Η ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΠΑΛΑΜΑΣ -- (Aθωνικά άνθη)


«Φώτισόν μου το σκότος, φώτισόν μου το σκότος». Προσευχή Αγ. Γρ. Παλαμά.

Η Ι. Μητρόπολις Θεσσαλονίκης, κατ΄ επαινετήν πρωτοβουλίαν  του προκαθημένου αυτής Προέδρου, απεφάσισεν όπως το τρέχον έτος, αφιερωθή εις την μνήμην του εν Αγίοις Πατρός ημών Γρηγορίου του Παλαμά, κατ΄ αναφαίρετον δικαίωμα και καθήκον. Η εκδήλωσις του εορτασμού του «έτους Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά», θα γίνη δι΄ ομιλιών εις Εκκλησίας, διαλέξεων, άρθρων και μελετών, επί της μεγάλης μορφής του αγίου τούτου της ορθοδόξου Θεολογίας, συνεπικουρούσης και της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Βυζαντινής μεγαλουπόλεως Θεσσαλονίκης. Ευστοχωτάτη και λίαν ωφέλιμος η ιδέα του εορτασμού, η οποία αποβλέπει, μαζί με την απόδοσιν της οφειλομένης τιμής εις τον μέγιστον μυστικόν Θεολόγον της Βυζαντινής περιόδου, και εις την συνειδητοποίησιν των εριτίμων θησαυρών της Ορθοδόξου Θεολογίας, την οποίαν συνεπύκνωσεν εν εαυτώ, ως ο τελευταίος μέγας Θεολόγος της Ορθοδόξου Παραδόσεως. Δια την σημερινήν εποχήν, η προβολή της Θεολογίας του αγίου Γρηγορίου, δημιουργεί ένα προβληματισμόν δια την εκπροσωπούσαν σήμερον την Θεολογίαν τάξιν και αυτομάτως συνιστά εν Ορθόδοξον αίτημα και ένα ορθόδοξον σκοπόν.

Τό τελευταῖο μας ὀχυρό, ἡ Ἐλπίδα - π. ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ (Δ΄ Νηστειῶν)


Ύμνοι Τριωδίου Μ. Σαρακοστής -- Orthodox Hymns

O Συναξαριστής της ημέρας.


Παρασκευή, 16 Μαρτίου 2018

Δ Χαιρετισμοί. Σαβίνου μάρτυρος, Χριστοδούλου του εν Πάτμω, Ιουλιανού και Ευκαρπίωνος των μαρτύρων.

Ὁ Ἅγιος Μάρτυς Σαβίνος ἢ Σαβινιανὸς γεννήθηκε στὴν Ἑρμούπολη τῆς Αἰγύπτου ἀπὸ εὔπορους καὶ εὐγενεῖς γονεῖς. Διακρίθηκε γιὰ τὸν ἱερό του ζῆλο καὶ τὴν εὐσέβειά του. Ὅταν ὁ αὐτοκράτορας Διοκλητιανὸς (284 – 305 μ.Χ.) διέταξε διωγμὸ κατὰ τῶν Χριστιανῶν, ὁ ἔπαρχος Ἀρειανὸς ἀναζήτησε τὸν Ἅγιο μὲ σκοπὸ νὰ τὸν συλλάβει, διότι κήρυττε μὲ παρρησία τὸν Χριστό. Ὅμως οἱ Χριστιανοὶ τῆς περιοχῆς, οἱ ὁποῖοι τὸν θεωροῦσαν στήριγμα καὶ παραμυθία τους, τὸν ἔπεισαν νὰ προφυλάξει τὴν ζωή του πρὸς ὄφελος τῆς Ἐκκλησίας.

ΚΥΡΙΑΚΗ 18 ΜΑΡΤΙΟΥ 2018 – Δ΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ -- ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΗΣ ΚΛΙΜΑΚΑΣ


Ασκητής του Θεοβάδιστου Όρους

«Έρωτι και πυρί θείας αγάπης πυρπολούμενος»
Αληθινό πρότυπο ζωής, ανόθευτης και αυθεντικής πίστης είναι ο άγιος Ιωάννης της Κλίμακας, τη μνήμη του οποίου όρισε να τιμά η Εκκλησία μας τη Δ΄ Κυριακή των Νηστειών. Το μεγάλο αυτό πνευματικό ανάστημα, δεν ήταν τίποτε άλλο παρά ένας ταπεινός ασκητής της ερήμου. Έπλεε όμως μέσα στο πέλαγος της θείας Χάριτος, η οποία το ζωογονούσε πνευματικά. Ήταν ο κατ’ εξοχήν ασκητής του θεοβάδιστου όρους Σινά και εκφραστής της θείας εμπειρίας που αφήνει τον άνθρωπο να σκαρφαλώνει ως ύπαρξη στις κορυφογραμμές ουράνιων ενατενίσεων.
Το υψηλό ανάστημα
Για το σημερινό άνθρωπο και τους σύγχρονους ρυθμούς της ζωής, ίσως η προβολή ενός ασκητή, του εκτοπίσματος του Ιωάννη της Κλίμακας, να φαντάζει ως κάτι το παράδοξο, να αποτελεί ίσως και ένα «σκάνδαλο».

Ο ΛΑΟΣ ΜΕΤΡΗΘΗΚΕ ΚΑΙ ΑΝΑΔΕΙΧΘΗΚΕ ΝΙΚΗΤΗΣ


Το κίνημα των Ελλήνων που μάχεται για τα εθνικά δίκαια στον δρόμο είναι δεδομένο ότι θα αποτυπωθεί και εκλογικά

Από τον
Γιάννη Κουριαννίδη*


Είναι φανερό πια ότι κάτι αλλάζει, επιτέλους, στη βάση της ελληνικής κοινωνίας. Οι Ελληνες πολίτες έχουν απαξιώσει πια στη συνείδησή τους όλες σχεδόν τις θεσμικές εκπροσωπήσεις τους, δεν δίνουν σημασία σε ό,τι τους παρέχεται ως «έγκυρη» πληροφόρηση και είναι ιδιαιτέρως επιφυλακτικοί απέναντι σε καθετί που τους παρουσιάζεται ως «αλήθεια».
 
Αυτό αποτυπώνεται καθαρά και στις δημοσκοπήσεις, όχι τόσο σε αυτές που έχουν έντονο πολιτικό χρώμα, αλλά σε άλλες που προτάσσουν κοινωνικές παραμέτρους στην αξιολόγηση της έρευνάς τους. Πιο χαρακτηριστική, πρόσφατη δημοσκόπηση που αποτυπώνει την πίστη των νέων Ελλήνων σε πολύ μεγάλα ποσοστά στις αξίες της οικογένειας, της θρησκείας και της πατρίδας.

Αναρωτιέται, όμως, κανείς: Χρειαζόμαστε άραγε τέτοιες δημοσκοπήσεις των 1.000 ή των 2.000 ατόμων, που αποτελούν το κοινωνικό δείγμα που παράγει το αποτέλεσμα;

Τη στιγμή που εκατοντάδες χιλιάδες Ελληνες ξεχύθηκαν στους δρόμους και στις πλατείες της Θεσσαλονίκης, της Αθήνας αλλά και άλλων πόλεων στην Ελλάδα και στο εξωτερικό για τα δίκαια της Μακεδονίας μας, απαιτείται, άραγε, κάποια άλλη απόδειξη για τη βούληση των Ελλήνων; 

Εις τον Θείον Ευαγγελισμόν της Υπεραγίας Δεσποίνης ημών Θετόκου και Αειπαρθένου ΜΑΡΙΑΣ.


«Ιδού συλλήψη εν γαστρί, και τέξη υιόν» (Λουκ. 1: 31).

Προβαίνει από την λαμπράν πύλην της ωραιοτάτης ανατολής εκείνη η λευκόμορφος μηνύτρια του Ηλίου, η ροδοδάκτυλος και φωσφόρος αυγή. Και ευθύς, όταν αρχίση εις το αργυροχρυσοσύνθετον πρόσωπον του ουρανού να ζωγραφίζεται η έλευσις του παμφαούς φωστήρος της ημέρας, τότε ο πολύμορφος χορός των αστέρων βιάζεται να φύγη το ταχύτερον, μετ΄ αυτών δε ολοσχερώς αφανίζεται το ζοφερώτατον σκότος της σκοτεινής νυκτός. Εναρμόνιος μουσική, με τα μελωδικά όργανα των πτηνών συντεθειμένη, αντηχεί εις τα χρυσοπράσινα δάση΄ οι άνθρωποι, βυθισμένοι εις βαθύτατον ύπνον, εγείρονται δια τας ποικίλας των ασχολίας. Και ήδη, ως χαριέστατος μηνυτής, εις όλον τον απέραντον Κόσμον ευαγγελίζεται΄ «Ιδού ημέρα ήγγικεν, ιδού εξέλαμψεν». Ομοίως κατά την σημερινήν ημέραν προβαίνει από εκείνην την ηλιοστάλακτον πύλην του ουρανού ο αγλαοπυρσόμορφος του Θεού Αρχάγγελος, ο λαμπρός και καθαρός Γαβριήλ. Και ευθύς ως με τον χαιρετισμόν «Χαίρε, Κεχαριτωμένη, ο Κύριος μετά Σου» (Λουκ. 1: 28), ζωγραφίζει εις την άμωμον γαστέρα της Θεομήτορος Μαριάμ την έλευσιν του αδύτου της δικαιοσύνης Ηλίου, τότε αρχίζει το ταχύτερον να φεύγη η αντίθετος πολυθεϊα των δολίων ειδώλων. Αφανίζονται ολοσχερώς τα σκοτεινότατα σύμβολα του παλαιού νόμου.