Εξ Ύπνου Εγερθήναι παραχρήμα --- Χαράλαμπος Β. Κατσιβαρδάς Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω

Η  εργαλειοποίηση της υγειονομικής κρίσεως, υπό της κυβερνήσεως, δηλαδή η άκρως προσχηματική της προβολή προς εξυπηρέτηση αλλότριων σχεδιασμών εκ των προφανών, φρονώ ότι πράγματι συνιστά μία αδιάψευστη πραγματικότητα, αποδεικνύουσα ούτως το στυγνό πρόσωπο της, ως όργανο-άθυρμα των υπερεθνικών «κοσμο-εξουσιαστών»

Η επαναλειτουργία τών Ιερών Ναών -- Του ιατρού κ. Κυπριανού Χριστοδουλίδη


- Kyprianos Christodoulides
 · 
Θά ήταν προσφορότερο, κατά τήν ταπεινήν άποψη τού γράφοντος, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ωρωπού καί Φυλής, Κυπριανός, νά είχε υπενθυμίσει στό σώμα τής Εκκλησίας τό εδάφιον εκ τής 1ης Πρός Κορινθίους Επιστολής τού Απ. Παύλου. Καί δή καί κεφ. ια΄ ένθα :

«26 ὁσάκις γὰρ ἂν ἐσθίητε τὸν ἄρτον τοῦτον καὶ τὸ ποτήριον τοῦτο πίνητε, τὸν θάνατον τοῦ Κυρίου καταγγέλλετε, ἄχρις οὗ ἂν ἔλθῃ. 27 ὥστε ὃς ἂν ἐσθίῃ τὸν ἄρτον τοῦτον ἢ πίνῃ τὸ ποτήριον τοῦ Κυρίου ἀναξίως, ἔνοχος ἔσται τοῦ σώματος καὶ αἵματος τοῦ Κυρίου. 28 δοκιμαζέτω δὲ ἄνθρωπος ἑαυτόν, καὶ οὕτως ἐκ τοῦ ἄρτου ἐσθιέτω καὶ ἐκ τοῦ ποτηρίου πινέτω· 29 ὁ γὰρ ἐσθίων καὶ πίνων ἀναξίως κρῖμα ἑαυτῷ ἐσθίει καὶ πίνει, μὴ διακρίνων τὸ σῶμα τοῦ Κυρίου. 30 διὰ τοῦτο ἐν ὑμῖν πολλοὶ ἀσθενεῖς καὶ ἄρρωστοι καὶ κοιμῶνται ἱκανοί. 31 εἰ γὰρ ἑαυτοὺς διεκρίνομεν, οὐκ ἂν ἐκρινόμεθα·»

Σημείον κρίσεως τό «28 δοκιμαζέτω δὲ ἄνθρωπος ἑαυτόν», τό οποίο δέν αφορά μόνον στήν, υπό δοκιμασίαν πνευματικού, Εξομολόγηση. Έκαστος τών προσερχομένων οφείλει νά θέτει εαυτόν υπό τήν δοκιμασίαν αυτοελέγχου, δηλονότι τής συνειδήσεως, τουτέστι τής Πίστεως. Συνηγορεί πρός τούτο καί τό «31 εἰ γὰρ ἑαυτοὺς διεκρίνομεν, οὐκ ἂν ἐκρινόμεθα·». Ο διακρίνων εαυτόν, δοκιμάζει εαυτόν μέ γνώμονα τήν Πίστη καί τό «9 νῦν δὲ γνόντες Θεόν, μᾶλλον δὲ γνωσθέντες ὑπὸ Θεοῦ ...» (Γλ. δ΄)

Διαφάνεια ή ψευδαίσθηση; -- Του αειμνήστου Ιωάννου Κορναράκη, Καθ. Παν. Αθηνών

Η διαφάνεια της χριστιανικής μας συνειδήσεως, σαν στόχος της πνευματικής μας ζωής, αποκτάται, όπως γνωρίζουμε, με την εργασία της νήψεως και της εγρηγόρσεως.
Ίσως, θα έλεγε κανείς, ότι η διαφάνεια αυτή είναι μια αδιάλειπτη νηπτική λειτουργία και ποτέ μια ποιότητα πνευματικής ζωής σε σταθερή και αναλλοίωτη εικόνα αυτοσυνειδησίας. Διαφάνεια και νήψη, σαν όροι πνευματικής ζωής, δεν διαφέρουν ουσιαστικά. Κι οι δυο όροι δηλώνουν μια προσπάθεια πνευματικής διαύγειας. Ίσως η μόνη διαφορά να βρίσκεται στο γεγονός ότι εμείς τείνουμε να εννοούμε τη διαφάνεια σαν καρπό της νήψεως. Σ’ αυτή την περίπτωση η νήψη είναι η οδός που μας οδηγεί στο φωτεινό χώρο της πνευματικής ζωής που λέγεται διαφάνεια της χριστιανικής μας συνειδήσεως! Αυτό πάλι σημαίνει ότι, αν η νήψη δεν είναι αυθεντική, δεν φθάνουμε ποτέ στην αυθεντική διαφάνεια της χριστιανικής μας συνειδήσεως. Αν δεν γνωρίζουμε να νήφουμε αυθεντικά, η αυτοσυνειδησία μας δεν είναι διαφανής «εν Χριστώ Ιησού», αλλά μια ψευδαίσθηση που συντηρεί απλώς ένα χριστιανικό προσωπείο!

ΑΙΝΟΙ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ


Τη ΙΗ΄ (18η) Μαϊου, μνήμη του εν Αγίοις Πατρός ημών ΣΤΕΦΑΝΟΥ του Νέου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως.

Στέφανος ο Νέος, ο εν Αγίοις Πατήρ ημών, ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, ήτο υιός του αοιδίμου βασιλέως Βασιλείου του Μακεδόνος, του βασιλεύσαντος κατά τα έτη ωξζ΄ - ωπστ΄ (867 – 886). Δια δε την απλότητα και το άκακον της γνώμης του και δια την τελείαν αυτού σύνεσιν και κατάστασιν, Θεού ευδοκία και κρίσει και δια της ψήφου του βασιλέως και της Ιεράς Συνόδου εχειροτονήθη Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, μετά την έξωσιν του ιερού Φωτίου.

Διακόσια σαράντα ένα χρόνια συμπληρώνονται από τον μαρτυρικό θάνατο του αγίου Κοσμά του Αιτωλού

Το έργον, οι αγώνες και ο μαρτυρικός θάνατος του αγίου Κοσμά είναι μία επιβεβαίωσις της ανεκτιμήτου συμβολής της Ορθοδόξου Εκκλησίας εις την επιβίωσιν του Έθνους μας. Χωρίς την Ορθόδοξον Εκκλησία ή θα είχαμε τουρκέψει, ή θα είχαμε φραγκέψει ή θα είχαμε αποκτηνωθή. Εκτός όμως της γενικής αυτής συμβολής της Ορθοδόξου εκκλησίας, απεδείχθη τεραστία, πανελλήνιος και πανορθόδοξος η προσωπική συμβολή του αγίου Κοσμά του Αιτωλού. Εύρε έναν Ελληνισμό απειλούμενον να καταποντισθή από την εξισλαμιστικήν κίνησιν του ΙΖ΄ και ΙΗ΄ αιώνος, να απορροφηθή από τον πανούργον Παπικό ολοκληρωτισμό, να εκλείψη από το άσπονδο μίσος των σιωνιστών, και αγωνίσθη εναντίον των τριών αυτών κινδύνων και επέτυχε σωστικήν αντίδρασιν. Άραγε, αν ζούσε σήμερα ο ταπεινός αυτός Αγιορείτης, ο Πατροκοσμάς, όπως επολιτογραφήθη εις την ευσέβειαν του λαού μας, και διεκήρυσσε τα φρονήματά του και εσκόρπιζε αφειδώλευτα τους θησαυρούς της φλογερής του καρδιάς, θα ετύγχανε σεβασμού και προσοχής εκ μέρους των κρατούντων - Εκκλησίας και πολιτείας -  ή θα εδιώκετο; Πολύ φοβούμεθα, ότι θα εδιώκετο, αφού υπάρχει ο Σιωνισμός, που κατευθύνει αφανώς τα νήματα, δια του Μασονισμού και του Οικουμενισμού!
------------------------------
Ανώνυμος είπε...
Όντως η προσφορά του αγίου Κοσμά ήταν και είναι ανεκτίμητη. Πολλοί σκλαβωμένοι Έλληνες θα είχαν υποκύψει στη λαίλαπα του μουσουλμανισμού αλλά και του Παπικού φρονήματος. Βεβαίως πολλοί υπέκυψαν, σημερινοί Τούρκοι ήταν πρώην Έλληνες, όπως και σημερινοί Ιταλοί κυρίως κάτω από τη Νάπολη ήταν Έλληνες. Η πορεία και η αφετηρία τους ήταν διαφορετική, το αποτέλεσμα το ίδιο. Πρώτα η αποσκίρτηση από την ορθή πίστη και κατόπιν ο αφελληνισμός. Αυτά έγιναν στο παρελθόν. Σήμερα ο Ελληνισμός και η ορθή πίστη δοκιμάζονται πολύ, χάνουν έδαφος! Ας μη ρίχνουμε ευθύνες σε άλλους, εμείς φέρουμε ευθύνη. Απογοητευτική η κατάσταση στην ορθόδοξη Εκκλησία. Πονάει η ψυχή με όλα αυτά που βιώνουμε. Δε μπορούμε να δούμε, ούτε να ξεχωρίσουμε το άχυρο από το στάχυ. Με μάσκες εγκαινιάσαμε τη μετακορωνοιού εποχή. Τι τις θελουμε τις μάσκες και στους ναούς μας; Στα νοσοκομεία χρειάζονται οι μάσκες. Μα και η Εκκλησία είναι πνευματικό νοσοκομείο. Στα νοσοκομεία χρειάζονται οι μάσκες, επειδή οι ιοί βυσσοδομούν, και σωστά γίνεται, στα πνευματικά νοσοκομεία οι πνευματικοί ιοί δεν αντιμετωπίζονται με μάσκες αλλά με σωστή πνευματική ζωή.Τώρα αν το ακούει ένας άσχετος θα πει ψεκασμένα μιλάς, είμαστε στο 21 αιώνα όλα αυτά είναι μύθοι για γριούλες και γέρους που έχουν χάσει πολλά δόντια και έχουν το ένα πόδι στο τάφο κι αυτό τους τρομάζει αναρωτώμενοι τί συμβαίνει, πού θα πάμε, υπάρχει ζωή μετά θάνατο που μας διαβεβαιώνει η αγία γραφή, ο παπάς και κάποια ψίγματα εσωτερικής ειδοποίησης και εγρήγορσης; Κι όμως υπάρχει ζωή μετά! Αλλά κι αυτός που φωνάζει ζούμε στον 21 αιώνα κι απιστεί λέγοντας έχω χρόνο μπροστά μου, αυτοπαγιδεύεται στις παγίδες πονηρών δυνάμεων σαν εκείνες που είδε ο άγιος Αντώνιος να έχουν περιπλέξει ολακερη τη γη. Κια φαίνεται ότι στην εποχή μας αυτό το δίχτυ ολοένα απλώνεται και σκεπάζει όλο και περισσότερους! Αυταπατάται σε άδηλες χαρές που εγκυμονούν λύπες αν τα παίρνει αψήφιστα.

ΛΟΓΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗΝ ΤΗΣ ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΔΟΣ

ΟΤΙ Ο ΘΕΟΣ ΑΓΑΠΗΤΕΟΣ ΠΡΩΤΟΣ ΑΠΟ ΟΛΑ                                                                                                                                       
«Ο ουν Ιησούς κεκοπιακώς εκ της οδοιπορίας, εκαθέζετο ούτως επί τη πηγή· ώρα ην ωσεί έκτη. Έρχεται γυνή εκ της Σαμαρείας αντλήσαι ύδωρ. Λέγει αυτή ο Ιησούς, δος μοι πιείν» (Ιωάν. δ: 6 – 7).                        

Εύκαιρον να είπω μετά του Δαβίδ· «καθήλωσον εκ του φόβου σου τας σάρκας μου, από γαρ των κριμάτων σου εφοβήθην» (Ψαλμ. ριη: 120). Ποίον πρότερον και ποίον ύστερον από τα μυστηριώδη κρίματα, άτινα φαίνονται εις την σημερινήν ιστορίαν του Ευαγγελίου να συλλογισθή ο άνθρωπος και να μη θαυμάση; Την κάμινον της φιλανθρωπίας του γλυκυτάτου μας Ιησού ή το βάθος των κριμάτων της συγκαταβάσεως Αυτού; Τις να μη εκπλαγή, όταν βλέπη τον μονάρχην του παντός, την Πηγήν πάσης σοφίας, να κάθηται πλησίον μιας μικράς και γηϊνης πηγής; Τις να μη φοβηθή, όταν βλέπη την ζώσαν και παρεκτικήν πάσης ζωής Πηγήν καθημένην εις μίαν νεκράν πηγήν; Της χάριτος πάσης η Πηγή συγκαταβαίνει να καθίση εις την πηγήν του ύδατος και τις να μη φρίξη;

Μέ τά λόγια ὁμολογῶ καί μέ τά ἔργα συμφωνῶ καί συνοδοιπορῶ με τους Οικουμενιστές!!! -- Σχόλιο του ιατρού κ. Κυπριανού Χριστοδουλίδη

Από τήν ιστοσελίδα Orthodox Voice - Ορθόδοξη Φωνή :

Μέ τά λόγια ὁμολογῶ καί μέ τά ἔργα συμφωνῶ καί συνοδοιπορῶ με τους Οικουμενιστές!!! 

(Ιστοσελίδα Orthodox Voice - Ορθόδοξη Φωνή)
«....Νομίζω μάλιστα ὅτι οἱ παλληκαρισμοί αὐτῶν τῶν Μητροπολιτῶν βοηθοῦν τήν προαγωγή τῆς αἱρέσεως τοῦ »Οἰκουμενισμοῦ, διότι χρησιμοποιοῦνται σάν βιτρίνα καί σάν νέο μοντέλο Ὀρθοδοξίας, κατά τό ὁποῖο μέ τά λόγια ὁμολογῶ »καί μέ τά ἔργα συμφωνῶ καί συνοδοιπορῶ. Χρησιμοποιοῦνται αὐτοί οἱ παλληκαρισμοί, καί οἱ ὀρθοδοξολογίες τῶν »Μητροπολιτῶν αὐτῶν, καί σάν ναρκωτικό γιά τούς ἀφελεῖς Ὀρθοδόξους, διότι νομίζουν ὅτι ὑπάρχουν σκοποί (Ἐπίσκοποι) »γιά τήν προστασία τοῦ ποιμνίου. Περιττό νά ποῦμε ὅτι οἱ ὀρθοδοξολογοῦντες καί ὀρθοδοξοφανεῖς αὐτοί Μητροπολίτες »ἀποτελοῦν  καί τή σημαία τῶν Ἀντιοικουμενιστῶν, οἱ ὁποῖοι καί αὐτοί ἔχουν τόν ρόλο τοῦ κυματοθραύστη, προκειμένου νά »μήν ξυπνήσουν καί ἐξεγερθοῦν οἱ Ὀρθόδοξοι.»


Σχόλιο
Ο χαρακτηρισθείς ως "λέων τού αντιοικουμενισμού" Μητροπολίτης Σεραφείμ Πειραιώς, προκειμένου νά δικαιολογήσει τό, όπως χαρακτηρίστηκε, «ιστορικό επίσημο ανακοινωθέν (01/04/2020) τής Ιεραρχίας τής Εκκλησίας» (1) περί αποκλεισμού τών πιστών από τόν εκκλησιασμό - συμπληρώνω, καί τήν θεία Ευχαριστία - είπε ότι η Εκκλησία πήρε αυτό τό μέτρο, γιά νά μήν κατηγορηθεί πως στέλνει (η Εκκλησία) τούς πιστούς ... στήν διασωλήνωση (αναπνευστήρα) λόγω κορονοϊού.

Δέν σκέφθηκε όμως, ποιοί θά κατηγορούσαν τήν Εκκλησία. Προφανώς θά ήταν οι ίδιοι που κατηγορούσαν τούς πρωτοχριστιανούς, καί όχι μόνο, ως ανατροπείς τού κοινωνικού (ειδωλολατρικού ή/και αιρετικού) "στάτους". Αυτοί ήταν οι κατήγοροι τών Χριστιανών, που έτρεχαν νά απολαύσουν τό θέαμα τής κατασπάραξής των από θηρία. 
Οι νέοι χριστιανομάχοι, εκκλησιομάχοι καί εν κατακλείδι Θεομάχοι, μή εξαιρουμένων τών 300 κυβερνητών - βασιλίσκων, που έχουμε "ψήφω κλήρω καί λαού", τό ίδιο κάνουν. Μόνο ότι δέν θά μας στέλνουν στά θηρία. Αντ΄ αυτών έχουμε φυλακίσεις, πρόστιμα καί ποιός ξέρει τί άλλο εκ μέρους τών ... νέου τύπου (μνημονίων) αγανακτισμένων. Καί τών κυβερνητών βεβαίως.

Αυτοί πλέον - εννοώ Εκκλησία καί Ιεραρχία, επίσημη ή ανεπίσημη αδιάφορο - δέν είναι τίποτα άλλο από "πολιτική μέ άλλα μέσα" καί δέν υποδηλώνω πολεμικά. Είναι όμως τά "εργαλεία" ενός κίβδηλου, δήθεν αγαπητικού, πνεύματος πλάνης. Τής πλάνης τού αντιχρίστου, που διαχέεται πλέον παγκοσμίως, «4 ... ὥστε αὐτὸν εἰς τὸν ναὸν τοῦ Θεοῦ καθίσαι, ἀποδεικνύντα ἑαυτὸν ὅτι ἔστι Θεός» (2Θσ. β΄ 4) . Όταν ένας ψευδής θεός, αιρετικός, αλλότριος, ανώτερη δύναμη κλπ., εγκαθίσταται στήν καρδιά τού ανθρώπου (2) δέν χρειάζονται - εδώ σέ μάς οπωσδήποτε - άλλοι μάρτυρες. Οι τριακόσιοι καί ο εξάρχων αυτοίς μάς φθάνουν. Γνωρίζουμε τόν αντίπαλο, καί ως πρός τούς συνηγόρους αυτού, άς μέ συγχωρέσουν.

(2) «19 ... ἢ οὐκ οἴδατε ὅτι τὸ σῶμα ὑμῶν ναὸς τοῦ ἐν ὑμῖν ἁγίου Πνεύματός ἐστιν, οὗ ἔχετε ἀπὸ Θεοῦ, καὶ οὐκ ἐστὲ ἑαυτῶν; » (1Κρ. ς΄) 
----------------------
Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Ὀρθή ἡ κριτική τοῦ κ. Χριστοδουλίδη. Δηλαδή, κατά τόν κ. Σεραφείμ, ἡ Ἱεραρχία δέν πρέπει ν' ἀντιστέκεται είς τόν Διάβολον καί τά ὄργανά του, ἀλλά νά ὑπακούῃ εἰς αὐτούς, διά νά μήν κατηγορηθῇ ὑπ' αὐτῶν!!! Δέν ἔχει ἀκούσει τίποτε ἄραγε ὁ κ. Σεραφείμ διά ὁμολογιακόν ἀγῶνα;

«Ώρα ημάς ήδη εξ ύπνου εγερθήναι»

Πολλά ελέχθησαν δια την πονηρίαν και το μίσος της Παπωσύνης κατά της Ορθοδόξου Χριστιανωσύνης και ιδία κατά της Ελλαδικής, βάσει ιστορικών αδιαψεύστων γεγονότων. Εκείνο που προκαλεί οργήν και αγανάκτησιν είναι το ότι υπάρχουν Έλληνες Γενίτσαροι, κατά τεκμήριον Ορθόδοξοι οι οποίοι συνδεόμενοι φιλικώς με πρόσωπα του φοβερού θρησκευτικοπολιτικο—οικονομικού Οργανισμού της Παπωσύνης δεν αρκούνται εις τας κοσμικάς των αβρότητας και «χαϊδολογήματα» του πρωτοκόλλου της διεθνούς υποκρισίας, αλλά και προσπαθούν με μια σατανική τέχνη να πείσουν τους συνομιλητάς των Ορθοδόξους ότι δεν μας χωρίζει τίποτε με τους αιρετικούς της Δύσεως και ότι τα λεγόμενα «δόγματα» είναι αποφάσεις φανατικών, που για πολιτικούς λόγους ήγειραν αυτό το φράγμα μεταξύ Ορθοδοξίας και αιρέσεων!

Αφόρισε Μητσοτάκη, Κεραμέως και Χαρδαλιά ο πρ. Καλαβρύτων Αμβρόσιος

-------------------------
Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...
Ἡ μόνη ὀρθόδοξος στάσις ἔναντι τῶν νέων διωκτῶν τῆς Ἐκκλησίας εἶναι αὐτή τοῦ κ. Ἀμβροσίου, διό καί τόν συγχαίρω ἐκ καρδίας. Ὡστόσον, εἶναι ἀπόλυτος ἀνάγκη ν’ ἀποκηρύξῃ καί τούς Οἰκουμενιστάς ψευδεπισκόπους, Βαρθολομαῖον Ἀρχοντώνην, Ἱερώνυμον Λιάπην, Θεόδωρον Χορευτάκην κ.ἄ.

Οἱ δύο μεγαλύτεροι ἐχθροί τῆς Ἑλληνορθοδόξου ἀγωγῆς -- Τοῦ κ. Νικολάου Χ. Χαρακάκου, Καθηγητοῦ Θεολογίας - διδάκτορος Θεολογίας καὶ Φιλοσοφίας

Ὁ ''πολυφυλετικός'', ''πολυθρησκευτικός'', ''πολυπολιτισμικὸς'' καί, στὴν πραγματικότητα, ἐθνοδιαλυτικός ἀποχριστιανισμὸς καὶ γραικυλισμὸς στὸ ἐκπαιδευτικὸ σύστημά μας ἔχει τὴν δική του ''ἰδεολογία'': τὸν νεοδιεθνιστικὸ ''εὐρωπαϊσμό''. Προσομοιάζει πρὸς τὸν κομμουνιστικὸ διεθνισμὸ ὡς πρὸς τὸ ὅτι μεριμνᾶ πρωτίστως γιὰ τὸν θρησκευτικὸ καὶ ἐθνικὸ ἀποχρωματισμὸ τῆς Παραδοσιακῆς Χριστιανικῆς καὶ Ἑλληνικῆς Παιδείας. Ἡ παρουσία ἀλλοδαπῶν μαθητριῶν καὶ μαθητῶν στὰ σχολεῖα δὲν εἶναι τυχαία συνέπεια τῆς μεταναστεύσεως καὶ λαθρομεταναστεύσεως τῶν οἰκογενειῶν των, ἀλλὰ μέρος τοῦ σκόπιμου σχεδιασμοῦ τῶν εὐρωζωνικῶν κέντρων, γιὰ νὰ τεθοῦν ἐκποδὼν ἡ Ὀρθοδοξία καὶ ἡ Πατριωτικὴ Ἑλληνοπρέπεια ἀπὸ τὴν Ἐκπαίδευσι, ἀντικαθιστάμενες ἀπὸ τὴν θρησκευτικὴ σύγχυσι καὶ τὴν δίχως Ἑλληνικὴ Φιλοσοφικὴ Πνευματικότητα μηδενιστικὴ ''εὐρωπαιδεία''. Τοὺς ἐνοχλεῖ ἡ Ἑλληνορθόδοξος Ἀγωγή. Ποιούς; Μὰ τοὺς ἀρνητάς τῆς Ταυτότητός μας. Ἐσωτερικοὺς καὶ ἐξωτερικούς. Μαρξιστάς καὶ ''εὐρωπαϊστάς''.