Ο χαρτοπόλεμος των Αγιορειτών συνεχίζεται : ΣΟΒΑΡΕΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΗ

Σοβαρές αντιδράσεις προκάλεσε στο Άγιον Όρος η δημοσίευση των Κειμένων και του Κανονισμού Λειτουργίας της Πανορθόδοξης Συνόδου.
Οι Αγιορείτικες Μονές με γράμματα και προφορικά μετέφεραν τις ανησυχίες και τις επιφυλάξεις τους για την Πανορθόδοξη στην Ιερά Κοινότητα. Λόγω της σπουδαιότητας του θέματος, αποφασίσθηκε ομόφωνα τα κείμενα της Πανορθόδοξης να συζητηθούν αναλυτικά σε Έκτακτη Σύναξη των Αντιπροσώπων και των Ηγουμένων των Ιερών Μονών (ΕΔΙΣ) μετά τις εορτές του Πάσχα.
Ενδεικτικά αναφέρουμε μερικά χαρακτηριστικά αποσπάσματα από τις επιστολές των Ι. Μονών του Αγίου Όρους:
«Ο Κανονισμός Λειτουργίας και Οργανώσεως παρουσιάζει εικόνα Συνάξεως Προκαθημένων και όχι εικόνα Πανορθοδόξου Συνόδου κατά το πρότυπον των Οικουμενικών Συνόδων ... Φοβούμεθα ότι με τον τρόπον αυτόν αθελήτως διεισδύει εις την Εκκλησίαν η θεολογία του πρωτείου, ήτις άλλωστε αποτελεί και απόληξιν της εμφανισθείσης τον 20όν αιώνα θεολογίας του προσώπου».

«Μελετήσαντες μάλιστα επισταμένως το έκτον κοινοποιηθέν ημίν κείμενον περί των σχέσεων της Ορθοδόξου Εκκλησίας με τον λοιπόν χριστιανικόν κόσμον ... αγωνιούμεν και ημείς μήπως με όσα γράφονται και όσα υπονοούνται ... οι εμπνευστές και οι συντάκτες του επιχειρούν μια θεσμική νομιμοποίηση του Χριστιανικού Συγκρητισμού-Οικουμενισμού, με μια απόφαση Πανορθοδόξου Συνόδου. Το Άγιον Όρος ... έχει παραγάγει και στοιχεί προς μίαν ολόκληρον παράδοσιν ομολογιακών κειμένων τα οποία επιχειρούν να προλάβουν ακριβώς αυτό (την θεσμοποίησιν του Συγκρητισμού-Οικουμενισμού), εφιστώντα ιδιαιτέ­ρως την προσοχήν εις τας συμπροσευχάς μετά των αιρετικών, αι οποίαι παρά την απαγόρευσιν των Ιερών Κανόνων επαναλαμβάνονται δυστυχώς εις κάθε συνάντησιν με ετεροδόξους».
« ... παρατηρούμεν ότι η επιθυμουμένη συνοδικότης περιορίζεται και εμποδίζεται εντόνως από τον ίδιον τον Κανονισμόν της οργανώσεως και της λειτουργίας της Συνόδου, τον προβλέποντα διά κάθε Τοπικήν Εκκλησίαν μίαν μόνο ψήφον ... η προσπάθεια των συντακτών του κειμένου κινείται πρός «ανάπαυσιν» των λεγόμενων άλλων «εκκλησιών και ομολογιών», δηλ. των ευρισκομένων εκτός της Μίας και μοναδικής Εκκλησίας. ... ο όρος «Εκκλησία» συγχέεται με τας διαφορετικάς χριστιανικάς κοινότητας, αποκαλουμένας εις το εν λόγω κείμενο εξ ίσου «εκκλησίες». ... Είναι πρόδηλος η προσπάθεια μέσω του κειμένου να λάβουν πανορθόδοξον κύρος οι σκανδαλώδεις δια πολλούς Ορθοδόξους δηλώσεις των διαφόρων συνελεύσεων του ΠΣΕ. ... Ως βάση των διαλόγων τίθεται «η πίστις και η παράδοσις της αρχαίας Εκκλησίας και των επτά Οικουμενικών Συνόδων» ωσάν η μετέπειτα ιστορία της Ορθοδόξου Εκκλησίας να είναι ελλειματική. Και τούτο ρητώς δηλούται διά του όρου της «απολεσθείσης ενότητος των Χριστιανών» (παρ. 5)!».
«Όπως προκύπτει από την μελέτη των προεγκριθέντων κειμένων οι διατυπώσεις πάνω σε καίρια εκκλησιολογικά θέματα είναι επισφαλείς και διφορούμενες, και επιδέχονται ερμηνείες αποκλίνουσες από το Ορθόδοξο δόγμα».
«Παραλλείποντες τα λοιπά θέματα της Συνόδου, μένωμεν εις το: "Σχέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας πρός τον λοιπόν Χριστιανικόν κόσμον" περί του οποίου κατά καιρούς τόσα έχωσι γραφεί δι᾿ εισηγήσεων και επιστολών και ανακοινώσεων, προς το Σεπτόν Οικουμενικόν Πατριαρχείον παρά της Σεβαστής Ιεράς Κοινότητος ... Δι' αυτών εφιστάται η προσοχή ως προς τας σχέσεις και οιασδήποτε επαφάς μετά των ετεροδόξων προς αποφυγήν της σταδιακής θεσμοθετήσεως, ένεκα του συγχρωτισμού, των διαβλεπομένων τάσεων Συγκρητισμού - Οικουμενισμού».
«Εις το κείμενον «Σχέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας πρός τον λοιπόν χριστιανικόν κόσμον» διαπιστούμεν δύο προβλήματα: Πρώτον, δεν χρησιμοποιείται εις αυτό με σαφήνειαν ο όρος «Εκκλησία», ώστε η Ορθόδοξος Εκκλησία μας να δηλώνη απεριφράστως ότι αυτή μόνη είναι η Μία Αγία Καθολική και Αποστολική Εκκλησία. ... Δεύτερον, το κείμενον αποτυπώνει τον χαρακτήρα και τον τρόπον διεξα­γωγής των διαλόγων, την μεθοδολογίαν και την στοχοθεσία των, χωρίς να λαμβάνη υπ΄ όψιν όσα η Ιερά Κοινότης και καταξιωμένοι πανορθοδόξως Σεβ. Ιεράρχαι, Γέροντες του Αγίου Όρους και Θεολόγοι έχουν εκφράσει δημοσίως»
***
Το Περιβόλι της Παναγίας 
αποσαθρωμένο οπωροφυλάκιο Ορθοδοξίας !!!

Του αείμνηστου Ιωάννου Κορναράκη, Ομοτίμου Καθηγητού της Θεολογικής Σχολής Αθηνών.


«Ο Θεός ήλθοσαν έθνη εις την κληρονομίαν σου, εμίαναν τον ναόν τον άγιόν σου, έθεντο Ιερουσαλήμ ως οπωροφυλάκιον» (Ψαλμ. 78, 1) 


Η επέλαση της παπικής αιρέσεως, τον Νοέμβριο του 2006, στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, μετέβαλε το Άγιο Όρος ή μάλλον την πνευματική του ηγεσία, τους ηγουμένους των είκοσι Ι. Μονών του, σε εγκαταλελειμμένο και έρημο οπωροφυλάκιο Ορθοδοξίας! 

Ο λαός του Θεού, το πλήρωμα της Εκκλησίας, ανέμενε την άμεση, δυναμική παρέμβαση του Αγίου Όρους στα διαδραματισθέντα στο Φανάρι, με την επίσκεψη-συλλειτουργία του Πάπα, ως αυτονόητη παρουσία ορθόδοξης αντιδράσεως και μαρτυρίας, όπως ακριβώς συνέβη στο παρελθόν επί Πατριάρχου Αθηναγόρα, με την άρση των αναθεμάτων, όταν σύσσωμο το Άγιο Όρος, η πνευματική του ηγεσία, διέκοψε τη μνημόνευση του ονόματός του! 

Αλλά η πνευματική ηγεσία του Αγίου Όρους των ημερών μας, δεν έπραξε το ίδιο! 
Δεν διετράνωσε μαχητικά την ορθόδοξη μαρτυρία με το γνωστό κύρος του αγιορείτικου λόγου, ως διορθωτική παρέμβαση στις αυθαίρετες και κραυγαλέες πατριαρχικές παραβιάσεις των ι. Κανόνων της Εκκλησίας. 
Αντίθετα επιβράβευσε τις πατριαρχικές αυτές αντορθόδοξες ενέργειες με τη διακήρυξη της ευλαβείας της στο πρόσωπο του κ. Βαρθολομαίου! 

Έτσι οι φύλακες της Ορθoδόξου Παραδόσεως, οι πυλωροί της προστασίας και διασφαλίσεως του κύρους των Ι. Κανόνων της Εκκλησίας, εγκατέλειψαν τη θέση τους! 
Αρνήθηκαν τον εαυτό τους. 

Άφησαν ξέφραγο και απροστάτευτο τον αμπελώνα του Κυρίου και συσχηματίσθηκαν με τον νυν αιώνα του οικουμενισμού, του κακόδοξου χριστιανικού συγκρητισμού. 

Ευθυγραμμίσθηκαν με τους νεοεποχίτικους νόες κληρικών και λαϊκών θεολόγων, αρνητών της αληθείας της Μίας, Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας του Χριστού, της Εκκλησίας των ι. Αποστολικών και Συνοδικών Κανόνων, της Πατερικής Παραδόσεως! 

Η στάση αυτή της πνευματικής ηγεσίας του Αγίου Όρους αποστερεί σήμερα από την Ορθόδοξη Εκκλησία το φρουρό και φύλακα των παραδεδομένων αληθειών της πίστεως και της διδασκαλίας της. 

Σήμερα έπαυσε να είναι το Άγιο Όρος εγγύηση και στήριξη Ορθοδοξίας, έπαλξη παρατάξεως μαρτύρων και ομολογητών Ορθοδοξίας. 

Σήμερα το Άγιο Όρος, μοιάζει με αποσαθρωμένο από τον οικουμενισμό και την αίρεση οπωροφυλάκιο, μνημείο πλέον αγιορειτικής εγκαταλείψεως του περιβολιού της Παναγίας! 

Το θλιβερό αυτό γεγονός συμβαίνει σήμερα, σε ώρα και στιγμή προχωρημένης αποδυναμώσεως της Ορθοδοξίας από ζωτικές και άγρυπνες δυνάμεις μαρτυρίας και ομολογίας, δεδομένου ότι, σήμερα, επίσκοποι και αρχιεπίσκοποι και 

Πατριάρχες αλλά και κληρικοί και λαϊκοί θεολόγοι, μεταποιούμενοι αλαζονικώς σε τάξη εκκλησιαστικής οικουμενικής συνόδου, αποφθέγγονται άρρητα ρήματα κακοδοξίας, «επ’ αγαθώ» της Ορθοδοξίας! 

Αιρετικές χριστιανικές κοινότητες αναγνωρίζονται σήμερα ως εκκλησίες, συλλειτουργίες με τους πάσης φύσεως αιρετικούς και συμπροσευχές βαπτίζονται ως αγαπητικές σχέσεις και κάθε ορθόδοξη αλήθεια παραπέμπεται στον κάλαθο του οικουμενισμού, για επανερμηνεία με τα νέα δεδομένα της μετανεωτερικότητας, η οποία απαιτεί τον επαναπροσδιορισμό των πάντων στη θεολογία και γενικώς στη ζωή της Εκκλησίας! 

