ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ Δ΄ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ

“Υμείς εστέ το φως  του κόσμου”

Η Εκκλησία μας, τιμά σήμερα, τη μνήμη των αγίων 630 Πατέρων της Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου, η οποία συνήλθε το 451 μ.Χ.  στην Χαλκηδόνα για να διατυπώσει το Χριστολογικό δόγμα.  Συγκεκριμένα, με αφορμή τις διάφορες αιρέσεις που διαστρέβλωναν την αλήθεια της Εκκλησίας μας γύρω από το πρόσωπο του Κυρίου, η Σύνοδος της Χαλκηδόνας διατύπωσε το Χριστολογικό δόγμα και διατράνωσε την πίστη της Ορθοδοξίας ότι ο Ιησούς Χριστός είναι τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος.
Με αυτή την ομολογία πίστεως ο Χριστός είναι ο πραγματικός Σωτήρας και Θεός μας και επομένως καθοδηγητής των ανθρώπων που δείχνει το δρόμο προς το πραγματικό φως, προς τον Πατέρα των φώτων. Δεν είναι λοιπόν τυχαίο που η Εκκλησία μας σήμερα που τιμά τη μνήμη των αγίων Πατέρων της Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου, επέλεξε το συγκεκριμένο ευαγγελικό ανάγνωσμα που είναι παρμένο από την “Επί του όρους ομιλία” και στο οποίο ο Χριστός παρομοιάζει τους μαθητές Του με φως του κόσμου, με πόλη κτισμένη πάνω σε βουνό που φαίνεται από παντού και ακόμα με λυχνάρι που καίει επάνω στο λυχνοστάτη.

Τέλος εἰς τὴν ἀναγραφὴν τοῦ Θρησκεύματος (καὶ) εἰς τοὺς σχολικοὺς τίτλους!

ΑΛΛΟ ἕνα ἀκόμη ἑλληνορθόδοξο «κάστρο» κατεδάφισε ἡ μαρξίζουσα κυβέρνηση τοῦ ΣΥΡΙΖΑ, λίγο πρὶν εἰσέλθει στὸ «χρονοντούλαπο τῆς ἱστορίας». Τὴν ἀπάλειψη ἀπὸ τοὺς τίτλους σπουδῶν τοῦ θρησκεύματος! Δεῖτε τὴν εἴδηση: «Ἀπολυτήριοι τίτλοι χωρὶς ἀναγραφὴ θρησκεύματος καὶ μὲ ἀναφορὰ τοῦ ἐπωνύμου τοῦ πατέρα ἀλλὰ καὶ τῆς μητέρας θὰ παίρνουν ἀπὸ ἐδῶ καὶ στὸ ἑξῆς οἱ ἀπόφοιτοι μαθητές. Συγκεκριμένα, στὰ ἀπολυτήρια ποὺ θὰ πάρουν γιὰ αὐτὴ τὴν σχολικὴ χρονιὰ οἱ μαθητὲς δὲν θὰ ἀναφέρεται τὸ θρήσκευμά τους, ἐνῷ δίπλα στὸ ἐπώνυμο τοῦ πατέρα θὰ προστεθεῖ καὶ αὐτὸ τῆς μητέρας, τὸ ὁποῖο πρὶν δὲν ὑπῆρχε.

Χορωδιακόν Σε υμνούμεν Σε ευλογούμεν Αξιον εστίν --- Orthodox Hymns


π.Νικόλαος Μανώλης, Ο Θεός διά των Μυροφόρων να λυτρώσει την Ορθοδοξία από τους λύκους


Τη ΙΒ΄ (13η) Ιουλίου, μνήμη της Αγίας Μάρτυρος ΓΟΛΙΝΔΟΥΧ της εκ Περσίδος, της μετονομασθείσης ΜΑΡΙΑΣ.

Μαρία η ένδοξος Μάρτυς του Χριστού, η πρώην ονομαζομένη Γολινδούχ, κατήγετο εκ της Περσίας, έχουσα άνδρα αρχιμάγον, κατά τους χρόνους Χοσρόου μεν του βασιλέως Περσών, Μαυρικίου δε του βασιλέως Ρωμαίων εν έτει φπδ΄ (584). Ελθούσα δε εις έκτασιν, βλέπει Άγγελον Θεού, όστις έδειξεν εις αυτήν τόπον σκοτεινόν και πλήρη πυρός, εντός του οποίου είδε τους προγόνους της, οι οποίοι ελάτρευσαν τα είδωλα. Έδειξε δε εις αυτήν και άλλον τόπον φωτεινόν, εντός του οποίου ηυφραίνοντο και εχόρευον οι του Χριστού λάτραι· θέλουσα δε και αυτή να εισέλθη εντός του φωτεινού εκείνου τόπου, ημποδίζετο υπό του φαινομένου Αγγέλου, όστις έλεγεν εις αυτήν, ότι εις τον τόπον εκείνον δεν δύνανται να εισέλθουν οι άπιστοι.

ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΕΙΣΟΔΗΜΑ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

Η υφυπουργός Εργασίας Δόμνα Μιχαηλίδου κατηγορήθηκε επειδή είπε την αλήθεια και κρίθηκε ένοχη από το μιντιακό και «πνευματικό» ανταρτοδικείο
Η κυρία Μιχαηλίδου δεν αρέσει στην Αριστερά.
Τόλμησε να θέσει την αερολογία «ιστορικό στέλεχος της Αριστεράς» και την ομιχλώδους νοήματος φράση «ιστορικοί αγώνες της Αριστεράς» στο φως της κριτικής.
Αυτό αποτελεί κακό προηγούμενο για την παράταξη που κυβέρνησε τεσσεράμισι χρόνια, αλλά κυβερνά επί δεκαετίες τη χώρα, διότι έτσι καταρρίπτονται ζωτικοί και προσοδοφόροι μύθοι...
Συγκεκριμένα, σε παρουσίαση βιβλίου, το 2018, η κυρία Μιχαηλίδου είπε τα εξής: «Είχαμε μια αγιοποίηση του αγώνα της δικτατορίας, η οποία ουσιαστικά έγινε, επειδή δεν έγινε ο αγώνας την ώρα που έπρεπε να γίνει.

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΕΥΠΡΕΠΕΙΑ -- Ηρθε ο καιρός να κερδίσουμε τον χαμένο χρόνο. Ποτέ πια αριστερά

Από τη Δρ. Ελένη Παπαδοπούλου*

Η αλλαγή ήταν εμφανής σε όλα τα επίπεδα μετά το πέρας των εκλογών.
Καταρχάς η νέα κυβέρνηση αποτελείται από καλοντυμένους και κομψούς ανθρώπους, που έχουν μία σοβαρότητα και έχουν διαγράψει μία αξιόλογη πορεία στη ζωή τους.
Δεν φοράνε λαχούρια, σαγιονάρες, σακίδια και άλλα παρδαλά, δεν έχουν ως παράσημο στο βιογραφικό τους ότι συμμετείχαν σε κινήματα και περπάτησαν στη Γένοβα, δεν «αποφοίτησαν» από την κατάληψη των Εξαρχείων και δεν πιστεύουν ότι η αριστεία είναι ρετσινιά.
Μάλλον το αντίθετο.
Ορκίστηκαν με θρησκευτικό όρκο, δεν φορούσαν αθλητικά στην ορκωμοσία, δεν ήταν ντυμένοι σαν εισπράκτορες σε λεωφορείο τη δεκαετία του '50, φορούσαν γραβάτα και τα σακάκια ήταν σιδερωμένα και στο σωστό νούμερο. Με μια λέξη, η νέα κυβέρνηση ήταν ευπρεπής.

Τη ΙΒ΄ (12η) Ιουλίου, η Αγία ΒΕΡΟΝΙΚΗ η αιμορροούσα, ην ιάσατο ο Χριστός, εν ειρήνη τελειούται.

Βερονίκη η Αγία κατήγετο εκ της Πανεάδος, ιατρευθείσα δε υπό του Κυρίου από το πάθος της αιμορροίας ετεχνούρχησε καλώς, εις ευχαριστίαν της ευεργεσίας, τον ανδριάντα του Κυρίου, στήσασα τούτον προ του οίκου της, ίνα τιμάται σχετικώς και προσκυνήται παρά πάντων· καλώς δε και θεοφιλώς πολιτευσαμένη τον υπόλοιπον χρόνον της ζωής της, εν ειρήνη προς Κύριον εξεδήμησεν.

ΧΛΙΑΡΟΙ ΚΑΙ ΕΜΕΤΙΚΟΙ -- Του Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση

Οι άνθρωποι της εποχής μας εύκολα συμβιβάζονται με ό,τι προβάλλεται ως σύγχρονο, μοντέρνο και προοδευτικό, γιατί πιστεύουν ότι έτσι θα κάνουν τη ζωή τους πιό ευχάριστη. Δεν έχουν ηθικές αρχές και δέν αντιδρούν. Είναι παθητικοί αποδέκτες των όσων οι επιτήδειοι προτείνουν, αδιαφορώντας αν πολλά από αυτά είναι ηθικά και θεάρεαστα. Την ίδια περίπου νοοτροπία έχουν και οι περισσότεροι χριστιανοί! Ενώ δέχονται τη διδασκαλία του Χριστού και θεωρούν την Εκκλησία Του κιβωτό σωτηρίας, παραμένουν συμβιβασμένοι με το κυριαρχούν κοσμικό φρόνημα, γεγονός που αποκαλύπτει ότι η χριστιανική τους ιδιότητα πολύ λίγο τους επηρεάζει. Γι᾽ αυτό και είναι ιδιαίτερα επίκαιροι οι φοβεροί λόγοι της Αποκαλύψεως προς τον Επίσκοπο της Εκκλησίας της Λαοδικείας:

