Οικουμενισμός: Το βδέλυγμα της ερημώσεως εστώς εν τόπω Αγίω!


ΤΗ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΘΩΜΑ

Τη αυτή ημέρα, Κυριακή Δευτέρα από του Πάσχα, τα εγκαίνια εορτάζομεν της Χριστού Αναστάσεως· και την του Αγίου Αποστόλου ΘΩΜΑ ΨΗΛΑΦΗΣΙΝ.                                                                                                                                 
Εγκαίνια ήτοι μνεία των επισήμων πραγμάτων ήτο συνήθεια εις τους Εβραίους κατ’ έτος να γίνωνται, δια να μη λησμονώνται τα μεγάλα και εξαίσια έργα, των οποίων η ενθύμησις εγίνετο διδασκαλίας και σωτηρίας υπόθεσις. Δια τούτο οι Εβραίοι πρώτον εν Γαλγάλοις εποίησαν το Πάσχα, εγκαινίζοντες, δηλαδή ανακαλούντες εις την μνήμην των, την παράδοξον διάβασιν της Ερυθράς θαλάσσης, εις την οποίαν είδον τους Αιγυπτίους υποβρυχίους από την παντοδύναμον του Υψίστου δεξιάν.

Δ Kanon Anastaseos


Τη ΚΣΤ΄ (26η) Απριλίου, μνήμη του Αγίου Ιερομάρτυρος ΒΑΣΙΛΕΩΣ Επισκόπου Αμασείας.

Βασιλεύς ο ένδοξος του Χριστού Ιερομάρτυς ήτο Επίσκοπος Αμασείας της εν τω Ευξείνω Πόντω ευρισκομένης ζων κατά τους χρόνους του Λικινίου, του βασιλεύσαντος κατά τα έτη τη΄ - τκγ΄ (308 – 323), γαμβρού εξ αδελφής όντος του Αγίου και Μεγάλου Κωνσταντίνου. Και ήτο μεν το όνομά του Βασιλεύς, ανταξίως δε προς το όνομα επολιτεύθη ο μακάριος, διο και νυν εν ουρανοίς βασιλεύει αιωνίως.

Πρωτοπρ. Θεόδωρος Ζήσης: «Η οργή του Θεού έχει καταλάβει την Εκκλησία εδώ και πολλές δεκαετίες.

Ο Παπισμός και ο Οικουμενισμός θριαμβεύουν. Τότε ο Μ. Αθανάσιος και οι άλλοι Πατέρες κατενόησαν τον κίνδυνο, που περιέγραφε το όραμα του Μ. Αντωνίου. Τώρα βλέπουμε να μολύνονται οι ναοί και τα θυσιαστήρια από συμπροσευχές και συλλείτουργα με τους «αλόγους» αιρετικούς και ενισχύουμε την μόλυνση και την επαινούμε, συλλακτίζοντες κι εμείς μέσα εις τα Άγια των Αγίων. Αν παρακολουθήση κανείς οικουμενίστικα συλλείτουργα και συμπροσευχές, σαν αυτό που έγινε στην Καμπέρα, στην Ζ’ Γενική Συνέλευση του Παγκόσμιου Συμβουλίου των δήθεν Εκκλησιών, και σαν αυτά που γίνονται συχνά με τη συμμετοχή ιερέων ομοφυλοφίλων που τολμούν και κρατούν το «Άγιο» Δισκοπότηρο και γυναικών επισκόπων και ιερειών, η εικόνα υπερβαίνει και το όραμα του Μ. Αντωνίου. Μόνη ελπίδα για να επανεύρη η Εκκλησία την ομορφιά της είναι η σύσταση και συμβουλή του Μ. Αντωνίου: «Μόνον μη μιάνετε εαυτούς μετά των Αρειανών». Μόνο να μη μιανθούμε από την κοινωνία μας με τον Παπισμό και Οικουμενισμό, με τους φιλοπαπικούς και οικουμενιστάς Ορθοδόξους. Επειδή μέχρι τώρα δεν το επράξαμε δυναμικά και αποφασιστικά, γι’ αυτό παρατείνει ο Θεός επί έτη την οργή του, την αιχμαλωσία των Ορθοδόξων στην παναίρεση του Οικουμενισμού. Μέχρι πότε επίσκοποι, ιερείς, μοναχοί και λαϊκοί θα επιτρέπουμε τα άλογα κτήνη, τους αιρετικούς, να λακτίζουν και να μιαίνουν τα Ιερά και τα Άγια της Ορθοδοξίας; Όσο απρακτούμε και βρίσκουμε διάφορες προφάσεις πνευματικοφανείς, το βδέλυγμα της ερημώσεως θα ίσταται εν τόπω αγίω».

Κάποιος πήγε και ρώτησε τον Αββά Μωϋσή:

Βλέπω μπροστά μου έναν πειρασμό και δεν μπορώ να τον νικήσω. Τι να κάνω, πάτερ μου; Και ο άγιος Μωϋσής του αποκρίθηκε: Εάν δεν νεκρωθής, όπως αυτοί, που είναι μέσα στον τάφο, δεν μπορείς να νικήσης.
----------------------------
Marinos Ritsoudis είπε...
Μόνο με την ταπείνωση, ο μαύρος φεύγει τρέχοντας.

Περὶ τῆς καύσεως τῶν νεκρῶν -- Τοῦ πρεσβυτέρου π. Εὐσταθίου Κολλᾶ

«Δηµοσίᾳ ταφὰς ἐποίουν διὰ νόµων, ...οἷς ἐχρῶντο περὶ τὰς ταφὰς ...προβλέποντες καὶ τὴν πρὸς ταφὴν δαπάνην». (Θουκυδίδης)

Τοῦ πρεσβυτέρου π. Εὐσταθίου Κολλᾶ, Ὀρθοδόξου θεολόγου Ἐκκλησιαστικοῦ Συνηγόρου, Ἐπ/µου προέδρου Συνδέσµου Κληρικῶν Ἑλλάδος

Ἡ βαρβαρότητα τῆς καύσης τῶν νεκρῶν δὲν ἴσχυσε ποτὲ στὸν Ἑλληνισµὸ καὶ τὸν πολιτισµό του. Οἱ πρόγονοί µας ἔνδοξοι ἀρχαῖοι Ἕλληνες, ἔδειχναν µεγάλο σεβασµὸ πρὸς τοὺς νεκρούς τους, καὶ τοὺς ἐνταφίαζαν µὲ νεκρώσιµες τελετουργίες καὶ εὐχὲς σὲ εἰδικοὺς χώρους, ποὺ τοὺς ἀποκαλοῦσαν «Κοιµητήρια» (Ἡρόδοτος). Τοὺς χώρους αὐτοὺς οἱ πρόγονοί µας τοὺς θεωροῦσαν τόπους ἱεροὺς καὶ ἰδιαίτερα προσφιλεῖς, γι᾽ αὐτὸ καὶ φρόντιζαν γιὰ τὴν πολυτελῆ διακόσµησή τους, ὥστε νὰ ὁµοιάζουν µὲ µουσεῖα γλυπτῶν µνηµείων, ὅπως µᾶς ἀναφέρει ὁ µέγας ἱστορικὸς καὶ πατέρας τῆς παγκοσµίου Ἱστορίας Ἡρόδοτος, ἀλλὰ καὶ οἱ Θουκυδίδης, Σοφοκλῆς καὶ ἄλλοι, καὶ ἡ ἀρχαιολογικὴ σκαπάνη µᾶς ἀποκαλύπτει καὶ ἐπιβεβαιώνει τοῦ λόγου τὸ ἀληθές!

Ψηλὰ η σημαία -- Τοῦ αειμνήστου Μιχαὴλ Ε. Μιχαηλίδη, Θεολόγου

Στίς "Παροιμίες" τοῦ Σολομῶντος μέ μία μόνο λέξη, ἀνακαλύπτουμε καί ἀναγνωρίζουμε καί θαυμάζουμε τό μεγαλεῖο τοῦ ἀνθρώπου. Καί ποιά εἶναι αὐτή ἡ λέξη; "ΜΕΓΑ"! "Μέγα Ἄνθρωπος" (Κ΄ 6). Ἕνας χαρακτηρισμός τοῦ ἀνθρώπου ὑπέροχος καί μοναδικός.Ὄχι μονάχα ὡς δημιούργημα τοῦ Θεοῦ "κατ᾽ εἰκόνα καί καθ' ὁμοίωσιν" αὐτοῦ - ἄγνωστη στήν παγκόσμια ἱστορία καί τή φιλοσοφία - ἀλλά καί ψυχοσωματική ὕπαρξη, μέ ἀνατάσεις καί ἐφέσεις καί ἀναβάσεις ὑπερβατικές καί μεταφυσικές. "Μέγα ἄνθρωπος"! Ὦ, Κύριε Παντοκράτωρ, δημιουργέ τῶν ἁπάντων! "Ὡς θαυμαστόν τό ὄνομά Σου ἐν πάσῃ τῇ γῇ! Ὅτι ἐπήρθη ἡ μεγαλοπρέπειά Σου ὑπεράνω τῶν οὐρανῶν" (Ψαλμ. Η´ 8). Ὁ ἄνθρωπος, ὁ μετά τόν Κυβερνήτη, κυβερνήτης. Μετά τόν Δημιουργό, δημιουργός.

Στην Αμερική ξεσηκώθηκαν. Εμείς ... ζωντανοί -νεκροί.