Π. Θ. Ζήσης:
Θλίβεται κανείς και σπαράσσει μέχρι βαθέων, αναλογιζόμενος και μόνο την πατριαρχική ρήση, που θεωρεί τους Αγίους Πατέρες, οι οποίοι αγωνίσθηκαν εναντίον του πάπα ως θύματα του Διαβόλου και αξίους της συγχωρήσεως και του ελέους του Θεού .
Αν όμως, ο Μέγας Φώτιος, ο Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς, ο Άγιος Μάρκος Ευγενικός, ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, ο Άγιος Νικόδημος Αγιορείτης και πλείστοι άλλοι πολέμιοι των αιρέσεων του Παπισμού, είναι όργανα και θύματα του Διαβόλου, πρέπει να τους διαγράψουμε από τις δέλτους των Αγίων, να καταργήσουμε τις εορτές και τις ακολουθίες, και αντί να επικαλούμεθα τις πρεσβείες και την βοήθειά τους, να τους κάνουμε μνημόσυνα και τρισάγια, για να τους συγχωρήσει ο Θεός.
Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς πάντως λέγει: «Τοιγαρούν, τούτ' έστιν αληθής ευσέβεια, το μη προς τους θεοφόρους πατέρας αμφισβητείν.
Και γαρ των προειρημένων αγίων αι θεολογίαι όρος εισί θεοσεβείας αληθούς και χάραξ, ώσπερ εκάστη τον οιονεί φραγμόν και το περιτείχισμα της ευσεβείας συμπληρούσα, καν περιέλη τις μίαν γουν αυτών, εκείθεν ο της κακονοίας των αιρετικών εσμός εισρυήσεται πολύς». Χαρακτηρίζει, μάλιστα, όσους σιωπούν και δεν αγωνίζονται εναντίον των αιρέσεων ως τρίτο είδος αθεΐας, ενώ στα δύο πρώτα είδη κατατάσσει τους απίστους και τους αιρετικούς
Είναι εύλογη αύτη η εκτίμηση, αν αναλογισθεί κανείς την αξιωματική ρήση, ότι σιωπή σημαίνει συγκατάθεση.
Αν όμως, ο Μέγας Φώτιος, ο Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς, ο Άγιος Μάρκος Ευγενικός, ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, ο Άγιος Νικόδημος Αγιορείτης και πλείστοι άλλοι πολέμιοι των αιρέσεων του Παπισμού, είναι όργανα και θύματα του Διαβόλου, πρέπει να τους διαγράψουμε από τις δέλτους των Αγίων, να καταργήσουμε τις εορτές και τις ακολουθίες, και αντί να επικαλούμεθα τις πρεσβείες και την βοήθειά τους, να τους κάνουμε μνημόσυνα και τρισάγια, για να τους συγχωρήσει ο Θεός.
Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς πάντως λέγει: «Τοιγαρούν, τούτ' έστιν αληθής ευσέβεια, το μη προς τους θεοφόρους πατέρας αμφισβητείν.
Και γαρ των προειρημένων αγίων αι θεολογίαι όρος εισί θεοσεβείας αληθούς και χάραξ, ώσπερ εκάστη τον οιονεί φραγμόν και το περιτείχισμα της ευσεβείας συμπληρούσα, καν περιέλη τις μίαν γουν αυτών, εκείθεν ο της κακονοίας των αιρετικών εσμός εισρυήσεται πολύς». Χαρακτηρίζει, μάλιστα, όσους σιωπούν και δεν αγωνίζονται εναντίον των αιρέσεων ως τρίτο είδος αθεΐας, ενώ στα δύο πρώτα είδη κατατάσσει τους απίστους και τους αιρετικούς
Είναι εύλογη αύτη η εκτίμηση, αν αναλογισθεί κανείς την αξιωματική ρήση, ότι σιωπή σημαίνει συγκατάθεση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου