H αίρεσις τού Οικουμενισμού έχει δύο χαρακτηριστικά που δεν είχαν οι παλαιές αιρέσεις

Πρώτον, την καθολικήν κατά της Ορθοδόξου Εκκλησίας επίθεσιν και όχι μόνον εναντίον ενός δόγματος και δεύτερον, την καθολικήν σχεδόν αποδοχήν της αιρέσεως από τους κορυφαίους κληρικούς και θεολόγους της Ορθοδοξίας, με ελαχίστας εξαιρέσεις στο χώρο των ιερέων καί μοναχών. Σημειωτέον ότι οι εξαιρέσεις αυτές αναφέρονται μόνο στό θεωρητικό πεδίον, δηλαδή στά λόγια και την πέννα, χωρίς ουδεμίαν πρακτικήν έκφρασιν αντιστάσεως, όπως είναι η διακοπή κοινωνίας με την αίρεσιν κ.λ.π. Το θλιβερώτερον όμως εν προκειμένω είναι η δικαιολογία που προβάλλουν αυτοί οι ρασοφόροι παντός βαθμού προκειμένου να υποστηρίξουν την θέσιν τους. Λέγουν χαρακτηριστικώς ότι ενεργούν έτσι, διότι επθυμούν να ευρίσκωνται εντός Εκκλησίας, αφού, όπως ισχυρίζονται, μόλις διακόψουν κοινωνίαν με τους αιρετικούς προϊσταμένους των ή τους κοινωνούντας με αυτούς, θα ευρεθούν αμέσως εκτός Εκκλησίας. Οποία διαστροφή της Ορθοδόξου διδασκαλίας! 

Δεν υπάρχουν σχόλια: