Πάντα μέ προβλημάτιζε η εικονογράφηση τής Αγίας Τριάδος καί
τά επιχειρήματα τής κας. Ιωακειμίδου μέ βοήθησαν σημαντικά. Ένας εκ τών λόγων
ήταν καί τό Απολυτίκιον «Ἐν Ἰορδάνῃ βαπτιζομένου σου Κύριε, ἡ τῆς Τριάδος ἐφανερώθη
προσκύνησις·», όπου φυσικά, «τοῦ γάρ Γεννήτορος ἡ φωνή προσεμαρτύρει σοι, ἀγαπητόν
σε Υἱόν ὀνομάζουσα·» είναι αδύνατον νά εικονογραφηθεί. Σημειώνω, η αναφορά
γίνεται μέ τό «ἐφανερώθη προσκύνησις».
Ο Λόγος λα΄ περί του Αγίου Πνεύματος, του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου, είναι λίαν κατατοπιστικός και νόμίζω, δέν επιτρέπεται νά εικονίζουμε τό Πρόσωπο τού Θεού Πατρός, στό οποίο συνοψίζεται, κατά τήν ταπεινή γνώμη μου, η ενική, ενοειδής καί ομοουσία, φύσις τών τρειών υποστατικών ιδιωμάτων : πατήρ, υιός, πνεύμα άγιον.
Είναι άρρητο καί ακατάληπτο τό Μυστήριο τής Τριάδος καί η διεξοδική του ερμηνεία, μέσω τών νεορθοδόξων σχέσεων, τών προσώπων Αυτής, οδηγεί αναπότρεπτα σέ αίρεση.
Ο Λόγος λα΄ περί του Αγίου Πνεύματος, του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου, είναι λίαν κατατοπιστικός και νόμίζω, δέν επιτρέπεται νά εικονίζουμε τό Πρόσωπο τού Θεού Πατρός, στό οποίο συνοψίζεται, κατά τήν ταπεινή γνώμη μου, η ενική, ενοειδής καί ομοουσία, φύσις τών τρειών υποστατικών ιδιωμάτων : πατήρ, υιός, πνεύμα άγιον.
Είναι άρρητο καί ακατάληπτο τό Μυστήριο τής Τριάδος καί η διεξοδική του ερμηνεία, μέσω τών νεορθοδόξων σχέσεων, τών προσώπων Αυτής, οδηγεί αναπότρεπτα σέ αίρεση.
5 σχόλια:
"Συγχαρητήρια γιατί με το σωστό ημερολόγιο θα πάμε στον παράδεισο δεν αρκεί το δόγμα".
ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΥ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΥ «ΛΟΓΟΣ ΑΠΟΛΟΓΗΤΙΚΟΣ
ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΔΙΑΒΑΛΛΟΝΤΑΣ ΤΑΣ ΑΓΙΑΣ ΕΙΚΟΝΑΣ»
αποσπάσματα
Δεν εικονίζω την αόρατη θεότητα, αλλά εικονίζω τη σάρκα του Θεού που έγινε ορατή.
Γιατί, αν είναι αδύνατο να εικονίσεις την ψυχή, πόσο μάλλον το Θεό που έδωσε στην ψυχή την άυλη ιδιότητα;
…
και, αφού ξεφύγουμε από τη νηπιακή κατάσταση, να φτάσουμε να γίνουμε τέλειοι άνδρες, δε βρισκόμαστε πια κάτω από την κηδεμονία παιδαγωγού, αφού πήραμε από το Θεό τη διακριτική ικανότητα και γνωρίζουμε τι είναι αυτό που εικονίζεται και τι είναι αυτό που δεν μπορεί να περιγραφεί με εικόνα.
Γιατί λέει˙δεν έχετε δει την όψη του. Πόσο μεγάλη είναι η σοφία του νομοθέτη! Πώς να εικονισθεί το αόρατο; πώς να παρασταθεί το απερίγραπτο; πώς να ζωγραφισθεί αυτό που δεν έχει ποσότητα, όγκο και όρια; πώς να αποδοθεί ο χαρακτήρας αυτού που δεν έχει μορφή; πώς να παρασταθεί με χρώματα το ασώματο; Τι είναι λοιπόν αυτό που αποκαλύπτεται με αινιγματικό τρόπο;
Είναι φανερό πως λέει· Όταν βλέπεις ο ασώματος να γίνεται άνθρωπος για σένα, τότε μπορείς να κάνεις την εικόνα της ανθρώπινης μορφής όταν ο αόρατος γίνεται ορατός κατά τη σάρκα, τότε να απεικονίσεις το ομοίωμα αυτού που φανερώθηκε˙όταν ο ασώματος και ασχημάτιστος και άποσος και άπειρος και πέρα από κάθε μέγεθος με την υπεροχή της φύσεως του, αυτός που, ενώ υπάρχει με μορφή Θεού, παίρνοντας μορφή δούλου, με αυτή τη μορφή περιορίζεται σε όρια ποσού και μέτρου και αποκτά χαρακτηριστικά σώματος, τότε σχεδίαζε τον σε πίνακες και βάλε τον να τον βλέπουν, αυτόν που καταδέχτηκε να γίνει ορατός.
Ζωγράφιζε την ανέκφραστη συγκατάβαση του, τη γέννηση του από την Παρθένο, τη βάπτιση του στον Ιορδάνη, τη μεταμόρφωση του στο Θαβώρ, τα πάθη του που παρέχουν απάθεια, τα θαύματα, τα σύμβολα της θείας φύσεως του, τα οποία πραγματοποιούνται με θεϊκή ενέργεια μέσα από την ενέργεια της σάρκας, το σωτήριο σταυρό, την ταφή, την ανάσταση, την ανάληψη στους ουρανούς.
Όλα να τα ιστορείς με λόγο και με χρώματα.
…
Αλλά επειδή μιλάμε για την εικόνα και την προσκύνηση, ας κάνουμε γι’ αυτά μερικές διευκρινίσεις.
Η εικόνα λοιπόν είναι ομοίωμα που φέρει τα χαρακτηριστικά του πρωτοτύπου, με κάποια διαφορά όμως προς αυτό.
Γιατί η εικόνα δεν είναι όμοια εξ ολοκλήρου προς το αρχέτυπο.
Εικόνα λοιπόν ζωντανή, φυσική και απαράλλακτη του αόρατου θεού είναι ο Υιός, ο οποίος φέρει στον εαυτό του ολόκληρο τον Πατέρα και ταυτίζεται εξ ολοκλήρου προς αυτόν, διαφέροντας μόνο ως προς το αιτιατό.
ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΥ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟΥ «ΛΟΓΟΣ ΑΠΟΛΟΓΗΤΙΚΟΣ
ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΔΙΑΒΑΛΛΟΝΤΑΣ ΤΑΣ ΑΓΙΑΣ ΕΙΚΟΝΑΣ»
αποσπάσματα
Στα παλιά χρόνια ο Θεός, ο ασώματος και ασχημάτιστος, δεν εικονιζόταν καθόλου. Τώρα όμως, επειδή ο Θεός φανερώθηκε με σάρκα και επικοινώνησε με τους ανθρώπους, απεικονίζω το ορατό του Θεού.
Δεν προσκυνώ την ύλη, προσκυνώ όμως τον δημιουργό της ύλης, αυτόν που έγινε ύλη για μένα και καταδέχτηκε να κατοικήσει μέσα στην ύλη και πραγματοποίησε τη σωτηρία μου μέσω της ύλης, και δεν θα παύσω να σέβομαι την ύλη, με την οποία πραγματοποιήθηκε η σωτηρία μου.
…
Και αισθητά παριστάνουμε παντού το χαρακτήρα του, εννοώ του σαρκωθέντος Θεού Λόγου, και αγιάζουμε την πρώτη από τις αισθήσεις (γιατί πρώτη αίσθηση είναι η όραση), όπως και με τους λόγους την ακοή· γιατί η εικόνα είναι υπόμνημα.
Και ό,τι ακριβώς είναι το βιβλίο για όσους ξέρουν γράμματα, το ίδιο είναι για τους αγράμματους η εικόνα· και ό,τι είναι για την ακοή ο λόγος, το ίδιο είναι για την όραση η εικόνα, αλλά με νοητό τρόπο ενωνόμαστε με αυτόν.
…
Πρόσεχε, ότι το θεϊκό κάλλος δε λαμπρύνεται με κάποιο σχήμα και με κάποιο ωραίο χρώμα και γι αυτό δεν εικονίζεται, ενώ η ανθρώπινη μορφή με τα χρώματα μεταφέρεται στις εικόνες.
Εφ’ όσον λοιπόν ο Υιός του Θεού παρουσιάστηκε με ανθρώπινη μορφή, παίρνοντας μορφή δούλου, και έγινε όμοιος με τους ανθρώπους και βρέθηκε κατά το σχήμα ως άνθρωπος, πώς δε θα εικονισθεί;
Η συμβολή του Αγίου Ιωάννου του Δαμασκηνού στην επικράτηση της τιμητικής προσκύνησης των εικόνων κατά την εικονομαχική έριδα υπήρξε ανεκτίμητη ακριβώς επειδή απέδειξε ότι εφ'όσον ο Θεός ενανθρωπίστηκε μπορούμε να τον εικονίσουμε. Εαν τα επιχειρήματα σταματούσαν στους συμβολισμούς και τα οράματα των προφητών πιθανότατα να μην γίνονταν δεκτά από τους εικονομάχους. Νομίζω ότι η γνώμη του Αγίου Ιωάννου έχει μεγάλη βαρύτητα όχι μόνο γιατί υπήρξε μεγάλος θεολόγος και ερμηνευτής της πατερικής θεολογίας αλλά και γιατί ήταν ο ίδιος του αγιογράφος και γνώστης της θεολογίας της εικόνας.
Ο Χριστός αγιογραφείται ως Θεάνθρωπος που έλαβε σάρκα με την ενανθρώπιση του Θείου Λόγου.
Η Αγία Τριάδα και η άγνωστη στον ανθρώπινο νου ουσία του Θεού δεν μπορεί να αγιογραφείται με τον Θεό Πατέρα ως γέρο, τον Χριστό νεότερο σαν να μην είναι Ομοούσιοι και με το περιστέρι από πάνω σαν Άγιο Πνεύμα που δήθεν εκπορεύεται και από τους Δύο σαν να είναι δύο οι πηγές της Θεότητας με το αιρετικό παπικό φιλιόκβε... Γιατί όταν δογματοποιείται το ημερολόγιο οι πλάνες πολλαπλασιάζονται με κοσμική αγάπη που μας ενώνει υποτίθεται όλους και αναθεματίζει όποιον πιστεύει στην αλήθεια του Χριστού και καταδικάζει το αντίχριστο ψεύδος που οδηγεί στην αιώνια κόλαση την αθάνατη ψυχή μας.
Αλλά ποιός πιστεύει αληθινά όταν το χριστεμπόριο ανθεί διαδικτυακά και αδίστακτα;
Δημοσίευση σχολίου