Φώτη Κόντογλου: O ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ

Ο άνθρωπος είναι σε όλα αχόρταγος. Θέλει να απολαύσει πολλά, χωρίς να μπορεί να τα προφτάσει όλα. Και γι' αυτό βασανίζεται.

Οποίος, όμως, φτάσει σε μια κατάσταση, πού να ευχαριστιέται με τα λίγα, και να μη θέλει πολλά έστω και κι αν μπορεί να τα αποκτήσει, εκείνος λοιπόν ε
iναι ευτυχισμένος.

Οι άνθρωποι δεν βρίσκουν πουθενά ευτυχία, γιατί επιχειρούν να ζήσουν χωρίς τον εαυτό τους. Αλλά όποιος χάσει τον εαυτό του, έχει χάσει την ευτυχία. Ευτυχία δεν είναι το ζάλισμα, πού δίνουν οι πολυμέριμνες ηδονές και απολαύσεις, αλλά η ειρήνη της ψυχής και η σιωπηλή αγαλλίαση της καρδιάς. Γι' αυτό είπε ο Χριστός: «Ουκ έρχεται η βασιλεία του Θεού μετά παρατηρήσεως: ουδέ ερούσιν, ιδού ώδε, ή ιδού εκεί. Ιδού γαρ η βασιλεία του Θεού εντός ημών εστί».

Χριστός Γεννάται δοξάσατε!


O Συναξαριστής της ημέρας.

Πέμπτη, 11 Δεκεμβρίου 2014

Δανιήλ του στυλίτου, Μείτωνος, Βαρσαβά μαρτύρων.

Γεννήθηκε τὸ 410 μ.Χ., στὸ χωριὸ Μαρουθὰ τῆς περιφερείας Σαμοσάτων.
Οἱ εὐσεβεῖς γονεῖς του ὀνομάζονταν Ἠλίας καὶ Μάρθα. Ὁ Δανιὴλ γεννήθηκε ἐνῶ ἡ μητέρα του ἦταν στείρα. Γι’ αὐτὸ καὶ οἱ γονεῖς του ὑποσχέθηκαν νὰ τὸν ἀφιερώσουν στὴν ὑπηρεσία τοῦ Θεοῦ. Τὸν ἀνέθρεψαν μὲ πολλὴ ἐπιμέλεια, καὶ οἱ κόποι τους δὲν πῆγαν χαμένοι. Ὁ Δανιὴλ ἀπέδωσε καρπούς.
Νεαρὸς ἀκόμα, πήγαινε στὶς γειτονικὲς πόλεις καὶ ἐξηγοῦσε τὸ Εὐαγγέλιο. Ἔπειτα πῆγε σὲ κοινόβια Μονή, ὅπου ἐπιδόθηκε σὲ εὐσεβεῖς ἀσκήσεις, θεολογικὲς μελέτες καὶ καλλιέργεια τῆς ταπεινοφροσύνης.
Κάποτε, σ’ ἕνα ταξίδι μὲ τὸν ἡγούμενο τῆς Μονῆς, συνάντησε τὸ Συμεὼν τὸν Στυλίτη καὶ πῆρε τὴν εὐλογία του. Ὅταν πέθανε ὁ ἡγούμενος τῆς Μονῆς, ὁ Δανιὴλ ξαναπῆγε στὸν Συμεὼν καὶ ζήτησε τὴν συμβουλή του ποῦ νὰ πάει. Ὁ Συμεὼν τὸν συμβούλευσε νὰ πάει στὴν Κωνσταντινούπολη, πράγμα ποὺ ὁ Δανιὴλ ἔπραξε. Ἐκεῖ ἐγκαταστάθηκε στὸν περίβολο τοῦ ναοῦ τοῦ Ἀρχιστρατήγου Μιχαὴλ στὴν Προποντίδα.
Μετὰ ἀπὸ λίγο καιρό, εἶδε ὅραμα τὸν Συμεὼν νὰ τὸν καλεῖ. Ὁ Δανιήλ, ἐρμηνεύοντας αὐτὸ τὸ ὅραμα, ἔκτισε ὑψηλὸ στύλο καὶ ἐγκαταστάθηκε πάνω σ’ αὐτόν. Σκοπὸς τῆς ἐγκατάστασής του πάνω στὸν στύλο, ἦταν ὁ ἀγῶνας γιὰ τὴν ἐξάλειψη τῶν παθῶν καὶ ἡ ἀπόκτηση περισσότερων ἀρετῶν.
Ἔλαβε τὸ προορατικὸ χάρισμα, ἔκανε πολλὰ θαύματα καὶ ἦταν σημαντικὴ ἡ συμμετοχή του στὴν Σύνοδο τῆς Χαλκηδόνας. Πέθανε 80 χρονῶν, πλήρης «καρπῶν δικαιοσύνης τῶν διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ». Δηλαδὴ γεμάτος ἀπὸ καρπούς, ποὺ παράγει ἡ ἀρετὴ καὶ ποὺ κατορθώνονται διὰ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ.


H σταδιακὴ ἀλλοίωση τῆς φυσιογνωμίας τῆς Ἐκκλησίας συντελεῖται:

α) Μὲ τὴν συμμετοχὴ καὶ παραμονή μας στοὺς Θεολογικοὺς Διαλόγους παρὰ τὴν ἀπαγόρευση τῆς Ἁγίας Γραφῆς καὶ πάντων τῶν Ἁγίων Πατέρων γιὰ συζητήσεις καὶ Διαλόγους μὲ αἱρετικούς, οἱ ὁποῖοι εἶναι ὄχι μόνο κακοπροαίρετοι, ἀλλ’ ἐμφανῶς δόλιοι καὶ ἀμετανόητοι. Ὅταν οἱ Διάλογοι, ποὺ διεξάγονται μὲ τέτοιες προϋποθέσεις, χρονίζουν, ἀμβλύνεται τὸ ὀρθόδοξο αἰσθητήριο καί, ἡ ἐμμονὴ τῶν ἐκκλησιαστικῶν ἡγετῶν μας νὰ παραμένουν σὲ αὐτούς, ἀποδεικνύει τὴν ἀνυπακοή τους στὴν διαχρονικὴ Ἐκκλησία καὶ τὸ βαθμὸ συμβιβασμοῦ τους μὲ τὴν αἵρεση: Ὁ ἅγιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης δίδασκε, πὼς οἱ Διάλογοι μὲ τοὺς ἑτερόδοξους ἀπαγορεύονται ἀπὸ τὴν ἀποστολικὴν ἐντολὴ «αἱρετικόν ἄνθρωπον μετὰ πρώτην καὶ δευτέραν νουθεσία …παραιτοῦ» (Τίτ. γ΄ 10-11). Γι’ αὐτό καί ὁ ἅγιος ἀρνήθηκε νὰ κάνει διάλογο μὲ τοὺς εἰκονομάχους ἐνώπιον τοῦ αὐτοκράτορος. 


β) Γιὰ νὰ καταλάβει κανεὶς τὸ μέγεθος τῆς ἐξαπάτησης τοῦ πιστοῦ λαοῦ ἀπὸ τοὺς πατριάρχες καὶ ἐπισκόπους, σημειώνουμε ὅτι, παρὰ τὴν ὡς ἄνω ἀπαγόρευση συμμετοχῆς μας στοὺς θεολογικοὺς διαλόγους, οἱ «ὀρθόδοξοι» ἐκπρόσωποί μας, ὄχι μόνο ἐξακολουθοῦν νὰ διεξάγουν τοὺς διαλόγους, ἀλλὰ ἀνέχονται νὰ συμμετέχουν σ’ αὐτοὺς οἱ Οὐνίτες, παρὰ τὴν ρητὴ ἀπόφαση τῆς Πανορθοδόξου Διασκέψεως τῆς Ρόδου (1963), ὅτι προϋπόθεση ἐνάρξεως τοῦ Διαλόγου ἦταν ἡ κατάργηση τῆς Οὐνίας.
Ἡ Οὐνία, λοιπόν, ὄχι μόνο δὲν καταργήθηκε, ἀλλὰ ἀναβαθμίστηκε καὶ συμμετέχει μὲ ἰσότιμο(!) ἐκπρόσωπό της στοὺς θεολογικοὺς διαλόγους! 

Το βραχιολάκι της αλήθειας -- σχόλιο του αδελφού μας Κυπριανού Χριστοδουλίδη :

Όλο το άρθρο : http://kyprianoscy.blogspot.ca/

Το βραχιολάκι της αλήθειας

Μετά από αυτό ( : ελεύθερος με βραχιολάκι παρακολούθησης ο κατάδικος-απεργός πείνας Ν. Ρωμανός) καθόλου απίθανο να ακολουθήσει ένας ακόμη "νόμος περί αγυρτείας και παραπλάνησης". Θα τον εισηγηθούν οι φιλόθρησκοι και φιλάνθρωποι νομοθέτες - κυβερνήτες, σε συνεργασία με την Διοικούσα Ιεραρχία της Εκκλησίας πάσης Ελλάδος. Θα έχει βάση, οπωσδήποτε, τα ανθρώπινα δικαιώματα και θα υποχρεώνει όλους τους ακολουθούντας το μοναχικό σχήμα - δεν είμαστε μόνο εμείς - να φορούν "το βραχιολάκι της αλήθειας". Θα μας βεβαιώνει δηλαδή αυτό, ότι έχουμε πραγματικούς Μοναχούς και όχι μοναχούς-μαϊμούδες. Παράδειγμα, όπως οι κατηγορούμενοι και διωκόμενοι Μοναχοί της Ι.Μ. Εσφιγμένου.

Όλοι προδότες; Ουδείς Ορθόδοξος;

Κερκύρας Νεκτάριος: «Σας υποδεχόμαστε ως τον Πατέρα και Πρώτο συμπάσης της Ορθοδοξίας»

3050



Διακοπή μνημοσύνου

«Καιρός τω παντί πράγματι» (Εκκλη.3: 1).
Και νυν, καιρός θρήνου, καιρός ομολογίας, καιρός αποφάσεως σωτηρίας.

«Συντετέλεσται» (1 Βασ. 20: 33) ήδη η πτώσις εν τη πίστει του Πατριάρχου Βαρθολομαίου και τω συν αυτώ Πατριαρχών, Αρχιεπισκόπων, Επισκόπων, Αγιορειτών και των κοινωνούντων αυτοίς κληρικών και λαϊκών. Κλαύσατε και αναγγείλατε: Πέπτωκε Βαρθολομαίος και οι συν αυτώ, και διαθέσει και φρονήματι και λόγω και πράξει. Ηθέτησαν, οι δυστυχείς και θεοπαράδοτα δόγματα και θείους νόμους και αγίους Πατέρας και ιεράν Παράδοσιν και Ορθόδοξον Εκκλησίαν, και γενικώς την πίστιν της Ορθοδοξίας. Ωμολόγησαν την μετά της παπικής αιρέσεως ένωσιν και την εν τη Οικουμενιστική παναιρέσει του Π.Σ.Ε. τοιαύτην, «δημοσία… γυμνή τη κεφαλή επ΄ Εκκλησίας» (ΙΕ΄ Κανών ΑΒ Συνόδου), και παραμένουν γηθοσύνως αμετανόητοι.  Καιρός του ποιήσαι το θέλημα Κυρίου, ως τούτο ορίζεται δια του ΛΑ΄ Κανόνος των Αγίων Αποστόλων και του ΙΕ΄ Κανόνος της Πρωτοδευτέρας Συνόδου, περί χωρισμού και διακοπής του μνημοσύνου του πεπτωκότος Επισκόπου.

«Σώζων σώζε την σεαυτού ψυχήν», είναι και νυν η φωνή του ουρανού προς πάντα Ορθόδοξον (Γεν. 19:17).

"Ορθόδοξος Τύπος" : Ο Βαρθολομαίος δηλητηριάζει την Εκκλησία και ουσιαστικά την καταργεί!

Οἰκουμενιστικὸν θέατρον
Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση
Ο ΠΑΠΑΣ, τὸ διήμερο 29 καὶ 30 Νοεμβρίου, ἐπισκέφθηκε τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο, ἀνταποκρινόμενος σὲ σχετικὴ πρόσκληση καὶ μὲ τὶς δύο ἰδιότητες, ὡς ἀρχηγὸς κράτους καὶ ὡς μοναδικὸς ἀντιπρόσωπος τοῦ Θεοῦ ἐπὶ τῆς γῆς! Καὶ τὰ δύο ἀπαράδεκτα.Ξεχνάει ὁΠάπας ὅτι ὁ Χριστὸς καὶ οἱ Ἀπόστολοι δὲν εἶχαν καμία σχέση μὲ τὴν πολιτικὴ ἐξουσία καὶ αὐτὸ ἀποδεικνύεται ἀπὸ τὸ γεγονὸς ὅτι ὑπῆρξαν θύματά της. Ἀντίθετα, ὁ Πάπας ὑπῆρξε πολλὲς φορὲς θύτης καὶ μάλιστα τῶν Ὀρθοδόξων. Ξεχνάει ἀκόμα ὅτι ὁ Χριστὸς δὲν ἔκανε ποτὲ πληρεξούσιο σὲ κανένα, οὔτε βέβαια καὶ στὸν ἴδιο, γιὰ νὰ τὸν ἐκπροσωπεῖ καὶ μάλιστα ὡς πρῶτος καὶ ἀλάθητος! Ὅλα αὐτὰ φανερώνουν ὅτι ὁ κοσμικὸς Πάπας εἶναι πολὺ μακριὰ ἀπὸ τὸ Χριστὸ καὶ τὸ Εὐαγγέλιό του. Δὲν εἶναι μέλος τῆς Ἐκκλησίας. Ἀπὸ πολλοὺς αἰῶνες βιώνει τὴν αἵρεσή του, ἡ ὁποία συνεχῶς ἐμπλουτίζεται καὶ κόβει κάθε ἐλπίδα ἐπιστροφῆς του στὴν Ἐκκλησία! Αὐτὸς εἶναι ὁ Πάπας καὶ τέτοιος θὰ παραμείνει. Ὁ δικός μας ὅμως Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης κ. Βαρθολομαῖος, γιατί τὰ ἀγνοεῖ ὅλα αὐτὰ καὶ τὸν προσκαλεῖ στὸ Φανάρι καὶ συμπροσεύχεται μαζί του, καταπατώντας τοὺς ἱεροὺς κανόνες καὶ περιφρονώντας ὅλους τοὺς Ἁγίους, παλαιότερους καὶ νεώτερους, οἱ ὁποῖοι τόνιζαν καὶ ξανατόνιζαν ὅτι ὁ Πάπας εἶναι ὁ μεγάλος αἱρετικός, ἀπ᾽ τὸν ὁποῖο οἱ Ὀρθόδοξοι πρέπει νὰ τηροῦν ἀποστάσεις ἀσφαλείας.

Καὶ ὅμως ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης, ἀκολουθώντας τὸ παράδειγμα τῶν προκατόχων του καὶ μάλιστα μὲ περισσότερο ζῆλο,θεωρεῖ τὸν Πάπα πεφιλημένο ἀδελφὸ καὶ τὴν «ἐκκλησία» του τμῆμα τῆς μίας Ἐκκλησίας. Ἕνα τμῆμα κατέχει ἐκεῖνος, ἕνα ὁ ἴδιος καὶ μερικὲς ἑκατοντάδες τμήματα οἱ πεφιλημένοι ἐπίσης ἀδελφοί του Προτεστάντες. Δηλαδή, πάντα κατὰ τὴ γνώμη τοῦ Πατριάρχη, ἡ Ἐκκλησία εἶναι διαιρεμένη καὶ πρέπει νὰ ἑνωθεῖ. Θαυμάστε κορυφαία θεολογικὴ ἐφεύρεση τοῦ οἰκουμενισμοῦ, ποὺ δηλητηριάζει τὴν Ἐκκλησία καὶ οὐσιαστικὰ τὴν καταργεῖ! Ἀλήθεια, μπορεῖ κανεὶς νὰ μᾶς ἐξηγήσει σὲ ποιὸ ἀπὸ τὰ πολλὰ τμήματα βρίσκεται ἡ ἀλήθεια; Γιατί, ὅπως γνωρίζουν καὶ τὰ μικρὰ παιδιά, ἡ ἀλήθεια δὲν τεμαχίζεται παρὰμόνο διαστρεβλώνεται, συσκοτίζεται καὶ ἀπορρίπτεται ἀπὸ ἐκείνους, ποὺ δὲν ἔχουν φόβο Θεοῦ.

Ἐδῶ ἀνοίγω μιὰ μικρὴ παρένθεση. Συχνὰ ὁ Πατριάρχης τοῦ Γένους τῶν Ἑλλήνων κ. Βαρθολομαῖος μᾶς θυμίζει τὸ θέμα τῶν Νέων Χωρῶν καὶ μᾶς ἀπειλεῖ ὅτι ἀνὰ πᾶσα στιγμή, θέλουμε δὲ θέλουμε, μπορεῖ νὰ ἀποσπάσει τὴν Ἤπειρο, τὴ Μακεδονία καὶ τὴ Θράκη ἀπὸ τὴν αὐτοκέφαλη Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος καὶ νὰ τὶς ἐντάξει σὲ ἡμιαυτόνομη Ἐκκλησία «ἔχουσα τὴν ἐξάρτησιν ἐκ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου». Ἡ ἀπειλὴ αὐτὴ δὲν θὰ ὑπῆρχε, ἂν πραγματικὰ σκεφτόταν τὸ Γένος καὶ ἀνησυχοῦσε γιὰ τὴν τύχη του. Ἡ πατριωτικὴ στάση εἶναι μία καὶ ἂς φαίνεται τολμηρὴ καὶ ἀνιστόρητη: Στὴν Ἑλλάδα πρέπει νὰ ὑπάρχειμία καὶ μόνη αὐτοκέφαλη Ἐκκλησία, στὴν ὁποία θὰ ἀνήκουν καὶ ἡ Κρήτη καὶ τὰ Δωδεκάνησα καὶ τὸ Ἅγιον Ὄρος. Καὶ παράλληλα ὁ Πατριάρχης τοῦ Γένους θὰ διατηρήσει τὴν τιμὴ καὶ τὸν σεβασμὸ ποὺ τοῦ πρέπει.Καὶ μὴ ξεχνᾶμεὅτι ὁ ἴδιος κοιμᾶται καὶ ξυπνάει μὲ τὸ ὅραμα τῆς ἕνωσης τῶν «Ἐκκλησιῶν», ἐνῶ δὲν ἔχει τὸ ἴδιο ὅραμα καὶ γιὰ τὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος! Κλείνω ἐδῶ τὴν παρένθεση μὲ πολλὴ ἀνησυχία καὶ ἀγανάκτηση καὶ ἐπανέρχομαι στὸ θέμα μου. Παίχτηκε λοιπὸν μὲ ἐπιτυχία ἡ θεατρικὴ παράσταση τῆς ἐπίσκεψης τοῦ Πάπα στὸ Φανάρι κατὰ τὸ πρότυποτοῦ2006. Συμπροσευχές, ἀσπασμοί, ξύλινοι λόγοι, ὑποκρισία, θεατρινισμός, δῶρα ἐπὶ δώρων καὶ ἀνησυχία γιὰ τὴν εἰρήνη τοῦ κόσμου.Γιὰ μιὰ ἀκόμηφοράἀποδείχτηκε ὅτι ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχηςκ.Βαρθολομαῖος εἶναι θερμὸς ὑποστηρικτὴς τῆς ἕνωσης τῶν «ἐκκλησιῶν», γιὰ νὰ ἀποκτήσουμε ἐπιτέλους τὴ μία Ἐκκλησία! Ἐμεῖς ὅμως διαφωνοῦμε μαζί του, πιστεύουμε στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καὶ δὲν μιλοῦμε γιὰ ἕνωση τῶν «ἐκκλησιῶν», ἀλλὰ γιὰ ἐπιστροφὴ τῶν ἑτεροδόξων στὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ.

π. Θεόδωρος Ζήσης - Άγιος Ανδρέας ο Πρωτόκλητος

Όσιος Νείλος ο Ασκητής :

Αν θέλεις νὰ προσευχηθεῖς σωστά, μη στενοχωρήσεις καμμιὰ ψυχή· ἀλλιῶς μάταια πασχίζεις.

Πολιορκημένη Oρθοδοξία!

Ἡ εἴδηση εἶναι κάτι παραπάνω ἀπὸ ἐκπληκτική: «Στὶς 5 τοῦ περασμένου Σεπτεμβρίου εἶχε συνάντηση στὸ Βατικανὸ μὲ τὸν Πάπα Φραγκίσκο ὁ πρώην πρόεδρος τοῦ Ἰσραὴλ Σίμον Πέρες. Σύμφωνα μὲ τὶς πληροφορίες ἡ συνάντηση τῶν δύο ἀνδρῶν διήρκεσε περίπου 45 λεπτά, κατὰ τὴν ὁποία συζητήθηκαν διάφορα καὶ κατέληξε μὲ τὴν πρόταση τοῦ κ. Πέρες νὰ δημιουργηθεῖ
ὀργάνωση μὲ τὴν ὀνομασία “ Ἡνωμένες Θρησκεῖες”, ἡ ὁποία θὰ εἶναι σύμφωνα μὲ τὰ πρότυπα τῶν Ἡνωμένων Ἐθνῶν. Τὸ ἐν λόγῳ θέμα συζητήθηκε
διεξοδικὰ μὲ τὸν Πάπα Φραγκίσκο καί, σύμφωνα μὲ τὸν ἐκπρόσωπο τοῦ      Βατικανοῦ κ. Φεντερίκο Λομπάρντι, εἶναι ἕνα θέμα ποὺ θὰ ἐπανεξεταστεῖ στὸ Βατικανό».