Συμπροσευχὴ μετὰ τῶν ἑτεροδόξων

Τὸ διπλοῦν ἁμάρτημα

Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου
Αἰδεσ. π. Διονυσίου Τάτση

Aκατανόητη εἶναι ἡ ἐπιθυμία μερικῶν ᾿Ορθοδόξων ἡγετῶν νὰ ἐπισκέπτονται τὸ Βατικανὸ καὶ ν᾿ ἀσπάζονται τὸν

Πάπα, δηλαδὴ τὸν μεγαλύτερο αἱρετικό, ὅσο καὶ ἂν αὐτὸ φαίνεται σκληρὸ καὶ παράδοξο.

Δὲν πρέπει νὰ ξεχνᾶμε ὅτι ὁ Παπισμὸς εἶναι αἵρεση. Βέβαια, οἱ Οἰκουμενιστὲς ἀποφεύγουν νὰ ποῦν κάτι τέτοιο, γιατὶ θέλουν

νὰ διατηροῦν τὶς σχέσεις τους μὲ τὸν Πάπα.

῾Η ἐπίσημη ἐπικοινωνία μὲ τοὺς αἱρετικοὺς εἶναι διπλὸ ἁμάρτημα: ἀφ᾿ ἑνὸς εἶναι καταπάτηση τῶν ἱερῶν Κανόνων, ποὺ ἀπαγο-

ρεύουν τὸ συγχρωτισμὸ μὲ τοὺς αἱρετικοὺς καὶ τὴ συμπροσευχὴ καὶ ἀφ᾿ ἑτέρου προκαλεῖ μέγιστο σκανδαλισμὸ στὸν πιστὸ λαό,

ποὺ δὲν ἀνέχεται νὰ βλέπει τοὺς ᾿Επισκόπους, τοὺς ᾿Αρχιεπισκόπους καὶ τοὺς Πατριάρχες νὰ συμμετέχουν σὲ λατρευτικὲς

ἐκδηλώσεις (φορώντας τὰ λειτουργικά τους ἄμφια) μὲ αἱρετικοὺς καὶ νὰ εὐλογοῦν τὰ πλήθη!

Οἱ Οἰκουμενιστὲς ἰσχυρίζονται ὅτι τὸ νὰ παραστεῖ ἕνας ὀρθόδοξος κληρικὸς σὲ μιὰ λατρευτικὴ ἐκδήλωση ἑτεροδόξων δὲν

εἶναι συμπροσευχή. Συμβουλεύουν μάλιστα τὸν ἁπλὸ λαὸ νὰ θεωρεῖ αὐτὴ τὴ συμμετοχὴ ὡς κοινωνικὴ ἐκδήλωση καὶ μόνο.

Δὲν εἶναι, ὅμως, ἔτσι. Στὸ ναὸ πηγαίνουμε, γιὰ νὰ λατρέψουμε τὸν ἀληθινὸ Θεὸ καὶ ὄχι γιὰ κοινωνικὲς ἐκδηλώσεις.

᾿Επίσης, σ᾿ αὐτὲς τὶς ἐκδηλώσεις γιατί φοροῦν τὰ ἄμφιά τους οἱ κληρικοί; Χρειάζονται οἱ κοινωνικὲς ἐκδηλώσεις ἄμφια;

Εἶναι, λοιπόν, συμπροσευχὴ σ᾿ ὅλο της τὸ μεγαλεῖο, μὲ ἐπισημότητα, μὲ λαμπρότητα καὶ μὲ προβολή, γιὰ νὰ εἶναι καθολικὸς ὁ

σκανδαλισμός!

῾Ο ΜΕʹ ἀποστολικὸς Κανόνας ἀναφέρει: ᾿Επίσκοπος, ἤ Πρεσβύτερος ἤ Διάκονος αἱρετικοῖς συνευξάμενος, μόνον, ἀφοριζέσθω, εἰ δὲ ἐπέτρεψεν αὐτοῖς, ὡς Κληρικοῖς, ἐνεργῆσαί τι, καθαιρείσθω.. ῾Η συμπροσευχὴ λοιπὸν ἀπαγορεύεται.

῾Ο δὲ ΝΣΤʹ ἀποστολικὸς Κανόνας λέει ὅτι εἶναι μεγάλο ἁμάρτημα νὰ εἰσέλθει ἕνας κληρικὸς ἤ λαϊκὸς σὲ ναὸ αἱρετικῶν, γιὰ

νὰ προσευχηθεῖ. Σημειώνουμε ἀκόμα καὶ τὸν ΛΓʹ Κανόνα τῆς ἐν Λαοδικείᾳ Τοπικῆς Συνόδου:

.῞Οτι οὐ δεῖ αἱρετικοῖς ἤ σχισματικοῖς συνεύχεσθαι..

Θεωροῦμε ὠφέλιμο νὰ ὑπενθυμίσουμε καὶ τὴ γνώμη τοῦ Γέροντος ᾿Επιφανίου Θεοδωροπούλου, ὁ ὁποῖος ὑπεστήριζε ὅτι ἡ συμ-

προσευχὴ μὲ τοὺς αἱρετικοὺς καταδικάζεται ἀπὸ τὴν ᾿Εκκλησία ἐξ ἀγάπης. ῎Ελεγε χαρακτηριστικά:

῾Η συμπροσευχὴ ἀπαγορεύεται ὑπὸ τῶν ῾Ιερῶν Κανόνων καὶ ὡς ἐκ τούτου, εἶναι πάντῃ ἀποκρουστέα.

Περιττεύει δὲ νὰ σημειώσω ὅτι ἡ ἀπαγόρευσις ὑπὸ τῆς ᾿Εκκλησίας τῆς μεθ᾿ αἱρετικῶν συμπροσευχῆς καὶ γενικῶς τῆς ἐκκλησιαστικῆς

κοινωνίας, ἐξ ἀγάπης ἀπορρέει. ᾿Εξ ἀγάπης οὐ μόνον πρὸς τοὺς ᾿Ορθοδόξους (ἵνα μὴ διὰ τοιούτων ἐκδηλώσεων, καθαρῶς θρησκευ-

τικῶν, ἀμβλυνθῇ παρ᾿ αὐτοῖς τὸ ὀρθόδοξον αἰσθητήριον καὶ ὀλίγον κατ᾿ ὀλίγον γένηται δεκτὴ ἐν τῇ συνειδήσει αὐτῶν ἡ ἁρμονικὴ καὶ

ἀδιατάρακτος συνύπαρξις ἀλήθειας καὶ ψεύδους, φωτὸς καὶ σκότους), ἀλλὰ καὶ πρὸς αὐτοὺς τοὺς αἱρετικούς, οἵτινες δι᾿ αὐτοῦ τοῦ

ἀποκλεισμοῦ, δι᾿ αὐτῆς τῆς θρησκευτικῆς ῾῾καραντίνας᾿᾿, καλοῦνται νὰ συνειδητοποιήσωσι τὴν πλάνην αὐτῶν, καλοῦνται νὰ

ἀντιληφθῶσι τὸ γεγονὸς ὅτι εἶναι ἐκτὸς τῆς σωζούσης Κιβωτοῦ, καλοῦνται νὰ συναισθανθῶσιν ὅτι βαδίζουσιν ἐν ὁδῷ ἐπισφαλεστάτῃ..

Οἱ συναντήσεις ᾿Ορθοδόξων καὶ Παπικῶν κληρικῶν στὶς μέρες μας εἶναι πυκνές. Καὶ τὸ διπλὸ ἁμάρτημα τῆς συμπροσευχῆς

ἐπίσης συχνό. Κανείς, ἤ καλύτερα λίγοι, τολμοῦν νὰ διαμαρτυρηθοῦν καὶ νὰ ἐλέγξουν τοὺς ἐνόχους. ᾿Ακόμα καὶ ἐκεῖνοι, ποὺ παραδοσιακὰ ἀντιδροῦσαν στὶς ἐκδηλώσεις τῶν οἰκουμενιστῶν, τώρα σιωποῦν ἐν σοφίᾳ καὶ διακρίσει! Εἶναι φοβισμένοι καὶ ἄτολμοι.

Συμβαίνει καὶ κάτι ἄλλο ἀξιοκατάκριτο: Μιλοῦν καὶ γράφουν κατὰ τοῦ Παπισμοῦ, ἀλλὰ δὲν ἔχουν τὸ θάρρος νὰ μιλήσουν γιὰ τὰ ἔργα καὶ τὶς ἡμέρες τῶν ᾿Ορθοδόξων, ποὺ κατάντησαν Οἰκουμενιστές. ῾Ο σκανδαλισμὸς τοῦ πιστοῦ λαοῦ ἀπ᾿ τὶς συμπροσευχὲς τῶν

οἰκουμενιστῶν εἶναι πολὺ μεγάλος. ᾿Ακοῦμε πολλὲς φορὲς μερικοὺς Χριστιανοὺς νὰ λένε:

᾿Αφοῦ πηγαίνει ὁ Πατριάρχης στὸ Βατικανό, ἀφοῦ ὑποδέχτηκε ὁ ᾿Αρχιεπίσκοπος τὸν Πάπα στὴν ᾿Αθήνα, σημαίνει ὅτι δὲν ἔχουμε

μεγάλες διαφορές. ῞Ολοι τὸ ἴδιο εἴμαστε! Οἱ Παπικοὶ μάλιστα εἶναι πιὸ ἀνοιχτοὶ στὸν κόσμο ἀπ᾿ ὅ,τι ἐμεῖς οἱ ᾿Ορθόδοξοι..

Κι ἔχουν δίκαιο νὰ βρίσκονται σὲ τέτοια σύγχυση. Οἱ Οἰκουμενιστὲς αὐτὸ ἐπιδιώκουν. Ν᾿ ἀμβλύνουν τὸ ᾿Ορθόδοξο Αἰσθητήριο.

᾿Αλλὰ δόξα τῷ Θεῷ! ῾Υπάρχουν κι ἐκεῖνοι, ποὺ ἀντιδροῦν σ᾿ αὐτὲς τὶς ἐκδηλώσεις καὶ ὑψώνουν τὴν φωνή τους.

Δὲν εἶναι, βέβαια, μεγαλόσχημοι κληρικοί, εἶναι, ὅμως, ταπεινοὶ καὶ θερμοὶ Χριστιανοί, ποὺ δὲν παίζουν μὲ τὴ ᾿Ορθόδοξη

Πίστη τους. Καὶ αὐτοὺς δὲν μποροῦν νὰ τοὺς ἀγνοήσουν οἱ Οἰκουμενιστές.

 Πηγή: ᾿Εφημερ. «᾿Ορθόδοξος Τύπος», ἀριθ. 1577/17.12.2004, σελ. 6