαν πρωϊνός διάττοντας αστέρας που καταγαύζει ανάμεσα στους αποστόλους, σαν ήλιος μεταξύ ηλίων που προλάμπει και υπερλάμπει, εν μέσω των μαρτύρων σαν ουρανός κατάκοσμος με τα άστρα των θαυμάτων, μεταξύ των δικαίων υπέρτερος  υπερέχων για τους πολλούς αγώνες του υπέρ της δικαιοσύνης φαίνεται ψηλότερος και από τους ψηλόκορμους κέδρους του Λιβάνου αυτός που χαροποίησε σήμερα την οικουμένη. Γιατί, αν πολλοί θα χαρούν, κατά τα ευαγγελικά λόγια, με την γέννησή του, ανάλογη θα πρέπει να είναι και η πνευματική ευφροσύνη, για το μαρτύριό του, το οποίον αξιωθήκαμε να πανηγυρίσουμε όλοι εμείς, ιερείς και ερημίτες, μοναχοί και λαϊκοί, γιατί όλοι μετέχουμε στην αγαλλίαση, που μας χαρίζει η μνήμη του. Ιδιαίτερα, όμως, εμάς, που εγκαταβιώνουμε στον ιερό τούτο οίκο. Είθε να τύχουμε εκτενέστερα ακόμη των θείων πρεσβειών Του προς τον Κύριό μας Ιησού Χριστό, στον οποίον ανήκει η δόξα και το κράτος, καθώς και στον Πατέρα και το πανάγιο και ζωοποιό Πνεύμα, για σήμερα και για πάντα και αιώνια. Αμήν.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου