Orthodox Hymns


ΕΟΡΤΟΔΡΟΜΙΟΝ

Ωδή ζ΄.  Ο Ειρμός.

 Έκνοον πρόσταγμα τυράννου δυσσεβούς, λαούς εκκλόνησε, πνέον απειλής και δυσφημίας θεοστυγούς· όμως τρεις παίδας ουκ εδειμάτωσε, θυμός θηριώδης ου πυρ βρόμενον· αλλ΄ αντηχούντι δροσοβόλω πνεύματι, πυρί συνόντες έψαλλον· ο υπερύμνητος, των πατέρων και ημών, Θεός ευλογητός ει.

 Ερμηνεία.

 Η εβδόμη Ωδή είναι ποίημα των τριών Αγίων Παίδων: ήτοι του Ανανίου, Αζαρίου, και Μισαήλ, την οποίαν εξεφώνησαν, όταν εβάλθησαν μέσα εις την κάμινον του πυρός και δεν κατεκάησαν.

O Συναξαριστής της ημέρας.

Τετάρτη, 17 Ιουνίου 2015

Ισαύρου, Βασιλείου, Ιννοκεντίου, Ερμείου, Φήλικος, Πελεγρίνου, Μανουήλ, Σαβέλ και Ισμαήλ μαρτύρων, Ιωσήφ και Πίωροσίων, Υπατίου οσίου του εν Ρουφιαναίς.


Ἀπὸ τοὺς Μάρτυρες αὐτοὺς οἱ τρεῖς πρῶτοι κατάγονταν ἀπὸ τὴν Ἀθήνα, οἱ δὲ λοιποὶ ἀπὸ τὴν Ἀπολλωνιάδα τῆς Ἰλλυρίας καὶ ἄθλησαν κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορος Νουμεριανοῦ (283 – 284 μ.Χ.).

ΑΠΟΚΤΗΣΗ ΠΙΣΤΕΩΣ. Από τον ΚΒ´ Λόγον του Αγίου Συμεών του Νέου Θεολόγου:

«Το να αποκτήση κανείς την ταπείνωση, συναντά πολλά εμπόδια, που τον εμποδίζουν, ενώ για την πίστη δεν μας εμποδίζει τίποτε να την βρούμε. Γιατί αν το θελήσουμε ολόψυχα να βρούμε την πίστη, αμέσως χωρίς κανέναν κόπο την βρίσκουμε, αφού είναι δώρον του Θεού και προσόν φυσικόν, μολονότι υπόκειται στο αυτεξούσιον της προαιρέσεώς μας»

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΟΡΕΙΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ. ΟΜΙΛΙΑ ΠΑΤΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΑΓΓΕΛΑΚΑΚΗ


Εφημερίς Ορθόδοξος Τύπος για τον Οικουμενικόν Πατριάρχην Βαρθολομαίον:

Aλλά οι «Ταλιμπἀν» του Οικουμενισμού δεν δίδουν σημασίαν εις τοιαύτα ζητήματα. Διότι δεν υπακούουν εις τους Ιερούς Κανόνας, αλλά εις τον Αρχιστράτηγον της Προδοσίας της Πίστεως Οικουμενικόν Πατριάρχην Βαρθολομαίον, ο οποίος υπηρετεί τον Παπισμόν, τον Προτεσταντισμόν εις όλας του τας μορφάς, αλλά όχι την Ορθοδοξίαν. Είναι πηγή πάσης διοικητικής ανωμαλίας εις την Ορθόδοξον Εκκλησίαν και αστείρευτος πηγή πνευματικής μολύνσεως των Ορθοδόξων. 

«Ἐπικίνδυνη διείσδυση τοῦ Ἰσλάμ»

 ΟΙ «ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΤΟΜΕΣ», ἀρ. τ. 14, κρούουν τόν κώδωνα τοῦ κινδύνου μέ τό θέμα τῶν Μουσουλμάνων μεταναστῶν εἰς τήν Χώραν μας. «Ὑπάρχει μυστικό σχέδιο, γράφουν, ἀπό πλευρᾶς τῆς Τουρκίας, νά προωθοῦνται στήν Ἑλλάδα μετανάστες ἀπό ἀραβικές χῶρες, ὅπως ἀπό τό Πακιστάν, Ἰράν, Ἰράκ, Ἀφγανιστάν, καθώς καί ἀπό Μουσουλμανικά κράτη τῆς Ἀφρικῆς (Ὑεμένη, Σομαλία, Νιγηρία) με ἀπώτερο στόχο τήν αὔξηση τῶν ἰσλαμιστῶν σέ περιοχές τῆς Ἑλλάδος, καθώς καί τήν ἐνδεχόμενη προώθησή τους στήν Εὐρώπη. Καθώς ἐγράφη: “Οἱ Μουσουλμάνοι δέν ἀφομοιώνονται σάν μετανάστες” καί λειτουργοῦν σάν ξένο σῶμα. Ἀργά ἤ γρήγορα, ἐκδηλώνονται ἐπιθετικά κατά τῆς πολιτείας, στήν ὁποία φιλοξενοῦνται. Συνεπῶς χρειάζεται ἔγκαιρα ἐγρήγορση καί μέτρα ἀπέναντι στόν κίνδυνο ἰσλαμικῆς διάβρωσης τοῦ κοινωνικοῦ ἱστοῦ».

Πρωτοπρ. π. Θεόδωρος Ζήσης : Ο θρησκευτικός συγκριτισμός και οι «προφήται της αισχύνης»

Ετόλμησε μόνος ο προφήτης Ηλίας να τα βάλει με το συγκρητιστικό κατεστημένο των βασιλέων του Ισραήλ Αχαάβ και Ιεζάβελ, οι οποίοι μαζί με τη λατρεία του αληθινού Θεού εισήγαγαν και τη λατρεία του Βάαλ, ανάλογης θεότητος προς τον ελληνικό Δία, αναμείξαντες την αλήθεια με το ψεύδος και έχοντες συμμάχους και συμφώνους τους «προφήτας της αισχύνης», όπως συμβαίνει και σήμερα· άλλα συγκρητιστικά κατεστημένα τώρα του επάρατου Οικουμενισμού εξισώνουν και αναμειγνύουν τις θρησκείες και τις ομολογίες, με τη συμμαχία και συμφωνία πάλιν «προφητών της αισχύνης», υψηλοβάθμων και προβεβλημένων. Ο ίδιος ο Κύριος, άλλωστε, δεν συγκρούσθηκε με το ιερατικό κατεστημένο της εποχής του, ασταμάτητα καθ΄ όλη τη διάρκεια της δημοσίας δράσεώς του, με αποκορύφωμα τα φοβερά «ουαί», λίγο πριν από τη σταυρική του θυσία, με την οποία δίδαξε ότι μέχρι θανάτου πρέπει να αγωνιζόμαστε για την αλήθεια; Τους ζηλωτάς της πίστεως τιμά και προβάλλει προς μίμηση η Εκκλησία και όχι τους χλιαρούς και συμβιβαστικούς του εφησυχασμού. Ακόμη και ησυχαστές και ερημίτες, όπως ο Άγιος Αντώνιος, ο καθηγητής της ερήμου, άφηναν την ησυχία και την προσευχή και κατέβαιναν στον κόσμο, για να συμπαρασταθούν και να ενισχύσουν όσους αντιστέκονταν στις αιρέσεις. Υπάρχει ευθεία γραμμή που συνδέει τον προφήτη Ηλία, τον Τίμιο Πρόδρομο, τον Άγιο Αντώνιο και όλους στη συνέχεια τους ομολογητάς Αγίους με αυτούς που σήμερα αγωνίζονται εναντίον της παναιρέσεως του Οικουμενισμού: «Τον ζηλωτήν Ηλίαν τοις τρόποις μιμούμενος, τω Βαπτιστή ευθείας ταις τρίβοις επόμενος, πάτερ Αντώνιε…». 

Μήτε γένοιτό μοι, ίνα ποιήσω την εκκλησίαν μου την αγίαν μητέρα των ορθοδόξων αιρετικήν, δεχόμενος το του πάπα μνημόσυνον

«Όστις μνημονεύει τον πάπαν, ή κοινωνήσοι τω μνημονεύοντι, ή συμβουλεύσοι ή παραινέσοι, ηγήσομαι και τούτον οίον η αγία και μεγάλη σύνοδος η εν Κωνσταντινουπόλει, η το λατινικόν εξετάσασα δόγμα, και τους αυτό φρονήσαντας καθελούσα τότε, τον Βέκκον δηλονότι και τους ομόφρονας. Ουδέ νομίζω εγώ μικρόν τι το του πάπα ή τινος επισκόπου μνημόσυνον, αλλά η πνευματική των ομοδόξων κοινωνία και η τελεία υποταγή προς τους γνησίους ποιμένας, η δια του μνημοσύνου εστίν, αι δε σύνοδοι και οι άλλοι διορίζονται, ότι ων το φρόνημα αποστρεφόμεθα, τούτων και από της κοινωνίας χρη φεύγειν και τα άλλα όμοια, όσα γινώσκετε, ότι διορίζονται. Υπέρ πάντα δε ο Κύριος ημών: «Αλλοτρίω δε ου μη ακολουθήσωσι», φησίν, «αλλά φεύξονται απ΄ αυτού, ότι ουκ οίδασι των αλλοτρίων την φωνήν». Μήτε γένοιτό μοι, ίνα ποιήσω την εκκλησίαν μου την αγίαν μητέρα των ορθοδόξων αιρετικήν, δεχόμενος το του πάπα μνημόσυνον, έως αν ο πάπας εκείνα ομολογή και πιστεύη, δι΄ άτινα εκ της ημετέρας εκκλησίας ου προσεδέχοντο. Ει τις γαρ ομολογήσει εκείνον νυν ορθοτομούντα τον λόγον της αληθείας, ομολογεί τους εαυτού προγόνους είναι αιρετικούς. Η γνώμη μου τοίνυν τοιαύτη και ην αεί και έσται, και έσομαι αεί προς τον πάπαν και τους κοινωνούντας αυτώ οπωσούν ακοινώνητος, ως και οι πατέρες ημών, ων την ευσέβειαν καν πρέπον εστί μιμείσθε ημάς επειδή την αγιωσύνην αυτών και την σοφίαν ουκ έχομεν»


(Από τα αντιλατινικά κείμενα του οσιωτάτου εν Μοναχοίς Γενναδίου Σχολαρίου του και Πατριάρχου γενομένου Κων/πόλεως).

Πολλὰ τὰ ἔτη Σεβασμιώτατε Ἐπ. Ράσκας καὶ Πριζρένης κ. Ἀρτέμιε!



Ὁ Ἐπ. Ράσκας καὶ Πριζρένης κ. Ἀρτέμιος βαδίζει τὸν δρόμο τοῦ μαρτυρίου καὶ διδάσκει μὲ τὸ φρόνημα, τὴν πίστη του, τὴν ὄντως ἀγάπη πρὸς τὸ ποίμνιό του, ποὺ ξεπερνοῦν κατὰ πολὺ τὶς μικρότητες τῶν συνεπισκόπων του. Γελοιοποιοῦνται οἱ ἰσχυροὶ κατὰ κόσμο Ἐπίσκοποι καθὼς ὁ ᾽Επ. Ἀρτέμιος παλεύει νὰ κρατήσει ἀνόθευτα ὅσα παρέλαβε ἀπὸ τὸν Ὅσιο Ἰουστῖνο Πόποβιτς καὶ ἐπιτάσσει τὸ χρέος του πρὸς τὸ Κοσσυφοπέδιο καὶ τὴν Πατρίδα του. Πολλὰ τὰ ἔτη Σεβασμιώτατε Ἐπ. Ράσκας καὶ Πριζρένης κ. Ἀρτέμιε. Ἄξιος!

Πρωτοπρ. Θεόδωρος Ζήσης, Οσίου Συμεών του Θαυμαστορείτου

Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ : νοιώθουν υπερηφάνεια, για το γεγονός, ότι αποτελούν έκτρωμα της ανθρώπινης φύσεως!

ΤΟ ΣΥΜΦΩΝΟ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ
Η ΠΑΡΕΛΑΣΗ ΤΩΝ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΩΝ 
"ΜΕ ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ"
   __________Τήν ώρα που η Χώρα μας συγκλονίζεται από τά θεμέλιά της ένεκα της οικονομικής κρίσεως μερικοί ηθικά ξεφτιλισμένοι τύποι, που έχασαν αυτό πού  άλλοτε ελέγαμε, τήν «λίγη τσίπα, μωρέ», δηλ. την ντροπή, ηθέλησαν να παρουσιάσουν τήν ηθική τους ξεφτίλα μέ τό ωραίο όνομα "υπερηφάνεια"! Πρόκειται γι' αυτούς, που τις τελευταίες αυτές ημέρες έκαμαν μιά εμφάνιση στήν Αθήνα, ετοιμάζουν δέ και παρέλαση στην Θεσσαλονίκη τις αμέσως προσεχείς ημέρες, για να μας πούν, πως νοιώθουν υπερηφάνεια, για το γεγονός, ότι αποτελούν έκτρωμα της ανθρώπινης φύσεως! Είναι αυτοί, που στις ημέρες μας μιμούνται τα σαρκικά ελαττώματα, που κάποτε είχαν οι κάτοικοι της περιοχής Σόδομα καί Γόμορρα, για τούς οποίους ομιλεί η Παλαιά Διαθήκη. 'Ο Θεός τους συχάθηκε καί γι αυτό έρριψε φωτιά από τόν ουρανό καί τους κατέστρεψεν ολοσχερώς!  «Καί  ....έβρεξεν επί Σόδομα καί Γόμορρα θείον καί πυρ παρά Κυρίου εξ ουρανού και κατέστρεψε  τας πόλεις ταύτας  και πάσαν την περίχωρον καί πάντας τους κατοικούντας εν ταις πόλεσι και τα ανατέλλοντα εκ της γης...»  (βλ. Γένεσις, κεφ. 19, στ.24-25)