π. Θεόδωρος Ζήσης - Ομιλία περί Οικουμενισμού.


ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΝ -- Αθωνικά άνθη


Ξενιτευμένος ορθόδοξος χριστιανός, με άγχος στην ψυχήν, επανήλθε στην πατρώαν γην της Ελλάδος, ύστερα από δεκαετή παραμονήν εις την Δύσιν, όπου εσπούδαζε φιλοσοφίαν. Του συνέστησαν κάποιον μοναχόν—Γέροντα ασκητήν του Αγίου Όρους δια να εύρη λύσιν εις τα προβλήματά του, που δεν του την έδιδε η φιλοσοφία. Με τον φιλόσοφον αυτόν συνηντήθην εις το ασκητήριον του Γέροντος αυτού μετά τας αγίας εορτάς της θεοφανείας εν ανθρώποις. Ο ασκητής ήτο παλαιός φίλος, τιμώμενος δια την αγιότητα του βίου του και την ένθεον σοφίαν του. Καταγράφω και παραδίδω τον διάλογον πιστώς, όπως τον απετύπωσα σε σημειώσεις και όπως διεξήχθη μέσα στην βαθείαν σιωπήν της ερήμου του Άθω, σε δύο διαστήματα, την νύκτα και την αυγήν, με το φως της κανδήλας μόνον. 

Ύμνοι στα εισόδια της Θεοτόκου μας -- Orthodox Hymns

O Συναξαριστής της ημέρας.


Πέμπτη, 31 Μαΐου 2018

Ερμείου μάρτυρος, και Ευσεβίου.

Ὁ Ἅγιος Μάρτυς Ἑρμείας καταγόταν ἀπὸ τὰ Κόμανα τῆς Καππαδοκίας καὶ ἄθλησε κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορος Μάρκου Αὐρηλίου τοῦ Ἀντωνίνου (138 – 161 μ.Χ.). Ὑπηρετώντας ὡς στρατιώτης στὶς Ρωμαϊκὲς λεγεῶνες, κατὰ τὸ διωγμὸ ποὺ κινήθηκε τότε ἐναντίον τῶν Χριστιανῶν, διεβλήθη καὶ αὐτὸς ὡς Χριστιανός, συνελήφθη δὲ καὶ ὁδηγήθηκε ἐνώπιον τοῦ δούκα Σεβαστιανοῦ, ἐξαναγκαζόμενος νὰ θυσιάσει στὰ εἴδωλα. Ὁ Ἑρμείας ἀρνήθηκε νὰ ὑπακούσει καὶ ἐξ αἰτίας αὐτοῦ τοῦ συνέτριψαν τὶς σιαγόνες, τοῦ ἔγδαραν τὸ δέρμα τοῦ προσώπου, τοῦ ἔσπασαν τοὺς ὀδόντες καὶ τὸν ἔριξαν σὲ ἀναμμένο καμίνι.

Ὀρθόδοξα Χριστιανικά Σωματεῖα Ἀθηνῶν: Δελτίο τύπου


Ὀρθόδοξα Χριστιανικά Σωματεῖα Ἀθηνῶν: Δελτίο τύπου γιά τό ἐπικίνδυνο νομοσχέδιο ἀναδοχῆς παιδιῶν ἀπό ὁμόφυλα ζευγάρια
(30/5/2018)

Ὀρθόδοξα Χριστιανικά Σωματεῖα Ἀθηνῶν: Δελτίο τύπου γιά τό ἐπικίνδυνο νομοσχέδιο ἀναδοχῆς παιδιῶν ἀπό ὁμόφυλα ζευγάρια

https://www.impantokratoros.gr/306741F2.el.aspx

Πρωτ. Γ. Μεταλληνός:


Ο Παπισμός δεν είναι πρόθυμος για θυσίες. Το αντίθετο. Απαιτεί την αναγνώριση της διπλής εξουσίας του. Περιέχει πολλή οδύνη η έκφραση της απογοητεύσεως του Ιωάννου Η’ Παλαιολόγου: «Ημείς εθαρρούμεν διορθώσαι πολλά σφάλματα των Λατίνων, νυν δε ορώ ότι εκείνοι, οι καινοτομήσαντες και αμαρτόντες εις πολλά, βούλονται διορθούν ημάς, τους μηδέν τι μεταποιήσαντας». Η δήλωση αυτή είναι αρκετή, για να νουθετήσει όσους αφελώς πιστεύουν, ότι με τους διαλόγους θα βοηθήσουμε τον Παπισμό να αναθεωρήσει και ανακαλέσει τις καινοτομίες του.

Ένα θαύμα από τα πολλά της Κυρίας Θεοτόκου το 1940


Ὁ Ν. Ντραμουντανὸς διηγεῖται μία θαυμαστὴ ἐμπειρία του. «Ὁ λόχος μας πῆρε διαταγὴ νὰ καταλάβει ἕνα προχωρημένο ὕψωμα γιὰ προγεφύρωμα. Στήσαμε ταμπούρι μέσα στὰ βράχια. Μόλις τακτοποιηθήκαμε, ἄρχισε νὰ πέφτει πυκνὸ χιόνι. Ἔπεφτε ἀδιάκοπα δύο μερόνυχτα κι ἔφτασε σὲ πολλὰ μέρη τὰ δύο μέτρα. Ἀποκλειστήκαμε ἀπὸ τὴν ἐπιμελητεία. Καθένας εἶχε τροφὲς στὸ σακκίδιό του γιὰ μία ἡμέρα. Ἀπὸ τὴν πεῖνα καὶ τὸ κρύο δὲν λάβαμε πρόνοια «διὰ τὴν αὔριον» καὶ τὶς καταβροχθίσαμε. Ἀπὸ κεῖ καὶ πέρα ἄρχισε τὸ μαρτύριο. Τὴ δίψα μας τὴ σβήναμε μὲ τὸ χιόνι, ἀλλὰ ἡ πεῖνα μᾶς θέριζε. Περάσαμε ἔτσι πέντε μερόνυχτα. Σκελετωθήκαμε. Τὸ ἠθικό μας τὸ διατηρούσαμε ἀκμαῖο, ἀλλὰ ἡ φύση ἔχει καὶ τὰ ὅριά της. Μερικοὶ ὑπέκυψαν. Τὸ ἴδιο τέλος περιμέναμε ὅλοι «ὑπὲρ πίστεως καὶ πατρίδος». Τότε μία ἔμπνευση τοῦ λοχαγοῦ μας ἔκανε τὸ θαῦμα! Ἔβγαλε ἀπ’ τὸν κόρφο του μία χάρτινη εἰκόνα τῆς Παναγίας, τὴν ἔστησε στὸ ψήλωμα καὶ μᾶς κάλεσε γύρω του: 

Mητρ. Ανθιμος: Παρούσα η Εκκλησία και στα συλλαλητήρια

Συνεχίζονται οι κινήσεις για παράλληλες συγκεντρώσεις στις 6 Ιουνίου
Κορυφώνονται οι αντιδράσεις για το «ξεπούλημα» της Μακεδονίας από την κυβέρνηση. Την ώρα που βρίσκονται σε εξέλιξη οι διεργασίες και οι συζητήσεις για την ονομασία της ΠΓΔΜ, οι Ελληνες ετοιμάζονται για νέες μαζικές και δυναμικές συγκεντρώσεις ταυτόχρονα σε δεκάδες δήμους της χώρας. 
Τα νέα συλλαλητήρια που διοργανώνονται αυτή τη φορά έχουν την ευλογία της Εκκλησίας. Είναι χαρακτηριστική η δήλωση του μητροπολίτη Ανθιμου, ότι η Εκκλησία θα είναι παρούσα και θα συμμετέχει στις κινητοποιήσεις.

Οπως ανέφερε ο μητροπολίτης Θεσσαλονίκης, ο ίδιος δεν είναι καθόλου ικανοποιημένος με τη λύση που προωθείται για την ονομασία της ΠΓΔΜ. «Θα είμαστε το μοναδικό κράτος που θα δεχτεί τέτοια λύση. Να έρθει μέσα στο σπίτι σου κάποιος και να εγκατασταθεί, και να νομίζει ότι θα πράξει τα πάντα για να επιβεβαιώσει το δικαίωμά του να μείνει στο σπίτι» υπογράμμισε.

ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ -- + ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ

ΕΞΟΧΩΤΑΤΟΝ ΚΥΡΙΟΝ

ΣΤΑΥΡΟΝ  ΚΟΝΤΟΝΗΝ

ΥΠΟΥΡΓΟΝ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ

ΜΕΣΟΓΕΙΩΝ, 96

115 27  ΑΘΗΝΑΣ

E-mail: grammateia@justice.gov.gr


Εξοχώτατε κ. Υπουργέ,

          Απευθύνομαι προς Υμάς σήμερα εξ ανάγκης!
Εξ ανάγκης, διότι κατέχετε τον θώκο του Υπουργού της Δικαιοσύνης και επομένως είσθε ο μόνος αρμόδιος για να μου λύσετε μια  απορία, που αφορά το  Νόμο περί Ρατσισμού.
          Και λέγω εξ ανάγκης, καθ’ όσον η προς με συμπεριφορά Σας κατά τον μήνα Μάρτιον τρ. έ.  ως Υπουργού της Δικαιοσύνης υπήρξεν ΟΛΩΣ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΣ! 

Σχόλιον επί του άρθρου του καθηγητού κ. Παν. Μπούμη περί του Filioque


Αξιότιμε κ. Διευθυντά,
Στις 19 Ιανουαρίου 2018 δημοσιεύτηκε στις «Επιφυλλίδες του Ορθοδόξου Τύπου» άρθρο του ομοτίμου καθηγητού θεολογίας κ. Παν. Μπούμη με τίτλο «Η δημιουργία και η λύση του προβλήματος του
Filioque» και έγινε έκκληση από την εφημερίδα να τοποθετηθεί επ’ αυτού κάθε ενδιαφερόμενος.
Ανταποκρινόμενοι σε αυτή την έκκληση, θα θέλαμε κατ’ αρχάς να πούμε ότι η επισήμανση πως έχει γίνει λάθος στη μετάφραση του Ιω. 15,26 από τα ελληνικά στα λατινικά, ότι δηλαδή «τέθηκε στη Βουλγάτα ανεπιτυχώς η πρόθεση
aqui a Patre procedit»), και όχι η ex», αποτελεί κάτι καινούργιο, καθότι ένα τέτοιο ζήτημα δεν γνωρίζουμε να έχει τεθεί στο παρελθόν.

π. Θεόδωρος Ζήσης, Κήρυγμα της Κυριακής των αγίων Πατέρων


Ο ψευδοχριστιανισμός του Παπισμού και Προτεσταντισμού


Του πρωτοπρεσβυτέρου π. Ιωάννου Κ. Διώτη,
Θεολόγου και Δημοσιογράφου

Η ρίζα του κακού
Η ρίζα του μεγάλου εκκλησιαστικού κακού είναι ο Παπισμός, ο οποίος παρήγαγε τον Προτεσταντισμόν. Γέννημα δε του Παπισμού είναι και η παναίρεσις του Οικουμενισμού. Ο Οικουμενισμός είναι άκρως επικίνδυνος. Αμβλύνει το ορθόδοξον φρόνημα και δημιουργεί κλίμα ανοχής όλων των αιρέσεων.
Ο Παπισμός ενόθευσε και εδυσφήμησε τον Χριστιανισμόν με την «Ιεράν Εξέτασιν» και τας άλλας καταχρήσεις και αιρετικάς θέσεις του. Ο δε Προτεσταντισμός, κατ’ ουσίαν, ηρνήθη τον πραγματικόν Χριστιανισμόν. Ο Προτεσταντισμός συνέβαλε κατά πολύ εις την εξάπλωσιν του ορθολογισμού και της αθεΐας.