ΤΟ ΤΑΜΑ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑ, ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΕΣΤΙΑ ΛΑΜΙΑΣ 19.3.18


Δευτέρα, 19 Μάρτιος 2018 21:20
ΤΟ ΤΑΜΑ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ
ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑ
ΠΙΚΡΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ
ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΕΣΤΙΑ ΛΑΜΙΑΣ
«Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΕΤΕΙΟΣ :
200 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ του 1821»
«ΥΜΕΙΣ ΓΑΡ ΟΥΚ ΕΙΣΕΡΧΕΣΘΕ, ΟΥΔΕ ΤΟΥΣ ΕΙΣΕΡΧΟΜΕΝΟΥΣ ΑΦΙΕΤΑΙ ΕΙΣΕΛΘΕΙΝ

(Ματθ. 23, 14)
(ΑΠΟΔΟΣΗ : ΔΕΝ  ΦΘΑΝΕΙ  ΠΟΥ  ΣΕΙΣ  ΔΕΝ  ΚΑΝΕΤΕ ΤΙΠΟΤΕ,   ΑΛΛΑ  ΑΠΕΝΑΝΤΙΑΣ  ΕΜΠΟΔΙΖΕΤΕ  ΚΑΙ  ΑΥΤΟΥΣ  ΠΟΥ  ΘΕΛΟΥΝ  ΝΑ  ΠΡΑΞΟΥΝ  ΚΑΤΙ)
19.3.2018

1.Τὸ ἄκρως ἀνησυχαστικό, ἀχαρακτήριστο καὶ ἀπαράδεκτο εἶναι ὅτι καὶ αὐτοὶ ποὺ ἔχουν ταχθῆ ἀναφανδὸν κατὰ καιροὺς προφορικῶς, τηλεφωνικῶς καὶ γραπτῶς ὑπὲρ τῆς ἀμέσου πραγματοποιήσεως τοῦ ΤΑΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ – ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΟΥ καὶ τῶν ΑΛΛΩΝ ΗΡΩΩΝ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΜΑΣ ΠΑΛΙΓΓΕΝΕΣΙΑΣ, δὲν ἔχουν θάρρος καὶ παρρησία νὰ τὰ ποῦν εἰς τοὺς καθ’ὕλην ὑποχρέους, Πολιτεία καὶ Ἐκκλησία  «ἔξω ἀπὸ τὰ δόντια» :
Γιατὶ τὰσκιαζε ἡ φοβέρα καὶ τὰ πλάκωνε ἡ σκλαβιά!!!!!!....

2.Βλέποντας, ἐμεῖς, ὅτι :

A)   Τὸ αἰσχρότατο κατεστημένο ἔχει κατασπαταλήσει ἑκατοντάδες τρισεκατομμύρια Εὐρὼ γιὰ εὐτελέστατα ἔργα ἀναθέτοντάς τα εἰς «ἡμετέρους», ἐκεῖ ὅπου οἱ μεγάλες «μίζες» καὶ τὸ χονδρὸ «λάδωμα» εἶναι σίγουρο, γιὰ νὰ ἐξασφαλίζουν οἱ ἀετονύχηδες, οἱ «πατριάρχες» τῆς διαπλοκῆς καὶ οἱ τρισάθλιοι ἄνθρωποι τῶν παρασκηνίων μέχρι καὶ τὰ τετρασέγγονά τους.
B) Καὶ οἱ ἰθύνοντες τῆς Διοικούσης Ἐκκλησίας νὰ ἔχουν ἐξανεμίσει μία ἀμύθητο περιουσία γιὰ νὰ βολεύωνται συγγενεῖς καὶ φίλοι μὲ τεράστια ποσὰ καὶ ἔτσι ἡ Ἐκκλησία ἀδυνατεῖ νὰ μισθοδοτῇ ἀκόμη καὶ τὸν συρφετὸ ποὺ διόρισαν στὸν οὐσιαστικὰ ἀνύπαρκτο ραδιοφωνικὸ σταθμὸ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καὶ νοσφίζονται – σφετερίζονται ὁποιαδήποτε ποσὰ τοὺς δωρίζουν εὐλαβεῖς χριστιανοὶ.
Συναισθανθήκαμε ἐπιτακτικὴ τὴν ἀνάγκη νὰ ἀποδυθοῦμε εἰς τὸν δυσκολώτατο ἀγῶνα γιὰ τὴν πραγματοποίηση τοῦ μεγαλεπηβόλου Μνημείου εὐγνωμοσύνης, δοξολογίας, εὐχαριστίας εἰς τὸν ἐλευθερωτὴ Σωτῆρα Χριστό, δηλαδὴ στὸ ΤΑΜΑ τῶν ἀνεπανάληπτων θρυλικοῦ γέρου τοῦ Μοριᾶ - τοῦ Καποδιστρίου καὶ τῶν ἄλλων ἡρώων τῆς Ἐθνικῆς μας Παλιγγενεσίας.
3.Ὁ ἱδρυτὴς τοῦ Ἱδρύματος Προασπίσεως Ἠθικῶν καὶ Πνευματικῶν Ἀξιῶν νὰ διαθέσῃ τὸν μὲ ἀπερίγραπτες σωματικὲς καὶ ψυχικὲς ἀλγηδόνες δημιουργηθέντα μόχθο τοῦ βίου γιὰ τὸ κοινὸ καλὸ πρὸς δόξα Θεοῦ, δηλαδὴ γιὰ τὴν πραγματοποίηση τοῦ Τάματος, μὲ ἄκρα ἀνιδιοτέλια καὶ ἀπόλυτο διαφάνεια καὶ μετὰ νὰ ἀπέλθῃ ἀπὸ τὸν μάταιο τοῦτο κόσμο ὡς ἄγνωστος στρατιώτης καὶ οὔτε τὸ ὄνομα του νὰ ἀκουσθῇ ἔστω καὶ μετὰ τὸν θάνατο.
Ὅλες τὶς τιμὲς καὶ δόξες τὶς ἀφήνει γιὰ τὸν ἀνώτατο ἄρχοντα, τὸν Πρωθυπουργό, τὸν Πρόεδρο τῆς Βουλῆς καὶ λοιποὺς τῆς Διοικήσεως καὶ τῆς ἐκτελεστικῆς ἐξουσίας, πρὸ παντὸς δὲ στὸν Ἀρχιεπίσκοπο.
4.Ὅμως ἐκεῖνο τὸν ὁποῖο σαγηνεύει, συναρπάζει καὶ μαγνητίζει τὸν Μακαριώτατό μας εἶναι νὰ τοῦ κάνῃ ὁ δωρητὴς διαθήκη τὸν μόχθο τοῦ βίου του. Ὁ δωρητὴς ἔχει βιώσει ἄπειρους σφετερισμοὺς περιουσιῶν καὶ δὲν ἔχει ἐμπιστοσύνη στὸ Μακαριώτατο οὔτε τὴν παραμικρὰ δεκάρα.
Ἐὰν τοῦ εἶχε κάνει τὴν διαθήκη, θὰ εἶχε ἁγιοποιήσει ὄχι μόνον τὸν δωρητή, ἀλλὰ ἀκόμη καὶ συγγενεῖς καὶ φίλους του.
Γιὰ αὐτοὺς τοὺς λόγους παντοιοτρόπως σαμποτάρει οὐσιαστικὰ ἐπὶ σχεδὸν μία 10 ετία.
5.Ἐπειδὴ ὅλους τοὺς ἰθύνοντες δὲν τοὺς συγκινοῦν καὶ δὲν τοὺς θίγουν οὔτε«μπαζούκας» ἀπεθυνόμαστε πρὸς ὅλους τοὺς Μητροπολίτες, ἡγούμενους, ἡγούμενες, εὐλαβεῖς κληρικοὺς νὰ ἐξετάσουν τὴν συνείδησή τους καὶ νὰ ἀποφανθοῦν ἄν πρέπει καὶ αὐτοὶ νὰ τὰ ποῦν ἔξω ἀπὸ τὰ δόντια στὸν Μακαριώτατο καὶ νὰ μὴ ἀποφασίζῃ αὐταρχικῶς καὶ φιμώνει καὶ τοὺς ἄλλους εὐλαβεῖς Ἀρχιερεῖς, κληρικοὺς καὶ λαϊκούς, γιὰ νὰ μὴ εἴμαστε ἀναπολόγητοι ἐν Ἐκείνῃ τῇ Ἡμέρᾳ.
6. Ἡ συντριπτικὴ πλειοψηφία τοῦ Ἑλληνικοῦ Λαοῦ ποὺ εἶναι ποτισμένη μὲ τὰ νάματα τῶν αἰωνίων ἠθικῶν καὶ πνευματικῶν ἀξιῶν τῆς φυλῆς μας, ὑπὲρ βωμῶν καὶ ἑστιῶν, διερωτᾶται :
ΤΙ ΣΟΪ ΠΑΝΗΓΥΡΙΣΜΟΥΣ ΘΑ ΤΕΛEΣΟΥΜΕ ΤΗN 25Η ΜΑΡΤΙΟΥ 2021 ;
ΜΕ ΜΩΑΜΕΘΑΝΙΚΑ ΤΕΜΕΝΗ, ΜΑΝΔΗΛΕΣ, ΑΥΤΟΜΑΣΤΙΓΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΔΥΣΤΥΧΙΣΜΕΝΩΝ ΦΑΝΑΤΙΚΩΝ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΩΝ, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΤΕΘΕΙΜΕΝΟΙ ΝΑ ΑΙΜΑΤΟΚΥΛΗΣΟΥΝ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗΝ ΥΦΗΛΙΟ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ,,ΤΡΙΧΑ,, ΤΟΥ ΜΩΑΜΕΘ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΘΙΑΣΜΕΝΩΝ ΟΠΑΔΩΝ ΤΟΥ ΚΑΙ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΜΕ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΩΣ ΔΟΓΜΑ ΜΑΣ ,,ΔΕΝ ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΕ ΚΑΙ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΟΜΕΘΑ ΛΙΑΝ ΕΞΩΜΟΤΙΚΑ ΤΑ ΠΑΝΤΑ,, ΟΠΩΣ ΕΠΙΒΑΛΛΟΥΝ ΤΑ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΩΝ ΚΑΤΑΧΘΟΝΙΩΝ ΣΚΟΤΕΙΝΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ;
7. Ἄς ἀφυπνισθοῦμε, ἄς πράξουμε κατὰ συνείδηση, διὰ νὰ μὴ ἔχουμε αἰώνιες τύψεις συνειδήσεως, ὅτι δὲν ἐπράξαμε τὸ χρέος μας.
8.Τὸ χριστεπώνυμο πλήρωμα στενάζει καί, παρ’ὅλους τοὺς κινδύνους ποὺ διατρέχουμε, ἀκόμη καὶ σήμερα εὐλαβεῖς χριστιανοί καὶ ταπεινοὶ κληρικοὶ ὅπως ὁ θαρραλέος ἀρθρογράφος τῆς ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΕΣΤΙΑΣ ΛΑΜΙΑΣ εἰς τὸ κατωτέρω ἀναδημοσιευόμενο ἄρθρο του, τονίζει.
Παρακαλοῦμε ἀναδημοσιεῦστε το καὶ κοινοποιῆστε εἰς ὅλους τοὺς συγγενεῖς σας, φίλους καὶ γνωστούς σας τὸ παρόν.
Ἄς ἐκφρασθοῦμε ἐμπράκτως ὑπὲρ βωμῶν καὶ ἑστιῶν, διαφορετικὰ κινδυνεύουμε ὅπως οἱ μωρὲς παρθένες νὰ μείνουμε ἔξω τοῦ νυμφῶνος τοῦ Χριστοῦ.
9. Παρακαλοῦμε, καὶ ὅλες τὶς Ὀρθόδοξες Ἀδελφότητες, Ὀργανώσεις, Σωματεῖα, στὰ ἔντυπά τους καὶ ἠλεκτρονικὰ μέσα ἐνημερώσεως νὰ γράφουν ἄρθρα  ὅπως
ὁ κ. Παναγιώτης Τελεβάντος
ἤ νὰ ἀναδημοσιεύουν δράσεις ἀγωνιζομένων ὑπὲρ βωμῶν καὶ Ἑστιῶν.


Μαρ 17
Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΕΤΕΙΟΣ : 200 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ του 1821

Στον 104ό ψαλμό γίνεται λόγος για την απελευθέρωση των Εβραίων από την δουλεία της Αιγύπτου μετά από 430 χρόνια («Βίοι παράλληλοι» με μας τους Έλληνες). Καλούνται λοιπόν όλοι οι Ιουδαίοι, με τον θεόπνευστο ψαλμικό λόγο, μικροί και μεγάλοι, να ενθυμούνται πάντοτε τα θαυμάσια του Θεού και να Τον ευγνωμονούν γι΄ αυτά και να τα διαλαλούν στα ειδωλολατρικά έθνη για να βλέπουν τι Μεγάλο και Αληθινό Θεό έχει ο Ισραηλιτικός λαός προστάτη και βοηθό στο πλευρό του. Μάλιστα να θυμούνται ότι την βραδιά της Εξόδου δεν υπήρχε ανάμεσα σε δύο εκατομμύρια περίπου κόσμο κανένας άρρωστος!
Ερώτηση πρώτη: – Δεν θα μπορούσε ο Θεός να τους σώσει επί τόπου; Εκεί στην Αίγυπτο; Τόσες πληγές έδωσε στον Φαραώ και τους Αιγυπτίους; Ασφαλώς και θα μπορούσε. Αλλά χρειαζόταν και οι Αιγύπτιοι τον τόπο τους και τη χώρα τους, αλλά και οι Εβραίοι έπρεπε να γυρίσουν επιτέλους στον τόπο τους να ζήσουν με τον τρόπο τους, τον ευσεβή μονοθεϊστικό τρόπο και τη ζωντανή σχέση με τον ζώντα και αληθινό Θεό στη Γη της Επαγγελίας και της αφετηρίας τους.
Ερώτηση δεύτερη: – Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι ο Θεός καθόρισε τις οροθεσίες – οριοθεσίες των εθνών και τους χρόνους ζωής και παρακμής τους, όπως αναφέρεται στο Δευτερονόμιο και στις Πράξεις των Αποστόλων (κεφ. ιζ΄ 26). Μάλιστα ο Ίδιος ο Θεός διέσπειρε μετά τη Βαβέλ  (Σύγχυση των γλωσσών) τα αρχικά ενωμένα σε ένα σύνολο φύλα και όρισε για κάθε έθνος και από ένα φύλακα άγγελο. Αυτό δεν αλλάζει λοιπόν «εις αιώνας αιώνων».
Καταλαβαίνουμε λοιπόν ότι η ύπαρξη και διασφάλιση της πατρίδας και των συνόρων είναι αγιογραφικά κατοχυρωμένο, ιστορικά διαπιστωμένο, ψυχολογικά συμβατό με τον άνθρωπο και κοινωνικά αποδεκτό γεγονός σε παγκόσμια κλίμακα και μια αδιαμφισβήτητη αλήθεια. Μέσα στην Εκκλησία βέβαια αναστέλλονται όλα αυτά και ενώπιον του Θεού σταματούν οι διακρίσεις, χωρίς όμως και να καταργούνται, όπως φαίνεται και από το αποστολικό ανάγνωσμα της Πεντηκοστής (Πράξ. β΄ 8-11).
Μας χρειάζονται λοιπόν τρία χρόνια μέχρι τη Μεγάλη Εθνική Επέτειο για τον διακοσιοστό εορτασμό από την Επανάσταση της Εθνικής Παλιγγενεσίας του 1821 (1821 – 2021) και πρώτη και καλύτερη η Ορθόδοξη Ελλαδική Εκκλησία, μετά προφανώς και η Πολιτεία, αλλά και πολλοί άλλοι φορείς, ετοιμάζονται να τιμήσουν μεγαλόπρεπα με ό,τι καλύτερο μπορούν και διαθέτουν, αυτή την επέτειο. Πλήν όμως «σκορδαλιά χωρίς σκόρδο, δεν γίνεται». Δηλαδή;
Που είναι το Τάμα του Έθνους; Είναι δυνατόν να γιορτάσουμε αυτό το μεγαλειώδες γεγονός χωρίς να έχουμε εκπληρώσει το Τάμα των προγόνων μας; Το υπεσχημένο και «ταμένο» Τάμα; Το ίδιο θα ήταν αυτός ο Εορτασμός, αν είχαμε ένα μεγαλόπρεπο Ναό, όπως εξάλλου έφτιαξαν όλοι οι Ορθόδοξοι Λαοί των Βαλκανίων – Σλάβοι και μη, εκπληρώνοντας τα αντίστοιχα τάματά τους – και εκεί μέσα όλοι οι Ορθόδοξοι με κορυφαίους του χορού τους Έλληνες πρωταγωνιστές της αποτίναξης του οθωμανικού ζυγού αναπέμπαμε Ουράνια δοξολογία και προσφέραμε θεία Ευχαριστία στον Ελευθερωτή και Σωτήρα Χριστό; Το ίδιο θα ήταν αν μετά τους πανηγυρικούς κανονιοβολισμούς εκείνης της Ημέρας – όπως γίνεται σε κάθε εθνική επέτειο – αντηχούσαν για πρώτη φορά οι Μεγάλες Χαρμόσυνες Καμπάνες της Μεγάλη Ορθόδοξης Εκκλησίας του Σωτήρος Χριστού, μιας και η Αγιά – Σοφιά σιγεί θρηνούσα την αιχμαλωσία της μεγάλης Εκκλησίας; Δε θα ήταν εκείνη η εύσημος ημέρα μια Ημέρα Κυρίου, επιφανής και μεγάλη; Ημέρα του Λαού του Θεού;
Τον ίδιο συμβολισμό και την ίδια απήχηση θα είχε στις γενεές και στους αιώνες αυτό το γεγονός; Στις ψυχές ακόμη και των πιο σκεπτικιστών και αθέων; Κάτι καλό θα άφηνε  ένα τέτοιο λαμπρό συλλείτουργο και πανηγύρι στις ψυχές όλων. Ούτε στα πιο λαμπρά όνειρά μας δεν θα την είχαμε φανταστεί αυτή την Πανήγυρη των Ορθοδόξων Ελλήνων και δυστυχώς τώρα θα την στερηθούμε από την  αμέλεια και τη ραθυμία των ιθυνόντων. Των μέν απιστούντων των δε κωλυομένων και κωλυόντων με ελαφρά την καρδία, τη στιγμή που έχουν κτισθεί και κτίζονται τόσα άλλα κτίσματα φιλανθρωπικά και ιεραποστολικά, εκκλησιαστικά και μοναστηριακά.
Το Τάμα λοιπόν του Έθνους εκκρεμεί επικίνδυνα για την Ορθοδοξία και μάλιστα για τον Ελληνισμό. Η αθέτηση όμως ενός Τάματος δεν είναι απλό πράγμα. Ξανάρχονται ένα – ένα όσα διά του τάματος αποφύγαμε και γλυτώσαμε. Ξανάρχονται οι μουσουλμάνοι, οι δυνάμεις κατοχής, οι κεφαλικοί φόροι των μνημονίων, οι αλλότριοι νόμοι ξενικής προέλευσης, ο νόμος της σαρία, άλλο δίκαιο, το αγγλικό λένε, ορδές μεταναστών και προσφύγων και βιώνουμε μια νέα «τουρκοκρατία» στην ουσία του πράγματος. Μια νέα «αιχμαλωσία». Μια νέα καθημερινή απειλή κι έναν διαρκή ακρωτηριασμό της ακεραιότητας και μια απομείωση της ολοκληρίας και παράδοσης του Έθνους μας.
Το Τάμα του Έθνους δεν το προλαβαίνουμε με τίποτε. Δυστυχώς. Θα δούμε τι θα αποφασίσουν άλλο να κάνουμε «εν εκείνη τη Ημέρα» στη θέση του. Μέχρι τότε όμως θα πρέπει κάθε φορά να το φέρνουμε στο μυαλό μας και να αναμοχλεύουμε την εθνική μας συνείδηση, τις συνειδήσεις μας, «από το χρέος μη κινούντες». Ασφαλώς αυτό πρέπει να κάνουμε προσευχόμενοι συγχρόνως να αναδείξει ο Σωτήρας μας ένα άνθρωπο, που θα το πάρει πάνω του και μαζί με τους άρχοντες, τον κλήρο και το λαό, θα το φέρει εις πέρας και θα ξεπλύνει την ντροπή μας. Αυτό πρέπει να κάνει ένας λαός που σέβεται τον εαυτό του και αγαπά τον Θεό του.
Μέχρι τότε όμως, τουλάχιστο ας υψώνει την Ελληνική Σημαία, ας εκκλησιάζεται στις εθνικές επετείους, ας διδάσκει τα παιδιά του, ας παρακολουθεί τις κατά τόπους παρελάσεις, ας στοχάζεται και ας θυμάται, ας διαβάζει και ας διηγείται «τα θαυμάσια» του Θεού, για να ευχαριστεί τον Πανάγαθο Κύριο για όλα τα καλά που μας έδωσε.
Είναι όμως και κάτι άλλο. Ο απόστολος Παύλος συνιστά στους Χριστιανούς και λέγει: «Στήκετε και κρατείτε τας παραδόσεις, ας εδιδάχθητε διά λόγου ή δι΄ επιστολής». Σε ένα κατακλυσμό οπαδών του «προφήτη» που δέχεται η χώρα μας τα τελευταία χρόνια, στοιχειώδης υποχρέωσή μας είναι να κρατάμε τις παραδόσεις μας, όχι μόνο για να επιβιώσουμε στην ελληνική «κοινωνία των εθνών», αλλά και για να μαθητεύσουμε – ει δυνατόν – «πάντα τα έθνη», που μέσα στο σχέδιο του Θεού ήλθαν κοντά μας.
Σε λίγα χρόνια πολλά πράγματα θα αλλάξουν στην πατρίδα μας, λόγω της πληθυσμιακής αλλαγής που υφίσταται η ελληνική κοινωνία. Πιθανόν θα είμαστε ακόμη η πλειοψηφία εμείς οι Ελληνορθόδοξοι, αλλά δεν θα είμαστε τίποτε, αν είμαστε σκιώδεις Έλληνες και εντελώς τυπικοί Ορθόδοξοι.
Ένα παράδειγμα: Τελευταία πληθαίνουν πολύ και παντού οι «μαντήλες». Οι μουσουλμανικοί γυναικείοι κεφαλόδεσμοι. Σε κάθε δρόμο της Αθήνας, σε κάθε γειτονιά και σε κάθε μεγαλούπολη της Πατρίδας μας. Αυτές όμως οι μαντήλες στην απόλυτη πλειοψηφία τους συνοδεύονται. Από παιδιά. Μικρά παιδιά «αγκαλοφορούμενα» ή συρόμενα. Από ολόκληρες απαρτισμένες και διαρκώς αυξανόμενες οικογένειες σε πλήρη σύνθεση. Αντίθετα ο ακάλυπτος ντόπιος θηλυκός πληθυσμός ή οδεύει μόνος του ή σέρνει σκυλιά!
Αν δεν πάρουμε λοιπόν – από χθές, ει δυνατόν – την απόφαση ως Έλληνες και Ελληνίδες να αφήσουμε επιτέλους τη στείρα συναισθηματική επιπολαιότητα μιας παρατεταμένης μεσογειακής εφηβείας και δεν δούμε κατάματα την πραγματική ζωή, σε λίγο θα σέρνουν εμάς τα σκυλιά στους δρόμους, αδύναμους και άκαρπους ηλικιωμένους, απλούς και ανόητους παρατηρητές της ευδοκίμησης των επήλυδων μέσα στις ίδιες κοινωνικές συνθήκες της ευρωπαϊκής Ελλάδας μας και τον δικό μας γεροντικό μαρασμό και αφανισμό.

Δεν υπάρχουν σχόλια: