Ο ΟΣΙΟΣ ΠΑΧΩΜΙΟΣ

Ή Ανω Θηβαΐδα της Αιγύπτου είναι ό τόπος όπου γεννήθηκε ό Παχώμιος από γονείς ειδωλολάτρες, το 292 μ.Χ. Σε ηλικία 20 χρονών, κατατάχθηκε στον αυτοκρατορικό στρατό, όπου συνδέθηκε με χριστιανούς στρατιώτες και έτσι γνώρισε τη χριστιανική θρησκεία. Όταν απολύθηκε από τις τάξεις του στρατού, βαπτίσθηκε. Ή ψυχή του, όμως, επιθυμούσε κάτι περισσότερο και ανώτερο πνευματικά. Πήγε, λοιπόν, κοντά σε έναν φημισμένο ησυχαστή, τον Παλαίμονα, όπου κοντά του προόδευσε στην άσκηση, την αρετή και ιδιαίτερα στη βαθειά ταπεινοφροσύνη. Όταν πέθανε ό Παλαίμονας, με τη χάρη του Θεού ό Παχώμιος έκτισε δικό του κελί στον τόπο Ταβενησία, κοντά στο Νείλο. Με το χρόνο σχηματίσθηκε αδελφότητα, και έτσι έγινε εκεί ολόκληρη Μονή. Καταπληκτικά οργανωτικό πνεύμα ό Παχώμιος και με βοηθό την ταπεινοφροσύνη, κατόρθωσε να δημιουργήσει άριστο κοινοβιακό σύστημα και διοικούσε αρμονικότατα τους 3.000 περίπου μοναχούς πού ήταν γύρω άπ' αυτόν. Θεωρείται, μάλιστα, και ό Ιδρυτής της κοινοβιακής ζωής. Ό Παχώμιος δεν ήταν και τόσο πολύ εγγράμματος, αλλά αυτό δεν τον επηρέαζε, διότι πάντα είχε κατά νου τη συμβουλή του Απ. Πέτρου: "Την ταπεινοφροσύνην έγκομβώσασθε· ότι ό Θεός ταπεινοίς δίδωσι χάριν"1. Δηλαδή, κουμπωθείτε σαν άλλο ρούχο την ταπεινοφροσύνη, διότι ό Θεός στους ταπεινούς δίνει χάρη. Έτσι και ό Παχώμιος, με το ταπεινό φρόνημα είχε τη χάρη να συζητά κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο τα θεολογικά ζητήματα. Το Μάιο του 348, προσβλήθηκε από πανώλη και πέθανε.