Σ’ αυτή την κρίσιμη ώρα της οικουμενιστικής λαίλαπας, δεν έστερξαν οι αγιορείτες ηγούμενοι να αναδειχθούν· «θεία παρεμβολή και θεηγόροι οπλίται παρατάξεως Κυρίου»! 

Παραδόθηκαν στη δειλία και το φόβο της μαρτυρίας, με το…αιρετικό πρόσχημα της ευλαβούς υπακοής στο πρόσωπο του Πατριάρχου! 

Έτσι μετέτρεψαν την πνευματική τους ηγεσία σε αποσαθρωμένο οπωροφυλάκιο του περιβολιού της Παναγίας! 

Έκαναν την επιλογή τους! 

Επέλεξαν την συνοδοιπορία τους με την πατριαρχική οικουμενιστική λογική!

2 σχόλια:

Κυπριανός Χριστοδουλίδης είπε...

Οι «σοβαρές αντιδράσεις για την Πανορθόδοξη» οφείλουν να γίνουν απερίφραστη καταδίκη αυτής

Ο τίτλος της ανάρτησης του ιστολογίου ΑΚΤΙΝΕΣ φέρει τον τίτλο "Σοβαρές αντιδράσεις από το Άγιον Όρος για την Πανορθόδοξη" και μπορείτε να την διαβάσετε στο δεσμό που ακολουθεί : http://aktines.blogspot.gr/2016/04/blog-post_783.html . Εκεί, ενδεχομένως, να διαβάσετε και το σχόλιο που ακολουθεί.

Βρισκόμαστε στο "Έτος Ελέους" της σιωνιστικής παρασυναγωγής και η Ελλάδα καλείται να αποδείξει έμπρακτα το "creo en el amor", όπως μας είπαν στο σχετικό "THE POPE VIDEO" οι κληθέντες ομιλητές του ελέους ( http://thepopevideo.org/en/video/interreligious-dialogue.html ). Την παπική πρωτοβουλία συμμερίζεται και η επίσημη κρατική ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδος. Εκκλησία ορθόδοξη σημειωτέον η οποία αναζητεί τις σχέσεις της προς τον υπόλοιπο χριστιανικό κόσμο.

Το θέμα αυτό έχει προγραμματισθεί προς συζήτηση και έγκριση από την αναμενόμενη "αγία" και Μεγάλη Πανορθόδοξη Σύνοδο με την διευκρίνιση, εκ μέρους ενός εκ των εμπνευστών του θέματος των σχέσεων (σ.σ. είναι ο μητροπολίτης Μεσσηνίας Χρυσόστομος Σαββάτος), ότι η ερμηνεία των αναφορών του Κειμένου της Συνόδου σε «Εκκλησίες», πέραν της Ορθοδόξου, βασίζεται στην αυτονόητη (σημ. για τον ίδιο) διάκριση μεταξύ οντολογικής και ιστορικής πραγματικότητας! Και για όποιον δεν καταλαβαίνει αυτό το αυτονόητο για τον μητροπολίτη Σαββάτο - είναι η διάκριση μεταξύ οντολογικής και ιστορικής πραγματικότητας - θα συμπληρώσουμε εμείς ότι άλλη ήταν ιστορικά η οντολογική Εκκλησία "τω καιρώ εκείνω", και άλλη είναι (ανιστορικά βέβαια) η οντολογική Εκκλησία (μήπως "εκκλησία" ;) του κ. Σαββάτου σήμερα. Διότι η Ιστορία δεν γράφτηκε ακόμη, θα την γράψει η Μεγάλη Πανορθόδοξη Σύνοδος, οπότε θα έχουμε στα χέρια μας τη διάκριση μεταξύ οντολογικής και ιστορικής πραγματικότητας. Δηλαδή, αν δεν τυγχάνω βλάξ, μεταξύ οντολογικής Εκκλησίας και ιστορικής Εκκλησίας !

Πληροφοριακά, σχετικά με το "The Pope Video" υπάρχει η ένδειξη ότι πρόκειται για τον πολλά υποσχόμενο "Interreligious Dialogue", που διεξάγεται εδώ και χρόνια, και αν κάποιος δυσκολεύεται να καταλάβει αυτό το "interreligious", τούτο σημαίνει "ενδοθρησκειακός" διάλογος, δηλαδή εσωτερικός ή μυστικός διάλογος, ενώ η παραπλάνηση και η παραποίηση, με στόχο τη σύγχυση, το αποδίδει ως "διαθρησκειακός" διάλογος. Δηλαδή, διάλογος μεταξύ των θρησκειών απλουστευτικά.

(συνέχεια)

Κυπριανός Χριστοδουλίδης είπε...

Ο δικός μας μητροπολίτης Χρυσόστομος Σαββάτος, εκ των εμπνευστών των σχέσεων της Ορθόδοξης Εκκλησίας με τον υπόλοιπο χριστιανικό κόσμο, επιδεινώνει ακόμη περισσότερο τη σύγχυση - καλύτερα συσκότιση - κάνοντας λόγο για "διάκριση μεταξύ οντολογικής και ιστορικής πραγματικότητας". Θα μπορούσε να πει ή να γράψει «μεταξύ οντολογικής και ιστορικής αλήθειας» . Το παρέκαμψε, προφανώς, διότι προσπαθεί να αποφύγει ένα τεραστίων διαστάσεων θεολογικό ατόπημα : Να μιλήσει για διάκριση μεταξύ οντολογικής και ιστορικής εκκλησίας. Σημειώνουμε, η οντολογική εκκλησία δεν είναι άλλη από την ορατή εκκλησία, καθότι, όπως γνωρίζουμε, έχουμε και την αόρατη εκκλησία. Αλλά ούτε αυτό δεν μας το λέει ο μητροπολίτης κ. Σαββάτος. Επίσης, δεν γνωρίζουμε αν η αόρατη εκκλησία είναι, κατ΄ αυτόν, η ιστορική εκκλησία ή κάποια άλλη. Θα πρέπει να μας το εξηγήσει. Όπως και να το κάνουμε, όμως, έχουμε ξεκάθαρα δυο εκκλησίες και αυτό - μη γένοιτο - θα επισημοποιηθεί από την "αγία" Πανορθόδοξη Σύνοδο των Οικουμενιστών - Σιωνιστών.

Αν τώρα ο μητροπολίτης κ. Χρυσόστομος Σαββάτος έχει άλλα κατά νουν, με αυτό το "η ερμηνεία των αναφορών του Κειμένου της Συνόδου σε «Εκκλησίες», πέραν της Ορθοδόξου, βασίζεται στην αυτονόητη διάκριση μεταξύ οντολογικής και ιστορικής πραγματικότητας", ας μας δώσει να καταλάβουμε ποια είναι η διαφορά της οντολογικής πραγματικότητας του ανθρώπου από την οντολογική πραγματικότητα της Ιστορίας, αν φυσικά υπάρχει και αυτή. Από εδώ θα προκύψει και η "πέραν της Ορθοδόξου" (sic) οντολογική πραγματικότητα της Εκκλησίας.

Ως προς ημάς (παρένθεση, ο γράφων καταθέτει την άποψή του) η λεγόμενη "οντολογική πραγματικότητα" του ανθρώπου συνυφαίνεται άρρηκτα με την πραγματικότητα της Ιστορίας και αυτή μετά της Εκκλησίας, δηλαδή την αλήθεια, ανεξαρτήτως αν, κατά τη διαδρομή των αιώνων, παρεισέφρησαν ποικίλα γεγονότα. Αυτονόητο όμως είναι ένα πράγμα, ο αδιάκοπος πόλεμος κατ΄αυτής από τις αιρετικές ψευδοεκκλησίες. Ομοίως και ψευδείς θεολογίες. Συνεπώς, οι "σοβαρές αντιδράσεις για την Πανορθόδοξη" οφείλουν να γίνουν απερίφραστη καταδίκη αυτής.

Τέλος