Αγιοποιήσεις -- Του Αθανασίου Σακαρέλλου, θεολόγου

1. Η συζήτηση αυτή είχε αρχίσει με αφορμή την προσπάθεια ορισμένων να καταστήσουν αγίους μερικά εξέχοντα πρόσωπα του Νεοημερολογιτικού χώρου, όπως είναι οι λεγόμενοι «γεροντάδες» Παΐσιος μοναχός, Εφραίμ ησυχαστής, Εφραίμ Κατουνακιώτης, Ιάκωβος Τσαλίκης, Σωφρόνιος (Έσσεξ), Αμφιλόχιος Μακρής, κ.ά. Μάλιστα δημοσιεύτηκε φωτογραφία κάποιου ναού, που κτίστηκε πρόσφατα στον Έβρο αφιερωμένου σε τρεις από αυτούς. Επίσης, δημοσιεύτηκαν και φωτογραφίες από αγιογραφίες τους, που έκανε η Μονή Βατοπεδίου σε μετόχι της στο Πόρτο Λάγος. 
Εν τω μεταξύ, στη συζήτηση που επακολούθησε μεταξύ ομολογουμένως εκλεκτών αδελφών και εμού, τέθηκε θέμα για την ανακήρυξη κατά καιρούς και άλλων προσώπων, όπως του επισκόπου Ιππώνος (Αφρικής) Αυγουστίνου, των αυτοκρατόρων μας Θεοδοσίου του Μεγάλου, Θεοδοσίου του Μικρού, Ιουστινιανού, της οικογένειας του τσάρου Νικολάου, του βασιλιά της Αγγλίας Εδουάρδου, των αγίων της Μυτιλήνης Νικολάου, Ειρήνης κτλ, του αγίου Εφραίμ της Μάκρης, του Ιωάννου Μαξίμοβιτς, του Λουκά Κριμαίας, και άλλων.
Επιθυμία μας είναι στη συζήτηση, που θα επακολουθήσει με τη συμμετοχή των καλών αδελφών, που έλαβαν ήδη μέρος, ως και όσων άλλων θα θελήσουν ενδεχομένως να λάβουν περαιτέρω μέρος σε αυτή, να εξετασθεί το θέμα της αγιοποίησης νέων αγίων, σε όλες τις παραμέτρους της, ως και όλες οι περιπτώσεις των άλλων προσώπων, που αναφέρθηκαν κατά την διεξαγωγή του διαλόγου.
Στην καταχώρησή μας αυτή, θα εξετάσουμε πώς έχει το θέμα της αγιοποίησης νέων αγίων από τη σκοπιά της Ορθόδοξης Παράδοσης. Στις επόμενες καταχωρήσεις μας θα δούμε τις περιπτώσεις των προσώπων, που η Εκκλησία ήδη αγιοποίησε, ή αμφισβητείται η αγιοποίησή τους. Τελευταία δε, θα αναφερθούμε στην προσπάθεια όσων προσπαθούν να επιβάλλουν «εκ των κάτω» την αγιοποίηση των καλών «γεροντάδων» τους.


2. Το θέμα της «αγιοποίησης» συνδέεται άμεσα με το περί του ποίοι θα κληρονομήσουν τον Παράδεισο.

Ως προς το τελευταίο αυτό ζήτημα, είπαμε και άλλη φορά, ότι αυτό είναι θέμα Θεού, που δεν δεσμεύεται από κανένα νόμο. Ο Θεός θα χαρίσει τη βασιλεία Του σε όποιον θέλει. Εμείς ευχόμαστε να βάλει στον Παράδεισο όλους τους ανθρώπους, από τον Αδάμ και την Εύα, μέχρι αυτόν, που θα ζήσει τελευταίος πάνω στη γη. Ο Θεός φανέρωσε το θέλημά Του σε μας τους ανθρώπους, οι οποίοι αν θέλουμε να σωθούμε πρέπει απαραίτητα να συμμορφωθούμε με αυτό. Το θέλημα του Θεού είναι για μας νόμος. Σύμφωνα με αυτό το νόμο, προορισμός μας εδώ στη γη είναι να αποκτήσουμε την «ομοίωσή» μας με το Θεό. Να γίνουμε δηλ. «κατά χάριν» θεοί! Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να θεωθούμε. Και αυτό συμβαίνει, όταν ο άνθρωπος αξιώνεται να φτάσει στη «θέωση», ή τουλάχιστον στο «φωτισμό», στη «θεωρία του Θεού».
Τότε ο άνθρωπος βλέπει και γνωρίζει τα «μυστήρια της βασιλείας των ουρανών». Γνωρίζει όλη τη θεολογία από τη θεία εμπειρία του, όπως τη γνώρισαν οι προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης, οι απόστολοι και οι άγιοι, χωρίς ποτέ τα πρόσωπα αυτά να τη σπουδάσουν σε Θεολογικές Σχολές Πανεπιστημίων. Όλοι οι θεούμενοι, επειδή έχουν την ίδια εμπειρία, λένε τα ίδια πράγματα στα θέματα της πίστης μας. ΄Εχουν καταστήσει βίωμά τους την πίστη. Και όσοι από το βίωμά τους λέγουν τα ίδια πράγματα, αυτό σημαίνει ότι έχουν αποκτήσει την εμπειρία της «θεωρίας του Θεού», δηλ. της «θέωσης», ή του «φωτισμού».
Κληρονόμοι του Παραδείσου είναι οι θεούμενοι. Από τώρα, μέχρι τη μέλλουσα Κρίση, τον προγεύονται. Μετά την Κρίση θα τον γεύονται αιώνια. Αυτοί είναι οι άγιοι! Αυτοί αποτελούν την «άκτιστη Εκκλησία». Είναι η «κοινωνία αγίων», μέλη της οποίας πρέπει να επιδιώκουμε να γίνουμε όλοι μας.

Από όσους θα κληρονομήσουν τον Παραδείσου, θέλει ο Θεός ορισμένοι μόνο να τιμώνται και να δοξάζονται από τα μέλη της επί γης Εκκλησίας του.
Επομένως, το βασικό κριτήριο για να κληρονομήσει ένας πιστός τον παράδεισο είναι να αξιωθεί να φτάσει στη «θεωρία του Θεού», τη «θέωση» ή το «φωτισμό», το ίδιο δε κριτήριο ισχύει και για την «αγιοποίησή» του.
Οι Λατίνοι δεν έχουν «την εμπειρία της θέωσης», ως κριτήριο για να κληρονομήσει κάποιος τον παράδεισο. Σ’ αυτούς είναι αρκετό να είναι κάποιος καλός άνθρωπος, με καλές πράξεις. Δεν ξέρουν ότι η κόλαση θα είναι γεμάτη από καλούς ανθρώπους, ο δε Παράδεισος από αμαρτωλούς, που μετανόησαν. Τους αγίους, που θέλει ο Θεός να γεραίρουν και δοξάζουν οι Ορθόδοξοι, δεν τους προσδιορίζουν οι άνθρωποι. Τους φανερώνει ο ίδιος ο Θεός. Αυτό θα το δούμε αμέσως στη συνέχεια.


Συνεχίζεται

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Δεν τα λέει σωστά ο κ. Σακαρέλλος, ούτε και εσείς κάνετε σωστά που αναδημοσιεύετε τις λαθεμένες απόψεις του.

Προσέξτε μην γίνεστε αγιομάχοι. Πολύ το φοβάμαι!

Αναγνώστης

Silver είπε...

Σέβομαι τις απόψεις σου.
Τώρα για να είμαι αγιομάχος πρέπει να μη δέχομαι κάποιον άγιο που η Εκκλησία έχει στο αγιολόγιό Της.
Έχεις διαβάσει να έχω γράψει κάτι τέτοιο;
Αν ναι μπορείς να μου το αναφέρεις;

Τώρα για τα γραπτά του θεολόγου Σακαρέλλου, άλλοι τα δέχονται άλλοι όχι.
Είναι κακό να παρουσιάζουμε γραπτά ανθρώπων που αγωνίζονται για την Πίστη;


Δεν μας έχει καλέσει ο Κύριος εν ελευθερία;

Πάντως σε ευχαριστώ για το γράμμα σου το οποίο έχει σκοπό να με βοηθήσει από ενδεχόμενο λάθος μου. Η πρόθεσή σου είναι αδελφική.

Νάσαι πάντα καλά!
Εν Χριστώ,
Κωνσταντίνος Αργυρακόπουλος (διαχειριστής της "Ορθόδοξης Φωνής")