Η ανακάθαρση της εκκλησιαστικής μνήμης

Είναι χαρακτηριστική η ευκολία με την οποία εισερχόμαστε στην «νέα εποχή» παραθεωρώντας το παρελθόν και τις παρακαταθήκες των Αγίων Πατέρων.
 «Οι κληροδοτήσαντες εις ημάς την διάσπασιν προπάτορες ημών υπήρξαν ατυχή θύματα του αρχεκάκου όφεως και ευρίσκονται ήδη εις χείρας του δικαιοκρίτου Θεού. Αιτούμεθα υπέρ αυτών το έλεος του Θεού, αλλ’ οφείλομεν ενώπιον Αυτού όπως επανορθώσωμεν τα σφάλματα εκείνων» (!!!), ανέφερε ο Οικουμενικός Πατριάρχης στην θρονική εορτή του 1998.
Είναι αυτή η «ανακάθαρση της εκκλησιαστικής μνήμης» που πρέπει να οικοδομηθεί, όπως ευχήθει ο κοιμηθείς Αρχιεπίσκοπος  Χριστόδουλος, στην προσφώνησή του προς τον Πάπα;

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Ανακάθαρση όπως λέμε ξεκαθάρισμα και ξεσκούπισμα της οικίας! Μα ένα παλιοπάπουτσο ξεχασμένο κάτω από το κρεβάτι, μα μια παλιά βελέτζα καταχωνιασμένη στη ντουλάπα, μα κάποια παλιά γραφομηχανή χειρός με πλήκτρα ή ένα άλμπουμ με μουντές φωτογραφίες που θυμίζουν νιάτα κι ομορφιά σε ένα παρόν γεμάτο ρυτίδες και σκουριασμένα μυαλά. Αλλά η Εκκλησία μπορεί ποτέ να είναι μια παρωχημένη για ξεσκαρτάρισμα υπόθεση; Δε μας είπε το στόμα του Χριστού Παύλος ότι ο Χριστός χθες και σήμερον και πάντοτε ο αυτός; Η Εκκλησία δεν είναι παράδοση και μεταλαμπάδευσή της μεταξύ πιστών γενεών;