Χορωδιακόν Σε υμνούμεν Σε ευλογούμεν Αξιον εστίν -- Orthodox Hymns

O Συναξαριστής της ημέρας.

Τρίτη, 26 Σεπτεμβρίου 2017


Τη ΚΣΤ΄ (26Η) του αυτού μηνός Σεπτεμβρίου,  η Μετάστασις του Αγίου Αποστόλου και Ευαγγελιστού, φίλου, παρθένου, επιστηθίου και ηγαπημένου του Κυρίου, ΙΩΑΝΝΟΥ του ΘΕΟΛΟΓΟΥ.                                                                                                    

Ιωάννης ο Θεολόγος ο ιερός Ευαγγελιστής και θείος Απόστολος του Κυρίου κατήγετο εκ Βηθσαϊδά της Γαλιλαίας, υιός ων του Ζεβεδαίου και της Σαλώμης, ήτις ήτο θυγάτηρ Ιωσήφ του Μνήστορος της Θεοτόκου. Διότι ο Ιωσήφ είχε τέσσαρας υιούς, Ιάκωβον, Ιωσήν, Ιούδαν και Σίμωνα (ή Συμεών) και θυγατέρας τρεις, την Εσθήρ, την Μάρθαν και την Σαλώμην, ήτις ήτο γυνή μεν του Ζεβεδαίου, μήτηρ δε του Ιωάννου τούτου. Όθεν εκ τούτου έπεται, ότι ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός ήτο θείος του Ιωάννου, ως νομιζόμενος αδελφός Σαλώμης, της θυγατρός Ιωσήφ, μητρός δε Ιωάννου· ο δε Ιωάννης ήτο ανεψιός του Κυρίου. Συνεβοήθει δε ο θείος Ιωάννης τον πατέρα του Ζεβεδαίον εις την αλιευτικήν τέχνην ως και ο αδελφός του Ιάκωβος, διότι ο πατήρ των ήτο αλιεύς και πτωχός άνθρωπος, ότε δε εκλήθη παρά Κυρίου, αφήκε τον πατέρα ομού και το πλοίον του, και ηκολούθησε τον καλέσαντα Κύριον, και τους νόμους αυτού ακριβώς εδιδάχθη. Δια τούτο εγκαταλείψας την αλιείαν των αφώνων ιχθύων, εδιδάχθη πώς να ελκύση δια της διδασκαλίας τας λογικάς ψυχάς των ανθρώπων.

Toυ Οσίου Ποιμένα:

Στις στιγμές της απελπισίας να θυμάστε πώς δεν σας εγκατέλειψε ο Κύριος, αλλά μάλλον εσείς Τον λησμονήσατε. Να τι σας συμβουλεύω για τις ώρες της μοναξιάς σας: Να επικαλείστε ακατάπαυστα το όνομα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Και βιάζετε σε τούτο το έργο τον εαυτό σας, όσο κι αν ο εαυτό σας δυσφορεί και αντιδρά.

Ο φλογερός αγωνιστής της Ορθοδόξου πίστεως Κοσμάς Φλαμιάτος το 1840 εξαπέλυσε δριμύτατον «κατηγορώ» εναντίον του αντιχρίστου Μασωνο-Οικουμενισμού

Με λόγον του, που ανεγνώσθη από πολλούς ιερείς εις τους ιερούς ναούς της νήσου Κεφαλληνίας. Εις τον λόγον του αυτόν ο Φλαμιάτος εκεραυνοβολούσε το Μασωνο-Οικουμενιστικόν τέρας ως εξής :

