Ανθελληνικό φρόνημα --- Χαράλαμπος Β. Κατσιβαρδάς Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω

Ο απόηχος της τρεχούσης πολιτικής επικαιρότητας μας ακολουθεί, κατά τον τελευταίο μήνα του εφετινού μας θέρους, ενόψει του Μικρού Πάσχα, αφενός λόγω της κλιμακούμενης σημειολογικής επιθετικότητας της Τουρκίας, εις το αποκορύφωμα του περίλαμπρου εορτασμού της κοιμήσεως της Θεοτόκου και αφετέρου της ραγδαίας αυξήσεως των κρουσμάτων του ιού, ενόψει της ημέρας της Παναγίας,  η τελευταία δε περίπτωση μας αναβιώνει την αλγεινή ανάμνηση του εφετινού Πάσχα, με την παθητική στάση της Διοικούσας Εκκλησίας, η οποία προσδέθηκε αναντίρρητα και γηθοσύνως, εις το άρμα της κυβερνήσεως, απεμπολώντας την ανεξαρτησίας της, πείθοντας την κοινή γνώμη, ότι δια των τυμπανοκρουσιών, μεταδίδεται ανυπερθέτως, ο ιός.

Μοιράζομαι μαζί σας ένα Θαυμαστό γεγονός!

Χθες 9η Αυγούστου 2020 προβληματιζόμουν λόγω της κακής κατάστασης της υγείας μου εξ’ αιτίας ισχυρών πόνων του δεξιού ισχίου μου και του σκέλους μου, αν θα μπορούσα ή αν θα έπρεπε λόγω αδυναμίας μου στην βάδιση, να μεταβώ για να παρακολουθήσω τον Κανόνα της Ιεράς Παρακλήσεως στον Ιερό Ναό της Παναγίας Ευαγγελιστρίας πόλεως Χίου.

Υπέφερα από τα τέλη Ιουνίου, χωρίς να βλέπω σημαντική βελτίωση, παρά την φαρμακευτική αγωγή που λαμβάνω όλο αυτό το διάστημα, πλέον του μηνός, ευρισκόμενος μάλιστα επί 10ήμερον σε αναρρωτική άδεια από την υπηρεσία εις την οποία εργάζομαι.

Εν τέλει απεφάσισα να μεταβώ στην εκκλησία της Ευαγγελιστρίας που τακτικά συνηθίζω να πηγαίνω, επειδή με τέρπουν και με αγαλλιάζουν οι τελούμενες εκεί Ιερές Ακολουθίες οι οποίες πραγματοποιούνται με άκρα τάξη, είτε οι πιστοί είναι πολλοί είτε ελάχιστοι.

Ο ΜΙΚΡΟΣ ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΩΝ ΣΤΗΝ ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟ

 

Τη ΙΑ΄ (11η) του Αυγούστου, η ανάμνησις του εν Κερκύρα υπερφυούς κατά Αγαρηνών θαύματος του εν Αγίοις πατρός ημών ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ του θαυματουργού.

Σπυρίδων ο εν Αγίοις πατήρ ημών αείποτε πλείστα θαύματα επιτελεί, μεταξύ δε των υπερφυών θαυμάτων αυτού μέγα τω όντι και εξαίρετον είναι το κατά Αγαρηνών τερατούργημα, δια το οποίον άπασα η Κέρκυρα θαυμάζει και λαμπρά τη φωνή ανακηρύττει το παράδοξον· έχει δε η υπόθεσις ούτω. Πολέμου ποτέ γενομένου μεταξύ Ενετών και Ισμαηλιτών, μετά την άλωσιν της Πελοποννήσου, οι Αγαρηνοί εθεώρησαν καλόν να καταλάβουν και την Κέρκυραν. Ιδού λοιπόν κατά το χιλιοστόν επτακοσιοστόν δέκατον έκτον έτος από Χριστού, τη 24 του μηνός Ιουνίου, ενεφανίσθη εις τον λιμένα της πόλεως ισχυρός στόλος Ισμαηλιτών.

O Άγιος Εφραίμ ο Σύρος -- «ΟΡΕΓΕΣΑΙ ΟΡΘΟΝ ΒΙΟΝ;»

«Ορέγεσαι ορθόν βίον; Επιμελού την ταπεινοφροσύνην, χωρίς αυτήν ορθός βίος δεν δύναται να υπάρξη.

Αγάπα την ταπεινοφροσύνην και δεν θέλεις συλληφθή ποτέ υπό διαβολικής παγίδος. Διότι θέλεις γίνει ανώτερος των παγίδων του διαβόλου, επειδή ανακουφίζεσαι πάντοτε από το οξύτατον πτερόν της ταπεινοφροσύνης».

ΔΙΑΤΑΓΑΙ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΔΙΑ ΚΛΗΜΕΝΤΟΣ,

 «Εἰ μὴ δυνατὸν ἐν ἐκκλησίᾳ προϊέναι διὰ τοὺς ἀπίστους, κατ' οἶκον συνάξεις, ὦ ἐπίσκοπε, ἵνα μὴ εἰσέρχηται εὐσεβὴς εἰς ἐκκλησίαν ἀσεβῶν· οὐχ ὁ τόπος γὰρ τὸν ἄνθρωπον ἁγιάζει, ἀλλ' ὁ ἄνθρωπος τὸν τόπον. 


Ἐὰν δὲ ἀσεβεῖς κατέχωσιν τὸν τόπον, φευκτέος ἔστω σοι διὰ τὸ βεβηλῶσθαι ὑπ' αὐτῶν· ὡς γὰρ οἱ ὅσιοι ἱερεῖς ἁγιάζουσιν, οὕτως οἱ ἐναγεῖς μιαίνουσιν.

Εἰ δὲ μήτε ἐν οἴκῳ ἅμα μήτε ἐν ἐκκλησίᾳ συναθροισθῆναι δυνατόν, ἕκαστος παρ' ἑαυτῷ ψαλλέτω, ἀναγινωσκέτω, προσευχέσθω, ἢ καὶ ἅμα δύο ἢ τρεῖς· “Ὅπου γὰρ ἂν ὦσι, φησὶν ὁ Κύριος, δύο ἢ τρεῖς συνηγμένοι ἐν τῷ ὀνόματί μου, ἐκεῖ εἰμὶ ἐν μέσῳ αὐτῶν”.
 
Πιστὸς μετὰ κατηχουμένου μήτε κατ' οἶκον προσευχέσθω· οὐ γὰρ δίκαιον τὸν μεμυημένον μετὰ τοῦ ἀμυήτου συμμολύνεσθαι.
 
Εὐσεβὴς μετὰ αἱρετικοῦ μήτε κατ' οἶκον συμπροσευχέσθω· “Τίς γὰρ κοινωνία φωτὶ πρὸς σκότος;”

Η αποστασία της ελευθέρας σκέψεως --- Χαράλαμπος Β. Κατσιβαρδάς Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω

Η Δημοκρατία μας πλήττεται εκ βάθρων, η διαφορετική άποψη, διώκεται απηνώς, και το πολίτευμα μας υποσκάπτεται, διότι η ελευθερία του λόγου, συνιστά πρόσκομμα προς τον εσμό των οργανωμένων συμφερόντων.

Είναι πρόδηλο ότι τα Μ.Μ.Ε, κατά παράβαση της Συνταγματικής εννόμου τάξεως, εξυπηρετούν ιδιοτελείς σκοπιμότητες, οι οποίες είναι φίλα προσκείμενες προς την εκάστοτε κυβέρνηση.

Τα ως άνω είναι όμως κατά το μάλλον ή ήττον γνωστά, η μείζονα εν προκειμένω, προβληματική συνίσταται ως προς ποιο έννομο αγαθό τιτρώσκει η ιδιότυπη αυτή επιβολή ανελευθερίας και αστυνόμευση της διακινήσεως των ιδεών, ασφαλώς η απάντησης είναι ευθύβολη, η ελευθερία καθίσταται εις το στόχαστρο και πολεμιέται λυσσωδώς.