Ο Kyprianos Christodoulides άφησε ένα σχόλιο για την ανάρτησή σας "Τάδε έφη Κοσμάς":

Σχετικά με τον διαφιλονικούμενο Ισαάκ τον Σύρο

Αν οι "Ασκητικοί Λόγοι", τους οποίους δεν έχω διαβάσει, είναι και δογματικοί, περιέχουν δηλαδή στοιχεία τα οποία συμβάλλουν και προάγουν το Ορθόδοξο Τριαδικό Δόγμα, τότε μπορεί κανείς να συμφωνήσει ως προς την αγιότητα του αναφερόμενου Ισαάκ του Σύρου. Αν είναι απλώς "Λόγοι", που οδηγούν πρακτικά στην πρόσκτηση αρετών, δεν είναι.

Παρόμοιοι "λόγοι αρετίζοντες" υπάρχουν σε πολλές δοξασίες. Ανευρίσκονται σε όλα σχεδόν τα ανά τον κόσμο θρησκεύματα μη εξαιρουμένου και του ελευθεροτεκτονισμού. Και οι ημέτεροι πρόγονοι δεν υστέρησαν. Πλην, το να είναι κανείς ενάρετος, δεν σημαίνει ότι είναι απαραίτητα και Ορθόδοξος. Ο κατά τις αρετές - και πρακτικές μεθόδους αρετών - ορθόδοξος δεν σημαίνει ότι είναι και κατά την πίστη Ορθόδοξος, νομίζω δε, ο οικουμενικός συγκρητισμός (οικουμενισμός) που όλοι βιώνουμε σήμερα, εκεί ακριβώς εστιάζει : Υποστέλλει και ελαχιστοποιεί το Δόγμα, και αντίθετα, μεγιστοποιεί την οποιαδήποτε πρακτική ή άλλη άσκηση προς απόκτηση αρετών.

1 Σὺ οὖν, τέκνον μου, ἐνδυναμοῦ ἐν τῇ χάριτι τῇ ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ, 2 καὶ ἃ ἤκουσας παρ' ἐμοῦ διὰ πολλῶν μαρτύρων, ταῦτα παράθου πιστοῖς ἀνθρώποις, οἵτινες ἱκανοὶ ἔσονται καὶ ἑτέρους διδάξαι. (...)

5 ἐὰν δὲ καὶ ἀθλῇ τις, οὐ στεφανοῦται, ἐὰν μὴ νομίμως ἀθλήσῃ. (...)

8 Μνημόνευε ᾿Ιησοῦν Χριστὸν ἐγηγερμένον ἐκ νεκρῶν, ἐκ σπέρματος Δαυΐδ, κατὰ τὸ εὐαγγέλιόν μου. (Τα ανωτέρω από 2Τμ. α΄)

Αυτά τα ολίγα, αν και υπάρχουν σημαντικά άλλα, που θα μπορούσαν, επεξηγηματικά των ανωτέρω, να λεχθούν.

Δεν υπάρχουν σχόλια: