Του θεολόγου Δημήτριου Ἰ. Κάτσουρα:

Δυστυχῶς, θέλοντας νά εἶμαι εἰλικρινής καί δίκαιος καί αὐτοκριτικός, πρέπει νά ὁμολογήσω ὅτι σ' αὐτή τήν ἰδιαίτερα κρίσιμη περίοδο οἱ "Γ.Ο.Χ." τῶν παρατάξεων ἀδικαιολογήτως καί ἐγκληματικῶς δέν ἀγωνίζονται! Τολμῶ νά πῶ ὅτι ἔχουν ἐγκαταλείψει τόν ἀγώνα καί τή μαρτυρία τῆς Ὀρθοδοξίας! Εἶναι τραγική αὐτή ἡ διαπίστωση. Καί τό λέω μετά λόγου γνώσεως γιά ὅσους μέ γνωρίζουν. Ὁ ἀγώνας τῶν ὀρθοδόξων τοῦ 1924 φαίνεται προδομένος καί ἀποπροσανατολισμένος ἀπό ἐμᾶς τούς ἴδιους. Δέν σχολιάζω γιά νά χαϊδέψω κανενός τ' αὐτιά. Αὐτή τήν περίοδο προβληματίζομαι ἰδιαιτέρως κατά πόσον γιά μιά σειρά λόγους τό ἅλας τῶν Γ.Ο.Χ. φαίνεται νά ἔχει μωρανθεῖ! Πέραν τῶν ἀναμνήσεων καί ἀναφορῶν στούς ἀγώνες τῶν Πατέρων μας τοῦ 1924, ὄντως θαυμαστούς καί θεαρέστους, μέ τήν εὐκαιρία τῆς συμπληρώσεως τῶν 90 ἐτῶν ἀπό τήν ἐπιβολή τῆς ἑορτολογικῆς Καινοτομίας, ὀφείλουμε ἐκ λόγων δικαιοσύνης νά ἐπισημάνουμε ὅτι ὁ ἄκρατος μιμητισμός τῶν τῆς ἐπισήμου ἐκκλησίας ἀναίρεσε τόν ὁμολογιακό χαρακτήρα τῆς μαρτυρίας τῶν Γ.Ο.Χ. καί ἐκκοσμίκευσε τόν κολλυβαδικό τους χαρακτήρα. Θά ἦταν ἰδιαίτερα χρήσιμο γιά καλό προβληματισμό καί ἐποικοδομητική αὐτοκριτική ἡ πραγματοποίηση ἀνοικτῶν συζητήσεων καί τοποθετήσεων ἐπ' αὐτῶν τῶν ζητημάτων μεταξύ ἐκπροσώπων τῶν διαφόρων "πλευρῶν" μέ τή συμμετοχή κλήρου καί λαοῦ. Ἡ συνέχιση τῆς σημερινῆς καταστάσεως ἀπειλεῖ μέ μετάλλαξη ἐπ' ὠφελεία τοῦ Οἰκουμενισμοῦ τό κατά τήν ἔκφραση τῶν καινοτόμων παλαιοημερολογιτικό κίνημα ἤ τήν μαρτυρία τῆς ἀκαινοτομήτου Ὀρθοδοξίας.

***

Ἡ θέλησις ἐκ τῆς φύσεώς της πάντοτε ζητεῖ τὸ ἐλλεῖπον, καὶ ἐν προκειμένῳ τὸ ἐλλεῖπον, κατὰ τὴν ὁμολογίαν τοῦ κ. Κάτσουρα, εἶναι ἡ εἰλικρίνεια καὶ ἡ δικαιοσύνη καὶ ἡ αὐτοκριτική. Ὁ ἀγὼν καὶ ἡ μαρτυρία τῆς Ὀρθοδοξίας δὲν ἔχει ἐγκαταλειφθῆ, ἀλλὰ ἔχει καταστῆ συστηματικῶς ἀδύνατος παρ᾽ ἐκείνων οἱ ὁποῖοι προγραμματικῶς προεκάλεσαν Σχίσματα ἐν αἰθρίᾳ. Τί ὁμολογιακοὺς καὶ κολλυβαδικοὺς ἀγῶνας νὰ ἀναλάβουν ὅσοι δὲν κοινώνησαν ποτὲ τὸ Σῶμα καὶ τὸ Αἷμα τοῦ Χριστοῦ, ἀλλὰ ὑπῆρξαν πρωτοστάται διχασμῶν; Ποία ἀνοικτὴ συζήτησις νὰ γίνῃ μεταξὺ ἐκείνων οἱ ὁποῖοι δὲν ἔχουν οὔτε κοινὴν Πίστιν οὔτε κοινὴν Διαδοχήν οὔτε δέχονται νὰ μετανοήσουν;
Νὰ ὁμιλήσωμε μὲ ὀλιγώτερα προσχήματα; Ἡ πρότασις τοῦ κ. Κάτσουρα πρὸς ὅλας τὰς παρατάξεις εἶναι "Νὰ ξεκινήσωμε μὲ ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα μᾶς ἑνώνουν, δηλαδή, μὲ κοινὸν μέτωπον ἐναντίον τοῦ θηρίου τοῦ Οἰκουμενισμοῦ". Ὅσα μᾶς χωρίζουν θὰ ξεχασθοῦν κατὰ τοὺς κοινοὺς ἀγῶνας εἰς τὰ χαρακώματα. Ἡ πρότασις αὐτὴ δὲν εἶναι νέα οὔτε ρηξικέλευθος, οὔτε ἔχει Ὀρθόδοξον χαρακτῆρα.
Τὸ ζητούμενον λοιπόν, ἡ Ἕνωσις τῆς παρατάξεως Καλλινίκου καὶ τῆς παρατάξεως Στεφάνου, δὲν χρειάζεται τόσον ἐπίπονον μηχανορραφίαν. Μπορεῖ νὰ συντελεσθῇ μέχρι τὸ τέλος τοῦ ἔτους σημειώνοντας μικρὰς μόνον ἀπωλείας, ἕνα Δεσπότην, δύο Ἱερεῖς, τρεῖς Ναούς, 150 Χριστιανούς.
Τόλμην ἔχετε. Τί περιμένετε; 

Δεν υπάρχουν σχόλια: