Από το αθάνατον έπος του 1940. -- Διάγγελμα του Πρωθυπουργού Ιωάννη Μεταξά προς τον Ελληνικόν Λαόν.

 28 Οκτωβρίου 1940
Η στιγμή επέστη που θα αγωνισθώμεν δια την ανεξαρτησίαν της Ελλάδος, την ακεραιότητα και την τιμήν της. Μολονότι ετηρήσαμεν την πλέον αυστηράν ουδετερότητα και ίσην προς όλους, η Ιταλία, μη αναγνωρίζουσα εις ημάς το δικαίωμα να ζώμεν ως ελεύθεροι Έλληνες, μου εζήτησε σήμερον την 3ην πρωϊνήν την παράδοσιν τμημάτων του εθνικού εδάφους, κατά την ιδίαν αυτής βούλησιν, και μου ανεκοίνωσεν ότι, προς κατάληψιν αυτών, η κίνησις των στρατευμάτων της θα ήρχιζε την 6ην πρωϊνήν. Απάντησα εις τον Ιταλόν Πρέσβυν ότι θεωρώ και το αίτημα αυτό καθ΄ εαυτό και τον τρόπον με τον οποίον γίνεται τούτο ως κήρυξιν πολέμου της Ιταλίας κατά της Ελλάδος. Τώρα θα αποδείξωμεν εάν πράγματι είμεθα άξιοι των προγόνων μας και της ελευθερίας την οποίαν μας εξησφάλισαν οι προπάτορές μας. Όλον το Έθνος ας εγερθή σύσσωμον. Αγωνισθήτε δια την Πατρίδα, τας γυναίκας, τα παιδιά σας και τας ιεράς μας παραδόσεις. Νυν υπέρ πάντων ο αγών.


Ιωάννης Μεταξάς

Το «ΟΧΙ» της Ορθοδοξίας. -- του π. Γεώργιου Μεταλληνού, Ὁμότιμου Καθηγητοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν


Πρώτον: Η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδος -ηγεσία και σώμα- συντάχθηκε από την πρώτη στιγμή με την αρνητική απάντηση του τότε πρωθυπουργού, που την ιστορική εκείνη περίοδο εξέφραζε το συλλογικό φρόνημά μας στην ιταμή αλαζονεία της φασιστικής Ιταλίας και των δυνάμεων του Άξονα. Η ιστορική έρευνα ήδη έχει καταγράψει τη συμμετοχή του ιερού κλήρου στον πόλεμο, με πολλά θύματα, αλλά και στη συνέχειά του, την επάρατη Κατοχή (γερμανική – ιταλική – βουλγαρική), με θυσίες αίματος (εκτελέσεις κληρικών) αλλά και προσωπικής αναλώσεως για την επιβίωση του λαού (συνεχείς παραστάσεις στις ηγεσίες των κατοχικών δυνάμεων, οργάνωση συσσιτίων, περίθαλψη ασθενών και αναξιοπαθούντων) τόσο από την πλευρά της εκκλησιαστικής ηγεσίας (Αρχιεπίσκοποι Χρύσανθος και Δαμασκηνός, ο τότε Ιωαννίνων και μετά Αρχιεπίσκοπος Σπυρίδων κ.ά.) όσο και από την πλευρά του απλού παπά, που σήκωσε για ακόμη μία φορά, με καθαρά εθναρχική συνείδηση, σε καιρούς καθολικής αρρυθμίας, τον σταυρό του Γένους/Έθνους μας. Ο ορθόδοξος ελλαδικός κλήρος φάνηκε πάλι άξιος της αποστολής του.

ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΩΝ ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΓΟΡΓΟΫΠΗΚΟΟΥ ~ Ι.Μ.ΔΟΧΕΙΑΡΙΟΥ -- Orthodox Hymns


O Συναξαριστής της ημέρας.

Παρασκευή, 28 Οκτωβρίου 2016

Αγίας Σκέπης, Επέτειος ΟΧΙ.

