Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν κ. Ἱερώνυμος: ὅπου ἐξορίζεται ὁ Χριστός ἀπό τή ζωή μας, τότε κάνουν τήν ἐμφάνιση τους οἱ ποικῖλες τραγικές συνέπειες:

... Δέν ἔχουμε πιά τό δικαίωμα νά ζοῦμε σάν νά μή ἔχουμε δεῖ νά ἐπαληθεύεται ἔμπρακτα καί ὀδυνηρά τό γεγονός ὅτι, ὅπου ἐξορίζεται ὁ Χριστός ἀπό τή ζωή μας καί περιφρονεῖται τό Εὐαγγέλιο Του, ἐκεῖ ἐπικρατοῦν ἡ ἀδικία, ἡ ἀλαζονεία, ἡ καταπίεση, ἡ ἀπληστία, ἡ ἐκμετάλλευση, ἡ ὑποκρισία καί ἡ ἀπαξίωση τοῦ ἀνθρώπου. Καί τότε κάνουν τήν ἐμφάνιση τους οἱ ποικῖλες τραγικές συνέπειες: τά μίση, οἱ πόλεμοι, ἡ ἐκμετάλλευση καί ἐξουθένωση τῶν φτωχῶν καί τῶν ἀδυνάτων, οἱ οἰκονομικές κρίσεις, οἱ οἰκολογικές καταστροφές καί ἄλλα πολλά, πού ὑποδεικνύουν ὅτι ἡ ἐπικράτηση τῆς ἁμαρτίας δέν εἶναι ἄμοιρη συνεπειῶν γιά τόν ἄνθρωπο.


(Από το χριστουγεννιάτικο μήνυμα τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν κ. Ἱερωνύμου.)

Το χαροποιόν πένθος εις την Ορθόδοξον ασκητικοησυχαστικήν Παράδοσιν της Εκκλησίας

Τοῦ κ. Παναγιώτου Σωτ. Γκιουλὲ

 «Οὐκ ἐγκληθησόμεθα, ὦ οὗτοι, οὐκ ἐγκληθησόμεθα ἐν ἐξόδω ψυχῆς, διότι οὐ τεθαυματουργήκαμεν, οὐδ᾽ ὅτι οὐ τεθεολογήκαμεν, οὐδ᾽ ὅτι θεωρητικοὶ οὐ γεγόναμεν· ἀλλὰ λόγον πάντως δώσομεν τῷ Θεῷ, διότι ἀδιαλείπτως οὐ πεπενθήκαμεν» (Κλῖμαξ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Σιναΐτου, λόγος 7ος, στίχος 73ος).

Ὡς εὔηχον σάλπισμα, ἀδιαλείπτου ἡσυχαστικοῦ πένθους, ἀντηχοῦν στὶς ἀκοὲς τῶν ὀρθοδόξων πιστῶν, οἱ ἀσκητικοησυχαστικοὶ αὐτοὶ λόγοι τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Σιναΐτου, ποὺ διασαλπίζουν διαχρονικὰ σ᾽ ὁλόκληρο τὸ πλήρωμα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ὅτι κατὰ τὴν ἔξοδο τῆς ψυχῆς μας τὴν ὥρα τοῦ θανάτου, δὲν θὰ κατηγορηθοῦμε ἐνώπιον τοῦ φοβεροῦ βήματος τοῦ Χριστοῦ, γιατὶ δὲν θαυματουργήσαμε ἢ γιατὶ δὲν γίναμε θεωρητικοί, οὔτε γιατὶ δὲν θεολογήσαμε· ἀλλ᾽ ὁπωσδήποτε ὅμως θὰ δώσουμε λόγο στὸν Θεό, γιατὶ ἀδιαλείπτως δὲν ἐπενθήσαμε σ᾽ ὁλόκληρη τὴν ζωὴ μας γιὰ τὸ ἀπύθμενο βάθος τῆς ἁμαρτωλότητὸς μας!…

ΠΑΤΗΡ ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ ΜΠΙΛΑΛΗΣ: "ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ - Η ΑΛΛΑΓΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑΛΙΟΥ"


Ἀπολυτίκιον Ἁγίας Παρασκευῆς -- Orthodox Hymns


O Συναξαριστής της ημέρας.


Πέμπτη, 26 Ιουλίου 2018

Τη ΚΣΤ΄ (26η) του αυτού μηνός Ιουλίου,  μνήμη της Αγίας ενδόξου και πανευφήμου Οσιομάρτυρος του Χριστού ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ.                                                                                                                                                        

Παρασκευή η πανεύφημος Οσιομάρτυς του Χριστού εγεννήθη εν ταις ημέραις του βασιλέως Αδριανού· πατήρ αυτής ήτο ευσεβής τις Ορθόδοξος Χριστιανός, πλούσιος κατά πολλά, Αγάθων λεγόμενος, έχων γυναίκα και αυτήν Χριστιανήν, Πολιτείαν καλουμένην· διέμενον δε εις τι προάστιον της μεγαλοπόλεως Ρώμης. Πλην παρ’ όλας τας καλωσύνας και ελεημοσύνας, τας οποίας είχον, δεν είχον τέκνον, ούτε άρσεν, ούτε θήλυ, και δια τούτο ήσαν πάντοτε λυπημένοι, όπως κάλλιστα γνωρίζουν όσοι έχουν τοιαύτην λύπην. Παρεκάλουν όθεν και οι δύο τον Θεόν να τους δώση τέκνον, ουχί μόνον δια την κληρονομίαν του πολλού πλούτου, τον οποίον είχον, αλλά μάλλον δια την διαδοχήν του γένους αυτών.

Ἀπό τά θεολογικά ἐρωτήματα : ΤΙΜΩΡΕΙ Ο ΘΕΟΣ; -- Τοῦ κ. Μιχαὴλ Ε. Μιχαηλίδη, Θεολόγου


Ἕνα ἐρώτημα προβάλλεται συχνά καί ἀπό πολλούς: «Τιμωρεῖ ὁ Θεός»; Εἶναι δυνατό, ὁ Θεός τῆς ἀγάπης, νά τιμωρεῖ τά πλάσματά Του, εἴτε σέ τοῦτο τόν κόσμο, εἴτε στήν κόλαση με τήν αἰώνια τιμωρία; Καί ἄλλοι μέν ρωτᾶνε μέ καλή προαίρεση, ἄλλοι, ἐπιστρατεύοντας τή λογική καί ἀναζητᾶνε λύση, καί ἄλλοι κολλημένοι σά στρείδι στήν πλάνη, παραμένοντες πεισματικά σέ λάθος δρόμο. Στήν ἐρώτηση τούτη, ἡ ὀρθόδοξη ἀπάντηση εἶναι, χωρίς περιστροφές: Ἀσφαλῶς καί τιμωρεῖ ὁ Θεός. Ἀλλ’ ἡ τιμωρία τοῦ Θεοῦ δέν ἔχει καμιά σχέση με τή νομική ἔννοια τῆς ποινῆς. Ὁ Θεός ἔχει ἄπειρη ἀγάπη, ἀλλ’ εἶναι καί σέ ἀπόλυτο βαθμό δίκαιος. Ταυτόχρονα εἶναι και ἄπειρη ἡ σοφία καί ἡ παντοδυναμία Του. Ἑπομένως, ὅταν μιλᾶμε για τιμωρία, ἐννοοῦμε στή θεολογική γλῶσσα, τά παιδαγωγικά ἐκεῖνα μέτρα πού λαμβάνει ἡ ἀπόλυτη καί παντέλεια δικαιοσύνη τοῦ Θεοῦ, γιά ὁποιαδήποτε παράβαση, πού ἐλεύθερα ἔπραξε ὁ ἄνθρωπος. Ὁ Θεός, καθώς διδάσκει ὁ Μ. Βασίλειος, δεν εἶναι αἴτιος τοῦ κακοῦ, ἀλλά το αὐτεξούσιο τοῦ ἀνθρώπου. Ἡ ἐλευθερία του.

Τη ΚΕ΄ (25η) Ιουλίου, μνήμη της Οσίας μητρός ημών ΕΥΠΡΑΞΙΑΣ.


Ευπραξίας της Οσίας μητρός ημών η θαυμαστή πολιτεία και η πνευματική ανδρεία πάντα νουν εξέπληξεν Αγγέλων και ανθρώπων και εις αυτήν αληθώς εφαρμόζεται το του σοφού Σολομώντος «Γυναίκα ανδρείαν τις ευρήσει; Τιμιωτέρα δε έστι λίθων πολυτελών η τοιαύτη». Απαριθμών είτα ο αυτός Σολομών τα κατορθώματα της ανδρείας γυναικός, λέγει, ότι αύτη επεξεργάζεται το έριον και το λίνον, συνάγει αφθόνως πόρους ζωής και πλούτον, καταφυτεύει αμπελώνας εκ των καρπών των χειρών της, τους βραχίονάς της εκτείνει εις την άτρακτον, και καθίσταται εν ενί λόγω η ελπίς και παρηγορία του ανδρός της και άλλα τινά και ευτελή έργα εργάζεται, άτινα εισί πολύ κατώτερα των πλεονεκτημάτων της όντως γενναίας ψυχής.

Τι θα έλεγε ο Άγιος Ευθύμιος σήμερα για την Μικτή "Μονή" του Έσσεξ Αγγλίας του "γέροντα" Σωφρόνιου;


...«Επειδή ο Κύριος με προσέταξεν, ευχαρίστως σας δέχομαι· όμως πρόσεχε, μη αφήσης ποτέ τον Γαβριήλιον να συνομιλήση με άλλον τινά. Να παραμένη δε πάντοτε κλεισμένος εις το κελλίον του, έως ου κάμη γένειον, επειδή μεγάλως πολεμεί ο εχθρός τους Μοναχούς με την γυναικείαν όψιν των αγενείων. Ως εκ τούτου είναι ανάγκη να προφυλάσσεται έκαστος από τοιούτον μέγαν κίνδυνον».   

Συναξαριστής Α:488                                                                                                                                                                            

Εφημερίς «Ορθόδοξος Τύπος»: Αυτοί που αντιστέκονται είναι λίγοι.


…ο φύλαξ της Ορθοδοξίας πιστός λαός δεν αντιστέκεται. Αυτοί που αντιστέκονται είναι λίγοι. Οι πολλοί είναι αδιάφοροι ή έχουν εσφαλμένη ιδέα, ότι μόνον την ψυχή μας πρέπει να αγωνιζώμαστε να σώσωμε. Τι κάνουν οι άλλοι και μάλιστα οι κληρικοί, δεν είναι δική μας δουλειά να τους κρίνωμε. Έτσι λένε και καθησυχάζουν. Με τέτοια νοοτροπία και χωρίς αντίσταση το κακό θα εξαπλώνεται ως γάγγραινα. Οι οικουμενιστές θα επιβάλλουν τη θέλησή τους παντού και οι λίγοι πιστοί θα υβρίζωνται ως ταλιμπάν, ως μικρόνοες, ως φανατικοί και άνθρωποι του μίσους, ως γραφικοί κλπ. Και ου θαυμαστόν: «Ει τον οικοδεσπότην Βεελζεβούλ εκάλεσαν, πόσον μάλλον τους οικιακούς αυτού»; Μερικοί πιστοί και παραδοσιακοί κληρικοί και λαϊκοί συνέταξαν και εκυκλοφόρησαν μια «Ομολογία πίστεως κατά του οικουμενισμού». Την υπέγραψαν μερικές χιλιάδες πιστών κληρικών και λαϊκών. Δεν είναι αρκετό. Αν την υπέγραφαν όλοι οι Μητροπολίτες της Ελλαδικής Εκκλησίας, όλοι οι Ηγούμενοι των Αγιορειτικών και λοιπών Ιερών Μονών της Ελλάδος, όλοι οι θεολόγοι κλπ. τότε οι οικουμενιστές θα σιγούσαν και η Εκκλησία θα ησύχαζε από τα κοάσματά τους. Τώρα όμως οι αντιστεκόμενοι είναι λίγοι, μια μικρή μειοψηφία. Γι΄ αυτό οι οικουμενιστές, στηριζόμενοι στον όγκο τους και στην υποστήριξη κοσμικών αρχόντων του αιώνος τούτου, δεν υποχωρούν και συνεχίζουν το διαβρωτικό τους έργο. Τι θα γίνη; Φαίνεται ότι χρειάζονται Ομολογητές και Μάρτυρες.  
(Ο.Τ. 1842).

Τη ΚΕ΄ (25η) Ιουλίου, μνήμη της Οσίας και μακαρίας ΟΛΥΜΠΙΑΔΟΣ της διακόνου.


Ολυμπιάς η Αγία και μακαρία διάκονος ήκμασε κατά τους χρόνους Θεοδοσίου του Μεγάλου και Αρκαδίου του υιού του, εν έτει 395, θυγάτηρ μεν Σεκούνδου του από Κομήτων, εγγονή δε Αβλαβίου του επάρχου, και νύμφη προς ολίγον Νευριδίου του από επάρχων, άγαμος όμως, διότι, αποθανόντος του ταύτης νυμφίου εν ω ήτο ακόμη παρθένος, έμεινεν εν ταυτώ παρθένος και χήρα, και διήγε την ζωήν της με νηστείας και προσευχάς και με ελεημοσύνας προς τους πτωχούς, όλην την περιουσίαν της δαπανήσασα η μακαρία εις βοήθειαν των του Θεού Αρχιερέων.

Η νέμεσις

Ενα τμήμα της επικράτειας έχει μετατραπεί σε σούπερ μάρκετ ακολασίας

Από τον
Μανώλη Κοττάκη


Ο διάλογος που ακολουθεί έγινε μεταξύ ανθρώπου της ναυτιλίας και διαχειριστή πλαζ στο πλέον διάσημο νησί των Κυκλάδων:
-Πόσο κοστίζει μια ξαπλώστρα στην παραλία σας ημερησίως;
-Εκατόν ογδόντα ευρώ, κύριε.
-Την ημέρα;
-Ναι, την ημέρα.
-Ευχαριστώ πολύ, δεν θα πάρω!

Ο επιχειρηματίας στον οποίο αναφέρομαι είναι ένας από τους πλέον ισχυρούς και φυσικά δεν του έλειπαν τα 6.000 ευρώ που κόστιζε η μηνιαία μίσθωση της ξαπλώστρας. Αλλά, όπως έλεγε αργότερα εξοργισμένος σε φιλική του παρέα, «εργάζομαι από μικρό παιδί, δεν θέλω να με πιάνουν κορόιδο! Δεν φτάνει που δεν κόβουν απόδειξη, δεν φτάνει που μισθώνουν την παραλία για ένα κομμάτι ψωμί, έχουν και θράσος οι άπληστοι!»

Ο Πανσεξουαλισμός αφηνίασε.


Πολλά θηρία λυσσομανούν, δια να κατασπαράξουν τους Ορθοδόξους Έλληνας. Να εξαφανίσουν τον Ορθόδοξον Ελληνισμόν. Το πιο επικίνδυνον από αυτά, ο Πανσεξουαλισμός. Αποκτηνώνει τον άνθρωπον. Δολοφονεί την ψυχήν και θεοποιεί την σάρκα. Καταβιβάζει το κέντρον της σκέψεως του ανθρώπου από τον Θεοδρόμον νουν εις το υπογάστριον. Ανέκαθεν βεβαίως υπήρχεν ο «νόμος της σαρκός», που αντεστρατεύετο εις τον «νόμον της διανοίας». Σήμερα, όμως, προσέλαβε τας διαστάσεις συστηματικής κινήσεως. Σήμερα διαθέτει άφθονα και πλούσια μέσα: α) Τον ημερήσιον και περιοδικόν Τύπον. Αι φωτογραφίαι, που δημοσιεύονται, τροφοδοτούν τας κατωτέρας ορμάς· αφυπνίζουν την γενετήσιον βουλιμίαν· κατασπιλώνουν τον παρθενικόν θάλαμον της ψυχής με εικόνας και παραστάσεις αισχρότητος. β) Τας διαφημίσεις. Αι παραστάσεις ημιγύμνων γυναικών, με πορνικήν διάθεσιν, καταστρέφουν την εντροπήν, χαλαρώνουν την ηθικήν αυστηρότητα και αιχμαλωτίζουν με τα δεσμά του φιληδόνου θεάματος την διάνοιαν. γ) Τον κινηματογράφον. Αποκορύφωσις του εγκλήματος. Σκηναί βρωμεραί, υπενθυμίζουσαι Σόδομα και Γόμορρα.

Τη ΚΕ΄ (25η) Ιουλίου, μνήμη των Αγίων ΕΚΑΤΟΝ ΕΞΗΚΟΝΤΑ ΠΕΝΤΕ Πατέρων, των εν τη Πέμπτη Συνόδω συνελθόντων εν Κωνσταντινουπόλει, και τα Ωριγένους δόγματα καθελόντων.


Κατά τους χρόνους του βασιλέως Ιουστινιανού του πρώτου, εν έτει φλε΄ (535) ήτο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Άνθιμος ο Τραπεζούντιος ο τα του Ευτυχούς φρονών δυσσεβή φρονήματα, όστις γενόμενος πρότερον Τραπεζούντος Επίσκοπος, ύστερον έγινεν Επίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως· επειδή δε εφάνη αιρετικός, ως είπομεν, απεβλήθη μεν αυτός του θρόνου υπό των Ορθοδόξων και υπό του τότε Πάπα Ρώμης Αγαπητού, εχειροτονήθη δ’ αντ’ αυτού Πατριάρχης ο Μηνάς, ο οποίος ήτο πρότερον Πρεσβύτερος της εν Κωνσταντινουπόλει Εκκλησίας και ξενοδόχος του Σαμψών.

ΞΑΝΑΔΙΑΒΑΣΤΕ ΙΣΤΟΡΙΑ

Περίεργη η στάση των ευρωκομμουνιστών Κοτζιάδων έναντι της ιστορικής φίλης της Ελλάδος, Ρωσίας

Από τον
Δημήτρη Κ. Σέργιο*


Μετά την απέλαση των Ρώσων διπλωματών άρχισαν να ξαναδιαβάζονται από κάποιους οι ιστορικές σελίδες που περιγράφουν τη στάση τόσο της Ρωσίας όσο και των Βορειοδυτικών απέναντι στη χώρα μας, κατά τους χρόνους της (παμ)βαλκανικής εξέγερσης εναντίον των Οθωμανών. Εξέγερσης, η οποία είχε αιχμή του δόρατος τους Νεοέλληνες της Κριμαίας, της Ουκρανίας και των Παραδουνάβειων Ηγεμονιών, κορυφαίοι των οποίων υπήρξαν Νεοέλληνες αξιωματούχοι (μέχρι πρίγκιπες) των Ρώσων!

Σε καιρούς, δηλαδή, που δεν ίσχυε το πρόσχημα των Δυτικών προβοκατόρων μαρξιστών «μακριά από τη Ρωσία, διότι είναι... μαρξίστρια και δαγκώνει»! Δεν υπάρχει, όμως, ιστορική σελίδα που να μαρτυρεί ότι η Ρωσία δεν στάθηκε (έστω και μέσα, κάποτε, από διπλωματικά «μπουρδουκλώματα» από τους Δυτικούς), κόντρα στους Βορειοδυτικούς Μεττερνίχους, που ούτε να ακούσουν δεν ήθελαν περί ανεξαρτησίας της Ελλάδος. Κατ’ ακολουθία, δείτε πώς μας συμπεριφέρονται σήμερα οι Αυστριακοί, οι οποίοι σκότωσαν τον Ρήγα Φεραίο, καθώς και οι λοιποί της παγγερμανικής αμφικτυονίας!

Προς τον σεβασμιώτατον μητροπολίτην Αιγιαλείας και Καλαβρύτων κκ Αμβρόσιον -- Γράφει ο αδελφός μας Ιουστίνος

Σεβασμιώτατε, την ευχήν σας.

Αναγνώσαμε εις το διαδίκτυον την  πνευματικωτάτην επιστολήν σας με την οποία κρούετε τον κώδωνα του κινδύνου εις όλους τους ορθοδόξους -ακόμη-  έλληνας και σωφρόνως επισημαίνετε την επιτακτικήν ανάγκη γενικής και συντριπτικής μετανοίας του δια πυρός και ύδατος δοκιμαζομένου λαού μας.

Είσθε σπάνιον είδος αρχιερέως σεβασμιώτατε. Φωνή βοώντος εν τη ερήμω. Ένας διάδοχος του μακαριστού Αυγουστίνου Φλωρίνης. Ουδείς εκ των ογδοήκοντα πλουσιωτάτων Αρχιερέων της μετακολυμβαριανής εποχής ακολουθεί το ηρωϊκόν σας παράδειγμα. Σιγή νεκρική περί ανάγκης μετανοίας του έθνους και του λαού. Αντιθέτως ομιλούν γενικώς  περί "αγάπης" και μάλιστα τολμούν να σας  κάνουν και μαθήματα εν είδει κατηχητικού σχολείου!

 Αλλά περί ποίας αγάπης ομιλούν; Αγάπης προς τους σοδομιστάς, αγάπης προς τους αντιχρίστους αθέους, αγάπης προς τους αιρετικούς, αγάπης προς το "απολλώνειον φώς" των ολυμπιακών δωδεκαθεϊστών αγώνων, αγάπης προς το χρήμα της ειδωλολατρικής Ευρώπης, αγάπης προς τους θρόνους αλλ' ουχί προς τους τρόπους των Αποστόλων;