ΑΝΑΓΚΗ ΕΛΕΓΧΟΥ -- του αειμνήστου Στεργίου Σάκκου Ομ. Καθηγητού Α.Π.Θ.

Ένα από τα πιο φυσιολογικά γνωρίσματα του ανθρώπου είναι το ενδιαφέρον του για την ζωή και την υγεία του. Όλοι προσέχουμε τον εαυτό μας· αγωνιζόμαστε για τη συντήρησή του, αγωνιούμε για τη διατήρησή του, φροντίζουμε για την καλύτερη κατάστασή του. Οι προσπάθειές μας οι καθημερινές – από την πιο απλή ασχολία ως και την ίδια μας την εργασία – οι επιστήμες όλες – από την ιατρική ως και την αστρονομία – ο πολιτισμός που καλλιεργούμε, με μια λέξη τα πάντα αποβλέπουν στον έλεγχο και στην φροντίδα της φυσικής μας ζωής. Και είναι πράγματι σωστό αυτό το ενδιαφέρον, αφού ο ίδιος ο Πλάστης μας φύτεψε μέσα μας ισχυρό το ένστικτο της αυτοσυντηρήσεως και είναι ευλογημένο, όταν δεν γίνεται αυτοσκοπός και δεν καταντά θεότητα για τον άνθρωπο.  

Οικουμενισμός -- π. Γεώργιος Μεταλληνός


Παρακλητικός Κανών Αγίου Νικολάου


Τη αυτή Ζ΄ (7η) Φεβρουαρίου, μνήμη του Οσίου και Θεοφόρου Πατρός ημών ΠΑΡΘΕΝΙΟΥ, Επισκόπου Λαμψάκου του θαυματουργού.

O Συναξαριστής της ημέρας.

Πέμπτη, 7 Φεβρουαρίου 2019


Παρθένιος ο πιστός και εύχρηστος του Χριστού δούλος εγεννήθη εις την Μελιτούπολιν, εις την οποίαν ήτο ο πατήρ αυτού Διάκονος, Χριστόδουλος ονομαζόμενος. Περισσότερα περί της γεννήσεως και ανατροφής αυτού δεν ηδυνήθημεν να εύρωμεν εις ουδέν βιβλίον, διότι ουδείς άλλος έγραψε ταύτα ειμή μόνον ιδιώτης τις, Κρισπίνος ονομαζόμενος, ο οποίος έγραψε με πολλήν συντομίαν ολίγα τινά από τα πολλά του τεράστια, τα οποία και ημείς μεταφέρομεν ενταύθα, μη γράφοντες περισσότερα, δια να μη φύγωμεν από την αλήθειαν και προσέχετε ακριβώς την γλυκυτάτην ταύτην διήγησιν, ίνα πολλήν λάβετε την ευφροσύνην και αγαλλίασιν.

Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός: Ὅσο ἀπομακρυνόμαστε ἀπό τούς αἱρετικούς, τόσο πλησιάζουμε τόν Θεό

«Εἶμαι πεπεισμένος ἀκριβῶς, ὅτι ὅσον ἀπομακρύνομαι ἀπό αὐτόν καί τούς ὁμοίους του (ἐνν. τούς λατινόφρονες), προσεγγίζω στόν Θεό καί σέ ὅλους τούς πιστούς καί ἁγίους πατέρες, καί ὅπως ἀκριβῶς χωρίζομαι ἀπό αὐτούς, ἔτσι ἑνώνομαι μέ τήν ἀλήθεια καί τούς ἁγίους πατέρες, τούς Θεολόγους τῆς Ἐκκλησίας, ὥστε ὅπως ἀκριβῶς, ἄν πείθομαι σέ αὐτούς πού συνέθεσαν αὐτά, τόσο ἀπομακρύνομαι ἀπό τήν ἀλήθεια καί ἀπό τούς μακαρίους διδασκάλους τῆς Ἐκκλησίας.

