ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΑΥΤΟΥ ΑΓΙΟΤΗΤΑ ΤΟΝ ΠΑΠΑΝ
Αγιώτατε πάτερ,
Έφθασεν η ταχύπτερος είδηση και μέχρις αυτού του Αγίου Όρους, του αρχαίου μοναστικού Κέντρου της Ορθοδοξίας, ότι η Υμετέρα Αγιότης εξέφρασε την επιθυμίαν να επισκεφθεί την Ορθόδοξον Ελλάδα για λόγους προσκυνηματικούς. Αισθήματα ανάμικτα χαράς και εκπλήξεως κατέλαβαν τις καρδιές και η φαντασία των ορθοδόξων έπλαθε και ανέπλαθε νοσταλγικά τις πλέον, από ωραίες έως τολμηρές εκδοχές, αφού "όπου βούλεται Θεός, νικάται φύσεως τάξις" και ότι "ουκ αδυνατήση παρά τω Θεώ παν ρήμα".
Παρ' ότι, ένας αγιορείτης γέρων Μοναχός, ουδεμίαν έχει εξουσιοδότηση, αλλά φρονεί ό,τι εκφράζει το κοινόν αίσθημα των ορθοδόξων ρωμιών, δεν έχει παρά να σας απευθύνει το καλώς να έλθετε στην Χριστοφόρα Ορθόδοξη Ανατολή, μετά της οποίας ο δυτικός Χριστιανισμός, συνέζησε, συνέδρασε, συνήθλησε, συνεπορεύθη και εν ενί στόματι και μια καρδία εδόξαζε και υμνούσε τον Θεόν εν ειρήνη και ομονοία επί χίλια ολόκληρα έτη, άχρι τότε πού, ο εωσφόρος, κρίμασι Θεού, με τις αρχαίες γοητείες του, απεπλάνησε της οδού του Χριστού την τοπικήν Εκκλησίαν της Ρώμης και στην θέση του Χριστού εγκατέστησε τον Αντιπρόσωπόν του φευ!… Δηλαδή, εξετόπισε τον Χριστόν από την Ρώμην !
Και ήδη, αγιώτατε πάτερ, επιθυμήσατε να έλθετε προς ημάς, τους κλαίοντες την απατηθείσαν πολυάνθρωπον Εκκλησίαν την οποίαν ο Άγιος Παλαμάς, παρομοιάζει με ελέφαντα, ως μη δυνάμενον να εγερθεί όταν πέσει. Λοιπόν, καλώς να έλθετε και εφ' όσον η νοσταλγία της καρδίας σας αποτελεί νεύση Θεού, ασφαλώς πρέπει να έλθετε, όχι "ως γαμβρός γυναικοπρόσωπος" κατά τον Άγιον Νικόδημον τον Αγιορείτην, αλλά σύμφωνα με την Πέτρειον θεολογίαν, - αφού θεωρείτε την Εκκλησίαν της Ρώμης φυτείαν του Πέτρου - να έλθετε "εγκομβωμένος την ταπείνωση" του Χριστού, "μηδ' ως κατακυριεύων των κλήρων, αλλά τύπος γινόμενος του ποιμνίου", να έλθετε "εν ετέρα μορφή".
Αγιώτατε πάτερ, καλώς να έλθετε στην μη δύουσαν Ανατολήν μας, αλλά ως έχων εξουσίαν, ως Αλάθητος, προσευχηθήτε προηγουμένως εκτενώς, όπως σας φωτίσει τον νουν, "ο φως οικών απρόσιτον" Θεός, για να κατανοήσετε τα δεινά, που ακολούθησαν επί χίλια έτη από την απομάκρυνση της Εκκλησίας της Ρώμης από την Ορθοδοξίαν, δεινά στην ιστορία του κόσμου από την αντιπαράθεση Ανατολικής και Δυτικής Εκκλησίας, φθονούσης την δόξαν της τέως αδελφής της. Αλλά, κυρίως, να σας αποκαλυφθούν οι πολλαπλές αιρέσεις, που επεισήλθαν στην Δυτικήν Εκκλησίαν του Χριστού, στα δόγματα, στην θεολογίαν, στην Λατρείαν, στη Ποιμαντικήν και την Διοίκηση, ώστε να εξαναγκασθεί σε αναχώρηση ο Χριστός, να παραμορφωθεί η Νύμφη του Χριστού και να διακωμωδηθεί υπό των δαιμόνων και των ανθρώπων, ανακηρυχθέντος ανθρώπου ομοιοπαθούς, ως Αλαθήτου!
Εν συνεχεία, αγιώτατε πάτερ, κηρύξατε μετάνοιαν και νηστείαν στον πλανηθέντα και πλανώμενον λαόν σας και με το αναμφισβήτητον κύρος σας, - Αλάθητος δεν είσθε; - εξέλθετε στον εξώστη του ανακτόρου σας και μπροστά στις κάμερες της τηλεοράσεως και σε όλες τις γλώσσες του κόσμου, διακηρύξατε, ως Αλάθητος, ότι ήλθε πλέον το πλήρωμα του χρόνου και εννοήσατε το σφάλμα σας, εν Πνεύματι Αγίω, ότι κακώς απεμακρύνατε τον Χριστόν και τον εξαποστείλατε στον ουρανόν, για να καταλάβετε σεις την θέση Του, κατά την νομικήν διατύπωση καθορισμού δικαιοδοσιών: "Il Cristo nel sielo e il papa nella terra".
Επίσης, με το ίδιον πνεύμα θαρραλέας μετανοίας, ομολογείστε το τριαδικής δογματικής λάθος του Filioque, του δαιμονικού Αλαθήτου και του εωσφορικού Πρωτείου εξουσίας εφ' όλης της Εκκλησίας, οπότε θα επανέλθετε στο αγιοπνευματικόν Συνοδικόν σύστημα, συμμορφούμενοι και στα λοιπά δόγματα της Ορθοδοξίας. Αντικαθιστώντες την σχολαστικήν, διανοητικήν θεολογίαν του Θωμά του Ακινάτου, --που έκαμε φιλοσοφίαν την διδασκαλίαν του Πνεύματος-με την αγιοπνευματικήν εμπειρίαν των Αγίων Πατέρων…
Βέβαια, αγιώτατε πάτερ, πλάνες ανακραθείσες στις ψυχές, με χιλιετή ψευδοπαράδοση, δεν θεραπεύονται εύκολα, έστω και με ένα, παγκοσμίου εμβελείας κήρυγμα εξ Αλαθήτου κύρους. Κι' επομένως στο σαθρόν οικοδόμημα του Καθολικισμού θα προκληθεί αναστάτωση και τεκτονικός σεισμός. Αυτό είναι αναπόφευκτον. Και για ένα διάστημα θα υπάρξουν αντιπαραθέσεις, όχι βέβαια άγνωστες και της εντάσεως του 14ου αιώνος με τους δύο Πάπες, ένα στην Ρώμην και τον άλλον στην Avignion. Αλλά, ο παπικός λαός, διαισθανόμενος τα ψεύδη, τις πλάνες, τις απάτες του Παπισμού και αηδιασμένος από τις υποκρισίες και τα εγκλήματα του Βατικανού, σταδιακά θα αποδεχθεί τα υγιά δόγματα της Ορθοδοξίας και, προ παντός, το αγαθόν της ειρήνης και της Ενώσεως Ανατολής και Δύσεως με ένα Ποιμένα, τον Χριστόν.
Αγιώτατε πάτερ, αφού λοιπόν ο Θεός σας βοηθήσει να επιτύχετε την αγιωτάτην αυτήν υπόθεση της Ενώσεως, θα μεταδοθούν στην τέως άμοιρον, σε κάποιο μέτρον, ακτίστων ενεργειών, τοπικήν Εκκλησίαν της Ρώμης, άφθονα τα χαρίσματα του Πνεύματος, οπότε θα επανέλθει στην παλαιάν δόξαν της, "ιματισμένη και σωφρονούσα". Και τότε, θα σταματήσουν οι άγριες και μεσαιωνικές μέθοδοι προς άγραν οπαδών και προσηλύτων και εξοντώσεως δια πυρός ομαδικώς "αιρετικών" "ad matjorem gloriam Dei"! Θα σταματήσουν τα μεγάλης κλίμακος εγκλήματα της Αγίας Έδρας. Οι πάσης μορφής σταυροφορίες, που κατέστρεψαν ορθοδόξους λαούς και έθνη, θα διαλυθούν τα προπαγανδιστικά τάγματα των μισσιοναρίων, θα εξαφανισθή η θεοστυγής Ουνία, ο Μοναχισμός θα επανέλθει στο πνευματικόν περιβάλλον του αγίου Βενεδίκτου, θα παύσουν να πλανώνται ψυχές από νοσηρούς συναισθηματισμούς και δαιμονικούς μυστικισμούς, θα σταματήσουν τα κονκορδάτα, που διευκόλυναν την ανάμιξη των νουντσίων στα εσωτερικά των Κρατών, επομένως θα παύσουν οι υπονομεύσεις των Εθνών και της ειρήνης, των πρεσβευτών στο Βατικανόν επιστρεφόντων στις Κυβερνήσεις των. Και της Εκκλησίας της Ρώμης, επανερχομένης στην προσευχήν, στην μετάδοση των θείων αληθειών ορθοδόξως και στην διακονίαν των Μυστηρίων του Χριστού, χωρίς Όστιες, αλλά κατά την επί δισχιλιετίαν παραδοσιακήν Λατρείαν και Μυστηριακήν ζωήν. Οπότε και τα δικαίως σκανδαλισθέντα εκατομμύρια των Προτεσταντών, από τις καταχρήσεις εξουσίας, θα επανέλθουν στο Πέμπτον Ορθόδοξον Πατριαρχείον.
Ουτω, λοιπον, διαμορφουμενων των πραγματων στην τεως εκπεσουσαν αδελφην Εκκλησιαν και ανορθουμενου Υμων εκ της τριτης πτωσεως (οι δυο του Αδαμ και του Ιουδα, κατα τον πολυν Ποποβιτς), θα υποδεχθουμε πλεον εν χαρα και αγαλλιασει τον Πατριαρχην των Ορθοδοξων (τον πρωτον μεταξυ ισων) και οχι ενα ειδωλοποιηθεντα ανθρωπον, με αντιθεον πνευμα χωρις "νουν Χριστου", δηλαδη ενα ειδος αντιχριστου, που επι χιλια ετη αιματοκυλιει την ανθρωποτητα και οδηγει στην αιωνια απωλεια ψυχας.
Ω, και αν ησαν αληθινες οι, εξ ευσεβων ποθων, ονειροφαντασιες αυτες, Χριστε μου, αν, επι τελους σταματουσε εδω ο, απο τα ανεξερευνητα κριματα σου, κανονας της τεως "προκαθημενης της αγαπης", απο την "επηρμενην δυτικην οφρυν" της, θα αλλαζε η μορφη του κοσμου. Θα σταματουσε αυτος ο παγκοσμιος παραλογισμος, θα υποχωρουσαν οι διαφορες "θρησκειες", θα ηθικοποιητο καπως ο κοσμος, θα επηρεαζοντο οι ανερματιστες ψυχες των ανθρωπων, βλεποντας την Μιαν, Αγιαν, Καθολικην Εκκλησιαν, ομονοουσαν, ειρηνευουσαν, των ανθρωπων ενωμενων στην αγαπην του Χριστου, χωρις εριδες, χωρις μιση και κενοδοξιες και κυριως θα υποχωρουσαν οι πολλοι τοπικοι πολεμοι, υποκινουμενοι και απο το Βατικανον.
Αν, αγιωτατε πατερ, σας εφωτιζεν ο Θεος και αναλαμβανατε μεθοδικως, να στρεψετε τον μοιραιον Παπισμον προς την Ορθοδοξιαν, δηλαδη να επανευρετε την απολεσθεισαν ορθην πιστη σας -σεις αλλωστε ως Πολωνος ησασθε προ χρονων Ορθοδοξος και "αλλαξοπιστησατε" με την παπικην βιαν-ω, τοτε, θα ανεδεικνυεσθο ο μεγαλειτερος ευεργετης του κοσμου. Εμεις δεν παυομεν να προσευχωμεθα οπως, "ο Θεος, ο ειπων εκ σκοτους λαμψαι φως", να καταλαμψει την καρδια σας, που τωρα-συγχωρηστε με-ειναι βυθισμενη στο σκοτος του εωσφορισμου-ας οψεται εκεινος, που εδογματισε οτι, "ο παπας ειναι ενας γλυκος Χριστος"-ωστε να ευρετε τον θησαυρον της ταπεινωσεως του Χριστου, του Παυλου, που ελεγε οτι ηταν "εκτρωμα" και "αναξιος καλεισθαι Αποστολος" και του Πετρου, που διδαξε να "εγκομβωθουμε την ταπεινωση". Και οταν πλεον, πλευσετε στο ακτιστον και αγιον φως της θεογνωσιας, τοτε και θα τολμησετε μιαν ριζικην αλλαγη, με την οποια ο κοσμος θ' απαλλαγει απο ενα ιδρυμα του Θεου, που, ομως, ευρισκεται υπο τον ελεγχον του εωσφορου.
Εαν, αγιωτατε πατερ, παρα τις προσευχες μας, δεν φαινεται να εχει φθασει το τελος της επικυριαρχιας του εωσφορου επι της αξιοθρηνητου ρωμαικης Εκκλησιας και αποφασισετε να ελθετε, ετσι οπως εισθε, ως Βικαριος του Χριστου, ως Αλαθητος, ως θεσμικη παπικη εξουσια εφ' ολου του κοσμου και ως συνεχεια ιστορικη των προκατοχων σας, μη αμφιβαλλετε οτι επελεξατε τον ασφαλεστερον τροπον αποδοκιμασιας του Παπισμου. Ο λαος μας ειναι ορθοδοξος χριστιανικος και ειρηνικος, συγχωρων ευαγγελικως τους εχθρους του. Αλλ' εχει ιστορικην μνημην των σφαγεων του Γενους και δεν ανεχεται την προκληση να ιδει "ως βδελυγμα της ερημωσεως εστως εν τοπω αγιω", δηλαδη στα εδαφη της Ορθοδοξιας, τον διαδοχον εκεινων που κατειργασθηκαν την εθνικην του καταστροφην και δεν επαυσαν, ανα τους αιωνες, να τον υπονομευουν.
Γι' αυτο, σας ειδοποιουμεν εγκαιρως, αγιωτατε πατερ, μη τολμησετε να ελθετε στην Ελλαδα μας, στην συνεχεια του Βυζαντιου μας, για να ξυπνησετε οδυνηρες ιστορικες μνημες του λαου μας, που "μεσα του κοιμουνται". Αν οι αφρονες συμβουλοι σας δεν σας το λεγουν, πρεπει να το μαθετε: εισθε το πιο μισητον προσωπον του κοσμου για τους ορθοδοξους λαους. Και οχι αδικως. Με ενσφηνωμενη την ιδεα του παγκοσμιου εξουσιαστου, θειω δικαιω, στον νουν και στην παπικην καρδια, δεν υπαρχει εγκλημα, που να μη εχει διαπραξει, δια των αιωνων ο Παπισμος, στο ονομα του Χριστου. Επομένως αφήσατέ μας ησύχους, να προσευχώμεθα υπέρ των αμαρτιών μας και υπέρ της απαλλαγής του κόσμου από ένα θεσμόν κακοποιόν και επινοητήν πολέμων, όμοιον του οποίου, σε σατανικήν οργάνωση, δεν εγνώρισεν ο κόσμος, ώστε να παρουσιάζεται ως χριστιανικός, με το προσωπείον της αγιότητος.
Ταύτα έγραψα, ως υπακοήν, για να μη διαταραχθούν οι ειρηνικές εξωτερικές σχέσεις μας.
Θεόκλητος Μοναχός Διονυσιάτης
Άγιον Όρος 1/14 . 7 .99
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου