« Οὐαί τέκνα ἀποστάται» » ( Ἠσ. Λ΄ 1) Η ΕΛΛΑΣ ΕΙΣ ΑΠΟΣΤΑΣΙΑΝ -- Τοῦ κ. Μιχαὴλ Ε. Μιχαηλίδη, Θεολόγου

Κοίταξα στό ἑρμηνευτικό λεξικό νά ἰδῶ, πῶς ἑρμηνεύεται καί πῶς περιγράφεται ἡ γνωστή, βέβαια, λέξη «γάγγραινα». Στό λεξικό λοιπόν τοῦ Γ. Μπαμπινιώτη, περιγράφεται ὡς ἑξῆς: «Ἡ νέκρωση ἤ ὁ θάνατος μαλακοῦ ἱστοῦ λόγω παρεμπόδισης τῆς κυκλοφορίας τοῦ αἵματος, ἡ ὁποία ἀκολουθεῖται συνήθως ἀπό ἀποσύνθεση καί σήψη». Θ’ ἀναρωτιέστε ἴσως, μήπως μοῦ συνέβη κάποιο γεγονός ὑγείας! Κανένα, δόξα τῷ Θεῷ. Ἄρρωστη ὅμως εἶναι ὅλη ἡ Ἑλλάδα. Ἔπαθε γάγγραινα καί ἤδη βρίσκεται σέ ἀποσύνθεση καί σήψη. Ἀνησυχοῦν οἱ πάντες. Καί εἶναι φυσικό. Δέν πρόσεξε ὅμως ἡ Ἑλλάς καί κινδυνεύει τώρα, τόν ἔσχατο κίνδυνο. Δηλαδή, τί συνέβη; Ἁπλούστατα, δέν ἔχει λεφτά νά βγάλει τό ψωμί της, γιατί ἔτρωγε ὅλο παντεσπάνι καί χαβιάρι καί τραγουδοῦσε καί γλεντοκοποῦσε καί διασκέδαζε καί χόρευε καί ταξίδευε μέ τίς Μερσεντές καί δέ λογάριαζε κανένα. Σάν τόν πλούσιο τῆς παραβολῆς τοῦ Χριστοῦ, πού δέν ἤξερε, ποῦ ν’ ἀποθηκεύσει τήν τεράστια παραγωγή του! Καί ᾽κεῖ πού νόμιζε πώς ἔλυσε τό πρόβλημα καί φώναζε «καθελῶ μου τάς ἀποθήκας καί μείζονας οἰκοδομήσω», ἀκούστηκε αἰφνίδια ἡ φωνή τοῦ Θεοῦ: «Ἄφρων, ταύτῃ τῇ νυκτί τήν ψυχήν σου ἀπαιτοῦσιν ἀπό σοῦ, ἅ δέ ἡτοίμασας, τίνι ἔσται»;
Μονάχα ὑπερκατανάλωση; Μονάχα ἡ παχυσαρκία; Ὁ ἀβδηριτισμός καί ἡ εὐδαιμονία μπορεῖ νά προσφέρουν παχυσαρκία, ἀλλά φτωχαίνουν τήν ψυχή και ἀρρωσταίνουν τό πνεῦμα. Στό τέλος ἐπέρχεται ἡ γάγγραινα καί ἡ σήψη καί τό «τέλος ἐγγύς»! Ἐκεῖ κοντά βρισκόμαστε. Τ’ ἀστροπελέκια βαριοχτύπησαν καί φωτοκάψαν κάθε ὄμορφο καί ὡραῖο σέ τοῦτο τόν τόπο. Ὅλες οἱ ἀξίες καί ὅλα τά ὑψηλά ἰδανικά δέχτηκαν τά πλήγματα τῶν ἐχθρῶν. Ἄλλοτε καταιγιστικές οἱ ὁμοβροντίες καί ἄλλοτε ὕπουλα καί μεθοδικά. Πρῶτα τό συναινετικό διαζύγιο, μετά τό Σύμφωνο συμβίωσης, ἀκολουθεῖ ἡ ὑπόσχεση ὑπουργοῦ γιά ἐπέκταση τοῦ Συμφώνου συμβίωσης καί στά ὁμοφυλόφιλα ζευγάρια, καί ἀκολουθεῖ ἕνας κατάλογος ἀμοραλισμοῦ καί αἰσχύνης, ἤ μᾶλλον, κατάλογος τοῦ Ἀντιχρίστου! Καί τί δέν περιλαμβάνει αὐτός ὁ κατάλογος! Πολιτικό γάμο, πολιτική κηδεία, καύση τῶν νεκρῶν, ὀνοματοδοσία στόν Δῆμο —γιά νά ἀποφεύγεται τό Βάπτισμα –ἀπαγόρευση εἰσόδου πνευματικῶν ἱερέων στά σχολεῖα, ἀμείλικτος πόλεμος τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν – καί μάλιστα τῆς Χριστιανικῆς Κατήχησης – κατάργηση ἐκκλησιασμοῦ τῶν μαθητῶν καί τῆς πρωϊνῆς προσευχῆς, ἀπόρριψη καί καταβίβαση τοῦ Σταυροῦ καί τῶν ἁγίων εἰκόνων, ἀφαίρεση τοῦ Σταυροῦ ἀπό τήν Ἑλληνική Σημαία, πορνεία, μοιχεία, παιδεραστία, τζόγος, ληστεία, ὁμοφυλοφιλία… καί ὧν οὐκ ἔστιν ἀριθμός… Δηλαδή, ἡ Ἑλλάς σέ ἀποστασία. Σέ πρωτοφανῆ ἀποστασία. Καλά λένε ὅτι «ἡ ἱστορία ἐπαναλαμβάνεται»! Καί μάλιστα, ἡ ἱστορία μας μοιάζει μέ τήν παλαιά ἱστορία τοῦ Ἰσραήλ. Πόσες φορές ξεχνοῦσαν τό Θεό κι ἀποστατοῦσαν ἀπό τό ἅγιο θέλημά Του, λατρεύοντες ἀκόμα καί εἴδωλα! Σέ τοῦτες τίς ἀντιθεϊκές στιγμές τῆς ἀποστασίας τους, βροντερή ἀντηχοῦσε ἡ φωνή τοῦ Θεοῦ μέ τό στόμα τῶν Προφητῶν. Σέ μιά τέτοια στιγμή ὁ μεγαλοφωνότατος Προφήτης Ἠσαΐας τούς εἶπε: «Οὐαί τέκνα ἀποστάται, τάδε λέγει Κύριος. Ἐποιήσατε βουλήν οὐ δι’ ἐμοῦ καί συνθήκας οὐ διά τοῦ πνεύματός μου, προσθεῖναι ἁμαρτίας ἐφ’ ἁμαρτίας» ( Ἠσ. Λ΄ 1). Ἀλοίμονο σέ σᾶς, ὦ τέκνα, πού ἀποστατήσατε ἀπό τόν Κύριο. Λάβατε ἀπόφαση, ὄχι σύμφωνα μέ ὅ,τι θέλω ἐγώ· καί ἐκάματε συνθῆκες, ὄχι κατά τόν φωτισμό τοῦ πνεύματός μου, γιά νά προσθέσετε ἔτσι, νέες ἁμαρτίες στίς παλιές σας ἁμαρτίες. Ἀσεβεῖς βασιλιάδες μέ τήν ἀποστασία τους, ἔδιναν συχνά, τό κακό παράδειγμα στό λαό, ὅπως ὁ Ἄχαζ, γιά τόν ὁποῖο ἡ Γραφή λέγει: «ὅτι ἐταπείνωσε Κύριος τόν Ἰούδαν διά Ἄχαζ βασιλέα Ἰούδα, ὅτι ἀπέστη ἀποστάσει ἀπό Κυρίου» (Β΄Παραλ. ΚΗ΄ 19). Οἱ συμφορές τοῦ βασιλιά καί τοῦ λαοῦ συνέβησαν, διότι ὁ Κύριος ἐξασθένησε καί σμίκρυνε τό βασίλειο τοῦ Ἰούδα ἕνεκα τοῦ Ἄχαζ, ἐπειδή αὐτός ἀποστάτησε πολύ ἀπό τόν Κύριο καί ἀσέβησε σέ μεγάλο βαθμό ἀπέναντί του. Στό βιβλίο τῶν Ἀριθμῶν, ἀναφέρεται ἡ περίπτωση τῶν Ἰσραηλιτῶν, οἱ ὁποῖοι, τρομοκρατημένοι ἀπό τά λόγια τῶν κατασκόπων, θέλανε νά γυρίσουν πίσω στήν Αἴγυπτο. Ἀφοῦ, μέ δυσκολία τούς καθησύχασε ὁ Ἰησοῦς τοῦ Ναυῆ καί ὁ Χάλεβ, τούς συμβούλευσαν λέγοντες: «Ἀπό τοῦ Κυρίου μή ἀποστάται γίνεσθε» (Ἀριθμ. ΙΔ΄ 9). Ἡ ἀποστασία εἶναι ἀπομάκρυνση καί ἀποχώρηση ἀπό τόν Κύριο. Εἶναι ἄρνηση καί λιποταξία. Εἶναι ἀσέβεια καί προδοσία. Εἶναι ὁ δρόμος τοῦ «ἄσωτου» τῆς παραβολῆς. Καί σέ τούτη τήν περίπτωση, μονάχα ἡ μετάνοια καί ἡ ἐπιστροφή στόν Πατέρα, σώζει ἀπό τήν ἀπώλεια· «ὅτι νεκρός ἦν καί ἀνέζησε καί ἀπολωλός ἦν καί εὑρέθη». Ὀρθός ὁ λόγος τοῦ Ἁγίου Συμεών τοῦ Νέου Θεολόγου: «Οὐδέποτε γάρ ἀπεκρύβης ἀπό τινος, ἀλλ’ ἡμεῖς ἀεί κρυπτόμεθα ἀπό Σοῦ, ἐλθεῖν πρός Σέ μή βουλόμενοι». Ἐσύ, Κύριε, δέν κρύβεσαι ποτέ καί ἀπό κανένα. Ἀντίθετα, ἐμεῖς κρυβόμαστε ἀπό σένα, γιατί δέ θέλουμε νά ᾽ρθουμε κοντά Σου. Ἡ μεγαλύτερη τραγωδία βρίσκεται στή σύγκρουση τῆς ἀνθρώπινης ἐλευθερίας μέ τήν ἐλευθερία τοῦ Θεοῦ. Νά θέλει ὁ Θεός τή σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου —ὅλων τῶν ἀνθρώπων– καί νά τήν ἀποστρέφεται ὁ ἄνθρωπος! Νά θέλει ὁ Θεός καί νά μή θέλει ὁ ἄνθρωπος!

Δεν υπάρχουν σχόλια: