Βιώνοµεν τὴν παρακµὴν τῆς Ρωµαϊκῆς Αὐτοκρατορίας! -- τοῦ Ἀλέξανδρου Γιατζίδη


Ζοῦµε στὴν παρακµὴ τοῦ κράτους µας; Ὑπάρχει ἆραγε λύση; Ἤ θὰ συνεχίσουµε αὐτὴν τὴν κατρακύλα µέχρι τὴν πλήρη κατάρρευση. Ἄλλωστε ὁ πληθυσµὸς γερνάει καὶ µὲ ὅλη αὐτὴν τὴν κατάσταση ἐπιταχύνει τὴν ἄθλια ζωή του µὲ ἀποτέλεσµα νέοι ἔποικοι σὲ αὐτὸν τὸν προικισµένο ἀπὸ τὸν Θεὸ τόπο νὰ βροῦν καὶ νὰ ἀναπτύξουν κάποιον ἄλλο πολιτισµό. Οἱ πρόσφυγες καὶ οἱ µετανάστες ἐκπληρώνοντας ἐντολὲς ἄνωθεν αὐτῶν ποὺ σχεδιάζουν τὶς τύχες τοῦ κόσµου µας θὰ ἔχουν νὰ ἀλλάξουν θρησκεῖες ἤθη καὶ ἔθιµα τοῦ τόπου µας. Οἱ ἑπόµενες γενιὲς θὰ ἔχουν νὰ θυµοῦνται ὅτι κάποτε ὑπῆρχε µία µεγάλη Ἑλλάδα καὶ εὐτυχῶς θὰ ὑπάρχουν τὰ ἀρχαῖα µας (ἂν καὶ αὐτὰ µπορεῖ νὰ βαφτιστοῦν ἀλλιῶς, ὅπως γίνεται µὲ τὴν Μακεδονία καὶ τὸν Μ. Ἀλέξανδρο ἀπὸ τοὺς γειτόνους µας). Τὴν κατάπτωση τῆς Ρωµαϊκῆς Αὐτοκρατορίας ἀκολούθησε ὁ Χριστιανισµὸς µὲ ὅ,τι ἀλλαγὲς ἀπὸ τότε ἔφερε στὸν πολιτισµό µας. Σήµερα ἆραγε τί ἀκολουθεῖ; Ποιὲς γεωπολιτικὲς ἀλλαγὲς ἀκολουθοῦν, ποὺ πιθανὸ δὲν θὰ προλάβουµε νὰ ζήσουµε καὶ νὰ δοῦµε;

Ο Ηλίας ο Μέγας ως σύμβολο Μυστικής Θεολογίας -- του αειμνήστου Ιωάννου Κορναράκη Καθηγητού Παν. Αθηνών


Κάθε λόγος περί μυστικής θεολογίας και κάθε αναφορά σε βιώματα και καταστάσεις αγιοπνευματικής εμπειρίας, που αποτελούν περιεχόμενα της θεολογίας αυτής, μας προκαλεί συχνά την αίσθηση μιας ασύλληπτης αποστάσεώς μας από τους ανθρώπους εκείνους του Θεού, που φαίνεται να είναι ιδιαίτερα ευνοημένοι και προικισμένοι για τέτοιες πνευματικές αναβάσεις και χαρισματικές εκστατικές ανυψώσεις στους μυστικούς πνευματικούς λειμώνες της νοητικής θεωρίας.
    Ίσως η αιτία για μια τέτοια αίσθηση δεν θα πρέπει να είναι μόνο το είδος της αυτοσυνειδησίας μας για το πνευματικό μας επίπεδο και γενικά για τις δυνατότητές μας για μια δική μας μέθεξη στις ιερές και μυστικές αυτές αναβάσεις αλλά και η δικαιολογημένη πάντως σκέψη, ότι η μυστική θεολογία φαίνεται να γεννάται και να προοδεύει σε συνθήκες και όρους μιας απόλυτα ησυχαστικής ζωής.

Η σιγή της Διοικούσης Εκκλησίας δια το Σκοπιανόν

ΚΑΙ ΕΝΩ σύσσωμο το Έθνος, στην Ελλάδα και όλο τον κόσμο, ξεσηκώθηκε κατά της υπογραφής της κατάπτυστης συνθήκης με τα Σκόπια, υπήρξαν δυστυχώς και οι μεγάλοι απόντες από το εθνικό προσκλητήριο. Πρόκειται για την πνευματική και εκκλησιαστική ηγεσία της Χώρας μας. Η Ακαδημία Αθηνών, τα Πανεπιστήμια, οι ενώσεις επιστημόνων, οι ενώσεις εκπαιδευτικών (ΟΛΜΕ, ΔΟΕ, κ.λπ.), «έλαμψαν δια της απουσίας» των! Μαζί τους δυστυχώς και η διοίκηση της Εκκλησίας μας, η οποία έμεινε προκλητικά βουβή! Εκτός από ορισμένους Ιεράρχες, κυρίως της Βόρειας Ελλάδος, η Ιεραρχία δεν έβγαλε άχνα, κάτι που σχολιάστηκε δυσμενώς. Μάλιστα, κυκλοφόρησε η είδηση, ότι προπηλακίστηκε ο Αρχιεπίσκοπος κ. Ιερώνυμος από αγανακτισμένους πολίτες στο κέντρο της Αθήνας, παρ’ όλο ότι διαψεύσθηκε από μέρους της Αρχιεπισκοπής.

Τη ΙΗ΄ (19η) Ιουλίου, μνήμη της Οσίας Μητρός ημών ΜΑΚΡΙΝΗΣ, αδελφής του Μεγάλου Βασιλείου.


Μακρίνα η οσιωτάτη μήτηρ ημών ήτο μεγαλυτέρα αδελφή του Μεγάλου Βασιλείου, κεκοσμημένη δε ούσα με σωματικόν κάλλος και με γνώμην αγαθήν, ηρραβωνίσθη, πριν ή δε τελεσθή ο γάμος της απέθανεν ο ταύτην αρραβωνισθείς, ενώ εισέπραττε τους δημοσίους φόρους· η δε μακαρία Μακρίνα, καίτοι εζήτουν αυτήν άλλοι πολλοί εις γάμου κοινωνίαν, όμως δεν ηθέλησεν, αλλά προετίμησε μάλλον την χηρείαν και τα της χηρείας δεινά ή να δοκιμάση τας του γάμου τέρψεις και ηδονάς. Όθεν αποσπασθείσα πάσης κοσμικής συναναστροφής διέμενε μετά της μητρός της και κατεγίνετο εις την ανάγνωσιν και μελέτην των θείων Γραφών· πρωτότοκος δε ούσα, και επέχουσα θέσιν δευτέρας μητρός επί των εννέα άλλων αδελφών της, ανέτρεφε και επαίδευεν αυτούς. Οσίως λοιπόν και ασκητικώς διανύσασα την ζωήν της και μετά του αδελφού της θείου Γρηγορίου του Νύσσης συμφιλοσοφήσασα περί ψυχής εις αυτάς τας τελευταίας της αναπνοάς, απήλθε προς Κύριον.

Καθολική εκκλησία Οικουμενισμός


ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΩΝ ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΓΟΡΓΟΫΠΗΚΟΟΥ ~ Ι.Μ.ΔΟΧΕΙΑΡΙΟΥ


O Συναξαριστής της ημέρας.

Πέμπτη, 19 Ιουλίου 2018

Τη ΙΘ΄ (19η) Ιουλίου,  μνήμη του Οσίου πατρός ημών ΔΙΟΥ.                                                   
Δίος ο Όσιος πατήρ ημών ήκμασε κατά τους χρόνους του Μεγάλου Θεοδοσίου, εν έτει τοθ΄ (379), καταγόμενος εξ Αντιοχείας της Συρίας· μεταχειρισθείς δε πολλήν άσκησιν και φθάσας εις υψηλόν βαθμόν αρετής, μετέβη εις Κωνσταντινούπολιν, παρακινηθείς δια θείας αποκαλύψεως. Φθάσας δε εις τον τόπον ένθα ευρίσκεται το Μοναστήριον, το οποίον αυτός ο ίδιος έκτισε, και καθαρίσας αυτόν, ενέπηξεν εκεί την ξηράν και άνικμον ράβδον του και, ω του θαύματος! Ευθύς ερριζώθη δια της επικλήσεως της Αγίας Τριάδος και έγινε μέγα δένδρον, το οποίον μέχρι της σήμερον δίδει τους καρπούς του τελείους. Τούτου του Οσίου την φήμην ακούσας και ο βασιλεύς Θεοδόσιος ήλθεν ο ίδιος προς αυτόν, επειδή δεν ήτο δυνατόν να μείνη εντελώς κεκαλυμμένη η μεγάλη αυτού αρετή· θαυμάσας δε ο βασιλεύς τον Όσιον, έδωκεν εις αυτόν αρκετά χρήματα, με τα οποία συνέστησε το Μοναστήριόν του.

Ἡ πνευματικὴ ἀξία τῆς Παραδόσεως -- Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. ∆ιονυσίου Τάτση


Πολλοί χριστιανοὶ βρίσκονται µακριὰ ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία. Πρόκειται γιὰ κατ’ ὄνοµα µόνο χριστιανοὺς καὶ ἡ ζωή τους δὲν διαφέρει σὲ τίποτα ἀπὸ τὴ ζωὴ τῶν κοσµικῶν καὶ µὴ χριστιανῶν. Ἔχουν ὅµως τὸ θάρρος νὰ µιλοῦν γιὰ µιὰ σύγχρονη καὶ νεωτερικὴ Ἐκκλησία, ποὺ νὰ ἀνταποκρίνεται στὶς ἐπιθυµίες καὶ ἀνάγκες τῶν σηµερινῶν ἀνθρώπων. Ζητοῦν µιὰ Ἐκκλησία κοµµένη καὶ ραµµένη στὰ µέτρα τους ποὺ θὰ ἀµνηστεύει τὴν ἁµαρτωλὴ ζωή τους- χωρὶς φυσικὰ τὴ µετάνοιά τους καὶ τὴ διόρθωσή τους- καὶ θὰ προσφέρει κοινωνικὲς ὑπηρεσίες στὸ λαό. Μιὰ Ἐκκλησία ποὺ θὰ θέσει σὲ δεύτερη µοῖρα τὶς ἐντολὲς καὶ θὰ διδάσκει τοὺς ἀνθρώπους πῶς θὰ εἶναι χαρούµενοι καὶ εὐτυχισµένοι, χωρὶς ὑποχρεώσεις καὶ ἠθικοὺς φραγµοὺς καὶ χωρὶς ἀναφορὰ στὸν δίκαιο Κριτή, ὁ ὁποῖος θὰ ἀποδώσει στὸν κάθε ἄνθρωπο τὴν ἀµοιβὴ ἤ τὴν τιµωρία, ἀνάλογα µὲ τὸν τρόπο ζωῆς του. Βέβαια, ὅλα αὐτὰ εἶναι ἀπαράδεκτα καὶ ἀποκαλύπτουν ὅτι οἱ συγκεκριµένοι ἄνθρωποι µόνο χριστιανοὶ δὲν εἶναι καὶ ἄς µὴ ἔχουν δηλώσει δηµοσίως κάτι τέτοιο. Ἔχουν πλήρη ἄγνοια γιὰ τὸ τί εἶναι ἡ Ἐκκλησία. Πρέπει ὅµως νὰ τοὺς τὸ ποῦµε.

Προσκυνεί ένα άγαλμα!

Από ανακοινωθέν του Πατριαρχείου Κων/λεως πληροφορούμεθα ότι την 29ην Ιουνίου απεστάλη «στην θρονική εορτή της Εκκλησίας της Ρώμης» αντιπροσωπία αποτελουμένη από τον Αρχ. Τελμησσού κ. Ιώβ και τον Επίσκοπον Ναζιανζού κ. Θεοδώρητον, η οποία «συμμετείχε στις λατρευτικές εκδηλώσεις που έλαβαν χώρα στην περίφημη Βασιλική του Αγίου Πέτρου, προεξάρχοντος του Πάπα Φραγκίσκου. Ο Πάπας και ο Αρχιεπίσκοπος Ιώβ κατέβηκαν και προσκύνησαν στην κρύπτη του Αγίου Πέτρου, όπως συμβαίνει – κατά παράδοσιν – τις τελευταί­ες δεκαετίες». Εφ’ όσον ομιλούν δια «θρονικήν εορτήν» σημαίνει ότι αναγνωρίζουν αποστολικήν διαδοχήν εις τον Πάπαν και μάλιστα από τον Απ. Πέτρον!

Τήν Ἑλλάδα μας τήν κάναμε ἀγνώριστη.

Τῆς δώσαμε χίλια τραύματα καί τῆς ἀνοίξαμε χίλιες πληγές. Σφαδάζει κυριολεκτικά, ἀπό τόν πόνο. Ἔχει καταντήσει χλεύη τῶν ἐθνῶν. «Ὀνειδισμός καί χλευασμός τοῖς κύκλω ἡμῶν». Ἔξω ἀπειλές, και μέσα προδοσίες. Κλοπές, ληστεῖες, ψεύδη, παιδεραστίες, ὁμοφυλοφιλίες, ἀσέλγειες, πορνεῖες, μοιχεῖες, φθόνοι, φόνοι, μίση καί κακίες, συκοφαντίες, ἐμπρησμοί, δολοφονίες, αἵματα, ἀπαγωγές ἀνθρώπων, ἐμπόριο λευκῆς σάρκας, ἐμπόριο βρεφῶν, ἱερῶν ναῶν ἱεροσυλίες καί ἐμπρησμοί, διωγμός ἱερέων ἀπό τά σχολεῖα τῶν παιδιῶν μας, ἀθεΐα καί ἐκκλησιομαχία καί περιφρόνηση τῆς προσευχῆς καί τῆς λατρείας, σεξουαλική ἀγωγή στά μικρά τά παιδιά —ὥστε ἡ ἠθική διαφθορά νά κατακάψει τά πάντα— καί ἀγώνας κατά τοῦ μαθήματος τῶν θρησκευτικῶν, καί ὁ πολιτικός γάμος, καί οἱ ἐλεύθερες συμβιώσεις, καί ἡ πολιτική κηδεία, καί ἡ καύση τῶν νεκρῶν...κλπ. κλπ. Θεέ, μου! Πῶς καταντήσαμε οἱ «Ὀρθόδοξοι Ἕλληνες» τήν Ἑλλάδα μας, τή χώρα μας, τόσο ἀγνώριστη;

ΚΟΣΜΑΣ ΦΛΑΜΙΑΤΟΣ: "ΕΝΑΣ ΜΑΡΤΥΡΑΣ ΤΗΣ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗΣ"


O Πύρινος Άγιος Ηλίας ο Θεσβίτης -- Φώτης Κόντογλου


Προχθές την Παρασκευή ήτανε η μνήμη του προφήτη Hλία. Aυτός ο άγιος ξεχωρίζει ανάμεσα στους άλλους, και με όλο που ήτανε άνθρωπος, φαίνεται σαν κάποιο υπερφυσικό και μυστηριώδες πλάσμα, που έρχεται και ξανάρχεται στον κόσμο. Oι Iουδαίοι περιμένανε να ξανάρθει στον κόσμο, για τούτο θαρρούσανε πως ο άγιος Iωάννης ο Πρόδρομος ήτανε ο Hλίας. Kαι τότε που ρώτησε ο Xριστός τους μαθητές του "Ποιος, λένε, πως είμαι, οι άνθρωποι;", του απαντήσανε πως λέγανε πως ήτανε ο Hλίας ή κάποιος άλλος από τους προφήτες. O προφήτης Mαλαχίας, που έζησε πολύ υστερώτερα από τον Hλία, λέγει: "Tάδε λέγει Kύριος Παντοκράτωρ. Iδού εγώ αποστελώ υμίν Hλίαν τον Θεσβίτην, πριν ή ελθείν την ημέραν Kυρίου την μεγάλην και επιφανή", και πολλοί το εξηγήσανε πως ο Hλίας θάρθη πάλι στον κόσμο πριν από τη Δευτέρα Παρουσία και θα μαρτυρήσει.

Ὁ κ α τ ή φ ο ρο ς -- Τοῦ κ. Δηµητρίου Κ. Κουτσουλέλου, Ἐπιτίµου Ἐπόπτου Δηµοτικῆς Ἐκπαιδεύσεως


«Ὅσο νὰ σὲ λυπηθεῖ τῆς ἀγάπης ὁ Θεὸς καὶ νὰ ξηµερώσει µίαν αὐγὴ καὶ νὰ σὲ καλέσει ὁ λυτρωµός, ὦ ψυχὴ παραδαρµένη ἀπὸ τὸ κρῖµα!...» Κωστῆς Παλαµᾶς.

Τρικυµισµένοι καὶ καταλυτικοί, χαλεποὶ καὶ ταραγµένοι, δύσκολοι καὶ κρίσιµοι εἶναι οἱ καιροί µας. Οἱ ἐποχὲς µας συρρικνώνονται ἠθικὰ καὶ χανόµαστε, µέσα στὴ µηδαµινότητα καὶ σµικρότητα τῆς ζωῆς µας, ὥστε νὰ ἀναγκαζόµαστε νὰ ἐπαναλάβουµε τὴ σπαρακτικὴ ἱκεσία τοῦ Schiller, µὲ τὸ στόµα τῆς Κασσάνδρας του: «Δός µου πίσω τὴν τύφλωσή µου». Τὸ πνεῦµα ἀργοπεθαίνει, ὑπὸ τὶς λοιδωρίες τῶν ἀµαθῶν καὶ τῶν ἀναξίων, τῶν ἐπιτηδείων καὶ τῶν καιροσκόπων καὶ µέσα στὸ πανδαιµόνιο τῶν κορυβατιώντων στοιχείων τῆς ἀθεΐας καὶ τῆς ἀρνήσεως, τῆς πλάνης καὶ τῆς καταπτώσεως. Ἕνας ἐπαίσχυντος καὶ ἀπαίσιος Μιθριδατισµὸς ἀποκοιµίζει τὴν πορεία τῆς ζωῆς µας.

Ὁ Ἅγιος Ἐφραὶμ ὁ Σύρος : τὸ καμίνι θὰ μεταβληθῆ ἐντὸς ὀλίγου σὲ δροσιά


«Πρέπει κατὰ τὸν ἀγώνα νὰ ἐπικαλοῦνται οἱ ἀγωνιστὲς καὶ τὴν θεία βοήθεια, λέγοντες, πάλιν, μαζὶ μὲ τούς Παῖδες πρὸς τὸν Θεὸ: «Κύριε, βαδίζουμε ὀπίσω Σου τώρα μὲ ὅλη μας τὴν καρδιά, καὶ Σὲ φοβούμεθα καὶ ζητοῦμε τὸ πρόσωπό Σου· μὴ μᾶς ἐντροπιάσης, ἀλλὰ δέξου μας μὲ ἐπιείκεια καὶ σῶσε μας, κατὰ τὸ πλῆθος τῆς εὐσπλαγχνίας σου καὶ τῶν θαυμάτων σου· δόξασε τὸ ὄνομά Σου, Κύριε, καὶ ἂς ἐντραποῦν ὅσοι κακομεταχειρίζονται τοὺς δούλους Σου· εἴθε νὰ καταισχυνθοῦν μαζὶ μὲ κάθε δυναστεία τους καί νὰ συντριβῆ ἡ δύναμή τους. Ἂς μάθουν ὅτι σὺ εἶσαι Κύριος, ὁ μόνος ἀληθινὸς Θεὸς καὶ δοξασμένος σ᾽ ὁλόκληρη τὴν οἰκουμένη». Καὶ ἐὰν ὁ τύραννος γίνη ἔξω φρενῶν καὶ πυρακτώση ἑπτὰ φορὲς ἰσχυρότερα τὸ καμίνι τῶν ἡδονῶν, ἂς ἔχουν θάρρος ὅσοι ἐστήριξαν τὶς ἐλπίδες τους στὸν Κύριο. Διότι τὸ καμίνι θὰ μεταβληθῆ ἐντὸς ὀλίγου σὲ δροσιά, καὶ ὁ τύραννος, τὸν ὁποῖον παλαιότερα εἶχαν φοβηθῆ, αὐτὸς ἀπ᾽ ἐδῶ καὶ ἐμπρὸς καὶ ἀπὸ τὴν σκιὰ τους θὰ τρομάζη, ἐξ αἰτίας τῆς βοήθειας ποὺ τοὺς ἐδόθη ἀπὸ ὑψηλά»

Τη ΙΗ΄ (18η) Ιουλίου, ο Όσιος ΠΑΜΒΩ εν ειρήνη τελειούται.


Παμβώ ο Μέγας Όσιος ησκήτευεν εις το όρος της Νιτρίας. Εγένετο δε και διδάσκαλος Διοσκόρου του Επισκόπου και του Άμμωνος, και Ιωάννου του ανεψιού Δρακοντίου, του θαυμασίου εκείνου. Μεγάλα όντως και θαυμαστά ήσαν τα προτερήματα, οι αγώνες και τα κατορθώματα του τρισμάκαρος Οσίου Παμβώ. (Ενοχληθείς ποτε ο Όσιος Παμβώ υπό του δαίμονος της βλασφημίας, και παρακαλών υπέρ τούτου τον Θεόν, ήκουσε φωνήν άνωθεν λέγουσαν εις αυτόν· «Παμβώ, Παμβώ, μη αθύμει επί αλλοτρία αμαρτία, αλλά περί των σων φρόντισον πράξεων, τας δε του πονηρού βλασφημίας επ’ αυτόν κατάλιπε»). Και εις τα τόσα προτερήματα και τας αρετάς του, τοσούτον κατεφρόνει τα χρήματα, όσον ο Κύριος παρήγγειλε τοις Αποστόλοις να μη έχουν ράβδον ιδικήν των. Δια τούτον τον μακάριον Παμβώ διηγείτο η Αγία Μελάνη ταύτα· «Επειδή ήλθον, (λέγει η Αγία Μελάνη) από την Ρώμην εις την Αλεξάνδρειαν, και έμαθον δια τούτον τον Όσιον από τον μέγαν Ισίδωρον τον Ξενοδόχον, εζήτησα και μου έδωκεν οδηγούς και με έφεραν εις την έρημον προς αυτόν.

Τη ΙΗ΄ (18η) Ιουλίου, μνήμη του Αγίου Μάρτυρος ΥΑΚΙΝΘΟΥ του εν Αμάστριδι.


Υάκινθος ο Άγιος Μάρτυς ήτο υιός ευσεβών γονέων, Θεοκλήτου και Θεονίλλης καλουμένων, ακμάσας κατά τους χρόνους του Επισκόπου Ηρακλείδου, όστις επεσκόπευεν εις την παράλιον Αμάστριδα την εν τω Ευξείνω Πόντω· έλαβε δε το όνομα Υάκινθος εξ επιφανείας θείου Αγγέλου. Τριετής γενόμενος ανέστησε νεκρόν παιδίον δια της επικλήσεως του ονόματος του Ιησού Χριστού· καθ’ όσον δε ηύξανεν ο Άγιος κατά την ηλικίαν του σώματος, συνηύξανε και κατά την πνευματικήν ηλικίαν της αρετής, πολλά θαύματα ποιήσας ο μακάριος άχρι γήρατος. Βλέπων δε τους ειδωλολάτρας Έλληνας προσκυνούντας δένδρον πτελέας, το οποίον ήτο τετρυπημένον και κοίλον από την πολυκαιρίαν, ζήλω θείω κινηθείς ο αοίδιμος, ήλθε και έκοψεν αυτό.

Προκλητικό παραλήρημα κατά της Ελλάδας από τον «ψευτομουφτή» Κομοτηνής

Σε ένα ανθελληνικό και προκλητικό παραλήρημα επιδόθηκε ο ψευδομουφτής Κομοτηνής και πρόεδρος της Συμβουλευτικής Επιτροπής Μειονότητας Θράκης, Ιμπραήμ Σερήφ, κατά τη διάρκεια ομιλίας του στο τουρκικό Προξενείο Κομοτηνής.

Με αφορμή εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε για την επέτειο των δύο χρόνων από την απόπειρα πραξικοπήματος στη γείτονα χώρα, ο ψευδομουφτής Κομοτηνής βρήκε την ευκαιρία να μεταφέρει τα... δικά του μηνύματα.

Παρόντες στην εκδήλωση ήταν και ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Μουσταφά Μουσταφά αλλά και αυτός της Δημοκρατικής Συμπαράταξης Ιλχάν Αχμέτ.

«Νίκη η απώλεια εδαφών από την Ελλάδα»

Ο ψευδομουφτής χαρακτήρισε «νίκη» το «σκίσιμο της Συνθήκης των Σεβρών» και την απώλεια για την Ελλάδα των εδαφών της Ανατολικής Θράκης.