Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ -- Κασσιανὴ

Σήμερον τῆς σωτηρίας ἡμῶν τὸ κεφάλαιον, καὶ τοῦ ἀπ᾽ αἰῶνος Μυστηρίου ἡ φανέρωσις· ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, Υἱὸς τῆς Παρθένου γίνεται, καὶ Γαβριὴλ τὴν χάριν εὐαγγελίζεται. Διὸ καὶ ἡμεῖς σὺν αὐτῷ τῇ Θεοτόκῳ βοήσωμεν· Χαῖρε Κεχαριτωμένη, ὁ Κύριος μετὰ σου (Ἀπολυτίκιον τοῦ Εὐαγγελισμοῦ).

Ὁ Εὐαγγελισμὸς τῆς Θεοτόκου δηλαδὴ ἡ χαρμόσυνη ἀναγγελία ἀπὸ τὸν Ἀρχάγγελο Γαβριὴλ στὴν Παρθένο Μαριὰμ ὅτι θὰ γίνει Μητέρα κατὰ τὴν ἐνανθρώπηση τοῦ Υἱοῦ καὶ Λόγου τοῦ Θεοῦ εἶναι ἡ ἀπαρχὴ τοῦ κοσμοσωτηρίου γεγονότος τῆς θείας σαρκώσεως. Ὁ Μέγας Ἀθανάσιος χαρακτηρίζει τὴν ἑορτὴ τοῦ Εὐαγγελισμοῦ: «πρώτη καὶ πάνσεπτος ἑορτὴ κατὰ τὴν τῶν πραγμάτων τάξιν καὶ σύνταξιν ὑπάρχουσα, τοῦ θείου Εὐαγγελισμοῦ κλητὴ Ἁγία ἡμέρα περὶ τῆς ἐξ οὐρανοῦ καταβάσεως τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ… Καὶ γὰρ κατελθόντα αὐτὸν ἐκ τῶν οὐρανῶν πιστεύομεν καθὼς καὶ ἀνελθόντα διομολογοῦμεν». Ἡ ἑορτὴ τοῦ Εὐαγγελισμοῦ καθορίστηκε νὰ ἑορτάζεται κατὰ τὴν 25η Μαρτίου, ἐννέα μῆνες πρὸ τῆς Γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ, ποὺ καθιερώθηκε τὴν 25η Δεκεμβρίου. Στὴν Ναζαρὲτ, ἡ Ἁγία Ἑλένη ἔκτισε Ἱερὸ Ναό, βασιλική, ἐντὸς τῆς ὁποίας περιείχετο καὶ ὁ κατὰ τὴν παράδοση οἶκος τῆς Θεοτόκου, ὅπου δέχθηκε τὴν ἐπίσκεψη τοῦ Ἀρχαγγέλου Γαβριήλ.

Οικουμενισμός= τό μυστήριο της ανομίας


Αγιοποιήσεις -- Του Αθανασίου Σακαρέλλου, θεολόγου

Κοσμάς
Είχα παρακαλέσει τον αγαπητό Μisha να απαντήσει στα κατωτέρω δέκα ερωτήματα για την πρόοδο της συζήτησής μας για την «αγιοποίηση νέων αγίων»: 

1 . Ο Αθηναγόρας ήταν Ορθόδοξος ή αιρετικός;
 
2. Οι διάδοχοί του, Δημήτριος και Βαρθολομαίος, ήταν Ορθόδοξοι ή αιρετικοί;
 
3. Ο Αθηναγόρας «ήρε» το σχίσμα των Εκκλησιών το1965, δηλ. έκανε την Ένωση των Εκκλησιών;
 
4. ΄Οταν ένας Πατριάρχης είναι αιρετικός, είναι αιρετική και η Εκκλησία του;
 
5. Λένε οι Πατέρες ότι όσοι «κοινωνούν» με αιρετικούς επισκόπους, ή επισκόπους,που «κοινωνούν» με αιρετικούς, είναι και αυτοί αιρετικοί;
 
6. Οι «αγιοποιηθέντες» γεροντάδες κηρύττουν να μην έχουν οι πιστοί «κοινωνία» με τους «κοινωνούντες» με αιρετικούς επισκόπους;
 
7. ΄Εχουν να επιδείξουν πραγματικά θαύματα οι «αγιοποιηθέντες» γεροντάδες του Νέου Ημερολογίου;
 
8. Η ύπαρξη τυχόν «θείων σημείων» σ’ ‘ένα πρόσωπο, είναι απόλυτη απόδειξη ότι ο Θεός θέλει η Εκκλησία Του να τιμά το πρόσωπο αυτό ως άγιο;
 
9. Υπάρχουν πρόσωπα, που λένε ότι διενεργούν «θαυματουργίες» χωρίς να είναι άγιοι;
 
10. Γίνονται θαύματα και «εκτός Εκκλησίας»;
 

ΥΜΝΟΙ ΤΡΙΩΔΙΟΥ == Orthodox Hymns


O Συναξαριστής της ημέρας.

Τρίτη, 28 Φεβρουαρίου 2017

Βασιλείου ομολογητού, Προτερίου ιερομάρτυρος αρχιεπισκόπου Αλεξανδρείας, Νυμφά και Ευβούλου των αποστόλων, Κύρανας νεομάρτυρος της εκ Βισσώκας (1751).


Ὁ Ὅσιος Βασίλειος ὁ Ὁμολογητὴς ἔζησε καὶ ἔδρασε ἐπὶ τοῦ εἰκονομάχου αὐτοκράτορα Λέοντος Γ’ τοῦ Ἰσαύρου (717 – 741 μ.Χ.). Ἀπὸ νεαρὴ ἡλικία ὁ Ὅσιος ἀφιερώθηκε στὸν ἀσκητικὸ βίο καὶ ἐκάρη μοναχός. Ἔγινε μαθητὴς καὶ ὑποτακτικὸς τοῦ Ὁσίου Προκοπίου τοῦ Δεκαπολίτου († 27 Φεβρουαρίου). Ἀρχικὰ ζοῦσε σὲ κάποιο ἐρημητήριο καὶ ἀφοῦ προηγουμένως καλλιέργησε μὲ ἐπιμέλεια τὴν ἀσκητικὴ ζωή, ἀργότερα, ὅταν ἀνέκυψε ἡ αἵρεση κατὰ τῶν ἱερῶν εἰκόνων, ἀντιστάθηκε μὲ πνευματικὴ ἀνδρεία στοὺς εἰκονομάχους. Γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ συνελήφθη, τιμωρήθηκε καὶ ὑπέστη πολλὰ βασανιστήρια. Ὅταν δέ, πέθανε ὁ αὐτοκράτορας, ἀπελευθερώθηκε καὶ ἀφοῦ βγῆκε ἀπὸ τὴ φυλακή, φρόντιζε γιὰ τὴν καλλιέργεια τῆς ἀρχαίας ὑγείας τῆς εὐσέβειας, παρακινώντας πολλοὺς πρὸς τὴν ἀρετὴ καὶ ἐπαναφέροντάς τους πρὸς τὴν ὀρθόδοξη πίστη.
Ἔτσι ἀφοῦ ἀγωνίσθηκε ὁ Ὅσιος Βασίλειος, κοιμήθηκε μὲ εἰρήνη.

ΛΥΤΡΩΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ -- του αείμνηστου Στέργιου Ν. Σάκκου Ομ. Καθ. Πανεπιστημίου

Η ΧΑΡΑ καί ὁ πόνος, τό γέλιο καί τό δάκρυ, ἡ εὐφροσύνη καί ἡ ὀδύνη χαρακτηρίζουν δύο καταστάσεις ἐντελῶς ἀντίθετες, ἀλλά καί ἀδιάρρηκτα συνδεδεμένες μέσα στήν καθημερινή μας ζωή. ᾿Αποτελοῦν τίς δύο ὄψεις τοῦ αὐτοῦ νομίσματος. Καί θά ἦταν ἄκριτο ἀλλά καί ἀδύνατο νά ἐξαλείψουμε ἤ ἔστω νά παραβλέψουμε τήν μία ἀπό αὐτές τίς δύο ὄψεις, διότι θά καπηλεύαμε ἔτσι τό νόμισμα, θά ἀχρηστεύαμε τήν ζωή. ᾿Επιφανεῖς καί ἄσημοι, σοφοί καί ἁπλοϊκοί, ἅγιοι καί ἄγριοι γεύονται ἀναπόφευκτα καί τόν πόνο καί τήν χαρά. ᾿Ακόμη καί ὁ θεάνθρωπος Κύριός μας ὑποτάχθηκε σ᾿ αὐτή τήν πραγματικότητα. ῾Η ζωή του, πού φανερώνεται στόν κόσμο μέ τήν ταπείνωση τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Θεοῦ καί καταλήγει στήν δόξα τῆς ἀφθαρτοποιήσεως τοῦ φθαρτοῦ σώματος καί τῆς ἀθανατοποιήσεως τοῦ θνητοῦ ἀνθρώπου, σηματοδοτεῖται ἀπό τόν σταυρό καί τήν δόξα καί περνᾶ ἀπό τό Πάθος στήν ᾿Ανάστασι. ᾿Αλλά ὁ πόνος καί ἡ χαρά τοῦ ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ ἔχουν κάτι τό μοναδικό.

Κάποιος πήγε και ρώτησε τον Αββά Μωϋσή:

Βλέπω μπροστά μου έναν πειρασμό και δεν μπορώ να τον νικήσω. Τι να κάνω, πάτερ μου; Και ο άγιος Μωϋσής του αποκρίθηκε: Εάν δεν νεκρωθής, όπως αυτοί, που είναι μέσα στον τάφο, δεν μπορείς να νικήσης.

«ΘΑΝΑΤΟΥ ΕΟΡΤΑΖΟΜΕΝ ΝΕΚΡΩΣΙΝ…» -- Τοῦ πρωτ. Γεωργίου Δ. Μεταλληνοῦ

Με τα ἀπαισιότερα συναισθήματα ἀντιμετωπίζεται συνήθως ὁ θάνατος. Ὁ πολιτισμός μας, γιὰ τὸν ὁποῖο τόσο καυχόμαστε, δὲν μᾶς ἔχει ἐξοικειώσει μὲ τὴ μεγαλύτερη καὶ τραγικότερη πραγματικότητα στὴ ζωή μας, τὸν θάνατο. Οὔτε μᾶς ἔχει συμφιλιώσει μαζί του. Γι᾽ αὐτὸ λείπει στὴ σημερινὴ κοινωνία μία ρεαλιστικὴ φιλοσοφία τοῦ θανάτου. Βέβαια, σ᾽ αὐτὸ συντρέχουν διάφοροι λόγοι. Ὁ ὀλιγόπιστος φοβᾶται τὸν θάνατο, διότι βλέπει τὴν ἀνετοιμότητά του νὰ τὸν ὑποδεχθεῖ. Ὁ ἄπιστος ἢ ἄθεος, ποὺ στηρίζει ὅλες τὶς ἐλπίδες του στὸν κόσμο αὐτό, βλέπει τὸν θάνατο σὰν καταστροφή. Γι᾽ αὐτὸ ἀποφεύγει νὰ μιλεῖ γιὰ τὸν θάνατο ἢ χλευάζει τὸν θάνατο, ἀλλὰ στὸ βάθος τὸν φοβᾶται. Ὅπως τὸν φοβοῦνται οἱ οἰκονομικὰ εὔρωστοι, διότι θὰ τοὺς κάμει νὰ χάσουν ὅσα ἔχουν, ἀλλὰ καὶ οἱ προλετάριοι τοῦ κόσμου μας, μολονότι διατείνονται, ὅτι βλέπουν τὸν θάνατο σὰν σωτηρία.

Του μακαριστοῦ Γέροντος Θεοκλήτου Διονυσιάτου

«Πρέπει νά ὁμολογήσωμεν ὅτι ἔχομεν καί ἡμεῖς τήν "κρίσιν" μας. Κρίσιν ποιμένων καί θεολόγων. Δέν ἔχει, βεβαίως σημασίαν, ἄν τελικῶς δέν θά δυνηθοῦν νά βλάψουν τήν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ. Βέβαιον ὅμως εἶναι, ὅτι φθείρουν τό ὀρθόδοξον φρόνημα τοῦ λαοῦ μας καί στερεώνουν τούς αἱρετικούς εἰς τάς πλάνας των. Ἀλλά ἐλησμονήσαμεν. Τό νά εἶναι τις Ὀρθόδοξος ποιμήν καί θεολόγος εἶναι μέγα πρᾶγμα. "Γενναίας δεῖται ψυχῆς" κατά Χρυσόστομον. Ποῦ νά εὕρωμεν τούς γενναίους; Ποῦ εἶναι οἱ Πατερικοί; Ποῦ οἱ Μάρτυρες τῆς πίστεως; Φοβούμεθα μήπως εὑρισκόμεθα εἰς τάς ἐσχάτας ἡμέρας. Ἀπαισιοδοξοῦμεν; Ἀλλά πῶς νά ἑρμηνεύσωμεν τό φαινόμενον τῆς τόσον ἐκτεταμένης ἀφασίας, τῆς μειοδοσίας ἐν τῇ πίστει, τῆς ἀπουσίας ζήλου ὑπέρ τῆς εὐσεβείας, τῆς βαθείας σιωπῆς, ἥτις διαδέχεται τά αἱρετικά κηρύγματα "Ὀρθοδόξων" ποιμένων; ποῦ εἶναι αἱ ἀστραπαί τῆς Ὀρθοδόξου θεολογίας;»

ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΑ ΜΕΘΟΔΙΟΥ ΤΗΣ Ι.ΜΟΝΗΣ ΕΣΦΙΓΜΕΝΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ


Η Ε.Ε. ΚΑΙ ΟΙ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΕΣ ΣΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΑ

Το ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου και η ανάγκη για προστασία των Βορειοηπειρωτών

Την Τετάρτη 15/2/2017 δόθηκε στη δημοσιότητα και αναρτήθηκε στο διαδίκτυο το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με την έκθεση της Επιτροπής για την Αλβανία. Το ψήφισμα θυμίζει ότι από τον Ιούνιο του 2014 η Αλβανία θεωρείται επισήμως χώρα υποψήφια για ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ενωση, επομένως οφείλει να κάνει σημαντικά βήματα για την ανάπτυξη των δημοκρατικών θεσμών.
Το Ευρωκοινοβούλιο διαπιστώνει ότι η γείτων έχει μακρύ δρόμο να διανύσει. Ειδικότερα πρέπει να θεσμοθετήσει την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης, να καταπολεμήσει τη διαφθορά στον δημόσιο τομέα, να πατάξει την εγκληματικότητα, να απαγορεύσει τη συμμετοχή ποινικών καταδίκων σε δημόσια αξιώματα, να περιστείλει το λαθρεμπόριο όπλων κ.ά.

ΔΙΩΓΜΟΣ ΕΝΤΟΣ ΤΩΝ ΤΕΙΧΩΝ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΟΥΣΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ -- Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση

ΚΑΘΕ φορὰ ποὺ θυμᾶμαι —καὶ συμβαίνει αὐτὸ συχνά, σχεδὸν καθημερινά— ὅτι μερικοὶ ἀδελφοὶ διώκονται ὄχι γιατὶ εἶναι ἄδικοι, ὄχι γιατὶ παρανομοῦν, ὄχι γιατὶ καταπατοῦν
θεῖες ἐντολές, ἀλλὰ γιατὶ εἶναι δίκαιοι, εἶναι ζηλωτές, εἶναι ἠθικοὶ καὶ τηροῦν μὲ ἀκρίβεια τὶς ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ, αἰσθάνομαι καὶ ἐγὼ τὸν πόνο τῶν ἀδελφῶν, τὸν βιώνω ὡς δικὸ μου καὶ ἀγανακτῶ ἀπὸ τὴ συμπεριφορὰ τῶν διωκτῶν, οἱ ὁποῖοι κινοῦνται μὲ συγκαλυμμένη ἐχθρότητα καὶ πάντα στὸ ὄνομα τῆς τήρησης τῆς κανονικῆς τάξης τῆς Ἐκκλησίας καὶ τῆς πιστῆς ἐφαρμογῆς τῶν ὅσων ἀπὸ αἰῶνες ἰσχύουν στὴν παράδοσή της!
……….

Ὁ ἱερομόναχος Εὐθύμιος Τρικαμηνᾶς
Πρόσφατα ἐξεδόθη ἡ καταδικαστικὴ ἀπόφαση γιὰ τὸν γνωστὸ ἱερομόναχο, ὁ ὁποῖος μάχεται κατὰ τῶν οἰκουμενιστῶν καὶ ἀμφισβητεῖ τὴν ἁγιότητα τοῦ Σμύρνης Χρυσοστόμου. Τὸ μεγάλο του παράπτωμα ἦταν ὅτι δὲν μνημόνευε τὸ Μητροπολίτη του κι ἐκεῖνος τὸν παρέπεμψε στὴν ἐκκλησιαστικὴ δικαιοσύνη, μὲ τὴν ἴδια εὐκολία ποὺ ἐπὶ χρόνια παραπέμπει καὶ τοὺς λαϊκοὺς στὰ κοσμικὰ δικαστήρια, γιατὶ δὲν συμφωνοῦν μὲ τοὺς λόγους καὶ τὶς πράξεις του καὶ διαμαρτύρονται μὲ τρόπο γενναῖο καὶ δυναμικό. Ὁ π. Εὐθύμιος εἶναι εὐλαβέστατος κληρικὸς καὶ θαρραλέος. Διατυπώνει τὶς ἀπόψεις του τεκμηριωμένα καὶ ὑπερασπίζεται τὴν Ὀρθοδοξία. Σὲ μιὰ ἐποχὴ μάλιστα ὅπου ὄχι μόνο οἱ λαϊκοὶ ἀλλὰ καὶ οἱ περισσότεροι κληρικοὶ ἔχουν γίνει ἄνθρωποι τοῦ γλυκοῦ καὶ χλιαροῦ νεροῦ, ὁ π. Εὐθύμιος ἀπ᾽ τὴν ἀσκητικὴ του βίγλα ἀνησυχεῖ καὶ ἀντιστέκεται. Καὶ αὐτὸ εἶναι, ποὺ τὸν κάνει ἀξιοθαύμαστο καὶ ἀξιομίμητο. Δυστυχῶς, ἡ ἐκκλησιαστικὴ δικαιοσύνη ἀποφασίζει μὲ τρόπο παράλογο, πιστεύοντας ὅτι ἔτσι θὰ προστατεύσει κάποιους ἄλλους «ἀθώους» μεγαλόσχημους κληρικούς. Ἡ τακτικὴ αὐτὴ εἶναι θεομίσητη. Ὁ παραλογισμὸς συνεχίζεται μὲ τὸ νὰ ἐπιμένουν οἱ θύτες καὶ διῶκτες ὅτι ὀρθῶς ἐνήργησαν καὶ ἐπιβάλλεται

ὅλοι ἐμεῖς οἱ ἄλλοι, ποὺ δὲν ἔχουμε τὴ δική τους ἐμπάθεια, νὰ δεχτοῦμε καὶ νὰ σεβαστοῦμε τὶς ἐν «Ἁγίῳ Πνεύματι ἀποφάσεις τους». Κάτι τέτοιο εἶναι ἀδιανόητο. Οἱ χριστιανοὶ εἶναι δοῦλοι τοῦ Θεοῦ καὶ ὄχι δοῦλοι τῶν ἐφήμερων ἐκκλησιαστικῶν ἀρχόντων. Γι᾽ αὐτὸ καὶ συμπαρίστανται στοὺς ἀδίκως διωκόμενους ἀδελφοὺς καὶ παραδειγματίζονται ἀπ᾽ τὸ τρόπο μὲ τὸν ὁποῖο ἀντιμετωπίζουν τὴν τυφλὴ ἐμπάθεια τῶν διωκτῶν τους. Ἐλπίζω ὅτι κάποτε θὰ δικαιωθοῦν οἱ ἀδελφοί, παρὰ τὴν ἀρνητικὴ στάση τῶν ὑπευθύνων. Ἐξ ἄλλου πάνω ἀπὸ τὶς δολοπλοκίες καὶ τοὺς δικτατορικοὺς τρόπους ἀπονομῆς δικαιοσύνης, ὑπάρχει ὁ Θεός, ὁ ὁποῖος θὰ τακτοποιήσει ὅλες τὶς ὑποθέσεις καὶ θὰ ἐπουλώσει τὶς πληγές.

Ο τυφλός προ του Σταυρού...

Τι είν' η βοή στο Γολγοθά που κόσμος τρέχει απάνω; 
-Πηγαίνουν να σταυρώσουν δυο μαζί με κάποιον πλάνο.
 
-Ποιοι ναν οι δυο, που εκδικητής ο χάρος τους προσμένει;
 
-Κλέφτες, φονιάδες, άρπαγες, κακούργοι ξακουσμένοι.
 
-Και ποιος ο πλάνος που κι αυτός θα σταυρωθή μαζί τους;
 
-Τους Φαρισαίους ρώτησε, είναι δουλειά δική τους!
 
-Θα πάω να δω...
 

Είπα να δω κι ήρθαν στο νου μου πάλι,
 
τα χρόνια που ήμουνα τυφλός. Τυφλός! Εσείς οι άλλοι
 
δεν ξέρετε πόσο η ψυχή μέσα στα στήθη είν' άδεια,
 
όταν με μάτια ορθάνοιχτα βαδίζει στα σκοτάδια!
 
Πως τη θυμούμαι τη στιγμή που εστάθη αυτός μπροστά μου
 
και μ' ευσπλαχνίσθη, κι έσκυψε, πήρε πηλό από χάμου
 
κι αλείφοντας τα μάτια μου με τον πηλό εκείνο,
 
μου είπε να πάω στου Σιλωάμ τη στέρνα να τα πλύνω!
 

Όταν τον πρωτοακτίκρυσα τον Φωτοδότη εμπρός μου,
 
στην όψη του είδα όλες μαζί τις ομορφιές του κόσμου.
 
Μοσχοβολούσε κι έλαμπε το κάθε κίνημά του...
 
Φως και τα χείλη, κι η φωνή, τα μάτια κι η ματιά του.
 
Στα χείλη του η παρηγοριά, στα μάτια του η ελπίδα...
 
Έστρεψα τότε ολόγυρα τα δυο μου μάτια κι είδα
 
κάθε που ζει και που δεν ζει, κι είδα παντού γραμμένη
 
την όψη του, λες κι ήτανε καθρέπτης του η οικουμένη.
 

Φως η ζωή, χαρά το φως! Ας πάω να δω τον πλάνο
 
που θα καρφώσουν στο Σταυρό. Κατά το λόφο επάνω
 
κόσμος, περιγελάσματα κι οχλοβοή κι αντάρα
 
χίλιες φωνές σαν μια φωνή κι όλες σαν μια κατάρα.
 
Που πάει; Σπρώχνει και σπρώχνεται και πνίγεται και πνίγει,
 
και σταματά προσμένοντας. Παράμερα ξανοίγει
 
τρεις μαυροφόρες που κρατούν μια λιγοθυμισμένη.
 
Θε νάναι μάνα η δύστυχη! Ξάφνου, με μιας σωπαίνει
 
το πλήθος που ανταριάζονταν. -Γκάπ! Γκούπ! Καρφώνουν, κρότοι
 
πνιγμένοι μεσ' στα βογγητά! Υψώνονται οι δυο πρώτοι
 
σταυροί• κανείς δεν στρέφεται. Γκάπ! Γκούπ! Ξανακαρφώνουν
 
μα βόγγος δεν ακούγεται. Να, και τον τρίτον υψώνουν
 
............ ......... ......... ......... ......... ......... ......... ......... ......... ......... ....
 
Πως; Συ που μούδωσες το φως, εσένα πλάνο λένε;
 
Κι ήταν γραφτό τα μάτια μου να βλέπουν για να κλαίνε;
 
Τι να τα κάνω και της γης και τ' ουρανού τα κάλλη;
 
Πάρε το φως που μούδωσες και τύφλωσέ με πάλι!
 

Ιω. Πολέμης
 

Στέλιος Παπαθεμελής -- ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ





   Εξ αιτίας του γενικότερου ενδιαφέροντος που προκάλεσε η εκδήλωσή μας τής 18/2/17 με θέμα την «Κλιμακούμενη τουρκική απειλή» και ομιλητές τούς:
- Μαρίνο Σιζόπουλο, Πρόεδρο της ΕΔΕΚ
- Γιάννη Μάζη, Καθηγητή Γεωπολιτικής
- Στέλιο Παπαθεμελή, Πρόεδρο Δημοκρατικής Αναγέννησης
προβήκαμε στην ανάρτησή της στο Youtube.
 
 Την βρίσκετε:
- ολόκληρη, χωρίς περικοπές (1.49΄) στο: https://www.youtube.com/watch?v=Hy021DnNpCQ&t=68s
Δημοκρατική Αναγέννηση-Στέλιος Παπαθεμελής, Κοπή Πίτας 18 02 2017 (ολόκληρο)

- και σε αποσπάσματα (10΄) στο: https://www.youtube.com/watch?v=2hC5MxaCcA4&t=47s

Δημοκρατική Αναγέννηση-Στέλιος Παπαθεμελής, Κοπή Πίτας 18 02 2017 (αποσπάσματα)

ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΜΑΣ


http://agiooros.org/viewtopic.php?f=53&t=12962