«Τα πρώτα μέτρα των εχθρών της πίστεως απ΄ αρχής εστάθησαν να έμβωσιν εις αυτά τα άγια των αγίων, εις αυτό το θυσιαστήριον, να λάβωσι, δηλαδή, λαθραίως και αναισθήτως το πηδάλιον, και την διεύθυνσιν της καθ΄ ημάς Εκκλησίας, φρικωδέστατον και ανέκδοτον μέχρι τούδε φαινόμενον, εις όλα τα χρονικά της Ορθοδοξίας, και ως εκ τούτου να εξαλείψωσι κατά μικρόν και ανεπαισθήτως όλην την ορθόδοξον Ιεραρχίαν, όλον το Ιερατικόν και μοναδικόν τάγμα, να μορφώσωσι κατά το πνεύμα της διαφθοράς και της πλάνης όλην την ελληνικήν και σλαβικήν και λοιπήν απανταχού ορθόδοξον νεολαίαν, και κατά το πνεύμα αυτής της πλάνης, να μορφώσωσι νέον ψευδώνυμον κλήρον, να διαλύσωσι κάθε δεσμόν αγάπης και αρμονίας εις όλους τους Ορθοδόξους, να ανατρέψωσι κάθε τάξιν είτε εκκλησιαστικής, είτε πολιτικής, είτε ηθικής και συγγενικής πειθαρχίας, να ανοίξωσιν όλον τον χείμαρον της διαφθοράς, όλον το πνεύμα της αποστασίας και αναρχίας υπό το πρόσχημα της Ελευθερίας· όλα τα εμφύλια και οικιακά σχίσματα…».

Να τα θυμούνται οι παλαιότεροι και να τα μαθαίνουν οι νεότεροι,,,,,,,


Τη ΚΕ΄ (25η) του αυτού μηνός Σεπτεμβρίου, ο Άγιος Οσιομάρτυς ΠΑΦΝΟΥΤΙΟΣ ο Αναχωρητής και οι συν αυτώ μαρτυρήσαντες πεντακόσιοι τεσσαράκοντα εξ, εν έτει από Χριστού τγ΄ (303) σταυρωθείς τελειούται.

Παφνούτιος ο Όσιος και Μάρτυς ησκήτευε κατά τους χρόνους του ασεβεστάτου Διοκλητιανού βασιλεύσαντος των Ρωμαίων κατά τα έτη σπδ΄ -  τε΄ (284-305), ήτο δε εις τινα επαρχίαν της Αιγύπτου καλουμένην Γεντυρίαν. Κατά την εποχήν εκείνην εγένετο εξουσιαστής της Αιγύπτου ειδωλολάτρης τις, ονομαζόμενος Αρριανός, ο οποίος εκίνησεν εκεί μέγαν διωγμόν κατά των Χριστιανών. Ούτος ακούσας ότι εις τα μέρη της Γεντυρίας ευρίσκετο ο Αναχωρητής Παφνούτιος, όστις ήτο άνθρωπος δίκαιος και επίσημος εις όλην την περιοχήν εκείνην και σεβόμενος τον Χριστόν, διέταξε δύο εκατοντάρχους να υπάγουν να τον φέρουν σιδηροδέσμιον εις αυτόν· ο δε Άγιος Παφνούτιος, μη γινώσκων τα εναντίον του αποφασισθέντα, ανέβη εις το όρος και ηγρύπνει κατά την συνήθειάν του. Προσευχόμενος λοιπόν εις εκείνο το όρος εφάνη εις αυτόν Άγγελος Κυρίου λέγων· «Χαίρε, Παφνούτιε, Αθλητά του Χριστού»·

Γροθιά στην απελπισία»: Το πρόγραμμα του «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει.. 2017»

Για 6η συνεχή χρονιά, θα πραγματοποιηθεί στην Ενορία της Ευαγγελιστρίας Πειραιώς το πρόγραμμα καθημερινών δράσεων και εκδηλώσεων, με τον γενικό τίτλο «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…».
Το πρόγραμμα και φέτος διοργανώνεται από 1η Οκτωβρίου έως και 31 Δεκεμβρίου, περιλαμβάνοντας δεκάδες δράσεις που σε συνδυασμό με την λατρευτική ζωή της Ενορίας, φιλοδοξούν να μεταδώσουν το μήνυμα της ελπίδας και της αισιοδοξίας.
Έτσι, για μια ακόμη χρονιά, δημιουργούνται οι συνθήκες ώστε σε καθημερινή βάση, όλα τα μέλη της Ενορίας και όσοι επιθυμούν να βρίσκουν ευκαιρίες για να έρχονται σε κοινωνία και να συνοδοιπορούν μεταξύ τους, στο δύσβατο μονοπάτι της καθημερινότητας.
Ηλεκτρονικά μπορείτε να το δείτε εδώ: https://enoriaendrasei.gr/2017/09/17/εν-δράσει-2016-το-αναλυτικό-πρόγραμμα/
 


Στο στόχαστρο του ΣΥΡΙΖΑ πάλι η προσευχή στα σχολεία

Προσβάλλοντας βάναυσα το θρησκευτικό αίσθημα των Ελλήνων, ο γ.γ. του υπ. Εσωτερικών Κ. Πουλάκης ζητεί με προκλητικό τρόπο την κατάργησή της 
Τη «σκυτάλη» στην πρόκληση από τον πρώην υπουργό Παιδείας Νίκο Φίλη πήρε ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Εσωτερικών Κώστας Πουλάκης, ο οποίος, σε μια προσπάθεια να... δοξαστεί από τον σκληρό κομματικό πυρήνα του ΣΥΡΙΖΑ, ζήτησε και αυτός με τη σειρά του την κατάργηση της προσευχής στα σχολεία! 

Γράφοντας στα παλαιότερα των υποδημάτων του το θρησκευτικό αίσθημα των Ελλήνων και προτάσσοντας εμμονικά την αριστερή ιδεοληψία, σε δηλώσεις του χαρακτήρισε την προσευχή στα σχολεία «κατάλοιπο της αντίληψης “Ελλάς Ελλήνων, χριστιανών”»! Μάλιστα, ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Εσωτερικών ζητεί με προκλητικό τρόπο «το κράτος σε όλες του τις εκφάνσεις, επιτέλους, να αποκτήσει κοσμικά χαρακτηριστικά».

Προϋποθέσεις ἀκροάσεως τοῦ Θείου Λόγου - π.ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ (Α΄Λουκᾶ)


Τη ΚΕ΄ (25η) του αυτού μηνός Σεπτεμβρίου, η ανάμνησις του μεγάλου σεισμού και της εις τον αέρα αρπαγής του Παιδός.

Κατά τους χρόνους του Θεοδοσίου του Μικρού, εν έτει υι΄ (410), ο πανάγαθος Θεός ηβουλήθη, με τας κρίσεις τας οποίας γνωρίζει, να πληροφορήση τους ανθρώπους, αφ’ ενός μεν δια την κοινήν και εσχάτην πάντων ανάστασιν, αφ’ ετέρου δε, ότι πρέπει να υμνώσιν ορθώς τον Θεόν· όθεν συνεχώρησε να γίνη σεισμός φοβερός. Δια τον φόβον δε του σεισμού όλος ο λαός της Κωνσταντινουπόλεως, ομού με τον Βασιλέα, τον Αγιώτατον Πατριάρχην Πρόκλον και όλον τον Κλήρον, ευρίσκοντο άπαντες ομού έξω εις την πεδιάδα, και εποίουν λιτανείας. Επειδή δε τότε ήρξατο η αίρεσις των Θεοπασχιτών εξ επηρείας του διαβόλου, οι οποίοι προσέθετον εις τον Τρισάγιον Ύμνον το «ο Σταυρωθείς δι’ ημάς», τούτου ένεκα αιφνιδίως ηρπάγη έμπροσθεν πάντων εν παιδίον εις τον αέρα. Όθεν όλοι βλέποντες το παράδοξον τούτο, με φόβον και έκπληξιν ανεφώνουν επί πολλάς ώρας το «Κύριε, ελέησον». Και ιδού πάλιν κατεβιβάσθη το παιδίον από νεφέλης, και μετά μεγάλης φωνής απεκάλυψεν εις όλους, ότι οι χοροί των Αγγέλων εν ουρανοίς αναφέρουσιν εις τον Θεόν τον Τρισάγιον Ύμνον χωρίς την προσθήκην του «ο Σταυρωθείς», λέγοντες: «Άγιος ο Θεός, Άγιος ισχυρός, Άγιος αθάνατος, ελέησον ημάς». Και το μεν παιδίον ευθύς μετά τους λόγους τούτους παρέδωκε την ψυχήν του εις χείρας του Θεού, ο δε σεισμός ευθύς έπαυσε. 

Κι όμως κάποιοι δε πιστεύουν...

Ο Ανώνυμος άφησε ένα σχόλιο για την ανάρτησή σας "ΑΙ ΕΥΘΥΝΑΙ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΛΛΟΙΩΣΙΝ ...":

Υπάρχει σχέδιο. Αυτά που λένε δήθεν περί ισότητας, ελευθεριών, είμαστε όλοι παιδιά του Θεού, η αγάπη και η αγάπη. -αχ αυτή η αγάπη, στα μέτρα μας κι αυτή- είναι για να περάσουν τις μεθοδείες τους. Ποιός είπε ότι ο Θεός δεν είναι και αγάπη, είναι και αγάπη, αλλά είναι και δικαιοσύνη την οποία καταστρατηγούν. Βεβαίως ο Θεός θέλει όλοι οι άνθρωποι να είναι αγαπημένοι αλλά όχι με τα ανθρώπινα μέτρα, γιατί αυτό είναι φιλαυτία, αρνούμαστε την πρόνοιά του και αυτόν, στηριζόμαστε στα μπράτσα μας, χωρίς αυτόν, και οικοδομούμε το πύργο της Βαβέλ τον οποίο ο Θεός μίσησε. Βεβαίως δε θέλει σύνορα και ομόνοια μεταξύ των ανθρώπων αλλά εν ονόματί του, όχι εν ονόματι του αντίχριστου, όχι εν ονόματι της ανθρώπινης ματαιοδοξίας. Ο Θεός από τη Γραφή γνωρίσαμε ότι υπάρχει, έστειλε Προφήτες, διδασκάλους, προετοίμασε τη κάθοδό του με την ένσαρκη οικονομία του δια του Λόγου του. Πρώτα μας μαθήτευσε με το Νόμο του, μας έδωσε γάλα σαν νεογνά που είμαστε, λατρεύαμε τη φύση αντί του Κτίστη, λατρεύαμε είδωλα αντί του Δημιουργού τους, θεοποιήσαμε τα πάθη μας με θεούς, και ήλθε Εκείνος, το σεσιγημένο μυστήριο από αιώνων όπως μας πληροφορεί ο απόστολος Παύλος με την ένσαρκη οικονομία του. Μας αποκάλυψε τον Πατέρα, τον εαυτό του Θεό Λόγο, τον Παράκλητο, και μας έδειξε πώς πρέπει να βαδίζουμε. Μας δημιούργησε από το μη είναι στο είναι, από την αλογία μας καλεί στην έλλογο δράση και ζωή. Από το γάλα και από τη πρώτη του Δημοτικού ο Θεός θέλει να μας ταΐσει και στερεά τροφή, και να γίνουμε και καθηγητές, να μη μείνουμε μετεξεταστέοι και απόφοιτοι του Δημοτικού.. Μας αποταμιεύει στη τράπεζα του ουρανού αιώνια αγαθά, στο χέρι μας είναι να τα κερδίσουμε. Μας έδωσε και βιβλιάριο καταθέσεων, ως βαπτισμένοι να μπορούμε να κάνουμε κατάθεση αρετών κατά δύναμη. Η απολαβή θα είναι πλούσια στη μέλλουσα ζωή που μας υποσχέθηκε. Και αυτή η υπόσχεση είναι βεβαία, γιατί ο λόγος του Θεού είναι συμβόλαιο και Διαθήκη. Διαθήκη που ανοίγεται όπως και στα ανθρώπινα μετά το αγώνισμα και τη πάλη σε αυτή τη ζωή. Όλα αυτά ελάχιστοι τα ξέρουν, νομίζουμε ότι είμαστε σάρκες μόνο, γεννηθήκαμε για να πεθάνουμε!! Δεν είναι καθόλου έτσι, γεννηθήκαμε για να ζούμε αιώνια και μακάρια, και είναι στο χέρι μας, αποτελούμε το τελειότερο ον ο άνθρωπος όλης της κτίσης του Θεού, μικτό ον, και του πνευματικού, και του υλικού κόσμου που δημιούργησε ο Παντοκράτορας. Κι όμως κάποιοι δε πιστεύουν...