Παναγιώτατε,
αφορμήν εις την αποστολήν της παρούσης έδωκέ μοι πρόσφατος επιστολή μιας εκλεκτής Μοναχικής Συνοδείας του Αγίου Όρους, δι΄ ης εξεφράζετο η αδυναμία της συνεχίσεως του μνημοσύνου Υμών και εζητείτο η γνώμη της ταπεινότητός μου περί του πρακτέου. Αλλ΄ είθε να ήτο μόνη η επιστολή αύτη! Καθημερινώς σχεδόν πολιορκούμεθα, παραδοσιακοί τινες Κληρικοί, υπό προσωπικών τε και επιστολικών εκκλήσεων, όπως φθάσωμεν εις ακραίας λύσεις. Καθημερινώς καθιστάμεθα δέκται της αγωνίας πλείστων ευσεβών ψυχών. Καθημερινώς αγωνιζόμεθα ίνα άρωμεν εκ πολλών συνειδήσεων σκανδαλισμούς βαρυτάτους, προερχομένους εξ Υμετέρων δηλώσεων ή ενεργειών. Καθημερινώς τέλος υβριζόμεθα- προφορικώς τε και γραπτώς- υπό ανθρώπων αρεσκομένων εις τας ακραίας λύσεις, ως δειλοί ή ως προδόται, επειδή ανεχόμεθα Υμών.....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου