ΘΕΟΤΟΚΕ ΠΑΡΘΕΝΕ --- Orthodox Hymns

Ότι δε ο Άγγελος ησύχως είπε προς την Παρθένον το, Χαίρε, και όχι μετά βοής, ίνα μη ταράξη Αυτήν, βεβαιοί ο θείος Ανδρέας ο Κρήτης, πανηγυρίζων εις την Αυτήν και λέγων: «Ταύτα διστάσας καθ΄ εαυτόν ο Γαβριήλ, επέστη τη παστάδι, και προφθάσας τον θάλαμον, καθ΄ ον η Παρθένος ωκίζετο, ησυχή τη θύρα προσήγγισε· και γενόμενος ένδον, πραεία τη φωνή τη Παρθένω προσείπε: «Χαίρε κεχαριτωμένη, ο Κύριος μετά Σου». Ίσως δε με το «Βοώ» σημαίνει ο Μελωδός όχι την αισθητήν βοήν του σώματος, αλλά την νοητήν της ψυχής. Όθεν κλίνον τα θεία Σου ώτα, Παρθένε, και πρόσεχε εις τα λόγια μου. Κλίνον δε είπε τα ώτα Σου εις εμέ, δια να δείξη της Παρθένου το μεγαλείον και το ανώτερον Αυτής αξίωμα από το ιδικόν του· καθώς γαρ οι δούλοι, μη τολμώντες να πλησιάσουν εις τους αυθέντας των και να λαλήσουν προς αυτούς, παρακαλούσιν εκείνους να κλίνωσι τα ώτα των προς τους δούλους· ούτω και ο Αρχάγγελος Γαβριήλ, βλέπων υψηλοτέραν από τον εαυτόν του την Παρθένον, παρακαλεί Αυτήν να κλίνη τα ώτα Της δια να του ακούση κάτω ευρισκομένου.