Τη ΣΤ’ (6η) του αυτού μηνός Φεβρουαρίου, μνήμη του Οσίου Πατρός ημών ΙΑΚΩΒΟΥ ήτοι άλλου τινός θαυμασίου Ασκητού.

Ιάκωβος ο Όσιος Πατήρ ημών ούτος, ο Ασκητής, ήτο από τα μέρη της Κύρου, έγραψε δε τον Βίον αυτού ο σοφός Θεοδώρητος ο Κύρου, όστις έγραψε και πολλούς άλλους Βίους Μαρτύρων και Οσίων. Μεταξύ λοιπόν των άλλων Βίων των Οσίων, τους οποίους έγραψεν, είναι και ούτος ο θαυμάσιος Βίος του τρισμάκαρος Ιακώβου, με τον οποίον πολλάκις συνωμίλησε, καθώς κατωτέρω φαίνεται και είδε μέρος από τα εξαίσια κατορθώματά του.

Τη ΣΤ’ (6η) του αυτού μηνός Φεβρουαρίου, ο Όσιος ΙΩΑΝΝΗΣ, ο εν Λικώ τη πόλει, εν ειρήνη τελειούται.

Ιωάννης ο Όσιος Πατήρ ημών ήτο εις τας αρετάς περιβόητος και τόσον θαυμάσιος, ώστε καίτοι ηγωνίζετο εν τω μέσω μεγάλων Οσίων, οίτινες ήκμασαν εις την έρημον, εν τούτοις πάντας υπερέβη με την αγγελικήν πολιτείαν του. Ούτος κατώκει εις τα μέρη της Θηβαϊδος πλησίον της πόλεως Λυκώ, επάνω εις ένα όρος υψηλόν και ήσυχον, εις το οποίον με πολλήν δυσκολίαν και κόπον ανείκαστον ανήρχετο πας όστις επεθύμει να τον επισκεφθή.

Είπε ο αββάς Αντώνιος:

«Έρχεται καιρός που οι άνθρωποι θα παραλογίζονται. Και αν δουν κάποιον να μη παραλογίζεται, θα ξεσηκωθούν εναντίον του, λέγοντας: "Εσύ είσαι παράλογος". Και αυτό θα συμβεί, γιατί δεν θα είναι όμοιός τους».

Τη ΣΤ’ (6η) του αυτού μηνός Φεβρουαρίου, μνήμη των Οσίων Πατέρων ημών ΒΑΡΣΑΝΟΥΦΙΟΥ του μεγάλου Γέροντος και ΙΩΑΝΝΟΥ του επιλεγομένου Προφήτου,

μαθητού του Αγίου Βαρσανουφίου, των παρά τω εν Γάζη της Παλαιστίνης Κοινοβίω του Αββά Σερίδου ακμασάντων και εν ειρήνη τελειωθέντων.                                                                 
Βαρσανούφιος και Ιωάννης οι διαυγέστατοι φωστήρες οι εν τη ερήμω διαλάμψαντες, οι της ασκήσεως κανόνες και της ησυχίας οι επιστήμονες, οι λύχνοι της διακρίσεως και της προοράσεως οι ακοίμητοι οφθαλμοί, ανήλθον εις το της αρετής δυσθεώρητον ύψος αγωνιζόμενοι εις ερημικά κελλία πλησίον του ονομαστού Κοινοβίου του Αββά Σερίδου, κειμένου εις τα περίχωρα της πόλεως Γάζης της Παλαιστίνης.

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ ΣΠΟΥΔΑΣΤΩΝ ΘΕΟΛΟΓΙΚΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ (Π.Α.Σ.Θ.Ε.) -- ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΙΣ

«Δεύτε διαλεχθώμεν»
(Ησ. 1, 18)
ΑΡ. ΠΡΩΤ. 4
6/2/2019
ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΔΙΑΛΟΓΟ ΜΕΤΑΞΥ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΜΕΝΩΝ  
ΓΙΑ ΜΙΑ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΑΝΤΙΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ
Μετά από αρκετές συνομιλίες με πολλούς Πατέρες και Αδελφούς, από τους οποίους ακούσαμε διάφορες σκέψεις, και κατόπιν εντατικής παρακολούθησης των εκκλησιαστικών θεμάτων και των διαλόγων πάνω σε αυτά, όπως λαμβάνουν χώρα τα τελευταία χρόνια στο Διαδίκτυο, επιθυμούμε ταπεινά να καταθέσουμε κάποιες προτάσεις για συνεργασία μεταξύ όλων όσων θέλουν να είναι Ορθόδοξοι σε μια εποχή που μας καταδυναστεύουν Ψευδορθόδοξοι (=Οικουμενιστές).
Όπως γνωρίζουμε από την ιστορία της Εκκλησίας, η εμφάνιση στους κόλπους Αυτής κάθε μεγάλης αίρεσης επέφερε ταραχές και διαιρέσεις ακόμη και μεταξύ των Ορθοδόξων. Λαμβάνοντας λοιπόν υπόψη την σημερινή λυπηρή πραγματικότητα του διχασμού των Ορθοδόξων, που αγωνίζονται κατά της αιρέσεως του Οικουμενισμού, προβαίνουμε στην κατάθεση ορισμένων προτάσεων, ώστε, με την βοήθεια του Θεού, να συνεισφέρουμε ώστε να τεθούν οι βάσεις αρχικά για μια Συνεργασία και μελλοντικά για την ποθητή Ενότητα των Ορθοδόξων.
Οι προτάσεις αυτές είναι οι εξής:

ΦΩΤΙΟΣ Ο ΜΕΓΑΣ ΚΑΙ Ο ΕΙΚΟΣΤΟΣ ΑΙΩΝ -- Αθωνικά άνθη

Όσοι μελετούν τα αίτια του σχίσματος, βλέπουν τον Μ. Φώτιον ως πρωταγωνιστήν, ως δογματικόν διδάσκαλον, αντιτεθέντα εις τας καινοτομίας της Ρώμης. Και πολλοί μένουν με την εντύπωσιν ότι επειδή ο παπισμός παρουσιάζει τάσεις καταδυναστείας εφ’ ολοκλήρου της Εκκλησίας και εισήγε νέαν διδασκαλίαν επί της κυρίως Θεολογίας της Αγίας Τριάδος, ο Μ. Φώτιος, κατά ένα τρόπον εντελώς δογματικόν, αντέδρασε προετοιμάσας το σχίσμα, το οποίον τόσον εταλαιπώρησε την Εκκλησίαν.

Η ερμηνεία αύτη εις την στάσιν του Μ. Φωτίου έναντι της πρεσβυτέρας Ρώμης, δεν στερείται βεβαίως ποιάς τινος αληθείας. Αλλά δεν εξαντλείται η αλήθεια. Θα πρέπει να μελετήση κανείς βαθύτατα την ζωήν και τα φρονήματα του θειοτάτου και σοφωτάτου Φωτίου, δια να αντιληφθή, ότι τα αίτια του σχίσματος, το οποίον επεδίωξεν ο άγιος Φώτιος, ευρίσκοντο πολύ βαθύτερα από τα φαινόμενα, τα οποία απατούν και ενίοτε αδικούν.

Τη ΣΤ’ (6η) του αυτού μηνός Φεβρουαρίου, μνήμη της Αγίας Μάρτυρος ΦΑΥΣΤΗΣ και των συν αυτή ΕΥΙΛΑΣΙΟΥ και ΜΑΞΙΜΟΥ.

Φαύστα η Αγία Παρθένος και Μάρτυς του Δεσπότου Χριστού και νύμφη αμόλυντος υπήρξεν εις την εποχήν του Μαξιμιανού, εν έτει 299, γεννηθείσα και ανατραφείσα ευσεβώς εις την πόλιν της Κυζίκου από γονείς ευγενείς και πλουσίους, οι οποίοι αφ’ ου ανεπαύθησαν και επήγαν εις τον Κύριον αι ψυχαί αυτών, έμεινεν η κόρη ορφανή εις ηλικίαν δέκα τριών ετών, ήτις σχολάζουσα καθ’ εκάστην εις νηστείας, προσευχάς και εις την μελέτην των θείων Γραφών, επεμελείτο το κάλλος της ψυχής της. Δια τας αρετάς αυτάς η φήμη της επήγε πανταχού, επειδή, κατά τον λόγον του Δεσπότου μας, δεν είναι δυνατόν να κρυβή πόλις επάνω όρους κειμένη.

Σταδιακὰ γίνεται ἀλλαγὴ τῶν ἀρχῶν τῆς θεμελιώδους Πίστεώς μας

Ἡ σταδιακὴ ἐπικράτηση τῆς αἱρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ συντελεῖται μὲ τὴν ὑλοποίηση τῆς οἰκουμενιστικῆς Ἐγκυκλίου τοῦ Οικ. Πατριαρχείου τοῦ 1920 καὶ ὅσων ἐφεξῆς δρομολογήθηκαν, ἀλλὰ καὶ ὅσων ἐθέσπισε ἡ Β΄ Βατικάνειος Σύνοδος. Αὐτὸ σημαίνει πὼς σταδιακὰ γίνεται ἀλλαγὴ τῶν ἀρχῶν τῆς θεμελιώδους Πίστεως· ὅλο καὶ περισσότερο ἀμφισβητεῖται ὅτι ἡ Ἐκκλησία ταυτίζεται μὲ τὴν καθ’ ἡμᾶς Ἀνατολικὴ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καὶ ἀποτελεῖ τὴν μοναδικὴ «κιβωτὸ τῆς Σωτηρίας» καὶ ἐμπεδώνεται στὶς συνειδήσεις τῶν πιστῶν ἡ θέση ὅτι ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία συναποτελεῖ μὲ τὶς αἱρετικὲς κοινότητες τῶν παπικῶν καὶ προτεσταντῶν (ὁρατῶς ἢ ἀοράτως) τὴν Ἐκκλησία. 
***
Ανώνυμος είπε...
Αυτός είναι ο οικουμενισμός, αρχικά σε ένα μη δημοκρατικό καθεστώς την εποχή εκείνη με τις τρομερές ανακατατάξεις στο γεωγραφικό χώρο μας, τους συσχετισμούς και τις τραγωδίες, επιβλήθηκαν νεωτερισμοί τους οποίους ένας λαός με τρομερά προβλήματα καθημερινής επιβίωσης, αλλά και χωρίς παιδεία, το ποσοστό εκείνη την εποχή των αγράμματων έφτανε το 80%. Πόσοι απ΄αυτούς ήταν κατηχημένοι? Ελάχιστοι. Αν και ο χριστιανός, ο πραγματικός χριστιανός, δε χρειάζεται τόσο κοσμική παιδεία όσο νου Χριστού, και η θύραθεν παιδεία έπεται. Σήμερα αν και υποτίθεται μορφωμένοι είμαστε χειρότεροι, η αθεία στη χώρα μας αγγίζει ασύλληπτα ποσοστά, η αδιαφορία επίσης, ενώ οι αλιθηνοί χριστιανοί ελάχιστοι. Κι αυτοί, συκοφαντημένοι, εμπαιζόμενοι, και σχεδόν απορρυπταίοι από το σύστημα. Άλλοτε διαβαλλόμενοι, άλλοτε συκοφαντούμενοι, ακόμη και αιρετικοί ή σχισματικοί, μιας και δε συμφωνούν με τις νεοπατερικές απόψεις του πάλαι ποτέ φάρου της ορθοδοξίας στο Φανάρι.
6 Φεβρουαρίου 2019 - 1:50 μ.μ.

Τη ΣΤ’ (6η) του αυτού μηνός Φεβρουαρίου, μνήμη του Αγίου Μάρτυρος ΙΟΥΛΙΑΝΟΥ του εν Εμέση.

Ιουλιανός ο ένδοξος Άγιος Μάρτυς ήτο από την Έμεσαν πόλιν της Κοίλης Συρίας, ευσεβής προς τον Θεόν, νέος την ηλικίαν και ιατρός ψυχών τε και σωμάτων.

ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΙΣ -- Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση

Μπορεί κανείς νά πιστέψει ὅτι τά τῆς Ἐκκλησίας ἀποίμαντα κάποια ἡμέρα θά βελτιωθοῦν; Μπορεῖ κανείς νά βάλει ὅραμα γιά τήν Ἐκκλησία; Εἶναι δυνατό νά ἀλλάξουν τά κακῶς κείμενα; Εἶναι πιθανό νά ἀρθοῦν οἱ Μητροπολίτες στό ὕψος τῶν περιστάσεων καί νά μελετήσουν τά προβλήματα τῶν κληρικῶν καί τοῦ λαοῦ; Θά μπορέσει ἡ Διοίκηση τῆς Ἐκκλησίας νά ἀναδιοργανώσει τίς διοικητικές της ὑπηρεσίες καί νά ἀσχοληθεῖ μέ τήν ἀναβάθμιση τοῦ πνευματικοῦ ἐπιπέδου τῶν ἱερέων; Σέ ὅλα αὐτά τά ἐρωτήματα ἀπαντῶ ἀπερίφραστα: ΟΧΙ. Τίποτα δέν θ᾽ ἀλλάξει στήν Ἐκκλησία.

ΠΩΣ ΣΩΖΕΤΑΙ Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ....ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΕ΄ΛΟΥΚΑ (3-2-2019) -- π. Γεώργιος Αγγελακάκης

https://agiooros.org/viewtopic.php?f=43&t=14579

Τη ΣΤ’ (6η) του αυτού μηνός Φεβρουαρίου, μνήμη του εν Αγίοις Πατρός ημών ΦΩΤΙΟΥ Αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως του Ομολογητού.

Φώτιος ο τρισμακάριος και ιερώνυμος Ιεράρχης, ο Μέγας και λαμπρότατος της Εκκλησίας Πατήρ και Διδάσκαλος, ο Ομολογητής της πίστεως και Ισαπόστολος, ήκμασε κατά τους χρόνους των αυτοκρατόρων Μιχαήλ υιού Θεοφίλου, Βασιλείου του Μακεδόνος και Λέοντος του υιού αυτού, των βασιλευσάντων κατά τα έτη 842- 912. Ο λαμπρός ούτος φωστήρ εγεννήθη εν Κωνσταντινουπόλει εν έτει 820. Ο πατήρ του ωνομάζετο Σέργιος και ήτο σπαθάριος την αξίαν, ετύγχανε δε ανεψιός του Αγίου Ταρασίου του πατριαρχεύσαντος κατά τα έτη 784-806 και προεδρεύσαντος της Αγίας Ζ΄ Οικουμενικής Συνόδου. Η μήτηρ του εκαλείτο Ειρήνη, ταύτης δε ο αδελφός έλαβε σύζυγον την αδελφήν της αυτοκρατείρας Θεοδώρας, Ειρήνην και αυτήν καλουμένην.

«Κατακλυσμούς ποτέ δε λογαριάσαμε μπήκαμε μες στα όλα και περάσαμε» -- του Στέλιου Παπαθεμελή*

«Πήραν την πόλην πήραν την, πήραν τη Σαλονίκη», θρήνησε τότε, στα 1453, σύμπας ο Ελληνισμός. Τώρα όμως εάλω η Μακεδονία. Παραδόθηκε εθελουσίως από τους εντεταλμένους να την προστατεύσουν κυβερνήτες της στους αλβανοσλάβους των Σκοπίων και στις ξένες επιταγές.
«Κι η πατρίδα μια τοιχογραφία / μ’ επιστρώσεις διαδοχικές φράγκικες ή σλαβικές /