Διαβάζουμε: «Τῇ αὕτῃ ἡμέρᾳ τὴν ἀνάμνησιν ποιούμεθα τῆς Ἁγίας Σκέπης τῆς Ὑπεραγίας Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καὶ Ἀειπαρθένου Μαρίας ἤτοι τοῦ ἱεροῦ αὐτῆς Μαφορίου, τοῦ ἐν τῷ σορῷ τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τῶν Βλαχερνῶν, ὄτε ὁ Ὅσιος Ἀνδρέας ὁ διὰ Χριστὸν σαλὸς κατεῖδεν ἐφηπλωμένην αὐτὴν ἄνωθεν καὶ πάντας τοὺς εὐσεβεῖς περισκέπουσαν». Λόγω τῶν πολλῶν θαυμάτων ἀπὸ τὴν Παναγία, ποὺ ἀνέφεραν οἱ Ἕλληνες στρατιῶτες στὸν Ἑλληνοϊταλικὸ πόλεμο τὸ 1940, ἡ Ἱερὰ Συνοδὸς τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος μὲ ἀπόφασή της τὸ 1952, καθιέρωσε νὰ ἑορτάζεται ἡ Ἅγια Σκέπη τῆς Θεοτόκου ἀντὶ γιὰ τὴν 1η Ὀκτωβρίου, στὶς 28 Ὀκτωβρίου.
Ἡ ἑορτὴ τῆς Ἅγιας Σκέπης τῆς Θεοτόκου ἡ ὁποία τελοῦνταν ἀπὸ παλαιότατων χρόνων τὴν 1η Ὀκτωβρίου, ἦταν ἀνάμνηση τοῦ θαύματος τὸ ὁποῖο εἶδε ὁ Ὅσιος Ἀνδρέας. Κατὰ τὴ διάρκεια μιᾶς ἀγρυπνίας στὸ παρεκκλήσι τῆς «Ἅγιας Σοροῦ» τοῦ ναοῦ τῶν Βλαχερνῶν στὴν Κωνσταντινούπολη, ὁ Ὅσιος Ἀνδρέας εἶδε τὴν Θεοτόκο νὰ προχωράει ἀπὸ τὶς βασιλικὲς πύλες πρὸς τὸ θυσιαστήριο ἀνάμεσα σὲ λευκοφορους ἅγιους, ἀπὸ τοὺς ὁποίους ξεχώριζαν ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος καὶ ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Θεολόγος. Ὅταν ἔφθασε στὸ θυσιαστήριο γονάτισε καὶ προσευχόταν γιὰ πολλὴ ὥρα, κλαίγοντας καὶ παρακάλωντας τὸν Υἱό της γιὰ τὴν σωτήρια του κόσμου. Ὅταν ὁλοκλήρωσε τὴν δέησή της, ἔβγαλε ἀπὸ τὸ κεφάλι της τὸ ἀστραφτερὸ μαφόριο, ποὺ φοροῦσε καὶ μὲ μία κινήση τὸ ἅπλωσε σὰν σκεπὴ ἐπάνω ἀπὸ τὸ ἐκκλησίασμα. Ἔτσι ἁπλωμένο τὸ ἔβλεπε γιὰ ἀρκετὴ ὥρα ὁ Ὅσιος Ἀνδρέας μαζὶ μὲ τὸν Ἐπιφανιο, ποὺ τὸν συνόδευε. Ὅσο φαινόταν ἐκεῖ ἡ Θεοτόκος, φαινόταν καὶ ἡ ἱερὴ ἐσθήτα νὰ σκορπίζει τὴ Χάρη της. Ὅταν ἐκείνη ἄρχισε νὰ ἀνεβαίνει πρὸς τὸν οὐρανό, ἄρχισε καὶ ἡ Θεία Σκέπη νὰ συστέλλεται καὶ σιγὰ – σιγὰ νὰ χάνεται. Τὸ ἱερὸ αὐτὸ μαφόριο ποὺ φυλασσόταν ἐκεῖ συμβόλιζε τὴν Χάρη καὶ τὴν προστασία ποὺ παρέχει ἡ Παναγία στοὺς πιστοὺς.


Ἀπολυτίκιον. Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης.
Τῆς Σκέπης σου Παρθένε ἀνυμνοῦμεν τὰς χάριτας, ἣν ὡς φωτοφόρον νεφέλην ἐφαπλοῖς ὑπὲρ ἔννοιαν, καὶ σκέπεις τὸν λαόν σου νοερῶς, ἐκ πάσης τῶν ἐχθρῶν ἐπιβουλῆς· σὲ γὰρ σκέπην καὶ προστάτιν καὶ βοηθόν, κεκτήμεθα βοῶντές σοι· δόξα τοῖς μεγαλείοις σου Ἁγνή, δόξα τῇ θείᾳ σκέπῃ σου, δόξα τῇ πρὸς ἡμᾶς σου προμηθείᾳ Ἄχραντε.


Κοντάκιον. Ἦχος πλ. δ’. Τῇ ὑπερμάχῳ.
Ὥσπερ νεφέλη ἀγλαὼς ἐπισκιάζουσα
Τῆς Ἐκκλησίας τὰ πληρώματα Πανάχραντε,
Ἐν τῇ πόλει πάλαι ὤφθης τῇ βασιλίδι.
Ἀλλ’ ὡς σκέπη τοῦ λαοῦ σου καὶ ὑπέρμαχος
Περισκέπασον ἡμᾶς ἐκ πάσης θλίψεως
Τοὺς κραυγάζοντας, χαῖρε Σκέπη ὁλόφωτε.



Μεγαλυνάριον.
Σκέπης σου τρυγῶντες τὰς δωρεάς, καὶ τὰς καθ’ ἑκάστην, Θεονύμφευτε παροχάς, ὑμνοῦμεν Παρθένε, τὴν σὴν μεγαλωσύνην, τὴν πρὸς ἡμᾶς σου πρόνοιαν, μεγαλύνοντες.

Οἱ οἰκουµενικοὶ νόµοι: Ἀριστεροὶ καὶ ∆εξιοὶ στηρίζουν ἀλλήλους

«Ἂν οἱ ἀριθµοὶ λένε πάντα τὴν ἀλήθεια, τότε ἡ εἰκόνα τῆς σφοδρῆς πολιτικῆς σύγκρουσης µεταξὺ τῆς κυβέρνησης καὶ τῆς ἀντιπολίτευσης δὲν ἀποτελεῖ πιστὴ ἀπεικόνιση τῆς κοινοβουλευτικῆς πραγµατικότητας. Στὸν ναὸ τῆς ∆ηµοκρατίας, ἡ σκληρὴ ἀντιπαράθεση τὶς περισσότερες φορὲς περιορίζεται στὰ λόγια. Ἡ ἀντιπολίτευση κατηγορεῖ τὴν κυβέρνηση ὅτι οἱ «κόκκινες γραµµὲς» ξεθώριασαν, ὅτι κορόϊδεψε τοὺς πολίτες καὶ ὅτι ἔχει γίνει πιὸ µνηµονιακὴ ἀπὸ ὅλες τὶς προηγούµενες. Κι ὅµως ψηφίζει. Μοιάζει παράδοξο, ὡστόσο τὰ στοιχεῖα ποὺ προκύπτουν ἀπὸ τὸ νοµοθετικὸ ἔργο περισσότερο σὲ οἰκουµενικὴ κυβέρνηση παραπέµπουν. Κάπως ἔτσι, µόνο λίγοι δὲν εἶναι ἐκεῖνοι ποὺ πιστεύουν ὅτι ἡ συναίνεση ἔχει ἐφαρµοστεῖ στὴν πράξη καὶ πὼς τὸ ἔδαφος ἔχει στρωθεῖ προκειµένου, ἂν ἔρθει καὶ πάλι ἡ δύσκολη στιγµή, ὅπως πέρσι τὸ καλοκαίρι, τὸ Μαξίµου νὰ ἔχει τὴ στήριξη τῆς ἀντιπολίτευσης. Ἡ συναίνεση ἔχει ἐφαρµοστεῖ πλέον στὴν πράξη, µὲ τὰ κόµµατα νὰ δίνουν χεῖρα βοηθείας στὴν κυβέρνηση ὅποτε τὸ χρειάζεται. Ἡµεροµηνία-ὁρόσηµο γιὰ τὸ νέο τοπίο στὴ Βουλὴ δὲν εἶναι ἄλλη ἀπὸ τὸ περσινὸ καλοκαίρι, ὅταν τὸ «ἀντάρτικο» τῶν βουλευτῶν τοῦ ΣΥΡΙΖΑ στὶς µνηµονιακὲς ἐπιταγὲς ὑποχρέωσε τὴν ἀντιπολίτευση νὰ στηρίξει τὴν κυβέρνηση «γιὰ νὰ σωθεῖ ἡ Χώρα», ὅπως χαρακτηριστικὰ λέγεται. Ἔκτοτε τὸ Μαξίµου ἔχει βρεῖ συµµάχους πολλὲς φορές. Εἶναι, δέ, χαρακτηριστικὸ πὼς ὅποτε χρειάστηκε, ὅταν ὁ κυβερνητικὸς ἑταῖρος τῶν ΑΝ.ΕΛ. ἀποσκίρτησε, ἡ ἀντιπολίτευση ἔδωσε χεῖρα βοηθείας, γιὰ νὰ σχηµατιστεῖ ἡ ἀπαιτούµενη πλειοψηφία καὶ τὰ νοµοσχέδια νὰ γίνουν νόµοι.

28η Οκτωβρίου, εορτή της Αγίας Σκέπης (Παναγίας).

https://paterikiparadosi.blogspot.ca/


Η Αγία Σκέπη. Ελληνορθόδοξη εικόνα 1.
Ο περίφημος Βυζαντινός ναός της Παναγίας Βλαχερνών της Κωνσταντινούπολης είχε ένα παρεκκλήσι, όπου φυλάσσονταν η Αγία Σορός της Θεοτόκου, δηλαδή το εξωτερικό ένδυμά της που ονομαζόταν μαφόριο (Ωμοφόριον), και η Τιμία Ζώνη της. Στο εν λόγω παρεκκλήσι γινόταν κάποτε, στα χρόνια του αυτοκράτορα Λέοντος του Σοφού (886 - 911) ολονύκτια Αγρυπνία, στην οποία μετείχαν και οι άγιοι, Ανδρέας ο διά Χριστόν σαλός και ο μαθητής του Επιφάνιος. Κατά τη διάρκεια της Αγρυπνίας οι αναφερόμενοι άγιοι είδαν σε όραμα την Παναγία να εισέρχεται στο ναό και να προχωρεί μεγαλοπρεπής προς το Άγιο Βήμα, συνοδευόμενη από τον Ιωάννη τον Πρόδρομο, τον Ιωάννη τον Θεολόγο, άλλους Προφήτες και Αποστόλους και πολλούς αγγέλους. Όταν η Θεοτόκος έφθασε μπροστά στην Αγία Τράπεζα του ναού, γονάτισε και προσευχήθηκε επί αρκετή ώρα με δάκρυα στα μάτια της. Κατόπιν σηκώθηκε, έβγαλε απ’ τη σεπτή κεφαλή της το μαφόριο και το άπλωσε και σκέπασε μ’ αυτό όλους τους παρευρισκόμενους χριστιανούς. Τέλος αναχώρησε απ’ το ναό, παίρνοντας μαζί της το μαφόριο και αφήνοντας στη θέση του τη χάρη του Θεού να προστατεύει το λαό Του.

π. Θεόδωρος Ζήσης -28η Οκτωβρίου στα παλαιά αναγνωστικά του Δημοτικού σχολείου (Βίντεο)


EΛΛΗΝΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ( ΤΗ ΥΠΕΡΜΑΧΩ ΣΤΡΑΤΗΓΩ )


ΑΝΑΓΚΑΙΑ Η ΕΘΝΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΙΣ ΑΝΤΙ ΤΟΥ ΑΠΟΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΛΑΪΚΩΝ ΜΑΖΩΝ

27.10.2016

1. Μὲ πολὺ μεγάλη «μαεστρία» οἱ ἰθύνοντες συνειδητὰ ἢ ἀσυνείδητα, πειθήνια ὄργανα τῶν καταχθονίων σκοτεινῶν δυνάμεων πασχίζουν μὲ κάθε θεμιτὸ καὶ ἀθέμιτο μέσο νὰ ἐξαθλιώνουν καὶ νὰ ἐξαχρειώνουν τὸν ἑλληνικὸ λαὸ καὶ νὰ τὸν ἀποπροσανατολίζουν πάντοτε, ἰδίως κατὰ τὶς μεγάλες ἐθνικὲς καὶ θρησκευτικὲς ἑορτὲς  καὶ ἐπετείους, γιὰ νὰ ἀσχολῆται μὲ δευτερεύοντα καὶ ὑλικὰ πράγματα καὶ νὰ δύνανται καὶ ποδηγετοῦν εὐκολώτατα τὶς λαϊκὲς μάζες.

2. Ἀντὶ νὰ ἐπαναφέρουν στὴν μνήμη τοῦ λαοῦ τὴν λαμπρὴ ἱστορία τῶν προγόνων μας καὶ νὰ τοῦ τονώνουν τὸ κατατρωθὲν ἠθικὸ καὶ ἐθνικὸ σθένος καὶ νὰ τὸν παροτρύνουν νὰ μιμῆται τοὺς προγόνους μας καὶ νὰ θριαμβεύουμε στὶς πνευματικὲς καὶ ἠθικὲς ἀξίες τῆς φυλῆς μας καὶ νὰ ἀγωνιζόμαστε γιὰ ἑδραίωσι καὶ ἐπέκτασι τῶν κατακτήσεων ὑπὲρ εὐημερίας τοῦ συνόλου, μᾶς προβάλουν τὸν ὑλισμό, τὴν ἀθεΐα καὶ τὸν πανσεξουαλισμό, δηλαδὴ τὴν σῆψι καὶ τὴν διαφθορά.

Ἤρχισαν αἱ διώξεις ὅσων δὲν δέχονται τὴν «Σύνοδον» τῆς Κρήτης!

∆εν στέγνωσαν  καλὰ – καλὰ τὰ µελάνια τῆς «Συνόδου» τοῦ Κολυµβαρίου καὶ «ἄρχισαν τὰ ὄργανα» γιὰ τὶς διώξεις, ὅσων δὲν δέχονται τὶς ἀπαράδεκτες ἀποφάσεις της, ἰδίως τὴν ἀπόδοση «ἐκκλησιαστικότητας» στοὺς αἱρετικούς! Ἱστολόγιο – φερέφωνο τοῦ Φαναρίου, γνωστοῦ πατρινοῦ θεολόγου, πρότεινε τὴν καθαίρεση τῶν ἄξιων κληρικῶν π. Γ. Μεταλληνοῦ, π. Θ. Ζήση, π. Μ. Βουλκανέσκου, π. Α. Γκοτσόπουλου, π. Π. Χὶρς καὶ τὸν ἀφορισµὸ τοῦ διαπρε- ποῦς Καθηγητῆ τῆς ∆ογµατικῆς κ. ∆. Τσελεγγίδη, γιὰ …  ἀντιεκκλησιαστικὴ δραστηριότητα. Ἐπειδὴ ἐπισκέφτηκαν τὰ Πατριαρχεῖα τῆς Βουλγαρίας καὶ τῆς Γεωργίας καὶ µίλησαν γιὰ τὰ ἀποτελέσµατα τῆς Κολυµβαριανῆς «Συνόδου»! Τὸ «νόστιµο» εἶναι ὅτι ἡ πρόταση ἔγινε δεκτή. Ἡ ἐπίσηµη ἱστοσελίδα τοῦ Πατριαρχείου τῆς Ρουµανίας, ἀνάρτησε τὴν ἐν λόγῳ πρόταση. Ἡ δὲ Μητρόπολις Μουντένιας καὶ Ντόµπροτζας τοῦ Πατριαρχείου Ρουµανίας, ἐπέβαλε τὴν ποινὴ τῆς ἀπαγόρευσης ἱεροπραξιῶν, σὲ αὐτή, στὸν γνωστὸ ἀγωνιστὴ Ρουµάνο κληρικὸ π. Μ. Βουλκανέσκου! Στὸ Ἅγιον Ὄρος διώκεται ὁ π. Σάββας Λαυριώτης. Στὴ Μονὴ Χιλανδαρίου ἐκδιώχθηκαν τέσσερις µοναχοὶ καὶ ἕπεται συνέχεια! Στὶς διάφορες περιοχὲς ποὺ καλεῖται ὁ π. Σάββας Λαυριώτης νὰ µιλήσει καὶ νὰ ἐνηµερώσει τὸν κόσµο, ἐκδίδονται «πύρινες» ἀνακοινώσεις ἐναντίον του ἀπὸ τοὺς κατὰ τόπους Μητροπολίτες, χαρακτηρίζοντάς τον ὡς «ταραξία» καὶ «ἐξωεκκλησιαστικὸ πρόσωπο»! Μὲ ἄλλα λόγια, οἱ οἰκουµενιστὲς «ἀκονίζουν τὰ µαχαίρια» τους, ἐναντίον ὅσων δηλώνουν ἐµµονὴ στὴν Ὀρθοδοξία! ∆ὲ χρειάζεται µεγάλη προσπάθεια νὰ καταλάβουµε πὼς «βρυκολακιάζει» στὶς µέρες µας ὁ ἀλήστου µνήµης Ἰωάννης Βέκκος, ὁ σφαγέας τῶν Ἁγιορειτῶν Ὁσιοµαρτύρων, ὅταν ἐκεῖνοι δὲν δέχτηκαν τὴν ψευδοσύνοδο τῆς Λυὼν (1274)!

"Ο.Τ"
***
Ο  Ανώνυμος άφησε ένα  σχόλιο για την ανάρτησή σας "Ἤρχισαν αἱ διώξεις ὅσων δὲν δέχονται τὴν «Σύνοδον»...": 

Καλά έχετε την εντύπωση ότι θα κάνουν πίσω; Όποιος έχει τέτοια αφέλεια ας συνεχίσει να το πιστεύει. Και βέβαια θα γίνουν διώξεις, ο δρόμος ανοίχτηκε δε θα σταθούν κάποιοι εμπόδιο. Αποτελεί πρόοδος κατ΄ αυτούς. Αυτοί που αντιστέκονται είναι οπισθοδρομικοί! Συνεχίστε να πιστεύετε ότι θα αναιρέσουν όλα όσα έχουν δρομολογηθεί και θα απογοητευτείτε διπλά. Η αρχή έγινε πριν καν γεννηθείτε, αρχές του 1900 και εντεύθεν. Αντιδράσεις χλιαρές και άπνοες. Κανένας δεν θυσιάζει τη βολή του, μπορεί να βλέπει και να παρατηρεί τα τεκταινόμενα αλλά δύσκολα κάνει την υπέρβασή του. Ελάχιστοι το τολμούν κι αυτοί μένουν στο περιθώριο και τους σταυρώνουν.

Άγιος Ιουστίνος (Πόποβιτς) -- Υπόμνημα στην Ιερά Σύνοδο της Σερβίας, 1977

Ευχαριστούμε τον αδελφόν μας Ιουστίνο.


"Πανιερώτατοι πατέρες, δεν είναι δυνατόν να μη αποκομίση τις την πεποίθησιν, ότι όπισθεν όλων των τοιούτων ενεργειών ευρίσκεται μία κρυφή επιθυμία ωρισμένων ανθρώπων του σημερινού πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως  όπως δια της νέας επιδεικτικής αντιλήψεως περί της θέσεώς του, επιβληθή σήμερον τελικώς και οριστικώς εις τας ορθοδόξους αυτοκεφάλους Εκκλησίας, εις όλον τον ορθόδοξον κόσμον και την διασποράν και επικυρώση και κατοχυρώση τούτο την ΝΕΟΠΑΠΙΣΤΙΚΗΝ του ΕΠΙΒΟΛΗΝ ταύτην δια μιάς "οικουμενικής συνόδου".

Υπενθυμίζω ότι ούτε ευαγγελικόν ούτε ορθόδοξον, ούτε κανονικόν θα ήτο να επιτραπή εις την Κωνσταντινούπολιν όπως ...οδηγήση όλην την Ορθοδοξίαν εις ΤΟ ΧΕΙΛΟΣ ΤΗΣ ΑΒΥΣΣΟΥ, ως είχεν ήδη συμβή παρομοίως κατά την θλιβεράν εποχήν της ψευδοσυνόδου της Φλωρεντίας..."

Άγιος Ιουστίνος    Πόποβιτς
Υπόμνημα στην Ιερά Σύνοδο της Σερβίας, 1977

περιοδικό "Κοσμάς Φλαμιάτος", τεύχος 1, σ.70, 2010.

π. Ι. Χρυσαυγής: «Οι Εκκλησίες θα δεχθούν την Σύνοδο;»

Ο διατελέσας Εκπρόσωπος Τύπου του Πατριαρχείου Κων/πόλεως εις το Κολυμβάρι π. Ιωάννης Χρυσαυγής εις την πρώτην συνέντευξίν του μετά την Σύνοδον, που έως και σήμερα αναπαράγεται καθημερινώς από μέσα ενημερώσεως, δηλώνει ευθαρσώς ότι καθοριστικόν ρόλον θα διαδραματίση η αποδοχή της Συνόδου από τας Τοπικάς Εκκλησίας. Ενετοπίσαμεν την πρώτην ανάρτησιν της μεταφράσεως της συνεντεύξεως εις το ιστολόγιον fanarion.blogspot.gr της 31ης Αυγούστου 2016:

Του Αγίου Μαξίμου του Ομολογητού (Β´ Εκατοντάδα περί αγάπης) :

«Αν θέλης να βρης την οδόν, που οδηγεί στην αιώνια ζωή, ζήτα την σε αυτήν την Οδόν, που είπε: «Εγὼ ειμί η οδός και η αλήθεια και η ζωή» (Ιω. ΙΔ´ 6) και εκεί θα την βρης. Αλλά ζήτα την με πολύ μεγάλον πόθον, γιατὶ είναι λίγοι όσοι βρίσκουν αυτην την οδόν (Ματθ. Ζ´Ι4), μη τυχόν και μείνης έξω από τους λίγους και βρεθής μαζὶ με τους πολλούς».

28η Οκτωβρίου --- ‘‘Ζήτω η Ελλάς’’

Ανησυχούμε και απελπιζόμεθα, όταν μελετούμε τους εκτεθέντας από την Εθνικήν Στατιστικήν Υπηρεσίαν αριθμούς, εν σχέσει προς το δημογραφικόν πρόβλημα της Ελλάδος.  Εκ των αριθμών, αποδεικνύεται ότι η πατρίς μας είναι άτεκνος σχεδόν χώρα, χώρα, κατά το πλείστον, γερόντων!  Ποίος θα το εφαντάζετο;  Οι Έλληνες, δυστυχώς κατ’ όνομα οι πλείστοι Ελληνορθόδοξοι, εγένοντο αρνηταί της ζωής, φυγότεκνοι, στείροι!  Ωσάν να μη υπήρξαν απόγονοι ενδόξων όντως προγόνων, οι οποίοι εξύψωσαν την ιδέαν και αξίαν του Ανθρώπου και του Ανθρωπισμού όσον ουδέν άλλο έθνος επί της γης.  Η δε πολιτεία, άνευ βουλής ενεργήσασα, εψήφισε νόμον περί αμβλώσεων δια του οποίου φονεύονται 300—400 χιλιάδες  Ελληνορθόδοξα νήπια ετησίως και όντως επεδεινώθη επικινδύνως το δημογραφικόν πρόβλημα της Χώρας.  Υπό το πνεύμα του δήθεν «εκδημοκρατισμού» της οικογένειας, του γάμου και του ατόμου ηλλοίωσε το Οικογενειακόν δίκαιον και ενομιμοποίησε την μοιχείαν και ομοφυλοφιλίαν.  Με την ανεξέλεγκτη και μεθοδευμένη μετακίνηση ξένων πληθυσμών στον Ελληνικό χώρο, η πολιτεία θα επιδεινώση ακόμα περισσότερον την πληθυσμιακήν αλλοίωση και θα βοηθήση την ανάπτυξη ξένων ισχυρών μειονοτήτων, που θα δρουν διασπαστικά στο τέλος, ως πέμπτη φάλαγξ εντός των τειχών. Η πολιτεία μεθοδευμένα ηλλοίωσε, την Χριστιανικήν αγωγήν του Λαού και τας ηθικοθρησκευτικάς του αξίας, διότι η φυγοτεκνία είναι θέμα κυρίως ηθικόν.  Ηλλοίωσε και το εθνικόν φρόνημα.  Είναι ολοφάνερον, ότι η εθνική συνείδησις έχει σήμερον αμβλυνθή κυρίως στις ψυχές των νέων!  Εφ’ όσον δεν υπάρχει μέσα μας έντονον το αίσθημα της φιλοπατρίας, πώς είναι δυνατόν να σκεπτόμεθα το μέλλον της Ελλάδος;  Έτσι, αφού οι Έλληνες αντέστησαν επί χιλιετίας εις αφανιστικούς κινδύνους, ήδη εξαφανίζονται ειρηνικώς και αφ’  εαυτών! ‘‘Ζήτω  η Ελλάς,’’ αναφωνούν, κατά τα επετειακά ειωθότα, οι ομιληταί.  Αλλά πώς θα ζήση η Ελλάς χωρίς Έλληνας;


   ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΦΩΝΗ  MONTREAL - CANADA