Σας περιμένουνε όλους μικρούς και μεγάλους για να υποστηρίξουμε την αλήθεια!!!

ΤΟ ΑΛΛΗΛΕΝΔΕΤΟΝ ΔΟΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΤΗΤΟΣ

Όσοι εγεύθησαν την ανέκφραστον πνευματικήν γλυκύτητα της θείας εν Χριστώ ζωής, αυτοί μόνον ημπορούν να αντιληφθούν εις μίαν φωτεινήν πληρότητα, την αδιάρρηκτον σχέσιν της δογματικής και πνευματικής διδασκαλίας της Ορθοδόξου αγίας Εκκλησίας μας. Εάν ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός ήλθεν εις τον κόσμον, «ίνα σώση τον κόσμον» και «ίνα ζωήν έχωμεν και περισσόν έχωμεν», είναι προφανές ότι δεν ήλθε, δια να διδάξη απλώς δόγματα εις τους ανθρώπους, αλλά δια να αγιάση τους ανθρώπους δια των δογμάτων. Και ο αγιασμός αυτός είναι η ζωή. Πρέπει να ζήση κανείς την εν Χριστώ ζωήν, δια να αντιληφθή, να αισθανθή εν χάριτι, ότι όλα τα δόγματα της Εκκλησίας οδηγούν κατ’ ευθείαν εις την σωτηρίαν, την θέωσιν, εις την γνώσιν την μυστικήν, η οποία δεν αποτελεί κατηγόρημα διανοητικόν, αλλά μετουσίαν ψυχής, δια την γνώσιν της Αγίας Τριάδος, όπως είναι και το θέλημα του Θεού. «Αύτη δε εστιν η αιώνιος ζωή, ίνα γινώσκωσί σε τον μόνον αληθινόν Θεόν και ον απέστειλας Ιησούν Χριστόν». Αυταί αι πνευματικαί εμπειρίαι, αίτινες άπτονται μυστικώς της εν Χριστώ βιούσης καρδίας, βεβαιούν το δόγμα και το δόγμα βεβαιοί την αλήθειαν της ζωής. Εάν ο Ορθόδοξος έχη μεν μελετήσει την δογματικήν διδασκαλίαν της Εκκλησίας, δεν κατέστησεν όμως πράξιν τας εντολάς του Χριστού και δεν μετεστοιχειώθει η καρδία του εις πνευματικήν, δυνατόν να γνωρίση ψιλώ λόγω την άμεσον σχέσιν, ήτις υφίσταται μεταξύ δόγματος και πνευματικής ζωής. Αλλ’ όμως, η θεωρητική ανακάλυψις της αληθείας αυτής δεν παρέχει ούτε ενάργειαν ούτε βεβαιότητα. Ο χωρίς πράξιν ασκητικήν, πνευματικήν, μυστικήν, βάσει της μακράς πνευματικής παραδόσεως της Ορθοδοξίας, θα βλέπη πάντοτε την σημασίαν των δογμάτων εν σχέσει προς την πνευματικήν ζωήν, «δι’ εσόπτρου εν αινίγματι», ακαθόριστα,φασματοσκοπικά και πολλάκις θα χάνη και αυτήν την ψιλήν γνώσιν, την κτηθείσαν δια της θεωρητικής μελέτης. Αντιθέτως ο πρακτικός, εκείνος που επίστευσεν εις τους λόγους του Χριστού και έχει μελέτην του και ζωήν ημέρας και νυκτός τας εντολάς του, και εργάζεται τας εντολάς πρώτον εκ φόβου, ύστερον δι’ ανταπόδοσιν και τελευταίον εξ αγάπης, αυτός καθαίρεται, φωτίζεται, αγιάζεται, και χωρίς να έχη διαβάσει καμμίαν Δογματικήν, ήδη κατενόησεν εν αισθήσει ψυχής τα δόγματα της Εκκλησίας και την εσωτερικήν σχέσιν δόγματος και πνευματικότητος.

Η παναίρεση του Οικουμενισμού στο έργο της...


Orthodox Hymns


O Συναξαριστής της ημέρας.

Πέμπτη, 19 Νοεμβρίου 2015

Αβδιού προφήτου, Βαρλαάμ μάρτυρος.

Τὸ ὄνομά του σημαίνει «δοῦλος Κυρίου». Ἔζησε στὸ δεύτερο μισό του 6ου αἰώνα π.Χ., (κατ’ ἄλλη ἐκδοχὴ τὸ 800 π.Χ.), καὶ εἶναι ἕνας ἀπὸ τοὺς δώδεκα μικροὺς λεγόμενους προφῆτες.
Καταγόταν ἀπὸ τὴν Συχὲμ (ἐκ τοῦ ἀγροῦ Βηθοχαρὰμ ἢ Βαθαχαράμ), καὶ μὲ τὴν σύντομη προφητεία του αὐστηρὰ παρατηρεῖ μὲ ἰσχυρὲς ποιητικὲς ἐκφράσεις τὴν ὑπερηφάνεια καὶ τὴν πτώση τοῦ Ἰσραήλ. Νὰ τί λέει χαρακτηριστικὰ γιὰ τὴν ὑπερηφάνεια:  «Ὑπερηφανία τῆς καρδίας σου ἐπῆρέ σε κατασκηνοῦντα ἐν ταῖς ὀπαῖς τῶν πετρῶν, ὑψῶν κατοικίαν αὐτοῦ, λέγων ἐν καρδίᾳ αὐτοῦ, τὶς κατάξει μὲ ἐπὶ τὴν γῆν; ἐὰν μετεωρισθῆς ὡς ἀετὸς καὶ ἐὰν ἀνὰ μέσον τῶν ἄστρων θῆς νοσσιᾶν σου, ἐκεῖθεν κατάξω σε, λέγει Κύριος» Δηλαδή: Ἡ ὑπερηφάνεια τῆς καρδιᾶς σου σὲ ἔκανε νὰ φρονεῖς πολὺ ὑψηλὰ γιὰ τὸν ἑαυτό σου, ὅτι τάχα κατοικεῖς σὲ φαράγγια καὶ σπηλιὲς τῶν ὀρέων καὶ γενικὰ ἀπόρθητες περιοχές. Ἔχεις κτίσει τὴν κατοικία σου σὲ πολὺ ὕψος, πιστεύεις ὅτι εἶσαι ἰσχυρὸς καὶ ἀνίκητος καὶ λὲς ἀπὸ μέσα σου: Ποιὸς θὰ μπορέσει νὰ μὲ κατεβάσει στὴ γῆ; Καὶ ἂν ἀκόμα πετάξεις σὲ μεγάλα ὕψη σὰν τὸν ἀετό, καὶ ἂν στήσεις τὴν φωλιά σου ψηλὰ ἀνάμεσα στ’ ἀστέρια, ἀπὸ ἐκεῖ θὰ σὲ καταρρίψω καὶ θὰ σὲ κατεβάσω, λέγει ὁ Κύριος.
Ἂς προσέξουμε, λοιπόν, τὰ λόγια τοῦ προφήτη καὶ ἂς καλλιεργοῦμε τὸ θεμέλιο τῶν ἀρετῶν, ποὺ εἶναι ἡ ταπείνωση. Νὰ ἀναφέρουμε ἐπίσης, ὅτι ὁ Ὀβδιοὺ ἦταν μαθητὴς τοῦ προφήτου Ἠλιοῦ, ἐπὶ τῆς βασιλείας Ὀχοζία, ὁ ὁποῖος ἔστειλε τὸν Ὀβδιοὺ στὸν Ἠλία γιὰ νὰ τὸν πείσει νὰ κατέβει ἀπὸ τὸ βουνὸ πρὸς τὸν βασιλιά. Μετὰ τὴν μετάβαση τοῦ Ἠλία στὸν Ὀχοζία, ὁ Ὀβδιού, παραιτήθηκε ἀπὸ τὴν θέση τοῦ πεντηκοντάρχου, ἀκολούθησε τὸν προφήτη Ἠλία καὶ τὸν ὑπηρετοῦσε.
Ὅταν πέθανε ἐτάφη στὸν τάφο τῶν πατέρων του.

Ἅγιος Μακάριος ὁ Αἰγύπτιος

Ἡ ψυχρότητα στὴν προσευχὴ ὀφείλεται εἴτε σὲ ψυχικὴ κόπωση εἴτε σὲ πνευματικὸ κορεσμὸ εἴτε σὲ σωματικὲς ἀπολαύσεις καὶ ἀναπαύσεις εἴτε σὲ πάθη, ποὺ κυριεύουν τὴν ψυχή, προπαντὸς στὴν ἔπαρση. Ὅλα αὐτὰ εἶναι ἐνάντια στὴν πνευματικὴ ζωή, μέσα στὴν ὁποία κεντρικὴ θέση κατέχει ἡ προσευχή. Ἔτσι, πρῶτα καὶ κύρια προκαλοῦν τὸ στέρεμα τῆς πηγῆς τῆς προσευχῆς μέσα μας. Αὐτό, ὅμως, μπορεῖ νὰ oφείλεται καὶ σὲ ἀπομάκρυνση τῆς χάριτος, ποὺ συμβαίνει μὲ θεία παραχώρηση. Και να γιατί:
Ὅταν ἡ ψυχὴ μας φλέγεται ἀπὸ τὸν πόθο τοῦ Θεοῦ καὶ ἀπὸ τὴν καρδιὰ μας ξεχύνεται ὁλόθερμη προσευχή, δὲν ἔχουμε παρὰ ἐλεητικὴ ἐπίσκεψη τῆς χάριτος. Ἐμεῖς ὅμως, ὅταν ἡ εὐλογημένη αὐτὴ κατάσταση παρατείνεται γιὰ πολύ, νομίζουμε ὅτι κατορθώσαμε κάτι σπουδαῖο μὲ τὸ δικό μας ἀγώνα καὶ κυριευόμαστε ἀπὸ τὴν κενοδοξία.

Λόγος στα Εισόδια της Υπεραγίας Θεοτόκου -- Αγ. Ταράσιος, Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως

Χαρούμενη και παράδοξη είναι η σημερινή πανήγυρη, δηλαδή η είσοδος της Αειπαρθένου και Θεοτόκου στο ναό, οδηγεί δε σε υμνωδία τον πόθο των φιλεόρτων. Σήμερα ο ουρανός και η γη συνεορτάζουν και δοξολογούν το Δημιουργό, που διάλεξε από την ανθρώπινη φύση, αυτήν την ευλογημένη από τον Θεό κόρη, για δική του κατοικία. Σήμερα ετοιμάζεται η κατοικία του προαιώνιου μυστηρίου που επρόκειτο να φανερωθεί στο μέλλον. Σήμερα αυτή που γεννήθηκε από τον Ιωακείμ και την Άννα μετά την υπόσχεση σ’ αυτούς, προσφέρεται από τους ίδιους ως τίμιο δώρο σ’ Αυτόν, που αργότερα καταδέχθηκε να γεννηθεί απ’ αυτήν. Σήμερα το ξεκίνημα της χαράς, δηλαδή η Θεοτόκος, τριών ετών μπαίνει στο ναό, και προπορεύονται παρθένες κρατώντας λαμπάδες. Σήμερα η κατάργηση της κατάρας της στειρώσεως οδηγείται ως δώρον στα Άγια των αγίων. Σήμερα το περιεχόμενο του κηρύγματος των προφητών οδηγείται στα άδυτα από τον αρχιερέα και προφήτη Ζαχαρία. Εκεί που αυτός μια φορά το χρόνο με ευλάβεια εισερχόταν, η Θεοτόκος παρέμενε συνεχώς ημέρα και νύκτα. Ποιός δεν θα εκπλαγεί με το θαυμαστό γεγονός; Ποιός δεν εκπλήττεται με το παράδοξο θαύμα; Ποιός δεν θα παραξενευτεί βλέποντας την απρόσιτη στους ιερείς αμόλυντη Μαρία να παραμένει στο ιερό; Αυτή είναι η αρχή της συνενώσεως με εμάς. Αυτή είναι το υπόδειγμα της συνενώσεως των αγγέλων με τους ανθρώπους. Αυτή είναι το αντίτυπο της δικής μας ανακαινίσεως. Αυτή είναι η αλλαγή της ζωής μας που μετά τη παρακοή στο παράδεισο γέμισε αγκάθια. Αυτή είναι η αλλαγή της προηγούμενης αποφάσεως που είναι γνωστή με τα λόγια «επικατάρατος η γη εν τοις έργοις σου, ακάνθας και τριβόλους ανατελεί σοι»• και «εν τω ιδρώτι του προσώπου σου φαγή τον άρτον σου». Αυτή είναι η απολύτρωση από το «πληθύνω τας λύπας σου και τους στεναγμούς σου» και του «εν λύπαις τέξη τέκνα».

Πρωτοπρ. Θεόδωρος Ζήσης, Κυριακή Κ΄ Λουκά - συμπλήρωμα στο κήρυγμα


Η ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΣΤΟ ΘΕΟ!



'Κάποτε ένας χωρικός άκουσε στην εκκλησία ότι αν δώσεις ελεημοσύνη θα λάβεις εκατονταπλάσια από τον Θεό. Είπε λοιπόν στην γυναίκα του να δώσουν ως ελεημοσύνη το μοναδικό βόδι που είχαν και ο Κύριος θα τους επέστρεφε 100 βόδια για την καλή τους πράξη. Δεν δίστασε δε καθόλου να δώσει το βόδι του, έχοντας πλήρη εμπιστοσύνη στον Κύριο. Έδωσε λοιπόν το βόδι και περίμενε την ανταπόδοση από τον Θεό. 

Περνούσε ο καιρός και τα 100 βόδια δεν ερχόταν. Ένα πρωί λοιπόν αποφάσισε να ανέβει στο γειτονικό βουνό για να βρει τον Θεό και να τον ρωτήσει πότε θα του έδινε τα 100 βόδια που άκουσε στο κήρυγμα του ιερέα. 

Αθάνι Λευκάδας: Ισοπεδώθηκε η εκκλησία της Αγίας Παρασκευής