Φύλακες γρηγορείτε!

Ύψιστον καθήκον απέναντι της ορθοδόξου πίστεώς μας, δεν μας αφήνει να ησυχάσωμεν, αλλά μας υποχρεώνει να ρίξωμεν και ημείς φωνήν διαμαρτυρίας, δι’ όσα κατά τας ημέρας αυτάς συμβαίνουν, εις βάρος της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας, της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Δυστυχώς, το Οικουμενικόν Πατριαρχείον και η Εκκλησία της Ελλάδος, δια να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα, επικαλούνται τον χρόνον. Μας λέγουν τα πάντα ήλλαξαν. Είμεθα εις την Νέαν Εποχήν! «Γέγονε τα πάντα καινά», και κατ’ ουσίαν μας έκαναν Ουνίτας! Αλλά ποία άλλαξαν; Η δογματική διδασκαλία, η Ηθική, η λειτουργική πράξις, η θεόθεν μαρτυρηθείσα «εν πολλοίς τεκμηρίοις» πνευματική πείρα της Ορθοδοξίας; Αλλάσουν αυτά; Πως δυνάμεθα να παραθεωρήσωμεν ανενόχως Δόγματα, Όρους, Ι. Κανόνας; Εάν οι καιροί πρέπει να προσδιορίζουν το πνεύμα της Εκκλησίας, διατί οι τελευταίοι προς ημάς Πατέρες ενέμειναν εις την διδασκαλίαν των Πατέρων των πρώτων αιώνων; Και όχι μόνον ενέμειναν, αλλά και ήντλησαν. Όχι κατά τρόπον δουλικόν, μιμητικόν, αλλά κατά εσωτερικήν κοινωνίαν, εκ ταυτότητος βίου, από «νούν Χριστού». Και αυτοί δεν είναι ολίγοι και άσημοι. Πλήθη Οσίων και Ομολογητών, που ανέπνεαν Χριστόν, πλήθη αγίων διδασκάλων, από τον άγιον Γρηγόριον τον Παλαμά μέχρις Ιωσήφ του Βρυεννίου και του αγίου Μάρκου Εφέσου, του Πατριάρχου Γενναδίου, Ευγενίου Βουλγάρεως, αγίου Μακαρίου Κορίνθου, αγίου Αθανασίου του Παρίου, αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου και μέχρις εσχάτων, έως του αγίου Νεκταρίου Πενταπόλεως. Διά μίαν εισέτι φοράν, οι παπικοί, ευρίσκουν την προς ενότητα τείνουσαν εποχήν μας ως μίαν σπανίαν ευκαιρίαν να αντλήσουν οφέλη τόσον από τους αφελείς «ορθοδόξους», όσον και από το επαναστατήσαν τέκνον των, τόν προτεσταντισμόν, αρκούμενοι μόνον εις την αξίωσιν να βλέπουν πάντες εις το πρόσωπον του πάπα την μίαν εν τω κόσμω Εκκλησίαν. Και ας κρατούν τας παραδόσεις των…..

Κάθε Πέμπτη ο ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΑΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ


Τη ΙΓ΄ (13η) Ιουνίου, μνήμη της Αγίας Μάρτυρος ΑΚΥΛΙΝΗΣ.

O Συναξαριστής της ημέρας.
Πέμπτη, 13  Ιουνίου 2019

                  
Ακυλίνα η Αγία Μάρτυς ήκμασε κατά τους χρόνους του βασιλέως Διοκλητιανού, εν έτει 298 καταγομένη εκ της Βίβλου, πόλεως της Παλαιστίνης θυγάτηρ περιφανούς τινος άρχοντος, Ευτολμίου ονομαζομένου. Πενταετής εβαπτίσθη υπό του Επισκόπου Ευθαλίου, όταν δε έφθασεν εις το δέκατον έτος της ηλικίας της εδίδασκε τας ομήλικας αυτής κόρας να απέχωσι μεν από της πλάνης των ειδώλων, να προσέρχωνται δε εις την πίστιν του Χριστού· όθεν δια την αιτίαν ταύτην διεβλήθη εις τον ανθύπατον Ουλοσιανόν παρά τινος Νικοδήμου.

Είπε ο αββάς Ιωάννης ο Κολοβός:

“Εάν ένας Στρατηγός θελήσει να καταλάβει μια εχθρική πόλη, πρώτα δεσμεύει το νερό και την τροφή. Και έτσι οι εχθροί κινδυνεύοντας να πεθάνουν από την πείνα υποτάσσονται σ΄αυτόν. Το ίδιο ισχύει και για τα σαρκικά πάθη. Εάν ο άνθρωπος ζήσει με νηστεία και πείνα, οι εχθροί που είναι στην ψυχή του χάνουν τη δύναμή τους”. 

ΕΙΣ ΕΝΟΤΗΤΑ ΠΑΝΤΑΣ ΕΚΑΛΕΣΕ -- Αθωνικά άνθη

Η αγία Πεντηκοστή είναι η κατ’  εξοχήν εορτή της ενότητος. Διότι εν τη ημέρα της καθόδου του Αγίου Πνεύματος ιδρύεται η Εκκλησία. Και η Εκκλησία είναι Μία. Είναι ενότης των πολλών εις εν. Είναι συνάντησις εις το εν. Είναι κατάφασις καρδιών και διανοιών εις το εν. Μία πίστις, εν βάπτισμα, μία ομολογία, εν φρόνημα, εις Θεός…                                                  
Δια τούτο, εις όλην την πνευματέμφορον υμνογραφίαν της αγίας Πεντηκοστής, εξαίρεται η ενότης, η συμφωνία, η αρμονία, το εν… Το πνεύμα τούτο της ενότητος διήκει δι’  όλης της αγίας Γραφής. Και θεμέλιον αρραγές της Εκκλησίας αποτελεί η ενότης. Κάτι που δεν ενούται εις την Εκκλησίαν, είναι απόβλητον, είναι εκτός. Κάτι που διασπά την Εκκλησίαν, εξοβελίζεται. Ό,τι δεν εναρμονίζεται με την Εκκλησίαν, «εκκόπτεται και εις πυρ βάλλεται»…     

Ανάπαυση μέσα στο μόχθο …! -- του αειμνήστου Ιωάννου Κορναράκη, Καθηγητού Παν. Αθηνών

Η βασική επιδίωξη των τεχνολογικών κατακτήσεων εντοπίζεται εύστοχα στην εξασφάλιση κάθε φορά και τελειότερων ανέσεων μέσα στην περιοχή του ανθρωπίνου βίου. Η τεχνολογική πρόοδος δηλαδή υπηρετεί δουλικά και ασταμάτητα μια βασική αδυναμία της ανθρωπίνης προσωπικότητος, την ακατάσχετη τάση για άνεση, για ανάπαυση!
Φαίνεται ότι η νοσταλγία του Παραδείσου, την οποία και ο Μπερδιάγιεφ υπογραμμίζει, συμπυκνώνεται σήμερα (στην κοσμική της διαστροφή) σε μια ψυχική ροπή προς την αμεριμνησία, τη νωχέλεια, την ανάπαυση του σώματος και του νου. Ο τεχνολογικός αιώνας μας, όπως διαμορφώνει τη ζωή μας, εντείνει συνεχώς την ψυχική δίψα για άνεση, για ανάπαυση. Ήδη ο αιώνας αυτός κατόρθωσε να περιορίσει πολλές αναγκαίες εργασίες του ανθρώπου στην απλή πίεση ενός διακόπτη ή ενός ηλεκτρικού πλήκτρου. Έτσι ο σύγχρονος τεχνολογικός άνθρωπος εμπιστεύεται τις προσδοκίες και τις κρυφές αγωνίες του, για ανάπαυση και άνεση, σε μερικά θαυματουργικά κουμπιά. Θέλει να κινεί μόνο το δακτυλάκι του σε κάθε βασικό ή δευτερεύον έργο της ζωής και … τίποτε περισσότερο!! Ο σωματικός κόπος και μόχθος του φαίνεται σαν μια αδικαιολόγητη αδικία της φύσεως, σαν μια προσβολή της «αριστοκρατικής» του υποστάσεως. Θέλει, όσο μπορεί, να … κάθεται! Να αναπαύεται και να τρυγά τις ευχάριστες μόνο εμπειρίες της ζωής! Η τεχνολογική πρόοδος τον έχει κακομάθει αθεράπευτα..!

ΚΑΙ ΜΗ ΕΙΣΕΝΕΓΚΗΣ ΗΜΑΣ ΕΙΣ ΠΕΙΡΑΣΜΟΝ… --- Γράφει ο αδελφός μας Ιουστίνος

Λίγες ημέρες πριν την Πεντηκοστήν, αγαπητοί αναγνώστες της «Ορθοδόξου Φωνής»  και έρχομαι να είπω εις την αγάπην σας  ολίγα τινά περί της ερμηνείας της Κυριακής Προσευχής, όπως αυτά τα παραλάβαμε από   τις γραπτές παραδόσεις των Αγίων και Θεοφόρων Πατέρων της μίας, αγίας, καθολικής και αποστολικής Εκκλησίας. Αφορμή βέβαια, όπως θα καταλάβατε, ήταν η πρόσφατη βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος του ψευδοπροφήτου του Αντιχρίστου, του γνωστού πάπα Ρώμης, ο οποίος ετόλμησε και  αλλοίωσε την προσευχή του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, με το πρόσχημα ότι «ο πολύς κόσμος παρεξηγεί την φράση μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν»! Φαίνεται ότι ο ψευδοπροφήτης της Ρώμης έδωσε στον εαυτόν του το δικαίωμα να «διορθώνει» το Ευαγγέλιο και να αποδεικνύει στις μάζες που τον λατρεύουν ως ψευδοθεόν, ότι είναι …ανώτερος από τον Χριστόν στο να διδάσκει τον λαόν! Ουδεμία βέβαια αντίδρασις από τα « κόκκινα φανάρια» του Βοσπόρου, τα οποία μνημονεύουν ως αδελφό τους τον βλάσφημο αιρεσιάρχη στα δίπτυχά τους… Είναι, δυστυχώς, ένα από τα σημεία των καιρών η εξόφθαλμος πλέον μετάλλαξις των πρώην ορθοδόξων εις  καλοφαγωμένους  μάνατζερς του  ψευδοπροφήτου Ρώμης!

ΕΝΗΜΕΡΩΣΙΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΔΙΑ ΤΟ ΟΥΚΡΑΝΙΚΟΝ ΣΧΙΣΜΑ

Ευχαριστούμε τον κ. Δημήτριον Χατζηνικολάου δια την αποστολήν του παρόντος κειμένου.