Εις τα ζητήματα της πίστεως δεν χωρούν ανθρώπινοι συναισθηματισμοί

Αείποτε η Εκκλησία του Χριστού «δια τους λόγους των χειλέων Του εφύλαξεν οδούς σκληράς». Μέσος όρος δεν υπάρχει. Ή πιστεύομεν ή δεν πιστεύομεν. Ή ο από δέκα αιώνων Καθολικισμός περιέπεσεν εις αιρέσεις, οπότε πρέπει να τας αποβάλη και κατόπιν να έλθη προς ένωσιν Δογματικήν και Εκκλησιαστικήν ή δεν έχει αιρέσεις οπότε η Εκκλησία μας πλανάται επί δέκα αιώνας. Και όχι μόνον δέκα αιώνας, αλλά πλανάται μεθ' όλων των Οικουμενικών Συνόδων και των αγίων Πατέρων, και τα πάντα γίνονται άνω κάτω.

«Το βδέλυγμα της ερημώσεως εστώς εν τόπω αγίω» (Ματθ. κδ: 15)

Με ανέκφραστη οδύνη διαβάσαμε στο επίσημο όργανο της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Θυατείρων και Μεγάλης Βρεταννίας «Ορθόδοξος Κήρυξ» κείμενο με τίτλο «Προσλαλιά γενομένη υπό του Πρωτοσυγκελλεύοντος Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Τροπαίου κ. Αθανασίου», στο οποίο περιέχονται και τα εξής απίστευτα:
«Εν τω οίκω των Θυατείρων επραγματώθησαν ευάριθμοι τιμητικαί εκδηλώσεις, περιλαμβάνουσαι δεξιώσεις και φιλοξενίας. Εν τοις πλουσίοις τούτοις η Ιερά Αρχιεπισκοπή προσέφερε φιλοξενίαν τη Αυτού Χάριτι τω Αγγλικανώ Κυρίω Rowan Williams μετά της συμβίας αυτού, έτι δε και τω Αγγλικανώ Επισκόπω Dover  Κυρίω Stephen Venner μετά της ανδρίδος αυτού, αμφοτέρας τας φιλοξενίας ταύτας κατά μήνα Απρίλιον».
Διερωτώμεθα:
1. Κατ΄ αρχήν, πόσο συνάδει με την Ορθόδοξη Παράδοση και τη διδασκαλία των Αγίων Πατέρων η φιλοξενία «Αγγλικανού Αρχιεπισκόπου μετά της συμβίας αυτού». Αμνηστεύονται οι αιρετικοί; Τι είδους «συμβία επισκόπου» είναι η φιλοξενηθείσα;
2. Το τραγικότατον, όμως, είναι η φιλοξενία ετέρου «αγγλικανού επισκόπου» μετά της ( άκουσον, άκουσον!!!) ανδρίδος αυτού. Ακούγαμε κατά καιρούς το απερίγραπτο κατάντημα των αιρετικών, έως και αντιχρίστων, «χριστιανικών παραφυάδων», ότι μαζί με το υπόλοιπον πλήθος των αιρετικών τοποθετήσεών τους, αμνηστεύουν προσέτι και τη σοδομία, «παντρεύοντας» μάλιστα σοδομίτας και γομορίτας. Μήπως αγνοούν ότι ο Θεός μετά βδελυγμίας ετιμώρησε την «παρά φύσιν πράξιν» των Σοδομιτών με την «παρά φύσιν βροχήν» φωτιάς και θείου; Όμως, το να αμνηστεύωνται και να επιβραβεύωνται οι επαίσχυντες αυτές συμπεριφορές από ορθοδόξους Επισκόπους, ώστε να παρέχεται στους σοδομίτας και φιλοξενία εις τας Αρχιεπισκοπάς των και η συγκεκριμένη μάλιστα φιλοξενία να προβάλλεται με καμάρι μέσα από τις σελίδες του επισήμου εντύπου εκφραστικού οργάνου της Αρχιεπισκοπής Θυατείρων, αυτό ούτε στο εφιαλτικότερο όνειρό μας δεν θα μπορούσαμε να φανταστούμε!....  

Τη ΙΒ΄ (12η) Ιουλίου, ο Άγιος Μάρτυς ΣΕΡΑΠΙΩΝ ο νέος πυρί τελειούται.

Σεραπίων ο Μάρτυς ήκμασεν επί Σεβήρου του βασιλέως εν έτει ργ΄ (103) ανήρ θεοσεβής και αγαθός την γνώμην· συλληφθείς δε υπό του άρχοντος Ακύλα, και ερωτηθείς ποίας θρησκείας είναι, ωμολόγησε παρρησία, ότι πιστεύει και σέβεται τον Χριστόν. Όθεν ριφθείς εις πυράν, έλαβε παρά Κυρίου τον στέφανον της αθλήσεως.